Zo stom die rookverslaving

[Gast]

Ik was deze week weer kei enthousiast begonnen met minderen.

3 sigaretjes bij de ochtend koffie en verder niks. (helemaal beginnen met 0 is qua stress level net effe te hoog gegrepen voor mij weet ik inmiddels)

Ging eigenlijk wel goed doorheen de dag, miste het roken niet zo heel erg behalve dan dat ik continue een soort van misgrijpen gevoel had. Maar met een tandenstoker in mijn mond ging dat eigenlijk wel. Kon ik die zo af en toe eens beet pakken.

En dan toch, ga ik vandaag weer een shagbuil halen en toch ook nog steeds met die tandstokers in de weer om het roken uit te stellen.

Hoe maf?!

 

Het nummer van Donna Summer speelt nu door mijn hoofd alleen hoor ik bij de regel: Shablamidi, shablamida, (moest het effe opzoeken want hoor daar vanalles in behalve hetgeen ze zingen) ze wil het wel, ze wil het toch niet.

Denk dat ik weer tegen een inwendige drempel tegen stoppen gebotst ben, effe uitzoeken wat dat dan weer is en met frisse moed weer opnieuw beginnen met er vanaf komen. Want wil het nog steeds erg graag. Vooral het gevoel van het niet meer nodig hebben staat me wel aan.

 

Nu ja, hoor maar zelf.

[Gast]

Nou ben benieuwd of ik mezelf ga verbazen deze keer omdat het ineens wel lukt.

Ben net begonnen met stoppoging 100 en zoveel onderhand.

Nog maar 6 uurtjes nicotine vrij als ik de uren slaap niet meetel.

Momenteel nog geen zucht. Maar kan nou ook niet zeggen dat ik veel vertrouwen in mezelf heb dat het deze keer wel gaat lukken. Ik bedoel ik ben nu al zo vaak gestopt en weer begonnen dat ik nu een beetje met een scheef oog naar mezelf zit te kijken.

 

Enfin ik heb het deze keer weer eens over een andere boeg gegooid. Niet wachten totdat de buil leeg is maar bewust mijn laatste shaggie voor het slapen gaan gerookt.

Immers ik hoor zoveel succes verhalen over mensen die wel kunnen stoppen met het rookwaar in huis. (waar ik dan weer profijt van heb gehad omdat ik dan die ouwe zooi als nog kon oproken)

Geen pleisters, zuigtabletten, spray of kauwgom. Dat helpt wel maar niet voor de lange termijn heb ik ontdekt. Dan ben ik daar weer afhankelijk van.

Voldoende tandenstokers in huis, voor het misgrijpen. Dat heeft zich bewezen als prettig geaccepteerd vervang middel in gezelschap.

Een legpuzzel in huis voor de momenten dat ik onrustig een film zit te kijken omdat ik er ondertussen niks anders bij kan doen.

Heeft zich in het verleden ook bewezen dat dat veel uren tot roken uit kan stellen.

 

Want tja blijkbaar ben ik een onrustig typje en had ik die tabak dus ook wel nodig om iets tussen de bedrijven door te kunnen doen. Omdat de bedrijven zelf niet genoeg afleiding brachten.

Hahaha zal wel wazig overkomen probeer het een beetje uit te leggen.

Koffie drinken en kletsen daar gaan mijn ledematen zich van vervelen, vooral mijn handen. Dus ik speel dan met een pen of trek een viltje uit elkaar of ik draai een shaggie.

Op feestjes idem, alleen dan ga ik gewoon veel snoepen om iets extra´s te doen te hebben alleen zit mijn maag dan zo rap vol en overeten kan ik mezelf niet dus dan is de neiging heel groot om maar weer te beginnen met roken. Tenzij het een actief feestje is natuurlijk met bijvoorbeeld spelletjes om de onrustige types zoals ik ook te kunnen vermaken.

 

Ik heb het gevoel dat het niet zo zeer de verslaving aan nicotine is, maar meer de rituelen eromheen. Pauze pakken op het werk bijvoorbeeld om die tijd te doden is het makkelijk om dan een sigaretje te roken want als ik eerlijk ben zit ik op dat moment liever gewoon relaxed thuis om mijn eigen ding te doen. Ben slecht in rust nemen en rekening met mijn grenzen houden als ik niet thuis ben. (leerpuntje!)

Ergens op wachten vind ik ook erg moeilijk. Op visite bijvoorbeeld, voor mijn gevoel kan ik dan tussendoor niet aan iets beginnen omdat ik dat dan graag af wil maken. Dus dood ik de tijd met roken.

 

Hahaha u ziet wel! Ik heb mezelf nog niet helemaal overtuigd maar heb mezelf inmiddels wel goed van alle kanten bekeken.

De tijd zal het leren of ik mezelf inmiddels goed genoeg ken om me door moeilijke momentjes heen te slepen.

Want werkelijk van dat roken wil ik heel graag af, vind het al jaren heel vies eigenlijk na elke peuk heb ik wel een snoepje nodig om de smaak weer weg te krijgen.

En vraag ik me af waarom ik het dan toch doe.

Duidelijk, schijnt bij mijn gang van zaken te horen. En dat gaan we nu dus op zijn kop zetten en daar word ik diep van binnen heel onrustig van. Veranderingen heb ik altijd moeite mee gehad.

Toch ben ik benieuwd en nieuwsgierig naar hoe het zich gaat ontwikkelen als het me lukt deze verandering in mezelf door te voeren. Wat komt er dan weer voor in de plaats?

 

Want daar ben ik vrijwel zeker van, dat ik er iets voor in de plaats zet. Doe ik namelijk altijd.

Hoop dat het deze keer iets opbouwends gaat zijn i.p.v. iets afbrekends voor mezelfje.

 

Ik zie wel. Ben niet van plan om elke dag te gaan delen hoe moeilijk of makkelijk het was. Ben dat tellen en een beloning willen horen eigenlijk best beu. Ik beloon mezelf het meeste als mijn plan nu wel lukt.

[Gast]

Tjonge met 1 ding had ik geen rekening gehouden. Verbaal agressief worden naar mensen.

Maar gelukkig deed ik dat op een heel veilige manier en was ik er alleen maar getuigen van.

 

Ik had zo´n ontzettende honger toen ik van het werk naar huis reed en de mensen voor me schoten maar niet op.

Dus ik ben maar gaan vloeken en tieren op ze, heb mezelf helemaal los laten gaan. En moest ergens best erg om mezelf lachen maar zorgde er wel voor dat ik minder gefrustreerd aan het rijden was.

Thuis lekker rap eten gemaakt en toen was ik rustig.

Niemand kwaad meegedaan dus.

 

Toch is het niet gelukt om gestopt te blijven.

Na het eten kreeg ik namelijk nieuws over mijn moeder dat deze met een tia in het ziekenhuis opgenomen was ter observatie. Was eigenlijk niet echt verontrustend nieuws, typisch weer zo´n verhaal uit 1000den van mijn mum die doorloopt met rare dingen omdat ze ze niet serieus neemt. Ik was in ieder geval niet bang dat ik haar kwijt was of op stel en sprong naar het ziekenhuis moest.

Maar wat mijn trigger wel was, was een telefoontje om 23:55 vlak voor het slapen gaan.

Dat de maffe buurvrouw van mijn moeder de ramen bij mijn moeder eruit had lopen gooien. En dat de politie geweest was maar haar niet opgepakt hadden.

Tja toen kwam dus die agressie bij mij weer naar boven en wilde ik naar Nederland rijden om die buurvrouw met haar kop door haar eigen raam te trekken.

 

Dat leek me niet echt verstandig. Maar kalm kon ik ook niet meer worden. Dus toen heb ik besloten om een tipje van de agressie toch maar weer effe te verdoven met nicotine. Want dat ik boos op iemand ben die aan mijn moeder komt en haar katten vind ik eigenlijk best normaal dat ik dat ben maar dan heb ik mezelf nog wel in de hand. Maar zonder nicotine ging ik er toch echt wel over en voelde ik eigenlijk totaal geen remming meer.

Niet dat ik er kalmer van geworden ben. Tuurlijk heb ik mijn ongenoegens over de buurvrouw geuit vandaag tegen iedereen die het hoorde wilde, maar ik ging niet tot actie over.

En ben bang dat ik dat wel gedaan had als ik die nicotine niet genomen had.

 

Enfin, de boel is op gang gezet er komt een nieuw raam, er is aangifte gedaan, er schijnt al een heel groot dossier over de buurvrouw te zijn maar de hulpverleners kunnen nog niks. Mijn moeder is weer thuis en slaapt lekker in haar eigen bed. Morgen ga ik naar haar toe om te horen wat het ziekenhuis gezegd heeft.

De druk is van de ketel om de buurvrouw iets aan te willen doen. Ik heb zelfs alweer de slappe lach om haar onnozelheid gehad omdat ze het deed toen mijn moeder niet thuis was.

Dus ik denk wel dat ik de komende dagen of morgen al opnieuw begin met stoppen.

[Gast]

Op advies van de huisarts en omgeving paf ik nog effe door totdat de stress wat minder gaat zijn.

Inmiddels heb ik wel een hekel gekregen aan die kankerstaven dus ben op een natuurlijke manier geminderd dat stelt me best optimistisch, wie weet dat ik ongemerkt al heel ver ben in het stoppen als het weer kan.   Zegt een verslaafde en afhankelijke van die stink, smaakloze en rustgevende kankerstaven.

Ik weet dat schelden hier niet mag, maar vind dit een keurig en nette oplossing door de feiten op mijn manier te gebruiken dubbelzinnig zoals ik meestal ben. Je kan het gewoon op 2 manieren lezen en dat vind ik fijn. Want kan ik gewoon mijn ei kwijt op een nette manier. Nu nog zien hoe of de moderators daarover denken.

 

Zie het wel, ik ben mijn ei gewoon effe kwijt en dat is het belangrijkste.

[Gast]

Ja sorry hoor! Maar begin het steeds meer een onnozele rede te vinden om te blijven roken om stress te voorkomen.

Ik word kortademig van dat roken en geen lucht krijgen levert ook stress op.

En met een beetje zelfkennis weet ik onderhand ook wel dat ik een magnetische aantrekkingskracht heb op stress.

Met roken ben ik ook gestrest.

 

Tegenwoordig vraag ik me zelfs af, hoeveel momenten op een dag ervaren mensen stress? Want volgens mij is dat net zo vaak als dat mannen op een dag aan seks denken.

En met die stinkstok word ik eigenlijk niet rustiger maar heb wel even afleiding of bedenk tijd of iets dergelijks....

 

Enfin heb mijn rookgedrag een beetje in kaart gebracht:

Bij stressmomenten wil ik er graag 1 op steken, omdat ik mezelf gewoon gemaakt heb dat ik er rustiger van word. Maar als ik goed voel, maakt het eigenlijk geen verschil.

Ben na die peuk net zo gestrest en misschien nog wel een beetje meer zelfs.

 

Bij wachtmomenten om de tijd te doden. Maar als je een half uur moet wachten rook je er stiekem toch best veel waar je eigenlijk geen goesting in hebt. Ik reken maar per keer 5 minuten, 5 x 6 is 30, dus dan paf je er al onbewust 5 of 6 weg waar je eigenlijk geen zin in had! Dan kan je beter in dat half uur een sudoko puzzel doen daar train je je hersenen tenminste mee.

 

Bij het opstaan rook ik graag met een wakker wordt koffie. Maar dat is ook een aangeleerde gewoonte om mezelf in de ochtend wat moeite te besparen.

Want zonder te beginnen met die peuk en koffie, heb ik eigenlijk gewoon trek in eten. Maar het is dan teveel moeite en werk om te bedenken wat ik lekker vind en kan maken. Dan verdoof ik die trek met een peuk en koffie want dat is de minst energie vretende handeling in mijn wakker word fase. Ik stel daar de honger gewoon mee uit.

Meest simpele oplossing is dan mijn dagelijkse routine te veranderen naar eerst  smacks en melk te eten. Dan mis ik die koffie en die peuk eigenlijk helemaal niet omdat ik vol zit.

 

Bij het op visite zijn ergens. Soms zijn de prikkels net te weinig en moet ik iets anders nog te doen hebben terwijl ik met mensen praat. Maar dat vang ik soms ook op door me finaal te storten op de hapjes die op tafel staan. Of Mudra´s te doen. En soms zijn de prikkels te groot en moet ik even een pauze in lasten, mezelf even terugtrekken uit de groep omdat ik een pafke ga doen is dan wel een aanvaard excuus.   Da´s tot nu wel mijn 1e plus punt van dat roken want behalve lomp te zeggen ik trek dit niet ben er weg van, heb ik in deze nog geen ander alternatief gevonden. Maar misschien doordat alle pepmiddelen langzaam uit lichaam verdwijnen als ik stop, dat mijn draagvlak ook wel groter zal zijn waardoor ik het beter trek en anders beter op kan lossen.

 

En bij de afkick dus. Ik voel me dan altijd alsof ik geblowd heb of me lam gedronken heb. Ben eerder moe en suf dan dat ik alert ben. En dat is niet na 7 dagen over, terwijl het dan wel echt uit je lichaam zou moeten zijn. Ik word ook kortademiger dan dat ik eerder was, maar heb begrepen van de stoplijn dat dat normaal is,  want in tabak zitten ook middelen die je luchtwegen openen.

Verder heb ik al levenslang last van wisselvallige stemmingen, heb ik mee weten omgaan en corrigeer me regelmatig dus dat is een gewoonte geworden.

Maar als ik stop komen die paranoia gedachten wel heftiger aanzetten. En dan word het soms best moeilijk om te filteren wat ik mezelf aan praat en wat waar is. En wat een goede reactie op dat moet zijn.

Tja en dan moet niet de buurvrouw nog eens de ramen bij mijn moeder in gaan gooien, als ik net heb gehoord dat mijn moeder in het ziekenhuis ligt vanwege een tia. En daar eigenlijk heel rustig over ben en het accepteer. Dat vond ik zo´n laffe streek t.o.v. de katten van mijn mum dat ik toen agressief werd, omdat ik weet dat mijn mum als ze het horen zou zich meer drukte zou maken over die katten dan over zichzelf.

En dan heb ik gemerkt, ben ik ontoerekeningsvatbaar zonder nicotine.

 

Was wel een spiegel hoor, wat ik nog niet wist maar hierdoor wel ontdekt heb, is dat ik mijn agressie, woede en frustratie ook altijd onderdrukt heb met roken.

Ben nooit iemand geweest die er als eerste op sloeg bij een conflict. Meestal was het dragen en niet klagen en wachten totdat iemand op zijn muil gaat. Of een klap terug uitdelen maar de juiste.

Voordat ik ging roken ging dat wel anders, was nogal een impulsief typje. Sloeg nog steeds niet meteen maar sloeg wel terug als ik geslagen werd. En erger nog, ik lokte dat soms ook gewoon uit.

Eigenlijk nu ik erop terug kijk, was ik misschien wel een branie schopper op de basisschool. Ik koos altijd partij voor de gepeste dus die wisten me altijd rap te vinden.

En dan ging ik verhaal halen bij de pester. Waarom doe je dit?

En soms waren ze spraakzaam maar heel vaak niet en kreeg ik een vuist op mijn neus.

Tja ik laat me niet slaan, dus sla dan terug, dus een vechtpartij op het schoolplein. En zielig misschien voor degene, dankzij mijn broers heb ik wel leren knokken.

Dus het was vaak dat ik met een blauw oog thuis kwam en zei maar hij heeft er twee.

 

Volgens gedragsgeleerde kon dat echt niet langer, dus ik moest iets aan mijn agressie doen. Want er was iets mis met mij en niet die degene die anderen pesten.

Daarmee ben ik aan de slag gegaan, slaan zit niet meer in mijn systeem.

Maar dat kwam wel los toen de buuf het raam ingooide.

 

Ik schrok ervan dat ik die woede zo ver had weggestopt en dat het eruit kwam toen ik een paar dagen gestopt was.

Dat is eigenlijk mijn enige belemmering, tijdens mijn stoppen. Hoeveel agressie komt eruit en kan ik mezelf suf en verdoofd wel in de hand houden dan?

Echt veel gaan paardrijden denk ik dan.

[Gast]

Heel wat angsten en obstakels die ik eruit gegooid heb  bijna 2 dagen geleden.

Hoewel het plan was dit weekend met de definitieve stop te beginnen. Ben ik dus vanaf de 15de bezig met niet roken, was wel klaar met al die smoezen. En gezien ik pas op dag 3 echt last krijg van die ontwenningsverschijnselen, leek het me handiger om dat dan in mijn weekend te laten vallen. Hoef ik niet om te schakelen maar gewoon op me af te laten komen en leren wennen aan dat effe andere gedrag wat afkick heet.

 

Dag 1 voelde onwennig maar ik had ´s nachts nog gerookt dus kan je niet meetellen.

Vandaag merkte ik op, toen ik de lekkere geuren van mijn gekookte  maaltijd niet kon weerstaan en ´s middags er dus al van at en niet wachten tot ´s avonds. Dat ik en minder drang tot roken momentjes had omdat ik verzadigd was. En ook een pak meer energie om mijn laatste uurtjes nog te doen. Vandaag was mijn lange dag, 8 uur bij de baas thuis en daarna 4 uur op het kantoor doen.

En ja dan ben ik best wel moe, omdat ik mijn pauze wel pak in die 8 uur, maar nooit ga zitten. Ik speel dan met de hond of katten daar. Maar vandaag ben ik dus echt 15 minuten in een stoel gaan zitten om mijn boterhammen op te eten.

En dat voelde ongemakkelijk, maar werkte dus wel goed.

Wat dat betreft is mijn baas wel echt een toffe hoor! De vorige keer verplichte deze mij al om te gaan zitten om mijn boterham op te eten, want aan de ene hand was ik aan het eten en aan de andere kant was ik gewoon nog aan het werken. Het mag dus en dan schijn ik geen luie donder te zijn die de kantjes eraf loopt.

Dus wie weet volgende week zitten die stoelen veel beter en maak ik er 20 minuten van.

 

Maar roken, nope!   Terwijl ik gewoon rookwaar nog heb. Heb het nog niet nodig gehad. Hoop nooit meer en dat ik dan ook als bejaarde een jongere die mij komt bezoeken heel even met oude Toebak uit de brand kan helpen. Want bewaren wil ik het zeker.

Ik heb gewoon oude sigaretten gerookt van 1948 ofzo, stond er toen bij stil maar is wel zo.

 

Ben benieuwd of ik het eindelijk weet door te trekken. We zien het wel.

Stress heb ik natuurlijk wel, maar eigenlijk ook niet anders dan de prikkels van altijd.

[Gast]

Dank voor de stille support met die likes

Nou fase "neem mij maar voorlopige effe niet serieus" is aangebroken.

Ik weet nu van een mug een olifant te maken. (maar deed ik dat daarvoor ook al niet?)

Enfin de focus ligt weer helemaal op katten zorgen.

Ben er pas nog mee naar de dierenarts geweest omdat hij zich anders gedroeg en toen bleek uit de bloedtest dat hij gezond was.

Maar hij gedraagt zich nog steeds anders en dat roept zorgen en stress bij me op, naast dat ik hem nu momenteel ook erg irritant vind soms. Ik zit mezelf al in de weg en dan gaat hij mij ook nog eens in de weg zitten, zo voelt dat soms.

Enfin, misschien is hij wel niet zo ziek als ik denk maar past hij misschien zijn gedrag op mij aan omdat ik ook bezig ben met veranderen? En is dat weer een stiekeme uitvlucht voor mij om er maar weer 1 op te mogen steken? De focus op zorgen leggen in plaats van rustig afwachten wat er op je afkomt?

Jep ik zet nu veel vraagtekens achter dingen die ik voel of denk. Omdat ik weet dat mijn beoordelingsvermogen nogal gaat haperen bij nicotine gebrek.

 

Maar ik voel me nog steeds niet uitgeput en moe. Denk toch dat een goede bodem in de middag echt helpend is voor mij in deze fase.

Ik heb natuurlijk wel trek in roken, maar te weten dat ik dan eerst nog meer stress voel voordat ik rustig word weerhoudt me ervan. En ja het geeft me ook een zekere rust dat er rookwaar in huis is, als ik echt ga flippen tijdens dit experiment is de valium in huis zeg maar.

 

Ook denk ik dat ik gewoon aan stress verslaafd ben. Ik mopper er wel over soms, maar zoals ik mezelf bezig zie nu roep ik het ook wel regelmatig over mezelf af.

Ik bedoel maar als ik in rustiger vaarwater zit vind ik het al snel saai en ga dan spannende dingen/keuzes maken of gewoon domme dingen doen.

Echt waar neem mij voorlopig maar niet serieus want mijn gedachtes en gevoelens zijn momenteel net flipperkast.

 

Ben in ieder geval blij dat het avond is en ik weer een dag niet gerookt heb. Nog een paar uur en dan lig ik in mijn veilige nest, de plek waar ik de minste rookervaringen heb gehad. De meest veilige plek nu, want behalve me voorzichtig omdraaien zodat ik geen katten pijn doe hoef ik daar helemaal niks behalve te rusten. Zelfs niet te denken.

[Ragnar]

Na een paar maanden reageer ik als eerste in dit draadje, Spud; ik herken jouw worsteling maar al te goed. Na 30 stoppogingen werd ik helemaal wanhopig en in december 2013 heb ik daarom een verdamper gekocht. Een e-sigaret, ja. Moest wel even wennen aan de smaak, maar omdat je wel nicotine binnenkrijgt was het een volstrekt probleemloze overgang. Na een paar dagen heb ik mijn laatste sigaret gerookt: MBLLLG wat smerig die as en teer! Sindsdien heb ik goede spullen aangeschaft (kost niks) en maak ik de sapjes zelf, kost me een paar tientjes per jaar. Frisse adem, ik ruik alles weer, gezonde kleur, geen hoestbuien, geen ademnood op de trap en geen accijnzen. Ha! Geloof vooral niet alle onzinverhalen over hoe slecht het allemaal wel is, zo'n e-sigaret; allemaal kinnesinne van rokers die nog in de fuik zitten, tabakslobby, farmaceutische industrie en overheid die hun inkomsten zien verdwijnen.

[Ragnar]

Ik rookte altijd shag en ben lang op de 18mg blijven zitten. Hangt ook af van welke verdamper je gebruikt; ik heb nu zo'n joekel waar veel damp uit komt (een must) en daar moet minder mg/ml in dus dat is nu 6. Vooral voor jou de goede dosis bepalen in jouw verdamper. Voor mij gold dat ik vooral flink nicotine binnen wilde krijgen om de sjekkies links te kunnen laten liggen. Dus per uur meerdere trekjes, eentje per 2 uur is helemaal niks. Je blijft dan toch die behoefte houden. Nogmaals erg persoonlijk, hoor. Die gewoonte was zo weg, maar echt stoppen heb ik eigenlijk nooit meer geprobeerd! Ben content met mijn dampertje en voel mij kerngezond. Zoals je meteen al zei: wel een beetje stom gedoe dat dampen (roken). Voor mij is het helemaal geen roken trouwens, er verbrand niks en er zit alleen maar nicotine in. Daar heeft nog nooit iemand kanker van gekregen.

[smart]

Hoi Spud en Ragnar,

 

Ik lees jullie mee hoor, met alle geworstel en plannetjes.

 

Hier nog 1 die zou moeten stoppen met dat verdraaide stomme shaggie.

 

Soms zeggen mensen: doe maar niet...dat is niet goed voor jou!!  ze kennen me. Ik ben echt een verstokte.

Echter, de e-smoker (die ik nog ergens heb) zou best eens een goeie vervanging kunnen zijn.

Dat is op zich wel een tip.

 

Ik heb copd en krijg daar steeds meer last van helaas; ik moet eerlijk zijn. Ik ben 63, sommigen geven me dat niet en denken dat ik

jonger ben, maar ik ben nu eenmaal sneller moe, slaap veel, pure hersteltijd denk ik dan. Ik werk weer wat meer sinds een jaar en dat went.

Ik weet dat bewegen goed is en dat doe ik zoveel als mogelijk.... ook OP het werk dus. Tegelijk ben ik in potentie een klantje voor een tia of erger......

 

Gisteren heb ik een vaporizer gekocht, niet goedkoop. Om weed mee te vapen. Een idee had ik erover om dmv vapen van het roken af te komen en ook niet te hoeven drinken en goed te zullen slapen. Ik heb er lang over gedaan om tot de koop over te gaan en heb nog niet het goede spul, zeg maar. Ik ga er wel mee experimenteren, tot misschien grote schrik van velen. Afijn. Dat zij zo.

 

Ondertussen rook ik nog gestaag door. Raak alleen al in paniek bij de gedachte... dus... heb geen idee hoe dit verhaal zal verder gaan....

 

ja, morgen de e-smoker ook tevoorschijn halen. En flesjes bekijken die er nog staan.

 

Sterkte.............

[lidia]

Ik nodig jullie uit om naar D&D van het (ooit door mij gestarte rookdraadje) te komen, daar is nog plaats zat om ervaringen, tips e.d. uit te wisselen.

[Ragnar]

Waar is dat precies, lidia? Kan je misschien een link plaatsen? 

 

Ik lees dat de dames met e-smokers aan de slag zijn; nou niet echt de apparatuur die een bevredigende vervanger kan zijn voor een ouderwets lekker sjekkie...

Voor beginners en gevorderden is er het onvolprezen forum op dampforum.nu waar niet alleen ontzettend veel goede adviezen te vinden zijn waar je voor bijna niks de goede spullen kan krijgen, maar ook heel veel actieve forummers die geen moeite te veel is om anderen te helpen van het roken af te komen.

8 januari 2017 bewerkt door Ragnar

[lidia]

In de NRC van dit weekend stond een artikel over de "sjoemelsigaret" . Iemand (een advocaat) heeft daarom een rechtszaak aangespannen tegen de tabaksindustrie.

Het blijkt dat er vlak na het filter kleine gaatjes zitten, waardoor er bij tests minder rotzooi vrijkomt in de machine (of zo), maar rokers houden bewust of onbewust, met lippen of vingers die gaatjes dicht en dan komt er dus veel meer binnen.

Ik ga het niet allemaal uitleggen, het is vast nog wel online te lezen.

Er wordt ook in gesteld dat als roken zo slecht is voor de mens, sigaretten gewoon verboden zouden moeten worden. Dat heb ik al zo vaak gezegd/geschreven.

Voorlopig ga ik goed, bijna een maand, op 4 na, helaas.

[Lika]

Morgen naar de tandarts voor een heel vervelende behandeling van parodontitis. Roken is daar een grote boosdoener in geweest. Niets doen leidt tot uitvallende tanden en kiezen. Al 1 gehad. Slaap lekker en niet meer roken;-)

[lidia]

Lika,

kom je ook naar D&D van de rookdraad? We kunnen wel wat leven daar gebruiken. Trekt mss anderen over de schreef.

Doet de tandarts dat zelf? die van mij heeft me destijds doorgestuurd naar de vlg. hem beste paradontoloog van N.H.

Eerst heeft de mondhyg. daar de ergste schade hersteld. Kaak voor kaak en verdoofd. Toen zij het niet verder kon verbeteren heeft hij een stukje gelaserd.

Het was teruggebracht tot 7 mm  (van 10mm) en dat is de grens dat het nog zonder randjes afsnijden kan.

Sterkte, vertel hoe het gegaan is. maar dan op de dagdraad van hier.

[Lika]

Dacht dat dit die draad was.

Dank Lidia.