Jen

of misschien juist niet. Het kan ook iets over afkeer vertellen. In mijn geval vertelt het alleen over een overdreven angst om alleen te zijn, schat ik in, als amateurpsychiater.

Goed: zat rondrijden en afspreken met mannen die je niet kent is in geen enkel opzicht goed. Maar da's een vorig leven. Punt.

Irunake, mijn geliefde is bipolair en heeft dus ook zijn varkentjes te wassen. Of ons leven samen gemakkelijker is weet ik niet, maar wel liefdevoller wellicht.

Hier gaat het over gelukkig toeval. Met verdienen heeft dat niks te maken. Of denk jij dat hierboven iemand cadeautjes zit uit te delen bij goed gedrag? Nou, mijn gedrag was ook al niet goed eigenlijk.

de jonge Kim

ja ik ben verwend, ik weet het.

Nou, mijn vage lief is degene die mij hier dag en nacht bijstaat om er een leuk leven van te maken wat de ene keer al beter lukt dan de andere. Een foto krijg je niet, want dat mag niet van tactive. Zag je ook de foto's van Kim een paar jaar geleden? Hij leek op Jotie 't Hooft. Een ongelukkige jongensman.

Is Kim De Gelder onbekend in Nederland? Hij vermoordde twee baby's, een kinderverzorgster en een 72-jarige vrouw en is nu veroordeeld tot levenslang.

Ik had even een onderonsje met het vage lief met wie iedereen op dit forum compassie heeft

Ik zag de ogen van Kim De Gelder, en - vergeef me - ik heb medelijden met hem.

Zeer zeker mag/moet je je af en toe zielig kunnen voelen. In de mindfulness-cursus legden ze me dat uit op een manier die misschien nogal kinderlijk is, maar wel waar - denk ik : je moet je eigen vader (streng) en moeder (warm) zijn. En af en toe hel je over naar het ene of het andere. Zolang je maar niet in zelfmedelijden verzonken een jaar lang niks doet.

Hey irunake, welkom terug!

Wat me wel tegen de borst stuit zijn filmpjes op youtube van zatte honden, die zogezegd grappig moeten zijn. De lever van een hond kan noch chocola noch alcohol aan. De onze heeft het een keer voorgehad omdat mijn lief graag bailey's drinkt, en toen we zo'n glas onbewaakt achterlieten bleek te laat dat de Jack Russell dat ook lekker vindt. We zijn erg angstig geweest terwijl hij rond de tafel wankelde. Hebben getwijfeld of we iemand moesten bellen - maar welke dierenarts bel je 's nachts? - Alleszins, hij heeft rustig zijn roes uitgeslapen, maar de grap van zatte dieren zal ik nooit snappen.

Originally posted by: Dinah Jeeeeeennnn niet meer doen! De hond chocolade geven, daar kunnen ze dood van gaan.quote> Weet ik, Dinah - vandaar de "hum". Ik heb het aan mijn dierenarts verteld en advies gevraagd, zij glimlachte en vertelde dat hij wel redelijk wat chocolade moet binnen krijgen om dood te gaan. Ze raadde het beslist af, maar gaf ook mee dat we er geen drama van moeten maken - van een half mignonetje.

Originally posted by: Dinah Ja nu maandag. Jen, niets met elkaar vergelijken hoor. Dan komen we nooit aan onszelf toe. Veel mensen zijn er weer slechter aan toe dan ik.quote> C'est vrai. Maar toch. Een roosje van mij.

We gingen samen met beiden iets drinken - ja, we vragen haar grote vlam dan ook mee - en terwijl we een sigaret gingen roken zaten ze daar gezellig samen met ons jack russelltje, als een oud getrouwd koppel. - De hond chocolade te voeren, hum.

Snibbig he? Grijns. Dan heeft oma veel geluk, zij is de "beste" vrouw op de afdeling, en de "beste" man loopt een klein beetje achter haar aan

Oei Dinah, succes! - Nu voel ik meer even lullig met mijn zelf gecreëerde problemen -

controle?

He Will, veel sterkte man. Maar: als je het niet moeilijk zou vinden zou je een - woord dat ik hier niet mag gebruiken - zijn.

Dat probeer ik Agnieta. Ik geloof zelfs dat het me beter lukt dan, pakweg, 10 jaar geleden. Maar zoals jopie vandaag al opmerkte: 't is nog geen sinecure om een leven lang met jezelf opgescheept te zitten.

't is niet mijn oma, Dinah, maar die van mijn partner. Gek is dat wel, ik ben al ouderloos en hij heeft nog een oma. Hij is dan ook vijf jaar jonger dan ik, en ik ben de jongste van zes kinderen, een generatieverschil wat dat betreft. Ja, ze zit in een verzorgingstehuis dat zich in dementie gespecialiseerd heeft. Ze kan nog genieten in het moment zelf - dat wat wij met zoveel moeite proberen te leren - maar lange-termijngeheugen heeft ze niet meer.

Aan 't worstelen Agnieta. Alsof ik, zonder te kunnen zwemmen, in volle zee ben gegooid. En met jou?

Lieve Lytse, ik denk ook dat dat ritme mijn hoofdprobleem is... Gezien het gedeeltelijk biologisch bepaald is, is het niet zo evident om dat in de hand te houden, vind ik Hoe is het met je schoonmoeder? Ik ga zondag naar het verjaardagsfeest van de oma van mijn lief. Zij zit (voorlopig?) in een stabiele fase van het dementieproces. Ze kent ons, maar onthoudt niet wanneer we op bezoek komen. Ook stelt ze soms drie keer op een half uur dezelfde vraag. Nu ik daaraan gewend ben - ik ben van nature ongeduldig - gaat het wel. Als we op bezoek gaan, neem ik doorgaans onze oude hond mee. Hij vindt het heerlijk om koekjes van haar te krijgen, en zij houdt ook van zijn rust.

'k heb toch nog geen c4 gekregen...