pietjepuk

meen je dat? over dat verder vertellen? Is dat niet heel vervelend juist? wij deden alsof we de tour de france aan het fietsen waren met ons stoppen met drinken. We hadden zware colletjes die we moesten overwinnen en soms viel er een van zijn fiets (ging dus de mist in een avond) of als er een het heel moeilijk had riepen we dat zijn trapper aanliep ofzo. Het lijkt heel kinderachtig maar we hadden er lol in. En dan op zaterdag deelden we gele truien uit voor wie het beste ging. En bolletjestruien enz. Nogmaals, het lijkt kinderachtig maar het was erg lollig en de metaforen waren ook goed. Dan kwam er weer een dat ie een slag in zijn wiel had maar m eruit had gekregen (was dan dus níet de mist in gegaan de avond te voren). Goed, dat waren tijden waarin een aantal van de forummers erin geslaagd zijn van hun probleem verlost te worden. En daar.... gaat het uiteindelijk om PP veel liefs maar nu ga ik écht weg. Wij moeten nog eten .....! doeoeoi, succes met alles... kanjers!

en Tapas weet dat ook hoor. En BB! Maakt niet uit hoe je elkaar motiveert, als het maar helpt. Toch? Ja lollig was dat he Houtje. Het hielp ons écht toen. Maar ik weet dat er nog een aantal zijn die nog af en toe meelezen, en van de ´huidige generatie forummers´ steun blijft krijgen op die manier!

hoi CPAS ik had uiteraard ook over jou gehoord, en over veel anderen. Van Houtje en van af en toe toch nog meelezen met het forum. Ik vind dat jullie het onwijs goed doen! Dat wou ik dan nog even zeggen. Maar ik breek zo maar in, vandaar dat ik weer ´vertrek´. Het komt omdat ik écht dacht dat Houtje mij bedoelde en dat vond ik zo toevallig. veel groetjes en heel veel succes met alles doeoeoei PP en hoi Tapas. fijn dat het zo goed met je gaat

oh, ik dacht dat je het over mij had nou.... ik ben nu echt weer weg, maar ik denk dus van mezelf óók dat ik niet puur een alcoholist ben, maar iemand die op alle manieren de mist in kan gaan omdat ik mezelf bewust de afgrond in lijk te gooien. Maar goed, dat had ik al gezegd. Ik val in herhalingen. doeoei, succes allemaal!!! PP:sun:

Ik wil nog wel even verklaren wat Houtje bedoelt met; geen alcoholist. Ik denk inmiddels dat ik een ´self abuser´ ben. Ik bedoel maar, ik doe mezelf gewoon pijn door dingen te doen die ik niet zou willen. Als je dan de drank onder controle hebt, kan het zomaar zijn dat je veel te veel gaat vreten of juist niets meer, of gaat gokken. Ofwel; toevallig ben ik 15 jaar zwaar aan de drank geweest maar het had ook wat anders kunnen zijn. Ik doe mezelf gewoon pijn omdat ik met onderliggende gevoelens geen raad weet. Dat is wat ik denk ontdekt te hebben. Het was drank waar ik heel erg problemen door heb gekregen maar het had ook wat anders geweest kunnen zijn. Jezelf ´pesten´ kan op veel manieren. Al goed om zover te zijn dat je dat beseft. Goed, ik stap weer op, sorry dat ik inbrak, veel succes allemaal met ónze strijd. groetjes PP

He Houtje volgens mij heb je het over mij! lollig he, dat ik lees. Ik werd getriggerd door jouw verhalen over jullie bijeenkomst vandaar. Ik ben weer vertrokken, volgde jullie even veel succes allemaal groetjes PP (ééntje van ´vroeger´)

he, lieve collega´s wat een leuke verrassing. Sinds tijden kijk ik weer eens op ADB en dan staat er zo´n leuke opsteker op. Dat vind ik echt fantastisch. Eerlijk gezegd had ik er zelf niet eens bij nagedacht. Maar Houtje, onverbeterlijk, houdt dat allemaal keurig bij. Die moet hele spreadsheets aan haar muur hebben hangen! Ik ben inderdaad abroad. En wel heeeeeeeel lang en heeeeeeeeeeel ver! Maar ik denk nog regelmatig aan mijn medestrijders. Heel veel succes en nogmaals dank voor de lieve opsteker Pietje Puk

ja, ik doe mee: Bambam, fantastisch! 5 maanden ADB, ik hoop dat je me nooit zult inhalen maar dat we wél gelijk op blijven gaan. Heel heel mooi! liefs Pietjepuk

Visje ik vind dat als je opnieuw gaat tellen je jezelf onnodig 'pest'. Zo ben ik ook hoor. Zoiets van 'verdiende loon'. Maar deze niet helpende gedachten zijn toch niet goed? Je bent een keer de mist ingegaan. Nou, dat gebeurt dus. Nadat je tientallen jaren gewend was dag in dag uit te drinken val je een keertje in je oude gewoonte terug. Ja, heel erg, maar niet onoverkomelijk. Morgen gewoon doortellen. Je bent toch heel goed bezig. Ik denk niet dat er íemand is die geen fout heeft gemaakt. Ik was er in het begin heel 'streng' over als iemand de mist inging. Maar toen heb ik het zelf een paar keer ervaren en toen ben ik er toch anders over gaan denken. kan gebeuren, heel rottig, morgen weer een nieuwe dag, je bent er nu bewust mee bezig. Dat is toch fantastisch!? niet opnieuw beginnen, gewoon doorgaan waar je was veel succes Pietje Puk

afgesproken BB! veel plezier vanavond allemaal PP

He, niet te lollig he BB een géést??? Nee, als het over blote mannen gaat kan ik het niet laten even in te loggen maar ik ben al weer 'bij zinnen' hoor. Ik heb mezelf weer helemaal onder controle. doeoei Pietje Puk

En Koh, als het hoofd niet zo goed lukt, vind ik ook niet erg hoor.... PP (getrouwd maar niet ziek!)

ja, eigenlijk is het mij net zo vergaan, Koh. Eigenlijk net zo als jij beschrijft. En van de week was ik in een winkel waar de verkoper een enorme kegel had en dan weet ik weer wat die vent moet voelen, wil zich natuurlijk goedhouden voor zijn klanten, wat heel vermoeiend is, voelt zichzelf een suffert op zo'n moment enz enz. Ik had gewoon met hem te doen! En op zo'n moment voel ik me ook bevrijd. Van die ellende ben ik af. Ik hoef niet meer, ik put mijn lichaam niet meer uit en ik pest mezelf niet meer. Heerlijk! Bijna altijd maar heel soms zit die knop, die welliswaar om is, toch een beetje losser, is er weinig voor nodig om hem terug te draaien. Die momenten worden schaarser maar zijn er nog wel. Echt 'het licht gezien' zoals Ziza bijvoorbeeld, heb ik niet. En dan is mijn smoes: ' later als ik oud ben' er een die me op dat moment toch weer tegenhoudt. En dan vind ik het niet erg om mezelf weer even om de tuin te leiden. Maar als dat mijn grootste probleem is, dan ben ik verder dik tevreden. fijne dag verder, ik ga ervan door succes allemaal Pietjepuk

Nou, Kohtje ik hoop in ieder geval dat het nog heel lang duurt maar het idee helpt me altijd. Bij mij is het dus niet NOOIT, bij mij is het ' op mijn sterfbed' dat ik weer 'mag'. Maar ik heb inderdaad de stille hoop dat ik daar tegen die tijd geen zin meer in heb. Maar je begrijpt vast het idee wel, het is een grap met een serieus ondertoontje fijne dag! Pietjepuk

beste collega's ik zeg altijd: op mijn sterfbed ga ik lekker Dunhills roken, Martini drinken en roze koeken eten. Net zo veel tot ik niet meer kan. En dat zeg ik wel voor de grap, maar er zit wel een stukje waarheid in. Nooit is wel heel lang dus ik heb nog een mooi vooruitzicht voor het einde..... Maar voor die tijd blijven de pakken dicht en de dop op de fles! want tot nu toe heeft het voor meer ellende dan plezier gezorgd fijne dag Pietjepuk

Net keek ik bij toeval naar een stukje van die teleaccursus. Aan het eind droeg Hans Dorresteijn het volgende gedicht voor: WIE IN HET CAFE NAAR BINNEN KIJKT DIE ZIET ALLEEN GEZELLIGHEID VERGIST U NIET; HET IS MAAR SCHIJN NEEM DAT MAAR AAN VAN DORRESTEIJN Waarschijnlijk heeft Dorresteijn ook een drankprobleem. groetjes Pietjepuk

je hebt gelijk Rufus, mooi gesproken en Kohs antwoord zullen we morgen pas krijgen. Een mooie cliffhanger... ziet Kohtje het als ziekte of als zijn eigen schuld.... Oh, ik lees het nu beter, het was voor Koh geen vraagstuk. En is dát misschien niet het allerbeste??? het doet er niet toe als we maar werken aan een oplossing Welterusten! Pietjepuk

maar is het dan niet mooi om het als volgt uit te drukken: zeker gezien Anna's stukje: welliswaar hebben we een ziekte waar we niet al te veel aan kunnen doen, maar wij weten door er goed mee om te gaan, het probleem dat voortkomt uit deze ziekte de kop in te drukken. Dan hebben we én niet de schuld en wél de credits van het stoppen! Ik vind dit wel mooi. En volgens mij klopt het ook best aardig. Volgens mij laat Tactus zich niet zo uit over de 'schuldvraag' maar het óplossen lukt alleen door ingesleten gewoontes te wijzigen. Geloof ik. PP

Anna, Ferry en Rufus: stelletje HELDEN. Jullie zijn fantastisch. Echt knap!!! Volgens mij zijn de discussies ook weer erg goed op het forum en dat hélpt écht he. Types als Ziza, die hun ervaringen zo goed kunnen delen, ik vind het echt leerzaam. En Frannie, goeie vraag, ik ben benieuwd naar Kohs antwoord. Ik worstel ook met die vraag. Als het een ziekte is 'is het niet mijn schuld' en als het geen ziekte is wél. Maar als het niet mijn schuld is, is het ook niet mijn verdienste dat het nu goed gaat! en ik wil wél dat het mijn verdienste is, want ik doe er mijn best voor! Of moet je je helemaal niet afvragen of het je schuld of verdienste is??? Ik ben helemaal gewend om wel in die richting te denken. MEA CULPA .... (!) Maar eerst voor Anna Ferry én Rufus: :present:

Kohtje, dat vind ik dus knap he, dan heb je al een hele draai gemaakt, net zo als Ziza, die heeft die draai ook gemaakt. En Stien, ik was eeeeeeeeven een wandelingetje maken, was niet echt weg hoor, hier ben ik weer (even). Wat Visje schrijft, over haar moeder, herken ik ook zo enorm. VOlgens mij heeft Kohtje dat een aantal maanden geleden ook een keer geschreven, aan de verwachtingen van je ouders willen voldoen, dat is zo moeilijk om daar los van te komen. Die voorbeelden die jij noemt Visje, ik heb geen kinderen maar soortgelijke voorbeelden kan ik legio noemen, maar dan ook nog: het helpt niet!!! Als ik dan precies denk te doen wat ze goed vindt, blijkt dat het net even anders had gemoeten. Bijvoorbeeld, ik ben spaans aan het studeren, mijn moeder vindt het altijd belangrijk dat wij ' onze talen spreken' dus met trots vertel ik over de voortgang met spaans, en dan zegt ze: eigenlijk zou je ook nog wat vloeiender frans moeten spreken. Kortom: waarom probeer ik op mijn leeftijd nog zo bij mijn moeder in de smaak te vallen (lees: goedkeuring van mijn moeder te krijgen) als dat toch niet lukt! en nu moet ik weg, dus eventueel niet antwoorden is niet persoonlijk maar vanwege het feit dat ik weeeeg ben groetjes Pietje

Maar Stien, Ik bedoel ook gewoon in het dagelijks leven hoor. Niet alleen op het forum. je verwachtingen op ieder punt veel te hoog stellen, en als ze dan niet uitkomen het als een ' bewijs' beschouwen dat het met mijn eigen 'ik' te maken heeft. Kijk ik zou natuurlijk nu ook kunnen denken, dat nu ik een stukje schrijf Lady meteen een middagdutje gaat doen en Mick meteen de stad invlucht. Dat is toch ook curieus???? (even voor alle duidelijkheid; dit laatste is een grapje hoor!!!!) Pietje de Piekeraar

goedemorgen, ja, daar ben ik weer, maar ik lees inderdaad vaak mee en af en toe voel ik weer de behoefte om te reageren. Zo ook nu, over het wel of niet de reactie krjigen die je wilt (en dat gaat dan híer op maar ook in het dagelijks leven) Ik denk dat het er ook mee te maken heeft dat we altijd een EXTERNE goedkeuring zoeken over onszelf. Dus als je niet tíjdig het bewijs krijgt dat wat je schrijft of zegt goed is, dan word je onzeker. Als je, zoals inmiddels een aantal van ons gelukt is, je 'eigenwaarde' niet afmeet aan wat anderen van je denken, vind je het lang niet zo interessant wat de reacties op je stukjes zijn. Maar als je dan meteen denkt: oh, ze vinden ME niet interessant, dan is het heel beladen wat en wie en of er iets terugkomt. Of het bij jou zo is, Cato weet ik helemaal niet hoor, maar ík heb dat nog steeds heel erg. Die bevestiging van buiten speelt nog een veel te belangrijke rol. Sterker, als ik iets mail naar iemand maak ik me al kwaad bij het idéé dat er niet snel genoeg gereageerd wordt! Want diep in mijn hart voelt dat als: 'zie je, er wordt geen prioriteit aan mij gesteld' of 'ik ben blijkbaar niet belangrijk genoeg' terwijl ik eigenlijk zou moeten denken: 'goh, die is vanmiddag zeker wat anders aan het doen' of: 'jee, hij moet blijkbaar over het antwoord nadenken' maar het krjigt een extra lading omdat je de reactie meteen betrekt op je eigen 'ZIJN". Zó is het bij mij, en dan kan Tactus me 100* zeggen dat dat niet helpende gedachten zijn, daar hebben ze volkomen gelijk in, maar hoe verander je die manier van denken?? groetjes PietjePuk (de piekeraar)

Bambam nee, op het forum hadden we afgesproken dat iedereen die zin had mee te gaan dat even via een PB moest laten weten. Een aantal hebben toen ook ge PB't niet te kunnen of niet te willen. Toen hebben we via PB's de locatie doorgemaild. Dus niet op het forum. Ik had toen ook zo'n gevoel, straks komt half nederland kijken naar die alco's onder de zebraklok in den Haag op CS. Daar hadden we nl afgesproken, om te gaan fietsen. Maar het was zo'n vreselijk noodweer dat we uiteindelijk maar met zijn drieen gingen fietsen (Helder, Mathilde en ik). En op een andere plek hebben we toen Emma en Houtje ontmoet. Ik heb nog nooit in zo'n slecht weer gefietst. En het plensde zó bij het afscheid dat ik Helder een echte natte zoen heb gegeven!!!! wat vind je daarvan?????? Unieke kans toch?? Pietje

werk ze lieve ADBcollega's!

ja, die kronkels verdwijnen wel een beetje bij me Bambam, maar het is bij mij het kip en het ei verhaal. Volgens mij ben ik gaan drinken omdát ik zoveel piekerkronkels heb. (piekerkronkel, dat is ook een woord dat jullie alleen kunnen snappen, daar moet ik in mijn dagelijks leven ook niet mee aankomen) En omgekeerd, door te gaan piekeren gaf ik mezelf een alibi om te kunnen gaan zuipen. Zo van: mijn hoofd zit vol, ik mag een fles! En die spiraal doorbreken is best moeilijk vind ik. Ik betrap mezelf toch nog vaak op piekers, niet helpende gedachten noemt Tactus ze. Maar, zeker, het wordt minder, alleen al doordat je ze herkent. Maar als je een beetje moe bent, verval je snel terug in je oude gedrag vind ik. Maar dat vind ik ook, 10 x stoppen met roken en na de elfde keer roept nog iedereen: jee, wat knap! En 3 x stoppen met drinken dan ben je de grootste looser van de straat. En daar zijn we dus gevoelig voor. Bang dat je een looser wordt gevonden. En die Houtje, Bambam, die bluft de hele boel bij elkaar! dat weet je wel he. Dat is net zo'n piekeraar als ik fijne dag