Jaap

En ondertussen aan ballen draaien

Gaat je lukken. Hou je taai.

Gekopieerd van de dagdraad van 8-03-2011. Ik plak het hier maar bij. Ik wil graag even iets vertellen. Er wordt hier af en toe geschreven of lastige kinderen en pubers. Ik was er zelf ook een. Mijn ouders dronken ook veel. Als kind heb je dat heel snel door. Veel sneller dan velen denken denk ik. Maar ik heb ook mijn ouders zien struikelen, raar praten en zo. Ruzies tussen hen viel mee. En soms had ik dingen verteld en kon ik ze de volgende dag weer vertellen. Ik reageerde daar op vele manieren op. Een van die reacties was dat ik mijn ouders niet meer serieus nam, als zij er in mijn ogen zo'n potje van maakten waarom zou ik me van hun nog iets moeten aantrekken. Er ontstonden daardoor veel conflicten. Maar dat is in een pubertijd heel gezond. Ik vertelde steeds minder wat ik meemaakte en mij bezig hield. Zij verweten mij dan weer dat ik nooit iets zei. Hoppa. Conflict. Ik ging ook drinken. Veertien jaar voor het eerst en al snel was het elk weekend raak. Ik ging het daardoor wel meer begrijpen waarom ze zich zo gedroegen soms. Maar ik dacht gelijk: zo wil ik nooit worden. (Toch gebeurd) Ik nam een zeer onverschillige houding aan en spijbelde veel. Kwam soms niet meer thuis, zonder dat te zeggen. Ik wilde ze dan even niet meer zien. Aan de andere kant nam ik voor mezelf meer verantwoordelijkheid. Ik zorgde wel voor mezelf. Ik zag mezelf al vroeg niet als kind meer. Iets te vroeg denk ik. (Ik wil hiermee geen advies oid dergelijke geven aan diegene die met kinderen en pubers worstelen. (Misschien een klein stukje inzicht.) Ik zie dat meer als aanleiding, waardoor ik er over na ging denken.)

Snoep, ik denk niet dat Henk zijn smartphone bij zich heeft, dus jou berichtje zal hij niet lezen. En als hij hem wel bij zich heeft weet hij niet hoe het werkt.

Ik heb het geprobeerd met die Henk, maar hij hield niet zo van forummers. Dus zijn we als vrienden uit elkaar gegaan.

En Snoep en Henk

Borretje, ik snap het een beetje. Ik had begrepen dat jij in een kliniek zit en je gaat er in mei uit toch? Het lijkt me heftig zo'n kliniek. Ik hoop voor je dat er veel baat bij hebt. Voor binnen de kliniek snap ik die werkwijze op zich wel, maar straks 'buiten' wordt zoiets wel lastig lijkt me. In allerlei dagelijkse contacten wordt er toch vaak van je verwacht dat je snel reageert. Maar daar zal ook wel aan gedacht zijn in de kliniek. Bedankt voor de uitleg, en zo snel.

Van Borretje moet je dan een uur wachten, als je een compliment krijgt. Weet iemand waarom?

Dank je, Henk, (bloos)

ontwikkeld of erfelijk, het probleem wordt er niet anders van.

Bol, gebeurd is gebeurd. Ik probeer dat nu nog wel es te compenseren, maar dat kan natuurlijk niet echt. Ik heb er overigens later, toen ik al een paar jaar niet meer thuis woonde wel gesprekken over gehad met ze over hoe ik het heb ervaren. Ik verwijt ze ook niets, niet meer.

hebben we dat niet een beetje in onszelf? Die verslavingsgevoeligheid.

Ik wil graag even iets vertellen. Er wordt hier af en toe geschreven of lastige kinderen en pubers. Ik was er zelf ook een. Mijn ouders dronken ook veel. Als kind heb je dat heel snel door. Veel sneller dan velen denken denk ik. Maar ik heb ook mijn ouders zien struikelen, raar praten en zo. Ruzies tussen hen viel mee. En soms had ik dingen verteld en kon ik ze de volgende dag weer vertellen. Ik reageerde daar op vele manieren op. Een van die reacties was dat ik mijn ouders niet meer serieus nam, als zij er in mijn ogen zo'n potje van maakten waarom zou ik me van hun nog iets moeten aantrekken. Er ontstonden daardoor veel conflicten. Maar dat is in een pubertijd heel gezond. Ik vertelde steeds minder wat ik meemaakte en mij bezig hield. Zij verweten mij dan weer dat ik nooit iets zei. Hoppa. Conflict. Ik ging ook drinken. Veertien jaar voor het eerst en al snel was het elk weekend raak. Ik ging het daardoor wel meer begrijpen waarom ze zich zo gedroegen soms. Maar ik dacht gelijk: zo wil ik nooit worden. (Toch gebeurd) Ik nam een zeer onverschillige houding aan en spijbelde veel. Kwam soms niet meer thuis, zonder dat te zeggen. Ik wilde ze dan even niet meer zien. Aan de andere kant nam ik voor mezelf meer verantwoordelijkheid. Ik zorgde wel voor mezelf. Ik zag mezelf al vroeg niet als kind meer. Iets te vroeg denk ik. (Ik wil hiermee geen advies oid dergelijke geven aan diegene die met kinderen en pubers worstelen. (Misschien een klein stukje inzicht.) Ik zie dat meer als aanleiding, waardoor ik er over na ging denken.)

Henk, verliefd... Ik dacht het wel. Dan zal die dichtbundel wel snel af zijn.

zijn er zevenhonderdeenenzeventig

op de koppen kun je hier dansen

Klopt ik woon met vriendin en nog twee huisgenoten. Bevalt heel goed. Ja plekken waar dat kan en zeker als je wat ouder wordt zijn er niet veel. Kunnen het er nog wel eens over hebben. Nu tanden poetsen

Das mooi he. Zo lang we de voordelen blijven zien is het goed te doen, nuchter blijven vind ik. Tot nu toe. Ik ga slapen. Ik heb morgen om 9 uur afgesproken en de klok neemt ook nog een uurtje straks. Welterusten Gaby, Woman en wie er nog meer meelezen.

enz(o) hebben we allemaal onze eigen interpretatie.

Ik was er gewoon nog niet klaar mee. Maar alles gaat gewoon door. Die eerste weken vragen veel mensen er nog wel naar en kan je je verhaal goed kwijt. Ik dacht het is er uit. Maar verdriet werkt anders. Dat kan langer blijven. Ik wilde daar niet over beginnen, dus dronk ik maar denk ik. Maar nu begin ik er af en toe gewoon weer even over. Dat is beter. Hoeft helemaal niet lang.

Ik pruts en knutsel altijd al wel. Met drank op lukt dat al snel niet meer. Maar er beetje over nadenken, tekenen en uitzoeken enzo ging wel. Later uitvoeren dan maar.

Het speelt al best lang hoor. Eigenlijk weet ik al 15 jaar dat ik dit probleem heb. Maar de balans moet eerst toch echt overslaan voor je er echt wat aan gaat doen. Twee jaar geleden ongeveer heb ik een keer een internetdingetje gedaan. Tellen, voor en nadelen. Lastige situaties herkennen etc. Maar dat was ik al snel weer "vergeten." Afgelopen zomer is mijn moeder overleden. Even een maandje tijd voor gemaakt. En op vakantie. Maar in oktober ging het opeens heel hard. Dronk ik soms zomaar 20 flessen bier in een nacht. Daar moest echt wat aan veranderen vond ik op een gegeven moment.

Dat zijn de woorden die de vorm omschrijven. Een afgeknotte icosaëder is bijvoorbeeld dezelde vorm als veel voetballen: afgeknotte icosaëder 20 zeshoeken en 12 vijfhoeken. De flessen zitten met elastiekjes aan elkaar. Een hoop gepruts

Vervelend die toestanden. Maar goed dat je je niet laat verleiden hoor. Heel knap. Mijn relatie is vrij stabiel. Daar ben ik erg blij mee. Een wonder eigenlijk na al dat gezuip. Was natuurlijk wel es gezeik over. En dan beloofde ik wat minder te drinken. Wou ik wel, maar dat gaat helemaal niet. Ik heb vorig weekend de knoop doorgehakt en wil dit blijven volhouden. Het wordt toch telkens weer veel te veel. Dit is mijn handicap. Daar zal ik het mee moeten doen.

wegschrijven, daarbij denk ik meer aan computerdata opslaan. Of is het vlaams voor iets van je afschrijven?