GEVOELENS!

[Lee]

Hoi medeforummers,

Wat mij zo opvalt dat ik vanochtend zo vreselijk gelukkig was. Ik zat op mijn fietsje, het was pikkedonker en het regende keihard. En ik zong net zo hard en voelde me zo gelukkig!
Ik had een bijzonder lief mailtje gehad en was zo dankbaar.
Sinds lange tijd was ik niet meer zo gelukkig geweest.

Vanavond een borrel van mijn werk gehad, niet gedronken. Voelde me er een beetje buiten vallen. Niet alleen daarom hoor, dat voel ik me wel vaker. Maar dan drink ik een borrel en kan ik het wat meer verbloemen. Dan ga ik ook verdrietig naar huis, maar dan aangeschoten.
Nu was ik nuchter verdrietig.
Ik vond het echt zo opvallend dat door niet meer te drinken mijn gevoelens veel minder afgevlakt zijn.
Ik kan heel gelukkig zijn, maar dus ook heel verdrietig.
Het voordeel van niet drinken is ook dat het het verdrietige niet omslaat in "dronkemansverdriet" en zelfmedelijden.
Ik denk er nu veel meer over na.
Dit wilde ik graag even met jullie delen. Horen of dat bij jullie ook zo werkt.

groetjes,
medea

[pietjepuk]

we zitten de hele avond al lollig te doen over het beroep van StMaarten, maar nu ineens een serieus onderwerp. Groot gelijk Medea. Is óók belangrijk.

Je vraagt: hebben jullie dat ook? Ja, dat heb ik ook. Gevoelens zijn heviger. Ik schreef een paar weken geleden al eens: ik heb vaak tranen in mijn ogen over dingen. Veel emotioneler dan ik was. Mijn gevoelens leken wel afgestomd. En die komen nu weer boven.

Alleen mijn piekers, die zijn veel minder geworden. Maar mijn emoties veel meer. Ik ben daar wel blij om. Ik bedenk me ineens, zoals Tapas lichamelijk veel meer voelt dan vóór het stoppen, zo heb ik dat geestelijk. Zowel je lichaam als je geest uiten zich blijkbaar zonder verdoofd te zijn nu! EIgenlijk nooit aan gedacht, dat wat Tapas lichamelijk heeft ook voor je geest telt! Medea, door jouw mailtje heb ik weer wat geleerd!

[Lee]

PP, bedankt voor je snelle reactie!
Leuk is dat toch om zoveel bij elkaar te herkennen.
Dat zijn toch allemaal dingen die je niet even op je werk of met de buurvrouw bespreekt.
Ben echt blij met dit forum! En toch leuk dat je van mij ook wat geleerd hebt.....

groetjes, medea

[helder]

Hoi media

Wat een fijn onderwerp dit moet dan maar het draadje van de dag worden ik ben ook zo aan het na denken over gevoelens, gisteren chatten ik even met PP en kreeg de slappe lach van dat gekke mens.
Later dacht ik hee dit heb ik al zeker jaren niet meer mee gemaakt, ik kan weer lachen dat de snotters en tranen alle kanten op gaan en ja ik was daar heel gelukkig mee.

Heel lang heb ik gedacht dat ik mijn gevoelens kapot had gedronken, en ben gelukkig met momenten dat ik ze nog voel bij bijvoorbeeld een TV programma kan ik me nog betrokken voelen.
Ha en met dit forum ook ik heb opeens wel heel veel zussen er bij waar ik aan denk het moet niet gekker worden.
over jou heb ik toevallig al de heledag nagedacht, je bent zeg maar een jonkie op het forum en ik had je nog niet geschreven, ziedaar gelijk een leuk onderwerp van jou.

Tapas vertelde van de week dat ze soms het einde van een film niet meer wist dat kende ik ook, en dacht dan bij mij zelf jongen waar zijn je oprechte intresses gebleven dat kan toch niet , maar alles komt terug voel ik.
Ik voel weer gevoelens zonder de Krokotranen van drank, en alleen dat maakt me al gelukkig.
Bij tactus heb ik gezecht bij het afsluiten tegen mij hulp verlener : het gaat zo goed dat ik er niet gek van opkijkt binnen kort weer verlieft te zijn.

En is het stoppen niet een giga reden een beetje verlieft te zijn op je zelf


Ik kom hier zeker nog op terug morgen en kan niet wachten wat de anderen je schrijven

Met gevoel voor drama moet ik thans hellaas groeten HA HA

Helder

[hermiena]

zo medea, dit is dus echt heel herkenbaar wat je schrijft. Ik heb ook steeds meer het gevoel dat ik weer echt leef en er zijn hier dingen gaande waarvan ik nu denk, hoe heb ik het in gods naam zo ver kunnen laten komen. Ik kan ook weer echt lachen, maar ook weer echt huilen. Ik heb niet meer steeds het gevoel dat mijn leven 1 grote droom is. Ik kan weer meer genieten van de kleine dingen. Ik heb ook steeds minder het gevoel van dingen moeten. Ik moet niet meer zo nodig. Natuurlijk zijn er ook wel negatieve gevoelens die dan ook ineens veel echter zijn en waar je aan moet wennen maar die zijn zonder drank ook een stuk makkelijker te relatieveren. Tenminste dat is mijn ervaring. Maar wat jij schrijft over die borrel van je werk, ja dat herken ik helemaal als ik een avond in het cafe ben. Vind het reuze knap van je hoor!! Hou vol en blijf schrijven want je kunt het.

Liefs Hermiena

[Lee]

Word weer helemaal blij van jullie! Ga ik toch nog lekker mn bedje in.
wat is het (nuchtere) leven toch een wonder! Heb ik echt heeeel lang niet zo gezien, bedankt
welterusten, medea

[Satja]

Weet je wat mij zo opvalt? Dat ik er gewoon veel meer bij ben. Niet meer zo daas op een afstandje maar volop aanwezig. Ik voel alles beter, maar ik zie ook alles beter, ben niet meer afgesloten. En ik voel me veel rustiger dus ik kan veel meer aan, ik kan de werkelijkheid veel beter aan.
En alles is veel kleurrijker dan vroeger en veel warmer en veel mooier, en zo kan ik nog wel uren doorgaan.
Vroeger kon ik dronkemansgedichten schrijven die ik dan helemaal geweldig vond en de volgende ochtend zag ik dat het helemaal nergens op leek. Misschien zou ik het nu wel kunnen, maar dan op een heel andere manier...

Welterusten lieverds,

Satja

[pietjepuk]

Helder,

zóóóó grappig was ik toch ook weer niet?

en een beetje respect voor de NIX generatie he. 'dat gekke mens' schrijf je!

Nee hoor, ik vond het ook erg lollig eergisteren

[verientje]

Medea,

Ik vind dat je dat héél mooi gezegd hebt! Je hebt goed inzicht in je gevoelens. Ikzelf ervaar het anders. Ikvoel me sinds ik geen alcohol meer gebruik ronduit mat! Ben van mezelf nogal erg rustig, en als ik alcohol drink komt er wat meer pit in mij, dan voel ik me pas leven. Misschien heeft het te maken met de antidepressiva die ik slik, maar ik kan echt niet zonder! Ik gebruik de seroxat voornamelijk voor mijn (onverklaarbare) angsten. Veel vrienden en kennissen van mij vinden mij erg rustig, maar ben bij een antroposofische arts geweest en die zei me dat mijn zenuwstelstel doorspekt is van angst, een andere arts zei me dat ik een "hele drukke overbelaste telefooncentrale"van binnen heb.

Maar dat zien mensen niet, blijkbaar onderdruk ik dat zo dat mensen denken dat ik heel rustig en evenwichtig ben. Veel mensen hebben ook al tegen mij gezegd dat ze mij leuker vinden als ik drink, omdat ze dan weten wat er in mij leeft, maar ik weet niet hoe ik dat op een alcoholloze manier kan bewerkstelligen, vind het zo moeilijk, weet even niet meer hoe het verder moet!

Verientje

[Satja]

Goh Verientje, ik hoop niet dat dat je vrienden zijn die zeggen dat je leuker bent mèt alcohol? Misschien met één of twee glaasjes, maar toch niet met een hele fles, of wat jij dan ook drink?

Van antidepressiva heb ik geen verstand, maar ik snap jouw dilemma wel. Bedenk ook maar dat veel mensen niet goed tegen rust en stilte kunnen. Daar worden ze nerveus en hyper van maar dat heeft dan vooral met hen zelf te maken en niet met jou.

Heb je jouw vraag wel eens voorgelegd aan iemand die er verstand van heeft?

Satja

[verientje]

Jawel Satja, een van mijn beste vrienden, hij is reikimaster, zei laatst nog: als je alcohol drinkt ben je veel leuker en meer open, hij zei letterlijk: je bent een mooie bloem in de knop, maar hij gaat niet altijd open. En het is ook zo dat ik normaal hééél erg rustig ben en niet veel prikkels aankan, maar als ik alcohol drink filter ik die prikkels meer en ga ik er doorheen, dan bén ik er echt. Ik weet niet goed hoe ik dit uit moet leggen, ik ken geen mensen die hetzelfde hebben.
Verientje

[fleur]

Hoi Verientje,
Ik begrijp uit jouw schrijven, dat anderen jou leuker vinden met alcohol. Het gaat echter niet om wat zij denken, maar wat je zelf vindt. Als je van jezelf houdt, accepteren mensen je zoals je bent. Maar hou je van jezelf? Of ben je daar nog niet uit? Want ook al maakt de alcohol jou dan wat losser en meer open, het gaat uiteindelijk toch om wat je zelf wil. Misschien ben ik nu te confronterend, maar jouw probleem is volgens mij niet de alcohol, maar je eigen ik. En accepteren, dat je bent zoals je bent. En zoals Satja ook al zei: vrienden mogen jou niet aardiger vinden met drank, maar houden van je om wie je bent.
Liefs, Fleur

[Satja]

Och jeetje, volgens mij heeft die Reikimaster dan een beeld van hoe jij zou moeten zijn. En jij ook. Dat je open moet zijn en pit moet hebben en zo. Maar als je dat nou eens even vergeet en gewoon bent wie je bent, precies zoals je bent?

Satja

[helder]

verientje

ik zit mij boos te maken wat gezecht word dat je met drank gezelliger bent, dat is voor veel mensen zo zolang zij geen probleem hebben opgebouwd met alcohol, maar voor jou was dat dan heeeel lang terug
en het heeft geen pas, dat je niet gedragen word op handen nu je zo sterk bent om niet te drinken.

En ook voor jou zullen betere tijden aanbreken dat je je zelf kan zijn in een dan toch wat liefde vollere omgeving, blijf en wees je zelf.

Helder

[fleur]

Verientje,
Kun je die reikimaster dan niet om advies vragen, hoe je datzelfde kunt bereiken zonder alcohol? Als je dat tenminste wil? Want: hij kan het wel mooi zeggen: met alcohol gaat de bloem open, maar wat heb je nu daadwerkelijk zelf aan zo'n advies? Dat wist je toch al? En misschien is het helemaal niet nodig om open en losser te zijn, je bent wie je bent.
Fleur

[verientje]

Satja, Fleur,

Bedankt voor jullie reacties, het is heel dubbel, aan de ene kant accepteer en hou ik van mezelf zoals ik ben, zonder veel prikkels, vaak alleen, zoek de stilte op, vind het héérlijk om alleen te zijn, heb ook genoeg aan mijn huis, mijn man, 3 kinderen, 2 honden en een poes.

Aan de andere kant wil ik óók het gevoel hebben dat ik lééf, ik zou willen dat ik véél meer aan kan, een baan, heb ik niet, vrienden, die heb ik wel, maar ik merk dat mensen aan mij trekken: kom je nou een keer, bel je nou een keer, ga je nou iets mee doen, en dan voel ik dat ik tekort schiet, ook op dit forum, ik ben niet actief hierop, als ik iets lees denk ik daar lang over na, als ik iets schrijf ben ik daar dagen mee bezig, ik zou graag een houtje of een satja of een fleur of wie dan ook willen zijn. Maar het is gauw teveel voor me. Ik weet het ook niet meer!!

Verientje

[Satja]

Stop, stop!

Wie zegt nou dat je tekort schiet? Niemand toch? Dat zit allemaal in je eigen hoofd Verientje. D'r is geen mens hier die wat anders van je vraagt dan gewoon jezelf te zijn.

Echt!

Satja

[helder]

Verientje

Heb je je klacht door gepraat met de huisarts misschien is een ander medikatie nodig of minder,
zoek daar je klacht op voor het matte wat je beleeft.

Alcohol is zeker niet de oplossing, intensiever leven zit niet in een paar uur met drank maar het is je gegunt dat je de hele dag mag beleven met meer gevoel
Helder

[fleur]

Verientje,
Je weet het wel!!!! Jezelf accepteren. Je kunt wel willen dat je iemand anders bent, maar dat is een onbereikbaar doel. Jij bent wie je bent en dat is goed. Als je die rust in jezelf gevonden hebt, kun je waarschijnlijk ook beter omgaan met anderen. Niet steeds denken, ik wil het anders, dat gaat niet.
Ook zonder alcohol moet dat lukken.
Echt.
Fleur

[pietjepuk]

Hoi Verientje

fijn weer van je te horen. En tekort schieten??? kom nou toch!? níemand denkt daar zo over! Je bent zoals je bent en daar is NIETS mis mee in jouw geval.

Ik ben het helemaal met Satja en Fleur eens. Blijf zoals je bent want je bent gewoon een aardig mens! Geef niet toe aan die druk van buiten af dat je anders moet zijn. Ik heb eigenlijk niets aan de wijze woorden van de anderen toe te voegen maar wou je wel laten weten dat ik je gewoon erg aardig vindt.

Fijn weekend

PP

[verientje]

Dat kan je nou wel zeggen Satja, maar de hele maatschappij is toch gericht op "spontane, dynamische, flexibele en open mensen" en als je anders bent tel je gewoon niet mee!! Ik merk het aan zoveel dingen, ik heb af en toe gewoon het gevoel dat ik er niet ben, dat ik niet besta, ik zeg iets, maar niemand luistert, ik ben er, maar niemand ziet mij, mijn leven lijkt soms wel zo'n surrealistische roman van Kafka ofzo, soms ben ik daar heel blij mee, ik weet voor mezelf dat ik er toe doe, maar je wilt toch ook voor andere mensen bestaan.

Ik weet dat ik besta voor mijn kinderen, voor mijn man, die zijn heel lief, maar ik ben ook bang dat ik mijn kinderen ook zo opvoed, dat ze er niet bijhoren. Het gaat, sociaal gezien, gelukkig best heel goed met mijn kinderen, maar ik weet nog dat toen mijn zoontje 2 jaar was, (hij is nu 19!) er een keer een monteur voor de wasmachine in huis kwam, en dat hij toen s'avonds heel opgewonden tegen zijn vader zeï: "papa, er was vandaag een mens in huis......"

Verientje

[Satja]

Hier moet ik wel weer om lachen!

Je zoon heeft het nog niet zo bont gemaakt als ik. Ik kwam een keer heel hard de trap af rennen en riep mama, mama, er ligt een meneer in je bed! Dat was mijn vader...

Satja

[verientje]

Haha, was je vader zo'n man die zondags het vlees snijdt? Leuk die reakties van kinderen hè. Mijn dochter vroeg aan mijn moeder met de milleniumwisseling: oma, hoeveel eeuwen ga jij nou al mee?. Nee maar serieus, ik heb van mijn kinderen noodgedwongen ( ik had sociale fobie) heel veel geleerd. Weet nog goed dat er een keer een kindje bij ons achterom kwam om met mijn toen 4-jarige zoontje te spelen en ik helemaal in paniek raakte. Riep tegen mijn man: wat moet ik nou doen?!!?

Ja, en nu slapen er in het weekend zo'n hoop vrienden en vriendinnen van de kinderen bij ons, mijn dochter heeft dikke verkering met een jongen, en die is bijna de hele week bij ons, want dat is dan weer moeilijk: grenzen stellen! Gelukkig heb ik hele fijne kinderen en wat het belangrijkste is: ik kan met alledrie heel goed praten, dus het gaat weleens fout maar het komt altijd (meestal) wel weer goed!

Maar dat valt me wel op, ik kan redelijk overweg met mensen die jonger of ouder zijn, maar van mijn eigen leeftiijd vind ik heel moeilijk, rara?

Verientje

[tapas]

Verientje ik vind het heel herkenbaar wat je schrijft. Hoewel ik aan de ene kant wel een stuk impulsiever en extraverter lijk.. ben ik aan de andere kant het liefst alleen thuis... en dodelijk saai soms (voor mijn omgeving dan) maar voor mij broodnodig om die veeleisende wereld daar buiten aan te kunnen.

Ik heb jaren lang mezelf gehaat omdat ik niet gezellig was, of makkelijk in de omgang, of pittig of alle andere dingen die de maatschappij en je omgeving van je verwachten. Ik ben dan ook jarenlang flink over mijn grenzen gegaan en heb veel dingen gedaan die totaal niet bij mij pastten, omdat mijn omgeving vond dat dat goed voor me was...Ook tegen mij is zo vaak gezegd.. je bent veel leuker als je drinkt... maar na een lang proces ben ik zover dat ik vrede heb met wie ik ben.. dat de maatschappij aan me mag trekken wat ze willen maar dat ik dan toch mijn eigen kant opga.. dat ik niet naar feestjes ga omdat ik dat gewoon niet prettig vind.. dat ik ook veel angsten heb maar dat die ook gewoon bij mij horen en dat ik daar rekening mee moet houden... Die reikiman zou ik gelijk uit mijn vriendenkring gooien, hij neemt je zoals je bent of anders niet.

Voor de rest kan je zelf ook dingen veranderen als je niet tevreden bent.. vrijwilligerswerk gaan doen bv wat toch laagdrempeliger is en waar de eisen anders liggen.. of iets anders vinden waar je andere mensen ontmoet die niet die rare eisen aan je stellen dat je zo fantastisch moet zijn..

en de tip van helder lijkt me heel verstandig.. ga idd eens over je medicatie praten.. misschien is de dosering te hoog.. of is er een ander middel wat beter werkt.

Ik hoop voor je dat je weer wat uit je twijfeldipje bent gekomen en met die kids van jou komt het helemaal goed zo te lezen.. daar hoef je je geen zorgen om te maken!

[verientje]

Anke, bedankt voor je berichtje. Ben nu aan het luisteren naar Katie Melua, Nine million bicycles, geniet ervan, wou dat je het ook kon horen, ben te moe om te reageren, tot morgen,

Verientje