Dat klopt Gabs ik heb toen niet gedronken, en ik ben zo blij dat ik het niet gedaan heb. Ik heb nu alles heel bewust meegemaakt. Ik wilde hem niet in de kist zien liggen en heb dat ook niet gedaan. Ze hadden beloofd dat ik de kist niet zou zien maar toen ik in de kamer kwam waar er een toespraak gehouden kon worden zag ik de kist wel. Ik kon me niet meer beheersen en heb gehuild, heb me laten gaan.
Dat was niet gebeurd als ik gedronken zou hebben of misschien heel overdreven. Niemand vond het gek of zo en heb ben veel getroost. Heb dit ook als heel fijn ervaren. Ik merkte daarna dat er minder verdriet was omdat ik het op het moment gewoon maar heb laten komen.
Maar meis ik weet niet of je al gelezen heb dat ons hoofd van de d.a. ruim twee jaar geleden te horen kreeg dat ze nog maar 3 mnd. te leven had. Ze heeft lympheklierkanker en dat was helemaal uitgezaaid naar de longen en hersenen. Nu is alles stil gezet, ze kan weer alles doen en geeft weer les.
Dus zo kan het ook. Ik hoop echt dat je vader nog een hele tijd bij jullie mag zijn, en kan genieten van het leven.