Opa2

Beste Hermiena, je bent al een heel eind op weg, zo te lezen: de gedachten willen al anders, nu het doen nog... Hierbij een paar tips, in willekeurige volgorde, die mij uitstekend hebben geholpen: *Spreek met jezelf een alcoholvrije periode af. Het vanaf dag x "nooit meer mogen" kost alleen maar onnodige extra energie en strijd. *Maak die alcoholvrije periode wel minimaal zo lang, dat zowel geest als lichaam ook de tijd krijgen, om jou de voordelen van die alcoholvrijheid te bewijzen. Denk aan 1 week, 1 maand, 3 maanden... Zelf begon ik na ruim 2 weken echt van mijn klachten af te komen, waar ze de eerste dagen juist verergerden. *Gun jezelf andere "leuke dingen dan het "leuke ding alcohol", en besteed het bespaarde geld ook daadwerkelijk, bij voorbeeld aan een uitgebreide frisdrankenproeverij, een boek, bioscoop, markt (voor lekkers, noten). *Vertel zo veel mogelijk in je vertrouwde omgeving, dat je geen alcohol meer drinkt (maakt het wat lastiger, om toch weer te beginnen...). *Voer vooral geen strijd met je opkomende behoeften, maar laat die gedachten van je afglijden. Strijden met gedachten maakt ze juist sterker. *Bedenk tijdens moeilijke momenten: 1 uur drinkplezier = 1 dag spijt achteraf. *Geniet volop van de toenemende vrijheid in je geest! Heel veel succes, opa2. Aan de forumleden: tsjonge, wat loopt het hier uitstekend, zeg! Veel respect en groot compliment vanuit Heemstede. Hartelijke groet, allen. NB. even over mijzelf: periode 13 augustus - 1 december inderdaad geheel alcoholvrij; op 2 december restant port van voor 13 augustus + 2 bijna over vervaldatum zijnde flesjes bier + 1 vers flesje bier verorberd. Port smaakt goed, bier niet meer, ook de verse niet. Sindsdien tot en met gisteren 6x alcohol gebruikt, waarvan 4x achteraf min of meer te veel, dus spijt. Stop nu dus weer helemaal, om te beginnen tot vakantie Zuid Frankrijk, in maart.

O ja: prachtig verhaal, emma, over die centen! En Fleur: fantastisch dat enthousiasme dat van je positieve ervaringen afdruipt! Zo voel en ervaar ik het ook. Aan ieder die (nog) aan het worstelen is: ik gun het jou ook zo graag: die vrijheid, dat nieuwe leven! Hopelijk geldt vroeger of later ook voor jou: genoeg = genoeg.

Hi Houten, goed alternatief hè, die snoeperij, zeker 's middags! Schrale troost: bij mij is er dus na ruim 3 maanden alcoholvrijheid ook nog geen gram af. Het goede nieuwsis wel: ook nauwelijks iets erbij (1 kilo), terwijl ik eet en drink zoveel en zo vaak ik maar wil, behalve de alcolhol dan, natuurlijk. Nou ja: vandaag, woensdag, is marktdag, dus de afgelopen 3 maanden was de snoepman iedere week blij met mijn komst. Maar vandaag heeft-ie mij toch niet langs zien komen, want uiteindelijk, zo ervaar ik, houdt die behoefte aan snoep ook langzaam maar zeker op. Ook die aan zoutjes en zo, trouwens. En die dingen laten staan geeft weer ruimte voor ander lekkers, dat (ook op de markt) wordt ontdekt, zoals de onovertroffen zoute notenmix, waar door mij dan ook volop van genoten wordt. Dus misschien wordt het met dat gewicht ook nog wel eens iets... Zo zie je maar weer: als er deurtjes dicht gaan, gaan er altijd wel weer andere deurtjes open!!! Hartelijke groet aan iedereen, opa2

Nee hoor moon, wat mij betreft hoef je je geen zorgen te maken... Alleen, dit forum gaat, met alle respect, over 1 onderwerp, weliswaar in vele facetten, maar toch dreigt het gevaar, dat als je al te vaak op het forum schrijft, je in herhalingen vervalt, en dat wil ik niet. Wat ik fantastisch vind, is hier steeds meer nieuwe "gezichten" te zien, die aangeven, veel aan dit forum te hebben gehad. Ik hoop dan ook, dat nieuwe mensen de moeite nemen, de draden die tot dusverre zijn aangemaakt, in alle rust door te lopen, want zo langzamerhand staat er een schat aan ervaring, bemoediging en warmte op de rails. Neem van mij aan, dat ik dagelijks aan jou denk, en aan Kika, Frank, Mathilde, Binorosa, Toni, Sita, Flipsen, en zeker ook aan de "nieuwelingen", als bij voorbeeld houten, die op dit moment zo fijn aktief is hier. Aan de andere kant is er ook mijn zorg voor de mensen, die hier niet meer verschijnen, maar ja: you can't have them all... Fraaie lijst die je hebt neergeschreven. Antwoord op de gestelde vraag van deze draad: mijn belangrijkste drijfveer om nu eens eindelijk radikaal te stoppen was van lichamelijke aard: hartkloppingen, overslagen en wat dies meer zij. Een gevoel van: "heb je nu eindelijk je zin??" Na aanvankelijke verergering van de klachten (de eerste 4 - 5 dagen) verdwenen ze als sneeuw voor de zon, om na een week of 4 weer enigszins terug te keren, en vervolgens (vooralsnog) weer vrijwel volledig te verdwijnen: 1x in de paar dagen eens een enkel overslagje, maar dat kan ook de koffie zijn... De bijkomende voordelen naarmate de drankvrijheid vorderde, zijn reeds uitvoerig beschreven. Warme groet, opa2

Ey dreamer, leuk he, niets doen met zo'n opkomende drankgedachte!!?? Enne: het is toch fantastisch als mensen je vragen waarom je niets drinkt, althans, ik ben er blij mee, en zeg gewoon waar het op staat: al veel te veel gehad in mijn leven, en geniet nu van een drankloos leven. En dan die reakties... Kortom: niet excuseren en eromheen draaien, maar genieten van de mogelijkheid, die je geboden wordt! Hartelijke groet, vanuit een overdruk en alcoholvrij Heemstede, opa2.

He Kika, ik moet even slikken van je vriendelijke woorden aan mijn adres hoor... Hartstikke bedankt! Tsja, die gedachten: daar zit een hele wetenschap achter. Heel in het kort: in principe heeft ieder mens de vrijheid, om wel of niets iets te doen met al die gedachten, die te hooi en te gras de hele dag maar opkomen, en heel vaak weer verdijnen. Die keuzevrijheid heet: de wil. De wil is oorspronkelijk een machtig wapen, dat de kracht heeft te bepalen welke gedachten het wil belevendigen, en welke niet. Bedenk maar eens, wat er op een dag niet allemaal in je opkomt: nou, als je al die gedachten tot werkelijkheid zou laten worden... Zou een ondoenlijke zaak zijn, toch?? Met andere woorden: heel veel gedachten komen, en gaan weer. Sommige gedachten komen direkt al sterk op, dat komt, omdat je ze al vaak belevendigd hebt, omdat ze zo goed en nuttig voor je bleken te zijn: de gedachte aan eten doet eten, de gedachte aan dorst doet drinken, enzovoorts. Nu heeft volgens mij de gedachte aan alcohol zich bij "ons soort mensen" veel te veel kunnen versterken, omdat wij er al zo vaak als het ware "automatisch" aan toe hebben leren geven, met andere woorden, de gedachte komt al zo sterk op, dat de wil, het besluit om er wel of niet iets mee te doen, er eigenlijk niet of nauwelijks vat meer op heeft: zo beheerst de gedachte aan alcohol ons dusdanig sterk, dat deze eigenlijk direkt al omgezet wordt in realiteit: wij pakken de fles... Nou, die gedachte aan alcohol moet als het ware weer terug in zijn hok, terug naar zijn ware sterkte (of zwakte!), zodat hij beheersbaar wordt voor onze wil. Als wij tegen die gedachte gaan strijden, maken wij hem alleen maar sterker, en uiteindelijk leggen wij het vroeger of later af tegen die gedachte, en is hij ons (weer) de baas: lees dit forum er maar eens op na... Wij kunnen dus gaan strijden, maar er is nog een andere mogelijkheid: geen aandacht aan schenken. Als je dat bewust, met je wil dus, doet, dan verzwakt-ie, en verdwijnt hij zelfs weer, net zoals al die andere gedachten, die komen en gaan. In de cursus komt ook duidelijk tot uiting, dat de gedachte aan alcohol behoort tot de zogenaamde niet-helpende gedachten, want uiteindelijk richt alcohol ons vrijwel allemaal te gronde, uitgezonderd dan die oom, die 95 werd, dank zij of ondanks een pakje sigaretten en een halve fles jenever per dag... Het gaat er dus om, de gedachte aan alcohol te gaan rekenen tot de niet-helpende gedachten, sterker nog: tot de vijandige gedachten, en er vervolgens niet op te reageren, geen aandacht aan te schenken. Met vallen en opstaan, natuurlijk... Dus is die gedachte zo nu en dan eens te sterk, en slachtoffert-ie je, och: wees niet streng voor jezelf, accepteer het, en morgen is er weer een dag. Je gaat trouwens toch lekker, kika, met 3:23? Nou dan! Hopelijk is dit enigszins een beknopt antwoord op je vraag kika. Hartelijke groet, opa2.

Hi Moonie, dank voor je reaktie. Met mijn kleinzoon gaat het uitstekend: hij groeit als kool... Tussendoor hebben zijn pappa en mamma ook nog "even" een huis gekocht, waaraan niets opgeknapt zou hoeven te worden... En tsja, toen het eenmaal leeg was, zou een schilderbeurt geen kwaad kunnen, dus je begrijpt, wie er op de trap staan; juist ja, beide opa's! Daarnaast ben ik cursusgever bij het Rozenkruis, iedere maandagavond, met de nodige uurtjes voorbereiding... En dan is er nog de postwijk, 4 dagen per week. En schoonmoeder was een beetje de weg kwijt, dus tijdelijke opname in een verpleeghuis... En de aandelenhandel vraagt de nodige tijd... Kortom: de dagen zitten barstensvol, voor mij reden om maar af en toe hier te kijken, hoe het met de "vaste clan" gaat, en welke nieuwe durfals zich hier op het forum vertonen. Al met al een gestaag groeiende club, die mijn warme belangstelling heeft. Ik zou zeggen Moon, verwen jezelf maar meer dan je nu doet, hoor! Dat vergemakkelijkt het gedoe rond alcohol, is mijn ervaring, en je vult je hoofd op die manier meer met plezierige vooruitzichten en gedachten. Zelf besteeed ik grosso modo de helft van mijn besparing op alcohol-uitgaven aan "andere lekkere dingen"; op de andere helft wordt gebroed, totdat het kuiken verschijnt in de vorm van een leuke/interessante mogelijkheid om de opgespaarde centen aan uit te geven; kan best ook een goed doel of zo zijn, hoor. En ja, de alcoholvrije dagen rijgen zich aaneen, met alle voordelen vandien, en zo de gedachte eraan al opkomt, komt er meer en meer een helpende gedachte naast te staan, die (tot dusverre) de alcoholgedachte snel verdrijft. Interessante ervaring is, dat waar mijn naaste omgeving aanvankelijk enthousiast reageerde op mijn alcoholvrijheid, omdat men hier en daar toch wel last zei te hebben van mijn alcoholgebruik, men al vrij snel is overgegaan tot de "orde van de dag", met andere woorden: men begint het alweer gewoon te vinden, terwijl ik het zelf best een fraaie prestatie vin. De les die hieruit trek is niet meer afhankelijk te willen zijn van complimenten en waardering van anderen, beter gezegd: dit niet meer van anderen te verwachten, maar gewoon in mijzelf te kijken, en zelf te genieten van het resultaat, en (zie boven) mijzelf te verwennen. En zie dat "mijzelf"verwennen maar ruim hoor, want persoonlijk vind ik niets leuker, dan mijn medemens te verrassen! Nou Moon, op deze donkere dag was dit, speciaal voor jou, een lichtje uit Heemstede... Warme groet, opa2.

Zonder iemand ook maar iets te kort te willlen doen: Toni, Binorosa, Frank, Sita, ik vind het echt geweldig, hoe jullie je allemaal op dit forum inspannen. Echt hulde, met, in alle nuchterheid, een emotioneel traantje op het toetsenbord. Warme groet, opa2.

Internetbehandeling onlangs afgesloten; heeft bij mij 2 maanden geduurd, dus er is weer 1 plek vrij... Frank, jij maakte een opmerking met betrekking tot de inhoud, dus hierbij een en ander. Ik heb met name leren kijken naar risicogedachten en risicosituaties, en mijn reaktie daarop: mijn gedrag dus. Dat gebeurt door een vrij gedetailleerde dagrapportage, waarvan ik als groot voordeel heb ervaren, dat je als het ware naast jezelf gaat staan, en naar je dagelijks leven gaat kijken. Zeer leerzaam en verhelderend! Ook krijg je een en ander aan huiswerk van je mentor: het doornemen van (overigens zeer leesbare) stof, en het invullen van vragenlijstjes op hoofdterreinen van de behandeling. Als reaktie krijg je dan weer een mail van je mentor, die ik zonder uitzondering als helder, opbouwend, persoonlijk, warm, complimenteus en ondersteunend heb ervaren. Oeps; ik hoop nu niet al te veel druk op hun schouders gelegd te hebben... Ik ben de Tactus echt enorm dankbaar voor de mogelijkheid die mij geboden is, en die ik met beide handen aangegrepen heb. Let wel: de internetbehandeling is in feite "slechts" een begin; daarna gaat de therapie gewoon door, maar dan nog meer op eigen benen! Heel fijn vind ik het ook, dat mijn dossier nog een half jaar op internet blijft staan, zodat er door mij altijd teruggekeken kan worden. En het minste dat ik terug kan doen, is, in alle onbescheidenheid, mijn ervaring op dit forum delen, en blijven delen, zo lang als dat op prijs wordt gesteld, en dat blijkt vanzelf wel... Succes, opa2.

Nou, dit is een draad met veel "oude bekenden", dus hier maar even iets gepost... Echt goed jullie hier nog te zien, na ruim een week van hectische afwezigheid: veel bedrijfscijfers (aandelen), schoonmoeder tijdelijk naar verpleeghuis, dus extra bezoekjes, drukke postwijk... Die drukte raakt eigenlijk direkt de kerntip die bij mij opkomt, deze draad doorlezend (op het gevaar af in herhaling te vervallen): er wordt veel te veel aan alcohol gedacht, en daarmee begint de strijd, de ellende, de onrust, de herhaling van toch maar weer 1, en daar blijft het het dan bij... Aandacht schenken (jaja: aandacht SCHENKEN) doe je aan helpende gedachten, en aandacht schenk je NIET aan niet helpende gedachten, zo heb ik op de Tactus internetbehandeling geleerd, en jazeker: het werkt, en hoe! Dus: opkomende gedachten aan drank: geen aandacht aan schenken, dan wordt de gedachte snel zwakker, en kun je je energie weer aan andere, betere dingen (en mensen!) besteden... Afgelopen woensdag heb ik "mijn" behandeling bij Tactus afgesloten, en aldus plaats gemaakt voor de volgende. Ik zou zeggen aan ieder die dit leest en nog twijfelt: gewoon DOEN! Er zijn genoeg redenen op te sommen die ervoor pleiten, maar die hoor ik over drie maanden graag van mijn opvolg(st)er... Geest en lijf, en daardoor leven zijn dusdanig veranderd, dat het aantal dagen dat de nog slechts zwakke gedachte aan drank opkwam, hand over hand afneemt; ergo: het aantal drankgedachtevrije dagen neemt hand over hand toe... Dus naast het lijf geniet ook de geest, weliswaar nog ietwat onwennig, in toenemende mate van drankvrijheid. Zo wordt de cirkel steeds intensiever doorbroken, en is een andere cirkel tot leven gekomen: toegenomen lichamelijke fitheid uit zich in veel en veel minder moeheid, waardoor meer energie vrijkomt voor "leuke en nuttige" dingen, waardoor de geest zich met andere, meer en meer opkomende helpende gedachten voedt, waardoor denken energie oplevert in plaats van kost, waardoor het slapen veel beter gaat, waardoor ik beter uitrust en fitter opsta, waardoor toegenomen lichamelijke fitheid zich uit in veel en veel minder moeheid, waardoor.... Schitterend, om zo'n proces in en met jezelf te volgen; enige voorwaarde is: drankvrijheid... Maar daar staat dan ook wat tegenover, zeg! Moondreamer, gaat het een beetje in deze donker wordende dagen?? Heemstede leeft met je mee, hoor! En, als je het niet erg vindt, ook met iedere lezer/schrijver op dit forum... Sterkte, warme groet! opa2

Beste knuffel;bier, als er een markt bij je in de buurt is, ga daar eens heen, en verwen jezelf bij de notenzaak, de kaaszaak, de snoepzaak, de boekenzaak, de fruitstand... Met dit soort dingen in huis heb je andere leuke vooruitzichten, dan dat van drank alleen. Enne: als je geen alcohol koopt, houd je meer dan genoeg geld over voor dit soort andere leuke dingen... Mijn ervaring was trouwens dat als ik 's middags rond 2 - 3 uur wat snoepte, mijn behoefte aan alcohol later in de middag duidelijk minder was. Andere goede ervaring: koop een reeks verschillende frisdranken in de supermarkt, en maak aldus, al proevend, je eigen top-3. Dus: misschien heeft het ook iets met sukkers te maken, die drankzucht... Succes, opa2.

Hi Mathilde, vanuit een nog steeds alcoholvrij Heemstede... Ik zal proberen jou antwoord te geven op je vraag van de 9e. Mijn trigger was de toename van het aantal onregelmatige hartslagen. Op zoek naar mogelijke andere oorzaken dan alcohol (...) kwam ik uiteindelijk voor het eerst bij Tactus terecht, en de beschrijvingen van lichamelijke klachten door alcoholgebruik daar leverden mij de vraag op: "wat wil je nou eigenlijk: gewoon dag voor dag doorgaan met alcohol, terwijl je het eigenlijk al niet meer wilt, vanwege je klachten, of nu eindelijk eens pecht proberen te stoppen?" Als antwoord heb ik mij opgegeven voor de internetbehandeling. Het opmaken van de dagrapporten met momenten van "zin in" en wel/niet gedronken, gekoppeld aan beschrijving van de situatie en vermelding van het drinkgedrag, was zowel verhelderend als leuk; zo kreeg ik, na aanvankelijke angst voor het niet zonder drank kunnen, er gewoon lol in om in te kunnen vullen dat ik wel zin had, maar niet gedronken. En zo gaat dat morgen dus precies alweer 2 maanden... Daarnaast heb ik al uitgebreid de voordelen van het niet meer drinken op dit forum vermeld. Wat je hopelijk kan helpen is nog dit: je bent niet verplicht om te reageren op gedachtenimpulsen: je kunt er ook gewoon naar kijken, zonder er aandacht aan te schenken. Juist het aandacht schenken aan gedachten, "positief" door ze bij voorbeeld uit te voeren en "negatief" door er strijd tegen te voeren, maakt ze sterker. De gulden middenweg bewandelen door te erkennen dat ze er zijn en er vervolgens niets mee te doen, kan een grote hulp zijn, is mijn ervaring. Natuurlijk zijn lang niet alle gedachten "slecht", daarom het volgende. Een eenvoudig hulpmiddel is bij een opkomende gedachte je eerst af te vragen: "is deze gedachte en de daaruit voortkomende behoefte door mij gewenst of niet gewenst?" Op deze manieren ben je je gedachten de baas, in plaats van dat jij er de slaaf van bent: gedachten zijn er voor jou, in plaats van andersom! Alleen jij bepaalt 1) OF je er iets mee wilt, en zo ja 2) WAT je ermee gaat doen! En over waar die gedachten dan wel vandaan zouden kunnen komen hebben we het misschien nog wel eens... Met warme groet, ook aan de andere lezers, Opa2.

Nou, aansluiten maar bij deze prachtige recht-voor-z'n-raap-draad... Allereerst Sweetie: dank voor jouw vriendelijke woorden, zeker met betrekking tot mijn begrip voor vrouwen: da's werkelijk voor de 1e keer in mijn leven, dat iemand mij dit zegt/schrijft. Misschien gek, maar indruk maakt 't, en hoe. En ja: het alcoholvrije leven smaakt mij meer dan uitstekend (13 oktober 2 maanden), al is en blijft het dagelijks aantal aanleidingen tot alcoholnuttiging legio, in zowel positieve als negatieve zin. Toch werkt dit "korte termijnplezier" (sita, houd dat vast!) lang niet op tegen de voordelen van alcoholvrijheid: het terugkeren van energie, het verdwijnen van die eeuwige moeheid, het stilaan verdwijnen van de spier- en gewrichtspijnen, het 's avonds gewoon slaap krijgen, lekker doorslapen... En jazeker: ook die steelse vraagjes uit mijn naaste omgeving: "nog steeds...?" En vooral ook: "ik zou ook eens..." Maar bovenal: die geweldige ervaring van innerlijke vrijheid! Al deze gedachten verdringen direct de nog talloze gedachten die aanzetten tot drankgebruik, volgend op de talloze aanleidingen tot die gedachten: over Pavlovreakties gesproken... Maar zwakker en zwakker worden ze als haast vanzelf, die opkomende gedachten aan drankbehoefte... Erg blij ben ik met al die (nieuwe) mensen, die de moed en/of de moeite (blijven) nemen om niet alleen op dit forum te komen meelezen, maar ook nog eens hun wederwaardigheden, reakties, goede raad en warme woorden neer te pennen. En, zoals Frank zo fraai verwoordde in deze draad: ieder voor zich kan bepalen wat-ie er wel of niet aan heeft, wat-ie er wel of niet uit haalt, da's nu eenmaal per persoon verschillend. Ik haal uit al deze postings een enorme mengeling: moed, wanhoop, vergoelijking, warmte, ervaring, herkenbaarheid, strijd, medeleven, steun, zelfmedelijden, ...., .... En al deze elementen hebben hun (voor 98%) positieve invloeden op mij en mijn omgang met drank(gedachten)., die 2% ergernis graag voor lief nemend... Dus aan iedere schrijver: mijn oprecht grote dank! Met warme, alcoholvrije, Heemsteedse groet, vanuit een woning zonder vrouw (weekje met dochter naar Portugal), maar vol drank, opa2.

Hi Sweetie, ik sluit mij geheel bij toni aan (dank toni, voor je moeite!). Ander fenomenen die misschien spelen zijn, dat het "nieuwe" er wat af is en, laten we wel wezen, alcoholgebruik is nu niet bepaald een "prettig" onderwerp om over te lezen en te schrijven, althans voor mij niet... Daarom lijkt het mij belangrijk dat, naast het elkaar een hart onder riem steken, het luisteren naar elkaar, en het elkaar tips geven, wij in ieder geval de positieve gevolgen van het alcoholvrij zijn blijven delen. Want 1 ding is mij mede dank zij dit forum wel duidelijk geworden: in heel veel gevallen werkt alleen een periode van radicaal stoppen. Zodra er weer wat "geschipperd" gaat worden, is het hek al weer snel van de dam, steekt de aloude strijd weer de kop op, en begint het cirkeltje van niet willen en wel doen weer te draaien. Aan de andere kant is het "nooit meer mogen genieten van een wijntje" volgens mij een veel te zwaar, fundamentalistisch uitgangspunt: voor mij dan ook reden om de mogelijkheid voor de toekomst gewoon open te houden (en dat scheelt!). Een vaste alcoholvrije periode met jezelf afspreken lijkt mij dan ook het minimum, wat je kunt doen, al is het maar om jezelf de kans te geven om dit feit te ervaren, om aldus deze ervaring naast de reeds vele keren ervaren "alcoholrijke" perioden te kunnen leggen, en dan op basis van deze ervaring een bewuste keuze te kunnen maken. Voor mij persoonlijk = en blijft die keuze alcoholvrijheid, en is mijn plan om in de toekomst zo heel af en toe eens van iets echt bijzonders op alcoholgebied te gaan genieten want, laten we wel wezen: het "genieten" van een gewoon biertje, portje of wijntje (het zijn altijd verkleinwoorden...) is volgens mij niets anders dan een smoes aan jezelf om weer te kunnen gaan drinken, en jezelf weer te gaan verdoven, met alle gevolgen voor geest, lijf en leden vandien, zeker op de lange(re) termijn. En natuurlijk voel ik mij niet "hemels" zonder drank, want ik leef hier, op aarde, met alle fijne en rotte dingen die nu eenmaal aan dit leven vastzitten. Dat korte "hemelse" gevoel met drank, gevolgd door de geestelijke kater nadien, de moeheid, de sloomheid, dat mijzelf belazeren, kan mij inmiddels gestolen worden, gelukkig. Stiekum genieten doe ik ook, van de heimelijke bewondering in mijn drankrijke omgeving: vooral van de steelse vraagjes... En voor mij persoonlijk blijken er gelukkig talloze alternatieven te zijn voor het besteden van het geld, dat voorheen aan alcohol opging, beter gezegd: naar Vadertje Staat. Alleen dat feit al: veel meer waar voor je eigen geld krijgen, en veel minder aan Slokop Staat weggeven, is voor mij een wel heeeeel prettige gedachte... Nou Sweetie, Toni, Dreamer en vele anderen: de zon schijnt hier in Heemstede: op naar de wekelijkse markt, want ik heb weer minstens 7 x 9 euro gespaard deze week, en daarvan gaat de helft besteed worden: fietstas vol... Hartelijke groet, toitoitoi, Opa 2

Hi Frank, dat terugvallen en je slechter voelen dan als je drinkt herken ik wel: de verdoving raakt immers uitgewerkt, en de omstandigheden en/of problemen zijn nog wel steeds hetzelfde, als toen je dronk... En als voel je je minder goed: een helder hoofd is veel beter in staat om de persoonlijke situatie in z'n juiste proportie te bezien, en is veel creatiever om, indien nodig, er iets aan/mee te doen. Zo besteed je je energie ook positief, in plaats van al denkend, piekerend en drinkend om de werkelijkheid heen te draaien... succes, Opa2

Hi Bino Rosa, erg leuk, om jouw met vrolijk enthousiasme doordrenkt verhaal te kunnen hebben lezen. Ja: zo ervaar je de plezierige kanten van het niet-drinken, nietwaar? En wat je omschrijft als "die rare gedachtenkronkels in mijn kop" vind ik erg treffend getypeerd. Dus: waarom eigenlijk aandacht schenken aan die rare gedachtenkronkels? Als je ze negeert, zijn ze zo weer weg. Houd je dit forum zo af en toe op de hoogte van je reilen en zeilen? Hartelijke groet, opa2

Heerlijk zeg, steeds meer mensen op dit forum! Kika, fijn voor je, dat het je op het feestje goed is afgegaan. Wat tips betreft, heb je al het nodige meegekregen; hier is nog een rigoureuze, voor een volgende keer. In Rusland is het helemaal not done om niet mee te drinken, zeker als het zakelijke kontakten betreft. Een kennis van mij, die veel zaken deed in Rusland, en daar bij elke bespreking geacht werd, zichzelf onder tafel te drinken (anders werden er dus geen zaken gedaan) ontdekte, dat er maar 1 smoes was, die uitstekend werkte: je hebt in je leven zo veel gedronken, dat je lever ernstig is aangetast, en daarom mag je van de dokter geen druppel meer drinken. Dan ben je en "flink", en je legt het probleem bij de dokter... In een wat aangepaste vorm is de smoes ook heel bruikbaar op Nederlandse "feestjes", zeker op die opzitfeestjes! Toni, ik heb weer genoten van je bijdrage in deze draad, o zo herkenbaar... Ook fijn jullie weer tegen te komen, Dreamer, Sweetie, Frank! Ik ben hier wat minder: donderdag kwam er een geweldige hoeveelheid te bezorgen post, die mij die dag van 16 tot 23 uur heeft beziggehouden, vrijdag van 8 tot 21, en vandaag van 9 tot 14. Kortom: geen tijd om hier te komen, en geen tijd om aan drank te denken, maar wel heerlijk urenlang buiten bewogen en lichamelijk nu bek en bekaf, maar geestelijk omgekeerd evenredig... Vroeger, dus voor nu precies 7 weken geleden, na een dag bewegen: spieeerpijnnnn, overal. Nu: slechts nog een beetje gevoeligheid, hier en daar. Weer een voordeel van drankvrijheid ontdekt, dus... Ja, hij gaat heel, heel lekker in Heemstede! De frisdrankentest van een aantal weken geleden heeft toch wel een duidelijke winnaar opgeleverd: Rivella Light. En de muskaatdruiven zijn toppie: per avond wordt er toch wel een pond weggesnoept, door mijn vrouw en mij samen. Pitvrije dadels van de markt: hmmm... Ook hebben wij de ouderwetse trekdroppen herontdekt. Kortom: eten en drinken wat je lekker vindt! Maar ja, dat gewicht he... Wel: na twee weken drankvrijheid was ik 1,5 kilo aangekomen, dus dat was een fikse tegenvaller. Maar het bleek slechts vochtaanvulling te zijn (alcohol droogt je immers uit) naar normaal lichaamspeil, zal ik maar zeggen. Sindsdien gaat er iedere week keurig netjes gemiddeld een pond af, zonder ook maar ergens naar hoeven te kijken: weer een probleem minder, en naast genoemde 1,5 kilo, 2 kilo vet kwijt. Slapen? Steeds beter, als een blok... Leve de vrijheid, en het ga je goed, geachte lezer, heel goed! Opa2

Hallo allemaal, met grote interesse jullie wetenswaardigheden doorgenomen, en weer een nieuwkomer (hallo Zwaluw, hier blijven deze winter, hoor...). Een paar dagen hier niet komen geeft het nadeel van veel moeten lezen, maar uit dat vele lezen komt dan wel een rode draad naar voren: strijd met "jezelf", met het veelkoppig monster dat ego heet, dat onverzadigbaar is. In menige kring heet het ook wel het "hoger zelf", maar van dat "hoge" klopt niet veel meer. Het is in feite bij heel veel mensen gedegenereerd tot een ego dat vol zit met allerlei lage begeerten: alcohol, coke e.a., tabak, vet, snoep en nog veel meer: angst, jaloezie, egocentrisme... Die lage begeerten verschijnen allemaal in onze gedachten. Als we ermee gaan strijden versterken we die gedachten, en het gevolg is: de gedachte wordt voor de zoveelste keer weer realiteit: "we" gaan voor de bijl, terwijl "we" dat in ons hart eigenlijk helemaal niet willen... En zo is de wil ondergeschikt geraakt aan de gedachte. Deze fatale vicieuze cirkelgang valt gelukkig op enkele plaatsen te doorbreken, om te beginnen: *De aandacht richten op zaken, dingen en mensen die niet schadelijk voor je zijn, zeg maar "wat hogere" begeerten; *Opkomende schadelijke gedachten niet bestrijden en dus versterken, maar geen aandacht aan schenken, waardoor ze vanzelf weer verzwakken en vervliegen. Pff wel een beetje prekerig misschien, als ik het zo doorlees, maar goed bedoeld. Wie weet, kan iemand er wat mee... Hier in Heemstede rijgen de alcoholvrije dagen zich aaneen, met alle dagelijkse voordelen van dien: zelfs de maagklachten lijken te minderen, en heel plezierig is ook het zwakker worden van de spierpijnen her en der. Al deze positieve ervaringen vergemakkelijken de keuze bij de vele aanleidingen tot alcoholgebruik, die je in het dagelijks leven hoe dan ook tegenkomt. De eerste weken vermeed ik ze, maar ook in dit opzicht begint het leven zich al te normaliseren. Gisteravond bij voorbeeld lekker uit Indonesisch eten geweest met vrouwlief: zij aan de port, ik aan de malt, alsof het de gewoonste zaak van de wereld is, en dat is het eigenlijk ook... Mijzelf belonen? Ik beloon mij suf, maar wel met dingen die mijn lijf + geest niet schaden, en/of dat veel minder doen dan alcohol. En mijn ego heeft zich maar aan te passen... Succes, Opa2.

Dank voor de wijze lessen op deze draad: ze helpen mij, om scherp te blijven. Wat de strijd tegen alcohol betreft: volgens mij helpt strijd alleen maar om het probleem in stand te houden, of zelfs te vergroten. Uiteindelijk zijn alleen wij zelf het, die een opkomende gedachte aan alcohol kunnen versterken tot een niet te weerstane behoefte. Dus: geen strijd tegen de gedachte, want die wordt daardoor alleen maar sterker. Wel neutraliseren van de gedachte, door er positieve gedachten naast te leggen, en dan de keuze te maken. Verrassend vaak zijn het dan de positieve gedachten, die winnen! "Sociaal" drinken werkt volgens mij net als een opkomende gedachte aan drinken: heb je eenmaal de eerste te pakken, dan ga je door. Dus ik waag mij er niet aan, al is en blijft mijn "uitlaatklep": zeg en denk nooit nooit.

Tsjonge Toni: posting om in te lijsten zeg. Knap hoor. Inderdaad zal het ieder's ervaring zijn dat, waar drank aanvankelijk "helpt overleven", je er zeker op den duur een probleem bijkrijgt. Ook de drank als verdoving, waar Dreamer het in deze draad over heeft, is uitermate herkenbaar (laatst gebruikte 1 van de kinderen precies hetzelfde woord). In feite zit je dus met een "geestelijk rotte kies", slikt de alcoholpil om de pijn te verdoven, om jezelf er op die manier doorheen te slepen, maar ja: de kies is en blijft rot, en als je 'm laat zitten, kan-ie ook nog eens andere kiezen gaan aansteken... Bij een echte rotte kies gaan we vroeger of later naar de tandarts, en met de geestelijke rotte kies blijven we maar doorlopen. Nu we dan toch met persoonlijke ervaringen bezig zijn: bijna 20 jaar geleden leerde ik mijn huidige vrouw (weer) kennen. Oude jeugdvriendin, gescheiden, 2 kinderen, na jaren geestelijke en lichamelijke ellende (slaan, schoppen) met een, jawel, alcoholist. In mijn verliefdheid liet ik meteen zien, begrip voor haar situatie te hebben, en stopte acuut met drinken. Dat ging bijna een jaar goed, totdat zij zwanger bleek te zijn. Om een lang verhaal kort te maken: ik was dolblij met zo'n gezamenlijke kans, en zij was alleen maar bang, en "er nog niet aan toe", ondanks het feit dat zij dacht onvruchtbaar te zijn geworden door een geslachtsziekte dank zij haar echtgenoot, die de huur (zij hadden een aantal appartementen in verhuur) op andere wijze inde dan met geld... Gesteund door de wet werd het dus een abortus, en voor mij voelde het als het verlies van een kind, heel maf misschien, maar toch... En dat gevoel, je als a.s. vader door God en iedereen verlaten te voelen, volkomen rechteloos: brrrr. Ergo: de drank bood uitkomst... Wat een maf gedrag eigenlijk... Want uiteindelijk heb ik alleen maar mijzelf het nodige aangedaan door die drank, is het kind echt niet alsnog geboren, en is door de jaren heen die abortus lang tussen ons in blijven staan: wel een jaar of 10; toen pas heb ik de positieve zwangerschapstest letterlijk weggedaan. Intussen ben ik er zelf wel helemaal klaar mee, heb niets weggestopt, maar echt losgelaten, en ja, nu mijn vrouw op een leeftijd is gekomen dat zij echt geen kinderen meer kan krijgen, steekt het bij haar weer de kop op...pfff. Daarom: (misschien helpt het) geef traumatische gebeurtenissen in je leven, hoe erg ook, hun plaats , en niet meer dan dat. Want als zij ons ook nog eens pijn BLIJVEN doen, dan heeft de dader ECHT z'n doel bereikt, en als het z'n doel niet was, doen wij het onszelf dus aan. Mijn toverwoord: afstand blijven nemen en blijven neutraliseren, niet strijden tegen het terugvallen (want dat hoort erbij), maar de energie gebruiken om "gewoon" weer op te staan. Met warme groet, opa2.

Werk ze, Sweetie! Leuk, dat je toch even kijkt, hier... Nou vooruit dan: knuffel voor de rest van de dag.

Hi Frank, ja: die "gelegenheden"... Misschien helpt het: mijn 1e "sociale" test was de verjaardag van mijn zwager, toen ik net 1 week of zo drankvrij was. En dan komt de uitdaging... Ik had mij voorgenomen fris te nemen, en lekker te gaan genieten van de hapjes. Dat gebeurde dus. Maar het meest heb ik, al tijdens het feestje, genoten van de verholen bewonderende blikken van mensen die zagen, dat ik inderdaad de hele avond niet dronk. Jaja: en zo werd het ego toch weer bevredigd, deze keer niet met drank, maar met stille lof... Groetjes, opa2.

Heee Sweetie, ondanks alle narigheid: ziet er goed uit bij jullie hoor. Maar gezien wat je over jezelf vertelt, wat je op je 9e meegemaakt hebt, kan ik mij jouw reaktie op je dochter nu helemaal goed voorstellen. Wat een shit zeg. En dan toch een relatie aangaan, kind krijgen, en het loopt fout - pfff. Ik hoop erg voor je, dat je het met je huidige man beter treft; zo te lezen, is dat ook zo. Je hoort het zo veel, dat misbruik van (dronken?) vaders, ooms, broers... Wat een wereld zeg. Pas enkele jaren geleden hoorde ik van 1 van mijn 3 zussen, dat ze alle drie op 10 - 14 jarige leeftijd tot 10x toe flink betast zijn door een oom. Met name 1 heeft er nog steeds last van, ondanks een gelukkig huwelijk van inmiddels bijna 30 jaar. De reaktie van onze moeder was ook een "leuke": "ach, niet zeuren, dat hoort erbij; mijn oom Frans deed hetzelfde bij mij". En zo ettert het maar door, de wond... Ben jij het een beetje kwijt, inmiddels??? Dank dat je dit met ons durft te delen, overigens. En wees maar trots op je dochter! Nou, even wat nieuws: ik geniet volop van mijn alcoholvrijheid, en begin de dag tegenwoordig in het prettige vooruitzicht, dat er weer een fijne dag aan zit te komen, omdat er weer niet gedronken zal worden. En o o o, wat gun ik jullie die vrijheid toch graag, zeker als ik zo links en rechts de worstelingen lees (reg veel sterkte; je hebt zo te lezen allereerst behoefte aan rust in je hoofd - van ganser harte gegund!). Zoals reg schreef: alcohol is ieder's vijand. Die uitspraak drong eens te meer tot mij door, en dan schud ik maar weer eens het alcoholvrije hoofd over mijzelf: "waar ben je in 's hemelsnaam al die jaren mee bezig geweest knul". Enfin: genieten maar, vooral van de inwendige vrijheid, maar zeker ook van het fantastische weer, en de leuke koersontwikkeling van mijn aandeel, en de post die er vanmiddag weer aan zit te komen voor morgen, en de cursus die ik vanaf maandag weer ga geven, en nu de voorbereidingen daarop, en mijn vrouw die morgen weer thuiskomt.... Toitoitoi, van opa2.

Hi moi, heel herkenbaar, dat vaste ritueel. Mijn zwakke punt mbt alcohol lag aan het eind van de middag: vooralsnog opgelost met alternatieve dranken als Rivella Light en maltbier. Wat ook hielp, was rond een uur of 2 - 3 wat extra snoepen (deed ik nooit, = dus afwijking van een gewoonte, wat afwijking van de drinkgewoonte best wel hielp). Tsja, die avonden... Mijn zwakte 's avonds is trek in kaas, liefst in combinatie met zoutjes. Het afgelopen jaar zijn wij al overgegaan op 20+ in plaats van 48+, dus dat scheelde al. Maar met een volle maag naar bed, en ook nog eens half katerig van de port van die middag: da's nie lekker slapen... Aan de trek geeft ik gewoon toe: ik eet (gedroogd) fruit, tot ik niet meer kan: druiven, rozijnen (op de markt heb je van die hele grote): knabbelen maar... En zo 1x per 1 - 2 weken: gewoon: kaas, met heel soms: zoutjes... Ook in dit geval helpt: zeg nooit nooit, want je geeft jezelf dan wel errug moeilijke opdrachten! Groetjes, opa2

He Frank, leuke dingen doen is een goed medicijn en een uitstekende bliksemafleider, toch? Wat heb je met je kinderen gedaan? Zelf heb ik zojuist ook leuke dingen gedaan, van de 7 flessen port, die ik mijzelf deze week heb bespaard, te weten: *In de boekhandel een fantastisch boek gekocht, dat mij, gezien de dikte van ruim 450 pagina's, wel enkele weken bezig zal houden - fijn vooruitzicht! *(Ook voor mijn vrouw, als zij vrijdag weer thuiskomt, maar toch) Naar de markt geweest. Gekocht: -1 kilo pruimen -1 kilo muskaatdruiven -1 pond dadels -3 zakken trekdrop (van die ouderwetse, pas weer ontdekt) -1 pond caramels -1 pond chocoladerozijnen -1 pond bladchocolaatjes Een berg fijne vooruitzichten dus (en het gaat echt niet allemaal in 1 week op hoor, behalve het fruit dan). En als je mij nu vraagt, welk vooruitzicht mij het meest trekt, de bovenstaande, of een week lang iedere dag een fles port, nou: dan is mijn keuze tegenwoordig heeeeel snel gemaakt, hoor! Liever dingen graag willen, in plaats van vanjezelf moeten!! Heel fijne dag verder, en waar nodig sterkte. (Vanavond ben ik uit). Groetjes, opa2.