Hoi, ik ben nieuw hier....

[suusje777]

Goedemorgen mensen,

Ik lees al een week mee en heb lang getwijfeld of ik nu wel of niet aanmeld.
Ik ben Suzanne oftewel Suusje, 32 jaar jong, getrouwd met een schat van een man met wel een helder verstand en heb twee aapjes van jongens van bijna 7 en net 3 en een geweldige herder genaamd Shelly hetgeen helaas een tumor in haar koppie heeft en niet lang meer heeft.
Een jaar geleden ben ik mijn vader op zeer jonge leeftijd helaas onverwachts verloren en ja ik was het vaderskindje!
Ik heb vanaf mijn 12e tot ong. 22e een zeer slechte relatie gehad, mishandeling,geestelijk en lichamelijk tot diverse en dan echt diverse ziekenhuisopnames aan toe, die vriend kreeg een autoongeluk met zijn vriend, onder invloed van coke[wat ik zelf dus echt nooit gebruikt heb hoor] en de vriend was op slag dood en mijn ex zwaar gehandicapt en qua hersens prut maar dat had hij al niet.
Ik heb hem onder dwang van zijn familie nog jarenlang onderhouden en verpleegd, mocht de deur niet uit werd door zijn familie zwaar gecontrolleerd en getreiterd en sexueel aangerand.
Na een baantje te hebben gevonden met een familielid van die ex, gezellig appelsplukken zgnmd. Leerde ik mijn huidige man kennen die te kennen gaf dat ook al zou ik niet in hem geinteresseerd zijn hij erachter zou komen waar die brandplekken en blauwe plekken vandaan kwamen! Toen hij daar eenmaal achter kwam, meteen de politie ingeschakeld, geheim adres via gemeente geregeld en met mijn ouders[waar ik van de ex niet mocht komen] contact gezocht. En ja hoor precies op het moment dat de familie van de ex erachter kwam dat er iets speelde[niks sexueels oid] mocht ik niet meer werken. Ik nam op dat moment, wetende dat de gemeente van een andere stad en de politie en mijn huidige man achter me stonden een besluit, ik moest daar weg daar ik al neigingen had iemand te vermoorden, ja zo ver was ik al gehersenspoeld en gek gemaakt., Ik moest tot nog toe mijn grote verdriet mijn kleine hondje achter laten en kon echt alleen maar wat kleren handbagage dus, meenemen, geen papieren want dat zou opvallen,god wat liggen daar nog veel prive spullen van mij, zelfs mn geboortekaartje van mijzelf en de ring van mijn oma.
Eenmaal hier in **** aangekomen was het een wervelwind van emoties en langzaam aan kregen we een relatie, eerst vriendschappelijk, hij komt uit Albanie, daarna een echte relatie, maar onverwerkte zaken uit mijn jeugd en van mn ex, de mishandelingen en geestelijk misbruik, het niet meer weten wie ik was, het minderwaardigheids complex terwijl ik tot nu aan toe nagefloten wordt meerdere malen per dag, klein, slank , blond enz heb ik geen eigenwaarde.
Ik ging dus drinken, ja waarom... dont know eerste jaren langzaam, weekendje, doordeweeks, tot op heden elke dag, 1,2, ja soms drie wijnflessen, En ik kon er blijkbaar zo goed tegen dat ik zelfs op 2 flessen gewoon kon deelnemen aan de maatschappij, bhalve mijn man heeft echt nog nooit iemand iets geweten. Ik ging gewoon werken, sta netjes om half 6 op elke dag, ook in het weekend, maak gewoon netjes schoon en verzorg mijn kindjes met plezier en liefde, kook gewoon elke dag, doe dingen voor school, heb als vrijwillig bij vvn gezeten 3 jaar naast het werk, alleen manlief heeft/had te lijden, want ja na 2 a 3 flessen wijn per avond en laatste weken ook overdag zat er niet veel pit meer in mij natuurlijk, lam op de bank om 12 uur, katers die kende ik al jaren niet meer, dus doordat hij begon te zeggen van hee meis dit loopt de spuigaen uit, boze man, ik nog bozer want natuurlijk had de drank de overhand, mn beste maatje die me zo lekker ontspande, tot mijn man me laatst betrapte op een wijntje om 1 uur s''middags, god wat voelde ik me een ***wijf en een doos, ik schaamde me zo erg, dat deed ik al wel als ik weer uit mn mond stonk s morgens naar de wijn hoor. Maar wat geeft die drank me een rust, tot gisteren toen zei ik ineens tot hier en niet verder! Ik zeg niet dat ik helemaal kan/wil stoppen, miss een wijntje op zaterdag maar dan wel met maat en samen met mijn man, en ja ik denk erover helemaal te stoppen maar ik wil ook leven. Maar in ieder geval, vanaf eergisteren avond niks meer gedronken en ma wat voelde ik me angstig en somber gisteren avond, wat was mn avond leeg en Langgggg vooral lang. Heb dus niet kunnen slapen en ben pas om 3 uur naar bed gegaan en weer opgestaan , maar wel zonder wijn, mijn eerste wijnvrije dag in 10 jaar,
Ik heb het overleefd en stond eerst heel snauwerig op, koppijn, maar toen zei mijn man hoe trots hij op mij was en ik werd zowaar vrolijk!!! Raaar.
Nu heb ik het wel weer moeilijk, erg moeilijk zelfs, ben voor het eerst in tien jaar naar de winkel geweest en heb geen wijn gekocht of andere alcohol. God o god wat was dat vreselijk moeilijk! Ik ben zwetend de winkel uitgekomen en heb me voorgenomen niet naar de winkel te gaan meer vandaag. Ik ga gewoon kijken of ik niet gillend gek wordt, de school van mijn zoon de oudste ligt naast de winkel nl. dus moet er wel LANGS. Maar ik ben vastbesloten om te kijken of ik het kan of niet kan. Dus ik hoop hier op deze site iets te gaan leren.
Ik hoop dat jullie mijn verhaal niet lastig vinden of erg saai haha,. nou ik ga dus de 2e moeilijke langdurende dag in met een ongewone hoofdpijn en veel angstgevoelens,

Sterkte jullie iig,

Liefs
Suusje

[Mai]

Hee Suus, dat is niet niks wat je daar zo even schrijft!
Ik kan alleen maar respect voor je hebben en hoop dat
je nu ook de drank in je leven kunt loslaten!

Welkom en veel succes!

[suusje777]

Nou weet je Marjo, ik denk daar ik het nooit over mijn verleden heb en ook niet wil dat iemand mijn verleden kent, dat het zo uit mijn toetsenbord gekomen is. Misschien wil ik wel afrekenen met mijn verleden en heb ik daarom de stap gezet om en mijn geheimen op te schrijven en te proberen te stoppen.
Ik ben meestal iemand die juist anderen aanhoort en helpt en adviseerd en met mij gaat het'' altijd wel goed zogenaamd''\

[Mai]

[Flocko]

Hoi Suusje!
Allereerst welkom hier! En wat een verhaal! Je zal wel een sterke vrouw zijn.
Sterkte en veel succes!

[diane]

Welkom Suus,
Dat hoor je natuurlijk ook altijd," wat ben jij een sterke vrouw". en daar heb je misschien helemaal niet altijd zin in .
Die sterke vrouw te zijn.
Tenminste zo heb ik het ervaren.
Ik kies nu voor me zelf, en zonder elke avond een glas te drinken.
De avonden moet je een andere invulling gaan geven,.dan duren ze minder lang.
Ik hoop dat je verder met ons mee komt kletsen op de dag draad.

warme groet Diane

[An]

Hoi Suusje: ik vind je een hele dappere vrouw en je bent een overwinnaar dat is wel duidelijk.
Dat je nu verslaafd bent aan de drank is dus niet vreemd of raar. Ook niet om je voor te schamen, want dat is je overkomen. Je kan niet tegen de drank al denk je van wel. Er zit geen rem, je drinkt gewoon door. Een niet verslaafde valt na twee of drie glazen in slaap of gaat wat anders drinken.
Ik drink ook gewoon door en stop niet voordat ik in mijn bed lig en de volgende dag wil ik gewoon verder gaan.
Na zoveel jaar drinken is elke cel van je lichaam gevuld met alcohol.
Die zooi moet eruit en dat duurt even. Daar zit je nu middenin. Dat is heel zwaar voor je en ik kan alleen maar meeleven. Maar als je doorgaat met drinken zal de aftakeling heel hard gaan. Nu ben je nog jong en alles kan zich herstellen.
En dan je lieve kindjes, die gun je toch een nuchtere moeder die er echt voor ze kan zijn.
En wat heerlijk dat je een goede man hebt.
Zet nu door Suus, wij zijn er allemaal doorheen gegaan en er komt een moment dat je er niet meer aan vast zit, dat je bevrijd bent en geen slaaf meer bent. Je kan dan makkelijker kiezen en NEE zeggen, nee dank je wel!!! Van harte welkom !!!

[suusje777]

Zo weer terug hier, zet hem even naar boven, is wat duidelijker

[lady jane]

Hallo Suusje,
dank dat je het nog eens wilt delen
en ja ga het maar weer aan meis, het is niet niks waar jij mee te dealen en hebt
en het valt me op dat jij, nu je van je verleden (ex/fam/slavermij) bevrijd bent, je via de alcohol
je toch weer afhankelijk hebt gemaakt. Dus jouw proces wordt voorlopig om de verantwoordelijkheid
voor je eigen leven te gaan nemen. Die van je gezin, daar heb je je partner voor, gelukkig.
En die voor jezelf, daar is je partner ook belangrijk in geweest, maar juist hij kan je helpen om zelf
weer te gaan leven. Je boft met hem en hij moet niet jouw valkuil worden anders schiet je nog niet op.
Heb je ook ADB gedaan of anderszins therapie, want alles moet wel een plek gaan krijgen, zodat je die
alco echt niet meer nodig hebt. Je lichaam en je geest hebben beide flinke opdonders gehad, maar gelukkig hebben ze ook een zelfhelend vermogen. Het is ongelooflijk waartoe we in staat zijn, met de juiste hulp. Ik hoop dat het goed gaat, want dat verdien je zeker!

[zoermuis]

Hallo Suus,

Wat een verhaal. Ik hoop dat het nu beter gaat.
Je hebt net als mij een lieve geduldige man. Ga ervoor. Mij lukt het ook nog niet helemaal droog te blijven maar een dezer dagen ga ik aan de Antabus en hoop EINDELIJK HET gevonden te hebben dat het gaat lukken. Ik kan me geen fouten veroorloven vanwege mijn hart problematiek. Heb nu al het gevoel van bevrijding. Het gaat zo heerlijk tussen mijn man en mij zonder alcohol dat dat het streven is. Weg met die troep. En niet meer drinken als de problemen zich opstapelen uit het verleden maar een andere oplossing voor zoeken.

Desi

Als je met je gezicht naar het verleden staat sta je met de rug naar je toekomst!

[suusje777]

up voor Kore

[smart]

Al eerder heb ik jouw verhaal eens gelezen, en het is goed om nogmaals te lezen wat je hebt doorstaan ooit.

Ook nu net heb je een moeilijke, maar ik hoop verlossende tijd gehad, en nóg zal de weg niet gemakkelijk zijn. Toch, deze moedige stap zal je verder helpen Suus.
Ik wens je al het beste van wat je maar wenst en wat je ook toekomt.

liefs, Cathy

[suusje777]

even voor frans