Jen

Dat gemaaid grais vind ik nu net een nadeel.

Weer werken vandaag... Het weekend had nog een dag langer mogen duren wat mij betreft.

Goeiemorgen allemaal. DAGPACT Snoepie Sandra Ietjefietje

Goed voor je Smikkie. Sloppel.

Hm, misschien moet ik het er eens met mijn psychiater over hebben, ik wil er ook wel hulp bij. Wat ik afgelopen week ook had: zou ik soep nemen, ja of nee? Ken je dat, soepangst?

Ik heb nog veel last van angst voor de angst, dat wel. Maar ik veronderstel dat dat veel tijd nodig heeft.

Ik kan wel een dagje op weinig slaap, heb vorige nacht heel lang geslapen. 't Is wel mijn ambitie om mijn ritme wat meer gezond te krijgen, maar alles op zijn tijd. Die lange wandeling van vandaag vertelde me ook iets belangrijks: ik werd niet duizelig, had geen paniekaanvallen, werd niet vreemd licht in mijn hoofd... kortom het gaat goed met me. Als ik zaterdag had gezopen, dan was dat niet gelukt.

Ja 't is morgen weer zover. Lukt wel hoor. Mijn collega is er niet dus ik kan slapen, oeps, doorwerken.

Ik zag het ooit bij een meisje, en had ontzettend medelijden met haar. Wellicht wil je dergelijk medelijden niet.

Als je je niet schaamt omwille van je arm vol littekens, is dat dan omdat je denkt dat het mensen niet opvalt? Of ben je er trots op?

Zoals ik het lees, heb je niet echt spijt van dat snijden?

Daar trigger je me absoluut niet mee nee. Ik weet ook echt niet wat ik moet zeggen nu.

Dat vind ik nog redelijk rationeel te noemen. Ik stond daar samen met een drinkmaat, en heb hem gevraagd om mijn raam in te slaan. Hij deed dat.

Ik weet niet of ik er om màg lachen Smikkie. Het is gezonder als ik me er voor schaam.

De wil om iets om te buigen moet er zijn.

Arme Lidia. Niks voor jou zo afhankelijk zijn.

Mijn grootste valkuilen: verveling, depressie, en kort geleden ontdekt: mezelf niet serieus genomen voelen. Dan heb ik een foert-gevoel. 'k Weet niet goed hoe je zo'n foert-gevoel moet ombuigen.

Ha dag Lidia, blij je te lezen. Verder alles goed? Hoe was het bij je zoon?

Maar als zo'n valkuil je overkomt Dylan, dan heb je toch wel trek? Ik volg je niet helemaal.

* paranoïde worden, een onbekende vrouw aan de telefoon afblaffen die naar mijn man vraagt. Ze belde voor een enquête of zoiets. * in politiecel wegens openbare dronkenschap * inbreken in mijn eigen huis, omdat ik de sleutel niet vond (hij stak gewoon in mijn handtas) * agressieve mails sturen * een vriend sms'en dat ik me voor de trein wil gooien, en dat de volgende dag helemaal vergeten zijn

Wat vind je dan moeilijk aan stoppen? Zo zonder trek?

3

Ik heb altijd wel geloofd/gevonden dat een zekere weltschmerz iets aantrekkelijks heeft. En dat je daar creatiever van wordt. Zijn er gelukkige kunstenaars?

Als je het echt zo gemakkelijk vond Dylan, dan zat je toch niet op dit forum?

Het gaat me goed, Smikkie, inderdaad. Ik durf voorzichtig te zeggen dat ik me af en toe gelukkig voel, en over het algemeen tevreden. Saai he?