Djoon

Goedemorgen en een mooie dag allemaal! Na de refusal nu eerst maar een drinkontbijtje. De derde woensdag op een rij droog! Nooit gedacht... veel plezier vandaag

SPuD, Het gaat erom wat jij wil en hij wil? Jullie willen toch iets samen? SAMEN? Samen uitzoeken, dus. Anders wordt het niks, denk ik. Ik zou eerst uitzoeken wat ik zou wilen, maar ja, met liefde in het hart is dat soms lastig te bepalen. Is mijn ervaring, tenmiste. Djoon.

quote: Originally posted by: Zuske Assertiviteitstraining... ik heb al zóveel therapieën gehad.. en op de meeste gebieden kan ik heel assertief zijn. Eigenlijk wil ik juist 's stoppen met al dat getherapie en de oplossingen in mezelf gaan zoeken. Therpapietje hier therapietje daar, altijd zocht ik het buiten mezelf. Maar het was goed om het hier kwijt te kunnen. "Mijn gevoel even laten stromen" op z'n geitenwollen-sok's gezegd Eindelijk weer even m'n tranen kunnen laten gaan. Voel me nu opgelucht. En gezien hier! Zo, wat heb ik veel reacties van jullie gekregen! Zowel bemoedigend als "schup under den kunt". Doet me echt goed. En dat doet me goed, Zuske

Zuske, ik weet dat het mooie kanten heeft. Nou ja weten.. Die mooie momenten zijn de momenten die me op de been houden.

Oh *, HSP. Nu ik deze term hoor en snel gegoogled heb, begrijp ik iets meer van mezelf. Niet dat ik nu me direct een high Entensief Persoon ga noemen. de omschrijving die ik lees, heb ik mezelf al sinds de puberteit gegeven. Niet dat dat wat veranderd.

@Zuske, Soms denk ik over mijzelf: hoe naief kan je zijn, waarom laat je altijd over je heen lopen? In het verleden had ik dat gevoel heel erg en kon ik mijn woede niet kwijt, waarom doen mensen altijd zo onredelijk en hard. Nu weet ik, al ervaar ik dat niet altijd zo, toch nog steeds, dat het niet aan mij ligt. Er zijn gewoon mensen die hun frustaties, woede, irritaties weten weg e werken door die op iemand anders te richten. Ik ben daar gevoelig voor en neem die over. Dan voel ik me opeens enorm *, voor iets waar ik part nog deel aan heb/had. Het lullige is dat dan meestal dierbaren zijn, mensen die dicht bij je staan. Ik heb er nog geen hardvochtige remedie voor gevonden, maar weet wel dat het dus die ander is. Ik ben Ok, waarom doet die ander zo lullig? Kwaad worden op een ander kan ik dan niet, al schreeuwt mijn lichaam en geest op keiharde tegenactie. Maar zo ben ik niet. En wil ik niet zijn. @Borretje: niet iedereen wil zijn of haar vuisten gebruiken. Het kan ook anders.

Ik slikte tien jaar geleden Fluoxamine. Was zeer depressief en fluox was het antwoord van mijn arts...... Ik werd er aleen maar depresiever van, waarop mijn antwoord was: meer drinken. Waardoor ik nog depresiever werd...... Slechte combinatie. Na driekwart jaar gestopt met de fluxoxamine. Na 11 jaar gestopt met de alcohol. Werkt beter, slik nu Refusal. Over twaalf dagen ontmoet ik mijn psycholoog en ik hoop dat dat klikt. Fluoxamine en drank is desastreus. Heeft mij in ieder geval niet verder geholpen. Tezamen met Refusal lijkt het me echt geen oplossing.

Zuske, je hebt opgeschoond, nix vervuild.

Lijkt wel of ik in Belgie zit, Amai hier knupske daar. Is toch de max.... Er bestaan ook vrouwenzadels hoor! Kan geen labello tegen op... Terry zadels zijn wel ok, hoor ik.

Goedemorgen allemaal, Zonnetje schijnt, Refusal alweer binnen en de eerste maandag sinds tijden met een zonnetje op mijn gezicht en in mijn hart... Weer een mooie dag erbij! Prettige dag vandaag, ik ga nu aan het werk... Straks druppelen collega's binnen. Ik ben best open, maar daar is hou mijn bezoekjes hier maar ff voor mezelf. Misschien tot vananvond! Djoon.

Inderdaad Shahire, Het is heerlijk om nuchter te zijn, al voel me nog wat brak na een nacht lichte slaap waarbij ik mijn bed uitzweet. En knallende dromen. Droom ook weer. Maar ga nu lekker uitwaaien. Ook zo iets: heb ik tijd voor.. Tot later, Djoon.

Goedemiddag allemaal, Wat is er veel geschreven! Kan ik allemaal niet bijhouden, hoor! Ik ga zo straks lekken met mijn nuchtere kop door de wind lopen. Lekker langs de plas uitwaaien.. Zat vanachtom drie uur rechtop in bed na een keikeikeiharde knal vlak in de buurt. Duurde toch wel twee uur voordat ik weer in een (te) lichte slaap viel. Dus eens kijken of de wind mijn toch nog suffe hoofd echt wakker kan krijgen! Djoon

Hoi Allemaal, Bedankt vor jullie reacties. Vanmorgen voor de vierde keer mijn Refusal ingenomen. Nog steeds even strijdvaardig als bij het moment dat ik besloot niet meer te drinken. Ik vraag me nu af: waar ben ik in godsnaam altijd zo bang voor geweest? Voor de momenten dat ik nuchter wakkker zou kunnen worden? Voor de de afkickverschinselen? Voor de slapeloze nachten? De momenten datje gek wordt van de trek. Nee, ik was toch echt bang om het leven te leven. Nu ik de eerste stap gezet heb en nu al meer dagen achter elkaar niet heb gedronken dan in de afgelopen 10, 15 jaar voel ik me alleen maar meer gesterkt om door te gaan. Ik ben gisteren naar een expositie-opening geweest en naar de film. Ik ga bewust de alcoholmomenten niet uit de weg. Het sterkt me echt alleeen. De gedachte: voor mij never, nooit meer een druppel alcohol in mijn lichaam is sterker. De gedachte aan de afgelopen 10 jaar zetten daar nog een streepje onder. Ik merk wel dat het vooral in mij hoofd zit, het automatisme van je gedachten. In een seconde wordt die gedachte echter omgezet in: "oh, nee, dat hoef ik niet meer." Voelt echt heel bevrijdend dan. In vroeger tijden was dat wel heel anders. Toen werd ik gek van de drankzucht. Eerlijk gezegd, werd ik wel een beetje moedeloos toen ik door de forumpagina's heen surfde. Lange weg te gaan, wordt nog moeilijker, je krijgt een terugval. Ondermijnde mijn strijdslust een beetje. Ik weet dat ik een lange weg te gaan heb, namelijk de rest van mijn leven. Maar ik ben het waard, iedereen is het waard. Als ik kijk naar mijn verleden en de restanten van 15 jaar drank, dan denk ik toch No way... dat nooit meer. Nooit meer. Djoon.

Hoi allemaal, Ik ben nieuw en zal me even vooorstellen. Ik ben een alcoholist die al jaren zuipt en zakt. Pinksterweekeinde weer een gezellig weekend gehad.... En toen was dat sprookje uit. Plotseling helemaal gehad met die halfslappe pogingen om te minderen, te stoppen. Ik ben enkele weken geleden, voor de zoveelste keer, naar de huisarts gestapt om er iets aan te doen. Had onder andere een recept voor Refusal meegekregen. Doodsbang vier weken laten liggen bij de Apotheek. Want stel je voor een leven zonder alcohol.... ondenkbaar. Al jaren voldoende redenen gevonden om niet te stoppen. 't is zo lekker af en toe, op een feestje, met de Kerst. Ja. ja, ondertussen je elke dag na het werk vol laten lopen. Vraag me niet wat het is geweest, maar ik ben d'r opeens helemaal klaar mee en klaar voor. Ston dinsdagmorgen op en dacht: nu drink ik niet meer. Nooit meer. Never nooit meer. Ik wil niets, maar dan ook niets meer met dat spul te maken hebben. Voor mij nooit meer een gezellig drankje. Dat wordt bij toch weer ongezellig. Ben nu sinds dinsdag sober en heb vanmorgen Refusal ingenomen. Na meer dan tien jaar twijfelen, vooruitschuifen, excuses zoeken, mezelf voorliegen. Zomaar er helemaal geen zin meer in hebben. Waar ik in eerdere pogingen gewoon een supermarkt werd ingezogen, zonder een greintje weerstand te kunnen bieden liep ik aan het einde van de dag langs het bier naar de frisdrank zonder blikken of blozen. Maar dat zal niet altijd zo blijven, vrees ik..... De eerste stap is gezet. De rest van mijn leven volgt. Eerst de drank uit mijn lichaam, uit mijn hoofd en uit mijn hart. Dan hoop ik ook mijn echte angst aan te kunnen pakken: mezelf. Djoon.