Mijn euro is pas gevallen toen ik me overdag slecht begon te voelen. Ik ben vaak niet op het werk geraakt, moet ik tot mijn schaamte toegeven. De combinatie drank/nachtbraker bleek voor mij dodelijk te zijn.
Oh en samen met partner gaan slapen? Nee dat deed ik ook niet, Caligula.
Goed dat er nog mensen zijn om je op de been te houden. Ik denk wel eens: goh, ik heb geen kinderen, waarvoor moet het allemaal? Het pathetische "moeder waarom leven wij" is me niet vreemd. Als ik dan ga drinken, word ik helemaal in superlatieven pathetisch natuurlijk. Valse tranen en dergelijke.
Waarom vertel ik dit?