dank je jane en witte. ik ben het vechten moe. ik wil niet meer iedere ochtend onzeker naast m'n bedje staan, bang dat mensen kunnen ruiken of zien dat ik weeeeeer te diep in het glaasje gekeken heb. me belabberd, schuldig, ellendig voelen en onzeker over wat ik de vorige avond gedaan heb, m'n dag verslapen en maar bedenken naar welke winkel ik nu kan om alcohol te kopen en wat moet ik daarbij kopen (alleen alcohol kopen durfde ik niet). en wat en hoeveel kan ik kopen want financieel ging het ook echt bergaf. me niet meer hoeven opsluiten, zodat mensen me maar niet per ongeluk dronken zouden zien. geen blauwe plekken meer, me niet meer schuldig voelen tegenover de honden. niet meer bang zijn dat ik toch onverwacht met de auto weg moet. gewoon op visite gaan, zonder bang te zijn om teveel te drinken.niet meer m'n lichaam vernielen. niet meer m'n grijze cellen vernielen(als er nog wat over is).................................