Spring naar bijdragen

voor de newbies: who is who op dit forum alle gebruikers doorgespit


Houtje

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 67
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

He, lieve Jannetje,

Blijf asjeblieft wel op het forum meid want je wordt echt wel serieus genomen.
Ik zei het al eerder tegen jou maar er zijn een paar mensen nog weg en het is momenteel een ellende op het forum geweest en daar heb je vast alles over kunnen lezen.
Je hoeft echt geen gekke dingen gedaan te hebben of een ellendige jeugd gehad te hebben.
Jouw verhaal is net zo belangrijk dan dat van een ander, lieve meid.
Please blijf bij ons.

Liefs Gerda

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jannetje,

Ik kan me voorstellen hoe je je voelt. Toch zie ik dat een aantal mensen gelijk wél op je bericht reageert. Ikzelf heb ook wisselende tijd om in te loggen en alles te lezen. Ik was nogal bezig met andere dingen de laatste twee dagen en dan heb je even minder tijd. Voor iemand die zijn/haar hele leven blootgeeft komt dat "koud" over.
Ik vraag me af, en dat zei ik ook tegen Erica, hoe je het zelf ervaren hebt om je levensverhaal zo direct op te schrijven. Heeft het je wel geholpen, om te kunnen inzien, waar je problemen vandaan komen. Ik vond de reactie van Emma (we zijn hier niet omdat we verslaafd zijn aan de warme melk) erg relativerend en grappig en ja, humor kan een middel zijn om je eigen ellende en die van een andere te (helpen) relativeren.
Ik heb er juist wel bewondering voor, dat mensen zĂł open zijn en alles op het forum durven te zetten. Ik zelf durf dat niet, juist de anonimiteit hier vind ik wel prettig dan kun je wat beter je gedachten vrij geven aan het papier. Papier !!!!!!!!!! aan het beeldscherm dus (het prettige is, dat praat niet terug).

De bedoeling is ook dat het forum een rol vervult (volgens mij dus, but who am I) naast de internettherapie die Tactus geeft. Het forum is een vrijblijvend medium waarop mensen van gedachten kunnen wisselen en praten over bepaalde situaties en/of moeilijkheden die ze tegen komen. Ikzelf had van het hele forum nog nooit gehoord tot ik met de therapie begon. Daar heb ik overigens erg veel van geleerd, wat ik het moeilijkste vind, is, als je gewend bent zo negatief te denken over jezelf, om dat te leren omzetten naar meer reële, positieve gedachten. Dat lukt me nog niet altijd even goed, maar ik ben er wel hard mee aan het werk.

Ik vind het forum een geweldige manier om met elkaar van gedachten te wisselen, de reacties zijn natuurlijk wisselend, zowel in aantal als in inhoud, maar je moet het ook niet zien als professionals die geleerd hebben om "perfect" op elkaar te reageren en "exact de juiste" reactie en hulp te geven.

Ik hoop dat je hiermee toch nog genoeg motivatie ziet om te blijven schrijven (wie schrijft die blijft). Zelf heb ik mijn alcoholprobleem nu bijna 2,5 maand geleden bij kop en kont gevat en besloten er wat aan te gaan doen. Wat wil jij zelf er aan gaan doen, heb je voor jezelf al een lijn uitgezet wat je wilt veranderen aan je leven en aan het drinken?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jannetje

Dat gevoel van: ik ben nieuw en krijg weinig reactie heb ik ook wel een beetje. het zijn meestal dezelfden die opelkaar reageren. Ik heb een aantal eigen bijdragen geleverd en of het nou komt omdat het niet intressant is of omdat ik nog onbekend ben.
Vindt het jammer maar blijf toch en dat moet jij ook doen Jannetje!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo allemaal

aangezien dit inmiddels een voorsteldraad voor nieuwe leden is geworden, zal ik me dan ook maar ff kort voortstellen; Toni M is de (nick)naam, bouwjaar 1957, vrouw, getrouwd, 3 kinderen.
ik zou veel over mijn leven kunnen vertellen (goede en slechte tijden), maar dat voert hier -denk ik- te ver; mogelijk dat gaandeweg dingen ter sprake komen;
wat hier nu wel relevant is:
ik wist al vrij jong (rond mijn 20e of eerder) dat ik een drankprobleem had;
althans ik merkte dat alcohol met mij iets anders DEED en voor mij iets anders BETEKENDE dan "normaal" is;
ik heb dat 'weten' lange tijd weggedrukt, vooral omdat ik bang was (zowel voor het fenomeen zelf als voor de evt.consequentie's als ik er echt naar zou kijken);
in de zomer van 2000 kon ik er echter niet langer omheen en sindsdien ben ik dus begonnen om 'alcohol de baas' te worden;
inmiddels heb ik -met ups en downs- veel geleerd over alcohol/alcoholisme EN over hoe dat bij mij zit... naast (virtuele) contacten met lotgenoten (vooral AA-ers) EN veel eerlijk (en pijnlijk!) zelfonderzoek is onderstaand artikel voor mij cruciaal geweest in het begrijpen en accepteren van mijn verslaving; daarom copy-paste ik het hieronder; misschien dat het voor anderen ook verhelderend kan werken;
verder wens ik ieder een goede tijd op dit forum EN vooral veel suc6 met zijn/haar eigen alcoholprobleem!

Toni


-----

Waarom kan een alcoholverslaafde nooit meer 'sociaal' drinken?

Er bestaan vele theorieën over - en zienswijzen op - alcoholisme als
verslavingsziekte. Soms is men geneigd te veronderstellen dat er evenveel
meningen over bestaan, als er hulporganisaties zijn. En dat zijn er helaas
nog steeds niet weinigen.

Het is daarom begrijpelijk, dat vele alcoholpatiënten door de bomen het bos
niet meer zien en blijven hopen op het nooit komende 'later' of op de
'grote medische uitvinding', die hun die genezing zal bieden. Intussen hopen
zij dan de nodige kracht en karaktervastheid te kunnen opbrengen om net als
hun medepatiënten, het glas te laten staan en zo nieuwe alcohol-ellende te
voorkomen.

Alcoholisme heeft echter niets te maken met eigenschappen als 'karakter' of
'wil'. Het is in de eerste plaats een lichamelijke ziekte, die voorkomt uit
een van de meest essentiële symptomen van deze kwaal: het controleverlies.
Dit controleverlies is het 'niet meer kunnen stoppen' met drinken, nadat men
zich heeft voorgenomen niet meer dan een bepaald aantal glazen, in een
bepaald tijdsbestek, te drinken. Na 1 of 2 borrels/pilsjes (of andere
alcoholhoudende dranken), heeft het lichaam een enorme drang naar meer
alcohol, waardoor er meestal van alle goede voornemens niets terechtkomt.
Dit 'controleverlies' heeft te maken met veranderingen, die plaats vinden in
de hersenen.

Wat is namelijk het geval? Door langdurig of excessief alcoholmisbruik, dat
verslaving tot gevolg had, vormden zich in de hersenen bepaalde stoffen die
daar niet meer weg gaan, ook als met geruime tijd geen alcohol nuttigt. Deze
stoffen heten 'Tetra-hydro-iso-quinolines', kortweg TIQ's genaamd. Die TIQ's
ontstaan uit acethaldehyde, een afbraakproduct van alcohol. Het zijn deze
stoffen, die aan het alcoholisme haar verslavend karakter geven. Dat wil
zeggen: wanneer men ook maar 1 enkel borreltje /of dergelijke drinkt, deze
stoffen weer werkzaam worden en het lichaam zodanig ontregelen, dat het om
meer alcohol gaat vragen.

Het kan zelfs zodanig zijn, dat de meest sterke 'geest' het moet afleggen
tegen de lichamelijke 'zucht' naar datgene, wat in het verleden ook tot
opheffing van die ontregeling diende, de alcohol. Bij een alcoholverslaafde
of iemand die de verslaving tot dan toe onder controle had, gebeurt in wezen
het volgende:

1. De alcohol komt via de mond, slokdarm en maag direct in de
bloedbaan. Het wordt door het bloed opgenomen.
2. Dit bloed stroomt op de normale wijze (ook) naar de hersenen.
3. Behalve de onmisbare - en tot alle functies dienende - hersencellen,
worden ook de TIQ's door het bloed gevoed.
4. De hersenen geven, via de zenuwbanen, signalen door aan de rest van het
lichaam.
5. Het lichaam reageert op de 'van boven' gegeven commando's en zal om meer
alcohol gaan 'vragen'.
6. De 'vraag' (zucht) naar alcohol is vaak te sterk om te weigeren en
7. Alle opgebouwde psychische weerstand wordt onderdrukt en de ellende kan
opnieuw toeslaan.

Er zijn gevallen bekend, waarin tijdens het drinken het bewustzijn van de
gevolgen terdege aanwezig was, doch de lichamelijke reacties sterker bleken,
dan de verstandelijke redeneringen. Dit geeft aan, dat verslaving een sterke
lichamelijke kant heeft en dat lichaam en geest niet altijd in balans zijn.

Het proces (de verandering) welke in de hersenen is ontstaan, blijft daar
altijd aanwezig. Voor wie niet meer drinkt, zal het nooit meer kwalijke
gevolgen kunnen hebben, in de vorm van 'verslavingsverschijnselen'. Maar
'het eerste glas' kan de kettingreactie in gang zetten en de gevolgen
daarvan mogen bekend zijn.

Natuurlijk reageert iedereen verschillend en individueel op het 'eerste
glas'.
De Ă©Ă©n zal direct 'doorzakken', hetgeen betekent dat de TIQ's bij hem
bijzonder snel werken. Terwijl een ander soms wel weken of langer 1 of
enkele glazen per dag kan gebruiken voor de TIQ's werkzaam worden. Maar ook
mensen inde laatste categorie zullen onherroepelijk terugvallen.

TIQ's stellen dus altijd de verslavende processen weer in werking en vandaar
is 'sociaal drinken' voor een verslaafde of als je wilt ex-verslaafde nooit
mogelijk.
Wie het tegendeel 'bewijst', bewijst alleen maar, dat zich bij hem of haar
geen TIQ's gevormd hebben en er dus nooit van een echte verslaving sprake is
geweest. Echter de meeste mensen hebben dit herhaaldelijk uitgeprobeerd en
erkennen dat ze wel degelijk verslaafd zijn aan de alcohol.

(Deze gegevens zijn ontleend aan een stencil, uitgegeven door het Bureau
voor Alcoholverslaving, Zeestraat te Den Haag).

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Beste Jannetje, Jacky, Kaya, Anton, Erica, Moon,

Ik vind het echt jammer dat jullie je soms niet voldoende welkom voelen. En we doen hier echt allemaal ons best. Maar misschien kent iemand de 12 stappen van de AA? De laatste is het "dienen" naar een andere verslaafde. En dat is niet voor niks de laatste stap omdat het in eerste instantie een egoistisch gevecht met jezelf is. Ik hou het maar even bij mezelf, ben soms zo bezig hoe ik mezelf weer op het rechte spoor krijg dat ik wel graag lees en reageer op bepaalde berichten maar toch erg met mezelf bezig ben. Erg he, maar het is nou eenmaal zo. Als ik teveel tijd ga piekeren en denken over anderen raak ik m'n eigen pad kwijt. En soms zijn er dagen dat ik het zelf allemaal onder controle heb en dan heb ik meer aandacht en ruimte voor een ander.

Maar het spijt me, vooral Jannetje, dat je je zo buitengesloten voelt. Maar gebruik dit forum ook als uitlaatklep voor jezelf. Je kan natuurlijk ook alles opschrijven in een dagboek maar dan blijf je in een kringetje ronddraaien, en hier lees je in iedergeval wat anderen doen en denken aan en over hun alcohol gebruik.
Ik vind je reuze dapper dat je je verhaal zo geschreven hebt. Je mag trots zijn op wat je allemaal als bereikt heb in je leven. En nu de volgende stap, je alcoholgebruik onder controle krijgen. En daarvoor zitten wij hier allemaal. Allen op onze eigen manier.

Veel succes vandaag,
groet Emma

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ha Anton,
ik moet wel lachen om je uit de hand gelopen Bourgondische hobby. Triest maar waar, maar een postzegelverzameling kan ook uit de hand lopen.

Fijn een heer van stand in het gezeldschap. Wat je schreef over dieet en niet drinken dat je hoe vaker je stopt hoe groter het probleem wordt, volgens mij is dat waar. En goed dat je het nu in de hand gaat houden.

Succes
Emma

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve mensen,

Allereerst Anton, van harte welkom op het forum. Leuk om er weer een man bij te hebben. Ze zijn dun gezaaid dus welkom, welkom.

Verder vind ik het erg jammer dat sommige mensen het gevoel hebben dat ze er niet helemaal bijhoren.
Ik heb het al vaker geschreven, de voorgaande dagen was het een beetje een hectische boel op het forum en dan reageer je niet echt op de nieuwelingen denk ik.
En het was de bedoeling om een topic te openen waarop iedereen zijn verhaal op kwijt kon ivm voorstellen.Zo kon je dan in een oogopslag zien wie wie is.
Inmiddels is er veel tussendoor gekletst (wat ik dus nu ook weer doe)
Daarnaast zijn er een aantal mensen die al een paar maanden met elkaar babbelen en die hebben een bepaalde band opgebouwd samen met hun eigen humor en taalgebruik en het kost even wat leeswerk om dat te begrijpen.
Natuurlijk wil iedereen graag ergens bijhoren, ik ook maar dan moet je jezelf ook geven. Klets gewoon vaak mee en kijk dan of het klikt, ja of nee.

Laten we gewoon verder gaan met het gene waar we allemaal moeite mee hebben en laten we dat gewoon op ieders eigen manier doen.

Groetjes Gerda

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Jannetje,

Na je uiting van teleurstelling zijn er wél ineens reacties losgekomen. Dat betekent toch dat - als je even wat harder aan de bel trekt - de mensen op dit forum zeer betrokken zijn bij lotgenoten en ook zeer bereid om te steunen.
Er is echt geen sprake van "bewust" buitensluiten. Dit forum is voor velen een uitlaatklep en er wordt dus ook veel geklept en geen blad voor de mond genomen en snel gereageerd of juist niet.
Ik denk niet dat jij je dat persoonlijk hoeft aan te trekken en je HOEFT je helemaal niet waardeloos te voelen. Integendeel. Dit forum is er juist om elkaar van deze gedachte af te helpen en de meeste deelnemers zijn daar heel sterk in.
Ik hoop dat je blijft, want ik weet zeker dat je er heel veel aan zult hebben en hoop ook dat je je therapie weer serieus gaat nemen, want dan werkt 't. Mijn begeleidster is ook op vacantie, dus misschien hebben we dezelfde?!

lieve groet en houd moed,
Piggelmee

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja Anton en zo gaat het nou eenmaal.....Ik geloof dat alleen Fleur het gelukt is om gort droog te blijven sinds een half jaar. Wie ik over het hoofd zie melde zich.
Ik vind trouwens dat je een schitterend profiel hebt, dat haar, wauw !!!
Ik zal niet te veel tussendoor kleppen maar complimenten voor je goede start. Zoals zovaak gezegd: het is niet te kunst om nooit te struikelen, maar om dan op te staan en verder te gaan, en daarom zijn wij allemaal hier om elkaar te helpen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik maak het mezelf makkelijk; gewoon mijn eigen bericht van 6 weken geleden opgezocht en copiar gedaan (ja, waar ik zit heet dat ´copiar´)

Hier dus mijn verhaal van 6 weken terug;
ik heb -ook naar aanleiding van een artikel in de Opzij- deze site gevonden en heb alles gelezen. Ik voel me aangetrokken en wil mijn verhaal ook even kwijt.

Ik drink al 22 jaar. Ben begonnen tijdens mijn studie en toen we gingen werken stopten de anderen maar ik kon dat niet meer, ik bleef doorzuipen.

Ik heb zoveel situaties gehad die ik wil verdringen. Dat ik de volgende ochtend dacht: oh my god. Wat heb ik gedaan. Dat ik de mensen die aanwezig waren later niet meer onder ogen durfde te komen. Terwijl ik eigenlijk een heel normale, vriendelijke, behulpzame vrouw ben.

En dat doet me zo pijn. Als ik aan die situaties denk, waarvan ik denk: als iemand anders zo zou doen zou je m normaal voor gek verklaren en ik heb zoveel idioots gedaan.

Zo moeilijk, om dan naar je werk te gaan de volgende dag, na een feestje van mijn werk waar ik me volkomen misdroeg. Vreselijk.

4 jaar geleden, ook weer na zo'n situatie ben ik hulp gaan zoeken. Dat heeft vreselijk goed geholpen maar na een jaar ben ik daar weer mee gestopt en regelmatig ga ik nog de fout in en gedraag ik me volkomken als een idioot en heb ik de grootste moeite om me daarna weer te vertonen.

Aan de ene kant vind ikhet prettig om jullie verhalen te lezen, en aan de andere kant denk ik: shit, we zitten allemaal in een circel, in een gevecht waar we niet uit kunnen komen. Zijn er ook mensen die al 2 jaar droog staan? of valt iedereen vroeg of laat weer terug??

groetjes en iedereen: veel succes, eigenlijk zijn we al helden dat we elkaar hier zoeken en vinden

Pietjepuk

Nu, 6 weken verder wil ik toevoegen; ik ben in de 40 (begin 40 hoor!) haar geverfd, net als houten, heb een man en een heel mooi leven, alleen die drank, gooide nog regelmatig roet in het eten op een vreselijke manier. Maar mede dankzij Tactus en dit Forum en natuurilijk vanwege mijn eigen sterke wil de laatste weken gaat dat heel erg goed, ondanks moeilijke momenten. Ben volledig gestopt, een beetje stoppen is niet voor mij weggelegd, dat heb ik al genoeg bewezen in mijn leven. Niet meer drinken betekent voor mij ook dat ik de alcohol de baas ben!

groetjes

Link naar opmerking
Deel via andere websites

hoi pietjepuk,
vermits ik nog altijd niet goed weet hoe dit allemaal werkt stuur ik je hierop
een antwoord .
waar ik woon moet ik ook copiar doen:)
ik heb me deze week reeds voorgesteld
maar heb het er een beetje moeilijk mee om echt goed te weten hoe dit
allemaal werkt ???
begrijp ook niet dat ivm je inbox die vol zit ???
sorry weer eens mensen maar ik denk dat ik een gebruikaanwijzing nodig heb:angry:
even min als prive??
nou sorry dat ik me er tussen gooi
groetjes blacky

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Blackie,

Je kunt ook een prive- berichtje naar iemand sturen als je iets wil zeggen tegen diegene wat je niet op het forum wilt hebben.
Je drukt dan op het slotje bij iemands naam en dan maar typen.
Er kunnen maximaal 50 berichten in vandaar dat pp zei dat het vol zat, ze kletsen wat af denk ik (grapje!!!)


Groetjes Gerda

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo allemaal,
Voor de nieuwelingen: allemaal welkom. Ik zal me dan ook hier voorstellen; ik heb er even mee gewacht, want ik hoopte, dat de moderator dit bovenaan kon laten, maar op de een of andere manier gaat dat niet. Maar wat niet is, kan nog komen.
Ik ben Fleur, 53 jaar. Ik ben getrouwd en heb drie, inmiddels volwassen kinderen, waarvan er twee nog thuis wonen. Mijn drankprobleem is zo in de loop der jaren ontstaan. Van gezellig een glaasje werden het er steeds meer. Ik heb jarenlang geprobeerd om minder te drinken; dit lukte mij niet. Wel een paar weken, maar dan kwam er toch weer een terugval. De laatste drie jaar is mijn drankgebruik uit de hand gelopen en toen heb ik met lood in mijn schoenen mijn huisarts geraadpleegd. Ik ben nu gestopt met drinken. Ik heb me aangemeld op dit forum om treugval te voorkomen, om met lotgenoten te schrijven en ik hoop ook iets voor anderen te betekenen.
Ik werk part-time in het basisonderwijs en woon in het noorden van het land.
Groetjes, Fleur

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik begin het een beetje te snappen hiero, als is het wel wat rommelig. Maar goed, ik ben dus een nieuw webbie en heb me gister voorgesteld op het forum. Om het hele verhaal niet nog een keertje te hoeven typen heb ik het ff gekopieerd. Net zo makkelijk he? Hier komt het:




Hai, iedereen die dit leest,
Ik zit al bijna een week hier bij tactus mijn alcoholschrift in te vullen en het programma gaat denk ik maandag of zo beginnen. Eindelijk hulp!! Ik heb geen flauw idee hoe dit forum werkt en hoe de rest van het programma werkt weet ik ook nog niet precies. Maar goed in ieder geval heb ik wel het gevoel dat ik er iets aan kan hebben want ik wil gewoon van mijn verslaving af!! Ik zal me snel even voorstellen, ik ben Hermiena, 30 jaar, gelukkig getrouwd en geen kinderen. Wel een hond. Eigenlijk kan ik wel stellen dat ik al vanaf mijn 17e elke avond bier drink. En minstens 4 flesjes op een avond. Het is al begonnen toen ik op kamers ging en sindsdien is het nooit meer opgehouden. Dat zelfde geld voor roken. Ik rook een pakje zware shag per dag. Nou ja goed als je 17 bent is het nog wel vol te houden en kon ik gewoon mijn opleiding halen en mijn werk goed doen maar inmiddels ben ik 30 en merk ik toch wel dat het allemaal veel meer moeite kost. Daarnaast willen mijn man en ik een kindje en dat lukt ook maar steeds niet. Maar ja wat wil je ook als je zoveel rookt en zoveel drinkt en een mega ondergewicht hebt? Ik weeg nog maar 43 kilo dus dat is niet echt bevorderlijk. In eerste instantie ben ik begonnen met drinken toen mijn ouders gingen scheiden. En daarna ben ik er uit gewoonte altijd mee door gegaan. Nu moet ik er wel bij vertellen dat ik lijdt aan chronische depressies dus om soms maar te vergeten hoe ellendig ik me voel neem ik een paar biertjes. Nooit overdag maar wel s'avonds. Toen ik mijn man leerde kennen ging het een tijd lang heel goed met mij, ik had nog wel medicijnen en rookte veel maar ik dronk niet meer zoveel, alleen bij gelegenheden. Inmiddels zijn we al 7 jaar samen en nu het niet lukt met kinderen krijgen en we een aantal miskramen hebben gehad is mijn drankgebruik weer veel erger geworden en drink ik er nu soms 7 of 8 op een avond. Of ik ga stappen en kom zo dronken als een toeter thuis.
Het is maar goed dat mijn man niet weet wat ik allemaal uitspook als ik een avond ga stappen want dan had ie me nu al lang bij het grofvuil gezet!! Erug he? Allemaal dingen die ik nooit zou doen als ik nuchter was geweest en waar ik dan ook mega veel spijt van heb. Ook krijg ik problemen op het werk, ik kom s'morgens al moe mijn bed uit en kan me slecht concentreren, ik maak dan ook veel fouten en dat kan niet want ik werk in de zorg! Door dat gedoe met die miskramen zijn mijn man en ik niet meer zo close als vroeger en voel ik me vaak erg eenzaam terwijl ik echt alles heb!! Dus eigenlijk heb ik helemaal geen reden om me ongelukkig te voelen!!
En toch voel ik me zo!! Nu weet ik dat alcohol juist mijn depressieve gevoelens versterkt dus ik moet dat spul gewoon laten staan! Maar ja, het is zo moeilijk he? Soms lukt het me om een tijdje niet te drinken maar goed dan gebeurd er weer iets en ja hoor daar ga ik weer. En dan ben ik weer terug bij af en ga ik nog veel meer drinken!! Ik heb besloten om maandag te stoppen met roken en met drinken! Als ik zo door ga haal ik de 40 niet eens!! Ik heb er lang over na gedacht of ik eerst met roken zou stoppen en dan met drinken maar het lijkt me beter om met beiden in 1 keer te stoppen. Als ik rook krijg ik namelijk ook automatisch zin in drank en als ik drink krijg ik zin in peuken. Dus voor mij is beide gewoon vergif!!! Ik zie er als een berg tegenop maar het moet er nu toch echt eens een keer van komen!! Ik heb er jaren over gedaan om van de anti-depressiva af te komen en dat is me ook gelukt dus dit moet me ook gaan lukken maar het lukt me niet zonder steun!!!! Willen jullie me helpen? En mischien kan ik jullie dan helpen door naar jullie verhalen te luisteren.
Alvast heel erg bedankt!!
groetjes Hermiena

Link naar opmerking
Deel via andere websites


×
×
  • Nieuwe aanmaken...