Met de start met de Refu was ik in de beginne ook continu in onderhandeling met mijzelf.
Wetende dat ik wilde stoppen, maar dan toch dat verslavingsstemmetje dat nagalmd in mijn hoofd....
Morgen, dan kun je vandaag nog...
Eenmaal gestart met de Refu heeft dat stemmetje mij nog een keer kunnen verleiden....
Man, wat ben ik ziek en beroerd geweest, dacht dat ik doodging (gedronken met Refu)
Dat heeft zo moeten zijn, die ervaring, want geen haar op mijn hoofd die mij nu nog doet drinken als ik mijn Refu heb geslikt.
Wat niet wegneemt dat ik heel bewust, in een soort van ritueel, iedere dag mijn Refu inneem en dat hier en bij mijn sponsor van de AA ook meldt.
Als een extra stok achter die deur!
Want dat stemmetje zal ongetwijfeld nog wel eens tevoorschijn willen piepen en mij willen verleiden...
Goddank, trap ik daar nu niet meer in.
Zolang ik mijn Refu maar slik, is dat duiveltje heel snel weg!