Zondag 13 maart 2016

[mikki]

Ja, daar denk ik ook over Monster.

Dat hele Manager zijn past eigenlijk ook niet bij mij.

Te gevoelig. Maar, ik moest altijd zoveel van mijzelf. Mij bewijzen aan mezelf en iedereen.

Dat hele bewijzen wil ik niet meer.

Maar los van werk, ben ik ook iemand die enorm vol overgaven in dingen, mensen en emoties schiet. Daar moet ik iets mee, want om dat te reguleren gebruikte ik alcohol. Het was een medicijn.

[Monster]

Iedereen van ons kent de wijziging in functie van alcohol; het begint als recreatie, dan wordt het ontspanning, dan kalmeringsmiddel, dan zelfmedicatie oftewel slaapmiddel, en tenslotte zul je niet meer functioneren zónder het middel..........

 

Het bewijzen herken ik sterk.

Ik wás mijn prestaties. Eén op één.

Dat is er nu niet meer. De consequenties vind ik natuurlijk terug in mijn portemonnee. Maar die vind ik niet meer zo belangrijk.

[Monster]

Wayne Dyer wees mij erop dat het slim is om een motive check te doen: Ga je voor je doel of ga je voor je prestatie leven?

Doel: ik ga mijn best doen. Ongeacht de uitkomst zal ik mijn doel altijd kunnen behalen.

Prestatie: als het niet lukt dan heb ik gefaald. Ik zal mijn prestatie niet altijd kunnen halen, dus leef ik makkelijk in een kramp.

 

Als manager moet je targets halen. Dan kun je niet volstaan met 'je best doen'. Dat snapt een kind. Maar geeft het voldoening als het onlosmakelijk een kramp geeft?

[Vol]

Trusten

[Monster]

Het is geen rocket science. Als ik niet ondertussen ontdekt had dat ik de moeite waard ben, alle moeite, dan had ik mijn prestaties nooit losgelaten. Ik 'was' iemand. Dacht ik.

Hoe dom kon ik zijn.

[Monster]

Voor iemand die niet zo nodig iets hoeft te zijn, praat ik érg veel vanavond.

Kinderbedtijd voor mij.

truste voor later

[mikki]

Goed beschreven.

Nee, het gaf nog voldoening toen ik dacht: dit kan ik niet, maar het MOET lukken. En toen het lukte en ik het uiterste uit mijzelf haalde toen kon ik pas trots zijn, maar dat duurt niet lang. Toen kwam er wel weer een nieuw streven. Zelfwaardering halen uit wat ik kon bereiken. Zo van: " zie mij nou eens" . Maar dat waren altijd zaken die buiten mij zelf lagen.

Ik ga mijn doelen in het leven bijstellen. Dat heb ik eigenlijk al gedaan.

Hoe het verder gaat weet ik niet, maar ik ben niet bang voor de toekomst, of minder geld.

Ik wil deze tweede helft van mijn leven vanuit mijn gevoel gaan leven, vanuit het hier en nu. En niet een ideaal beeld nastreven. Dat werkt niet.

Dat is na jaren en jaren wel duidelijk.

Ik wil zaken nastreven die in mij zelf liggen. Met mijn overgevoeligheid is er geen andere mogelijkheid dan dat om verslavingsvrij te kunnen leven.

Maar, dat gaat nog een lange weg zijn. Dus, voetje voor voetje maar.

13 maart 2016 bewerkt door mikki

[mikki]

haha. Slaap goed

[Mai]

Trust (en) beste mensen

 

Soms is het een kwestie van

"even de kop schudden"

 

Liefs.

[Sowhat]

Rapi,je zorgt zo goed voor iedereen,behalve jezelf.

Toch maar morgen even een afspraak bij de dokter maken?

[mikki]

Slaap goed allen

[Gast]

Eigen kamer Jet, ik heb het net gelezen. Gefeliciteerd, fijn voor je!

Volgens mij voor het eerst dat je wat over slopen en stelen schrijft. Jammer dat dat zo gaat.

Welterusten voor straks!

[Gast]

jaaaa goed he? Is zo lekker. ik begin helemaal bij te komen

 

ze stelen hier als de raven. De eerste dag dat we in dit pand zaten is er meteen al een zooitje bestek gestolen. Handdoeken, washandjes, beddengoed inclusief dekens en kussens worden gejat. Eten en drinken uit de keuken. Telefoons en geld van elkaar. En in boze buien zijn al wat prullebakjes gesneuveld, drangers,... ga zo maar door. Niets blijft heel hier. En als het van waarde is blijft het hier niet, da wordt het verkocht voor een bolletje coke

[Gast]

maar nu ik mijn eigen kamer heb en mijn spullen daar kunnen blijven heb ik mijn laptop opgehaald, dus ik kom jullie hier weer vaker lastig vallen haha

voor nu ga ik slapen