Spring naar bijdragen

voor de newbies: who is who op dit forum alle gebruikers doorgespit


Houtje

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 67
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

zal ik me dan ook maar eens voorsteen
mijn naam is rob ben 26 jaar jong heb een schat van een vriendin leidi 24 jaar
woon nu nog op me zelf maar de planing is dat we over 1 of 2 jaar gaan zamenwoonen
verder heb ik 3 verslavingen drinken drugs en gokken
gokken doe ik al vanaf mijn 17de
drinken vanaf mijn 16 de
blowen vanaf mijn 21 de
gokken heb ik nu redelijk in de hand blowen ook drinken gaat het toch nog vaak mis
ben werksaam in de tentebouw trinunnebouw en beursbouw
moet er nu even mee stoppen wegens ziekte epilepsie
groetjes rob

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo, ik ben dus Willem, 52 jaar (maar ik zie eruit als 42). Ofschoon, ik heb wel eens een test gedaan: ""uw echte leeftijd" en toen was ik76. Ik ben altijd al een flinke drinker geweest, maar dit is de laatste tijd aftanken. Van een Boeing 747 wel te verstaan.

Ik loop bij Cactus, Internet zit vol. Donderdag er weer langs. Nadat mijn vriendin opstapte ben ik maar gestopt. Eergisteren. Maar van pakweg 40 pilsjes naar 0 gaat niet ongestraft. Met trillende en bezwete handen, sorry vinger, zit ik dit te tikken.

En ik heb net de bloemenvaas leeggedronken.

Goed, ik hoop dat we elkaar beter leren kennen stukje bij beetje. Een beetje hulp kan ik wel gebruiken.
Mijn vriendin komt misschien terug. Mijn parkiet niet, maar die is dood.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ha Willem,
welkom hier. van 40 naar 0 komt ook hard aan. Veel drinken, niet voor niets heb je de bloemenvaas al geledigd. Maar het kan ook met gewoon kraanwater hoor. Gewoon een schone vaas met schoon water naast je neerzetten. 40 pilsjes is meer dan 10 liter? Jee, waar laat je het.
Ik denk dat je een goed besluit hebt genomen. Fijn dat Tactus je ook buiten de internet therapie kan helpen, dus gewoon bij hun op kantoor.

Heel veel sterkte, misschien als je vriendin ziet dat je je best doet en het ook lukt dat ze weer bij je terug komt. En ja van je parkiet, die is in de parkieten hemel en kijkt nu naar je. Misschien wil je over een poosje wel een nieuw parkietje.

Heel veel sterkte, dat zweten en trillen gaat echt over na een paar dagen. Goed voor jezelf zorgen hoor! Veel fruit en water en op tijd naar bed.

Emma

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mijn naam is Cheryl. Ik lees al een hele tijd mee.

Ik leef van minuut tot minuut en ben dus minder georganiseerd dan de rest van de mensen hier. Maatschappelijk sta ik wel in het leven, ik ben erg betrokken. In de latere wat donkere uurtjes maak ik het soms wat bont.

Ik ben 45. Mijn doel is om van uur tot uur te gaan leven. Ooit wil ik eens van jaar tot jaar. Daar zit nog ee hoop tussen waar ik nog veel over moet leren.

Ik geloof dat ik het liefste mezelf erg wil beperken tot af en toe of een of twee avonden per week.

Mijn therapeut (niet van Cactus hoor) zegt dat ik drinken niet als bezigheid moet zien maar als zorg. Als ik mijn zorgen beter begrijp, dan begrijp ik ook beter hoe ik er mee moet omgaan.

Willem, ik zag dat je hier meldde. Dat helpt mij om me hier voor te stellen. Dan ben ik namelijk niet alleen in deze hechte club van mensen met een probleem zoals dat van mij.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Bedankt Emma, hallo Cherryl,

Problemen delen lijkt mij een must. Wij allen hebben de wil om te minderen of te stoppen. Kunnen we elkaar in steunen of afspraken in maken.

Door ernstige priveproblemen zat ik dus 12 uur per dag in de kroeg. Gevolg dus ook dat er een verwijdering is opgetreden met mijn volwassen kinderen en mijn kleinzoon.

Ik ben dus abrupt gestopt. Had ik misschien beter onder begeleiding kunnen doen, want de afgelopen uren had ik verschijnselen die op een delerium wezen. Maar ik voel me nu vrij goed. Op tijd aan de noodrem getrokken denk ik. Anders zat ik nu in de alcoholistenhemel. Tja, als parkieten een eigen hemel hebben moet er voor ons ook een zijn.

Vanaf dit moment ga ik de postings zo goed mogelijk volgen. Moet geen dagtaak worden. Ofschoon, ik heb nu tijd zat.

Op mijn eigenwijze wijze zal ik proberen mijn bijdrage te leveren.

Wim

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo allemaal,

Zal me even -opnieuw- voorstellen. Had het al een keer gedaan met een glaasje op, maar toen ik het later teruglas kneep ik m'n tenen bij elkaar: dat ben ik niet. Of toch wel? Vraag ik me vaker af, spreekwoord luidt: kinderen en dronkaards spreken de waarheid. Is dat nu zo of niet? Ben er nog niet uit.

Maar goed: nieuwe dag nieuwe kansen, dus bij deze: ben een vrouw van 48, getrouwd, 3 grote kinderen. Kwam voor het eerst in aanraking met alcohol als 8-jarig kind, kreeg bij mijn opa en oma, samen met met mijn andere neefjes en nichtjes, op zondagmiddag bier met suiker, als de ouderen aan een pilsje zaten. Was heel gezellig, de radio stond aan en de voetbaluitslagen kwamen erop, gek hè, dat ik dat nog weet. Soms kregen we boerenjongens, brandewijn met rozijntjes.

Toen ik wat ouder was en een superverlegen puber, merkte ik dat ik véééél zekerder van mezelf was met een glaasje bier. Ik kreeg er ook zo'n heerlijk gevoel bij. Toen ik 14 was dronk ik iedere vrijdagavond 2 flesjes bier terwijl ik mijn nagels lakte. Mijn ouders hadden van die superzoete bessenwijn in huis, en heb dat een keer geprobeerd: dat was ook niet te versmaden. Totdat mijn moeder in de gaten kreeg dat de fles erg snel op was en streepjes op de fles ging zetten. Dus ging ik er water bij doen. Totdat mijn tante op visite was en een glaasje zoete wijn kreeg en uitriep: dat lijkt wel water! Uitbrander gekregen van mijn moeder, maar het kwaad was al geschiedt, die heerlijke uitwerking die het op mij had kon ik niet meer vergeten!

De verlegenheid mondde uit in een sociale fobie toen ik ouder was. Had altijd overal het eerste mijn glaasje leeg, en kon dan de wereld pas weer een klein beetje aan. Ging ook altijd het laatste door. Ben samen gaan wonen met mijn huidige man, en wil niet weten wat ik allemaal uitgehaald heb met alcohol op, die arme man, het is een wonder dat ie me nog niet beu is.
Voordat ik zwanger werd stopte ik met drinken, ik was gemotiveerd, het kostte me geen moeite. Ik kreeg 3 kindjes (niet allemaal tegelijk hoor!) en had voor het eerst in mijn leven het gevoel dat ik iets kón! Voelde me goed over mezelf, dronk af en toe wel een of twee glaasjes (echt waar, toen kon ik dat wel), want ik moest er zijn voor mijn kindjes. Had nog steeds last van mijn sociale fobie, maar als je kinderen hebt kun je je niet verstoppen, je moet wel naar buiten.

Een jaar of tien geleden ben ik naar de huisarts gegaan omdat ik last had van angst- en paniekstoornissen, hij schreef me seroxat voor. Voelde me vanaf de 1e dag een heel stuk beter, maar mijn drempel naar alchohol was veel lager, of het pakte harder aan door de medicijnen ik weet het niet, maar vanaf die tijd ging ik weer meer drinken. Door die seroxat werd ik meer ontspannen, maar ook veel makkelijker, ik ging door met drinken als een ander al lang gestopt was, maakte me niet meer zo druk over mijn alcoholgebruik. Ging ook weer roken, na 18 jaar. De afgelopen tien jaar ben ik meerdere malen gestopt met drinken, ook met roken. Vaak afwisselend, als ik rookte dronk ik niet en andersom. Ik ben een keer 5 jaar gestopt met alcohol, dan weer 1 jaar of een half jaar, maar steeds begin ik weer. Misschien ben ik verslaafd aan het stoppen.

Heb me pas aangemeld bij tactus, lees veel op dit forum en herken een heleboel, en ben vorige week gestopt met alcohol. Was een maand tevoren gestopt met roken, daar inmiddels weer mee begonnen, en houd het niet drinken tot nu toe goed vol, maar ik hoop niet meer te beginnen, want ik ben zo ver dat ik mezelf niet eens meer serieus kan nemen, met dat stoppen en weer beginnen telkens, laat staan dat een ander mij nog serieus kan nemen. Minderen begin ik niet meer aan, dat vind ik zo vreselijk, de hele tijd die twijfel: zal ik vanavond wel of niet, 's morgens denken nee vanavond niet, en 2 uur later heb ik bij de supermarkt al een fles wijn in mijn karretje staan, of ik denk, nou 2 blikken bier is wel genoeg, sta ik bij de kassa en denk ik: wat moet ik nou met 2 blikken, die heb ik in 5 minuten op, en dan gauw weer naar het bierschap om er 8 bij te pakken. Nee, dat gedoe ben ik beu. Het geeft nu zoveel rust, gewoon, niet!

Groeten Verientje

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 weeks later...

hallo, laat ik me dan ook maar voorstellen. Wel eng, want herkenbaar?
Ik ben 46 jaar, en woon met 6 katten.
Mijn relatie van ongeveer 8 jaar is nu een jaar over, na een jarenlang bedrog van mijn ex.
Ik drink vanaf ongeveer mijn 28e, toen is het geleidelijk aan meer geworden.

Ben bij verschillende hulpverleningsinstanties geweest; o.a de Helderheid. Ook tactus.
Allemaal goed, echt waar, maar ik kon de eerste stap niet zetten.
Wel heeft refusal geholpen, maar daar kon ik niet tegen, wilde ik drinken, kon het niet!
Dubbel he? Ziekelijk.

Ben de afgelopen maanden vreselijk verliefd geweest, onbeantwoord, helaas. Ik heb me er helemaal ingestort, lijnen, sporten alles voor diegene.
Nu is dat over en voel ik me zo leeg. En alcohol vult dat weer op, maar echt vullen doet het de leegte natuurlijk niet.
Een paar uurtjes, even weg van de wereld, even weg van mijn verdriet.
Maar de volgende ochtend. spijt, schuldgevoel en zorgen over mijn verspilde leven.
Het klinkt wel heel dramatisch allemaal, maar ik voel me nogal depressief (ja, ik weet dat ik door alcohol ook depressief word). En toch, stop ik niet. Gek word ik van mezelf..
groetjes,
medea

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Medea, je schreef:

quote:



Wel heeft refusal geholpen, maar daar kon ik niet tegen, wilde ik drinken, kon het niet!

Dubbel he? Ziekelijk




Dit stuk begrijp ik niet helemaal, kon je niet tegen Refusal omdat je dan niet kon drinken of was uit medische gronden? Dit is nl. bij mij wel het geval. Refusal kan een hulpmiddel zijn om niet te drinken, want als je hier bij drinkt wordt je echt doodziek of nog erger.
Uit je verhaal te lezen ben je echt op zoek naar aanhankelijkheid en heb je echt alles voor die persoon over. Misschien moet je dat proberen te doorbreken. Want zoals je schreef val je nu echt in een diep gat.
Je bent echt veel waard en je hoeft voor niemand wat aan jezelf te veranderen. Ieder mens is uniek en speciaal, ook jij! Ik schrijf dit omdat ik dit ook gedaan heb in eerdere relaties en daar ben ik van af gestapt. En als je jezelf accepteert zul je merken dat je positiever wordt en minder depressief. Probeer allereerst om niet te drinken, per dag of per uur.
Moon.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Dreamer,

Bedankt voor je lieve reactie!
Dat van die Refusal was niet lichamelijk, maar psychisch. Dan kon ik niet drinken maar wilde ik het wel. daarom vond ik het ook zo dubbel en gestoord!

Ja, ik was helemaal op die persoon gericht, een obsessie bijna (of helemaal).
Nog steeds kan ik haar niet uit mijn hoofd zetten, maar misschien is dat ook wel een soort verslaving, bedenk ik me nu.
Ze zit continu in m'n hoofd, ook al zie ik haar niet meer.
Misschien ook om de leegte te vullen.
Maar goed, ik denk dat als ik niet meer drink, ik de dingen ook beter op een rij kan zetten.
Je hebt gelijk, daar moet ik eerst mee beginnen.
groetjes,
medea

Link naar opmerking
Deel via andere websites

:hello iedernmijn naam is ziba ik ben een vrouw en ik ben 37 oorspronkelijk kom ikniet ui t nederland ik heb een man en ik heb een zoon van 5 .ik ben momenteel in de ziekte wet wegens gronisce depressie en persoonlijk problemenvroeger zag ik mijn vader altijd te drinken en ik wist niks beter.toen ik naar nedeland kwam ging het in het begin goed maar na een tijdje kwam alle ellende dat ik meegemaakt had naar boven. heimwee was ook een grote problem,kortom alles was somber . ik begon met drinken in het begin was het leuk maar na een tijdtje door drinken had ik het niet meer in de copntrole het leek dat ik zonder alcohol geen energie meer had om iets te doen .in momenten dat ik last van pijn van verleden had (oorlog, mishandeling, dood van dierbaren)ging ik ook drinken.alcohol was mijn vriend allen later werd het mijn vijand en baas. op dit moment drink ik wat minder en ik probeer het onder controle te houden ik drink nu in plaats van 25 biertjes per week (minste)naar 3 of 4 biertjes per week maar het is erg moeilijk . mischien ga ik ook die 3of 4 biertjes ook niet meer drinken maar het lijkt me erg moeilijk . imijn doel is normaal drinken .ik ben heel blij dat ik bij ferom ben en dat ik met lot genoten contact heb ik hoop dat we allemaal elkaar kunnen steunen. sucses allemaal
groetjes ziba

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • 2 weeks later...

voor de nieuwen:

deze draad (door ons aller Houten opgezet) is inmiddels een beetje warboeltje geworden maar toch: als jullie je gegevens erbij willen zetten maak je het voor de volgenden weer wat makkelijker en bovendien kan je zelf dit draadje eens lezen.

gewoon je eigen verhaaltje copieren hierop als je daar zin in hebt

groetjes

PP

Link naar opmerking
Deel via andere websites


×
×
  • Nieuwe aanmaken...