Kitrit

hallo, allemaal, ben al alng hier niet geweest

Bedankt allemaal! Voor vanavond genoeg computeren. Tot morgen!!!

Na ja, dit is mijn eerste forum ueberhaupt, ik heb helemaal geen ervaringen met fora. Dus momenteel beperk ik me tot: een van de Baltische republieken. Met mijn dochter gaat het goed vandaag. School, spelen met een vriendinnetje en nog aan het einde van de dag een rapportgesprek op school. Alles voldoende, alleen woordenschat niet. Ik was erg bang dat de juf iets over "mijn afwijkende gedrag " zou zeggen ... Dit keer niets. (een jaar geleden wel). Tenminste was ik vandag nuchter en zonder "luchtje", natuurlijk duidelijk niet uitgeslapen. Aan mijn zesjarige dochter moet ik danken, dat ik me vandaag dwong , me aan te kleden, haar aan te kleden, naar school lopen enzovoort... Drinkende moeders lijden ook, het is te makkelijk ze als hartelozen te bestempelen (ik bedoel discussie van gisteren)

en ik voel me niet sterk, alleen dodmoe, zelfs mijn Nederlands is nauwelijks verstaanbaar. En steeds verdrietig, maar niet fataal ("ik ben helemaal afgeschreven") zoals gisteren en de laatste dagen daarvoor , al tussen vrees en hoop, zogezegd. Paniek en angsgevoelens ook een stuk minder.

Ja. Alleen met water en thee. En mijn favoriete coffie maakte me bijna misselijk van hoofdpijn.

Lichte versies van Bach en helaas hou ik van heel verdrietige dingen, zoals muziek uit de film "Schindler's list'. Mooi, maar maakt me eigenlijk nog verdrietiger. Maar vandaag mijn Nederlandse kennis maakte me (opzettelijk)))allen stukken zoals "ách, mein lieber Augustin" spelen.

Goedeavond! Vanochtend ging het nog heel slecht, maar ik dwong me ertoe, om mijn dochter naar school te brengen (15 minuten naar school en 15 minuten terug lopen). Dat heeft me een beetje helderer gemaakt na een vreselijke slapeloze nacht (eigenlijk drie nachten). Dan kwam een Nederlandse kennis, (nog) geen vriendin. Ze zag dat ik doedmoe en heel verdrietig was. Ze heeft besloten dat ik in mijn relatie problemen had. Ik schaamte me te veel om haar waarheid te zeggen, dus geen nee en geen ja. Maar ze bijna "dwong" met haar piano te spelen en na een uur spelen voelde ik me (moralisch) iets beter. Darna - kind van schol ophalen, zwemles en het proberen, het huis op te ruimen. Nu zit ik doodmoe, maar hoop, dat ik vandag toch een beetje slapen kan. Iets lezen of presentabel formuleren lukt me nog niet. Mijn dochter slaapt nu. Voor donderdag heb ik een afspraak met het Centrum (Verslavingszorg) Maliebaan in Utrecht geregelt. Overigens, had iemand van dit forum een ervaring ermee? Dank je wel en groetjes.

@jane ik wil echt stoppen, ik begin niet te drinken wanneer ze erbij is. Nee. Ik ga door. En ik kan na het eerste glas niet stoppen. Iedere keer zeg ik tegen mezelf: dit is de laatste keer. Maar het wordt niet de laatste. En over verantwoordelijk zijn. Hoe kan een dronken persoon nog denken en redeneren? Ik mag geen alcohol ueberhaupt zien.

Bedankt! Natuurlijk weet ik dat niet zuipen moet. Werd iemand hier echt geholpen door het Centrum Maliebaan in Utrecht?

Hartelijk dank allemaal! Ik ben zo blij dat ik dit forum gevonden heb.Welterusten! Ik probeer om te slapen. Morgen kom ik weer! Sorry voor mijn vraag: wat kan ik tegen een 6-jarige dochter zeggen wanneer ik drink?

@ Sowhat Bedankt voor je reactie. Ik ben niet misselijk, gewoon kan niets eten. En ik shake niet, ik voel me alsof ik verlamd ben en helemaal zonder krachten (plus angst en paniek). En te moe om te slapen. Duizelijk en kan me niet concentreren.

@ Muffin ik heb geen Familie in Nederland. Mijn oude en zeer zieke ouders wonen ver. Ik lieg tegen ze dat het met mij goed gaat. Maar in feite ik ben volledig van mijn partner afhankelijk. En zijn gezin en zijn kinderen uit zijn eerste relatie heeft me nooit geaccepteerd. Toen ik naar Nederland kwam hoopte ik een echte gezin te hebben. Wij maakten plannen. De trouwdag was gepland. Maar zijn dochters bereikten dat registratiedag werd geannuleerd. Zij accepteerden trouwens de voormalige vriendin van zijn vader omdat ze een Nederlandse was en geen kinderen wilde (dus erfenis zou bij hun blijven). Daardoor hun angst dat ik als ik trouw, recht op het geld zou hebben. Nu, niet getrouwd, zonder werk en zonder geld. Zelfs recht op een uitkering heb ik niet. Dat is bizar.Niet getrouwd, en toch kan ik niet weg. IK heb geen Nederlandse nationaliteit, mijn dochter wel.

Borretje, mag ik je vragen, wat gebeurde er met je kind? Ik had een jaar geleden problemen met jeugdzorg: de school had ze gebeld. Ik weet, dat ik de laatste week dronken op school verscheen en ik ben bang dat ik deze keer niet ernstig in problemen zit. Mijn partner wil me zowiezo niet.

Mijn eigenwaarde is nul en ik verpest het leven van mijn enige dochter. Mijn relatie was vanaf het begin mislukt en mijn partner is met mij (of beter gezegd, in hetzelfde huis), omdat onze dochter hem smeekt, ""mama niet weg te sturen"". Ik probeer om te studeren omdat ik geen werk kon vinden. Maar studeren is veel te moeilijk voor mij.Misschien weten jullie, wat kan ik doen om een pauze te hebben zonder helemaal met mijn studies te stoppen. Ik ben al 40 en vrees als ik stop, kom ik niet meer overeind.

Vanochtend had ik nog een fles champagne gedronken. En nu heb ik vreselijk trek om mijn angsten weer met alcohol wegspoelen. Thuis heb ik geen alcohol meer. Misschien beter zo. Mijn dochtertje kijkt naar mij. Haar ogen zijn zo verdrietig.En ik ben een vreselijke moeder. Ik maakte plannen, ik wil dat ze zich in dit land thuisvoelt en niet zo eenzaam als ik.