Spring naar bijdragen

10 september


lola

Aanbevolen berichten

Dag Lola.

Hier word ik een beetje stil van. Omgaan met geweld is zo iets moeilijks, vooral als dat binnen een relatie plaats vindt. Het is ook zo tegenstrijdig, relatie en geweld. Maar het laat ook zien dat liefde heel sterk kan zijn en ook zo krom als een hoepeltje. Herman Finkers zong ooit eens "Liefde is vreemd" en gelijk heeft ie.
Het is inderdaad te hopen dat je vriend de wijsheid en het inzicht gegeven wordt dat slaan niets oplost, alleen maar opstapelt. En dat jij op een veilige manier van hem kan en mag houden.
Kun je de fysieke pijn een beetje aan? Nou ja, die gaat op den duur wel weer over, maar de geestelijke pijn is een heel ander verhaal.... Wel ontiegelijk sterk van je, dat je niet aan de drank hebt toegegeven, na al die droevige verhalen van je..Dat moet je zo houden, hoor, vooral nu je dingen moet overdenken....

Lola, ik wens je heel veel sterkte, en zorg goed voor jezelf,

groetjes, Kohtje.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nogmaals dag, Lola.

Dat je er niet komt zonder slag of stoot is welbekend, maar waarom de één slagen en stoten van het kaliber pingpongbal toebedeeld krijgt en de ander van het soort kegelbal is mij ook een raadsel. Ik kan momenteel niet anders dan je te complimenteren met hoe je met al je verdriet en angst omgaat, en je daar ook om te bewonderen.
Pak alle hulp die je van je vrienden en familie kunt krijgen maar aan, ik denk dat je wel wat steun kunt gebruiken, en dan ook praktische steun. Ik ben er van overtuigd dat je hier op het forum ook de nodige steun zult krijgen, maar mensen direkt om je heen zijn nu ook even heel belangrijk..
In gedachten leef ik met je mee, voor zover ik me er een beetje een voorstelling van kan maken.

Groetjes, Kohtje.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve lieve Lola,

Ik wil je zo graag raad geven maar weet niet echt hoe. Voor mij is maar 1 zaak duidelijk en dat is dat je moet kappen met die vriend. Vandaag of morgen ramt hij je totaal in elkaar en dan......... Ik moet er niet aan denken. Hou je echt van hem of is t omdat je niets anders hebt om terug te vallen en is alleen zijn nog erger dan samenwonen en weten dat je als boksbal gebruikt wordt? Je bent verdomme, [sorry voor de krachtterm] een hartstikke intelligente en slimme meid. Veel te goed voor die gozer.. Dit klinkt hard en dat is het ook, maar ga nou eens echt te raden waarom je van hem houdt. Kinderen heb je niet dus dat is ook geen factor dat je bij hem blijft of zou dat een reden zijn om wel te vertrekken.
Meis waar blijft je eigenwaarde :huh: Ben je al naar het ziekenhuis geweest om je te laten onderzoeken en je wonden te verzorgen?

Wat moet er nog meer gebeuren, vertel t me maar en misschien ook de anderen op het forum. Misschien zitten hier nog wel meer vrouwen die dit ook mee hebben gemaakt of nog meemaken. Vraag aan hen kunnen jullie mij en de anderen uitleggen waarom jullie blijven bij zo'n vent.

IK SNAP HET NIET

Lola ik vind het echt wel zo ontzettend knap dat je ADB bent gebleven dit zijn juist de momenten om naar de fles te grijpen. TOP TOP TOP

Dikke knuffel :heart: CG

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dag lieve Lola,

Een hele bos rozen :present::present::present::present::present: voor jou omdat je ondanks alle ellende ADB bent gebleven. Je bent fantastisch! Ik hoop dat je nu de kracht op kunt brengen om met je vriend te breken, ondanks dat je nog van hem houdt, medelijden met hem hebt etc.. Je moet nu even aan jezelf denken, en ik denk echt dat deze vriend niet goed voor jou is. Je verdient veel beter!

Je schreef dat je al je hele leven mishandeld wordt. Gek genoeg kiezen heel veel mensen een partner die lijkt op bijv. een ouder, of iemand anders uit het verleden. Onbewust gaan mensen een relatie aan waarmee een bepaald patroon in stand gehouden wordt (bij jou dus mishandeling). Dat patroon is wel te doorbreken, zeker als je dit inmiddels ziet. Ik ben blij dat je psychotherapie krijgt, en hoop echt dat je hier uit kunt komen. Je hebt gewoon een heel lief karakter, daarom heb je ook medelijden met iedereen. Maar daardoor krijgen sommige mensen ook de kans misbruik van je te maken. Ik hoop dat je heel veel liefde en steun van vrienden en familie krijgt. En je kunt altijd hier op het forum terecht.

Een dikke knuffel!

Liefs, Anna

Link naar opmerking
Deel via andere websites

En Anna,je verdient al het goeds.

Je bent zo lief,warm eerlijk en nooit veroordelend.Tenminste niet makkelijk.
Ik bewonder je wel hoor.En ben blij dat jij en sneeuwwitje en Joann er nu ook zijn
op het forum.Dat ik mag uitjanken hier bij jullie.Zo ongelooflijk bedankt.
Oprecht.


:sun:Lola

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Even ander onderwerp,

mag ik hier ter ere van mijn knuffelkatje CLYDE

een prachtige roos en hart en licht schenken.Voor hem alleen.
Clyde,ik zou je nog zo graag hier bij me hebben.Maar ik kon je niet
zo zien lijden en bang zijn.Sorry liefste kat.Ik hoop dat ik het voor jou goed
heb gedaan.Clyde,ik hou van je.
Daarom noem ik zelfs hier jouw naam.
Voor mijn Clyde:present::heart::light:
je kattenmama

je weet wel wie

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goedemiddag, iedereen die dit leest.

Ik wil niets afdoen aan het verdrietige en ernstige waar Lola in verzeild is geraakt, het raakt mij ook, maar ik wil het toch even over heel wat anders gaan hebben.

Rufus, over dat schrijven.....Rufus is toch niet de nickname van iemand die bij me in de behandelgroep heeft gezeten, hè? Tijdens, of liever gezegd na het dagelijkse dagboek voorlezen is me herhaaldelijk gezegd dat ze van mijn verhaal zo genoten hadden. Nou vond ik dat altijd een beetje raar. Zo'n dagboek was er toch niet om van te genieten? Maar toen ook de therapeuten dat begonnen te zeggen ben ik daar toch eens over na gaan denken. Ik genoot zelf altijd wel van het schrijven. Door het lage tempo van schrijven kon ik m'n gedachten rustig op een rijtje krijgen en wist ik dingen die in m'n gewone denken altijd tot een brei werden doordat ik veel te veel veel te snel doorelkaar heen dacht, tot de essentie terug te brengen, zeg maar in hapklare brokken te verdelen. Een beetje zelfspot is me niet vreemd, en door die zelfspot kon ik anderen ook een spiegel voorhouden, waardoor ze soms moesten lachen om hun eigen moeilijkheden. Ondanks de humor heb ik nooit problemen gebagatelliseerd, althans niet bewust.
Ik ben er van overtuigd dat als je je problemen met wat zelfspot kunt mengen dat je ze dan veel makkelijker kunt verhapstukken. Ik geef toe dat je van bepaalde problemen absoluut de humorkant niet kunt zien, dus het gaat ook niet altijd op, maar jezelf af en toe eens flink toespreken wil wel eens helpen.
Tegen het eind van m'n behandeling werd meerdere malen geopperd om m'n dagboek te bewerken en uit te geven. Ja, ja, 't is wel goed met jullie, dacht ik dan. Ik ben schilder, geen schrijver. Maar toch hebben die complimenten me wel aan het denken gezet en dacht ik: " ze zullen het toch niet allemaal uit hun duim zuigen....." Ik vind schrijven dus leuk, ik krijg er complimenten over, het zal dus een nog niet ontwikkeld talent zijn.
En nu hier weer dat compliment....Tsja, ik maak eerst maar eens een jaar dagboek vol, dan zal ik het nog eens geheel doorlezen en kijken wat ik ermee denk te gaan doen.

Trouwens, wat Anna zegt is waar. Rufus, je schrijft zelf ook een aardig moppie weg. Anna zelf ook trouwens, en zo kan ik nog wel even doorgaan. Er zit hier op het forum nog wel meer talent wat schrijven betreft. Maar of dat nou veel of weinig talent is doet er helemaal niet toe.
We zitten hier niet om elkaar leuke verhalen te vertellen op een literair verantwoorde manier. Het gaat er om dat we elkaar kunnen steunen waar mogelijk en af en toe wat vrolijke noten zijn onontbeerlijk. De schrijfstijl is niet belangrijk, de essentie wel en die komt wel over.

Kohtje.

PS. helemaal vergeten: bedankt voor het compliment!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Goed zo Kohtje,

zonder het te weten maakte jij mn wens waar.Ook ik lees zoveel bij nu en over zoveel
mensen-vechters.Als het gaat ga ik daar dieper op in.Even wat anders dan mij ajb.
Dat deed jij met respect=klasse.Bedankt en kus.

Ik heb een heel mooi klavertje 4 naast me.Zomaar(?)gekregen.Top.

Liefs Lola'tje

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Lieve Lola,

Het is echt per toeval dat ik dit las. Lig al een week te rillen op de bank, een of andere virus denk ik.

Meisje. je hebt eindelijk gedaan wat wij je al zo lang toewensen namelijk je bent opgekomen voor jezelf!
Ik weet dat het moeilijk was en is maar ik ben mega trots op je.

Laat al de anderen even , voor je vriendin wordt gezorgd en voor je vriend ook. Nu is het tijd voor Lola, steun gerust op je familie en de mensen om je heen en laat je eerste zorg even uitgaan naar jezelf.
Je bent het namelijk meer dan waard!.

Een hele dikke knuffel.

Anjo

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hai Lola,

Sorry dat ik het nou toch weer even over jou ga hebben. Ik zat nog weer wat in oude berichten rond te snuffelen, en zag dat jij ook hulp krijgt van Tactus. Zelf ben ik daar ook begonnen met ambulante hulp, die heb ik trouwens nog steeds in de vorm van systeemgesprekken, samen met mijn vrouw. De ambulantehulpverleenster heeft me destijds opgegeven voor een diagnostiekopname in Zutphen. Daar was wel een wachtlijst voor, maar ik wilde graag verder geholpen worden. Tijdens die wachttijd heeft ze er ook nog voor gezorgd dat ik een weekje op de crisisopname terecht ben gekomen toen ik weer eens helemaal het spoor bijster was wat betreft alcoholgebruik. De diagnostiekopname (duurde drie weken) bracht aan het licht dat ik goed geholpen zou kunnen worden tijdens een deeltijdbehandeling. Tussen diagnostiek en deeltijd zat een wachttijd van drie weken, dus dat viel mee. Toen de deeltijdbehandeling toch niet helemaal de juiste keuze bleek te zijn werd (in overleg met mezelf en m'n vrouw) besloten dat ik de klinische behandeling zou gaan doen. Daar hoefde ik helemaal niet op te wachten, ik kon meteen de week na die beslissing overstappen. Tijdens deze behandeling komen ook alle privé problemen aan bod. Als je bepaalde dingen niet in de groep wilde behandelen kon je daar ook individuele gesprekken voor aanvragen. Nu zat ik in een gemengde groep, maar in Zutphen is ook een afdeling KBV, klinische behandeling vrouwen. Deze afdeling is speciaal bedoeld voor vrouwen die specifieke problemen hebben waar vooral vrouwen mee te maken hebben, zoals geweld en hoe daar mee om te gaan...
Ik weet niet of dit je al bekend was, anders zou je het bij Tactus eens ter sprake kunnen brengen.

Ik hoop je hiermee wat nuttigs te hebben meegedeeld.
Ook liefs, Kohtje.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Kohtje,

bedankt voor je info.
Ik ken de HH kliniek waar jy het over had uit verhalen.Klonk zeer positief!!!
Helaas heb ik nog maar 1 week detox in een gemengde kliniek gehad die me niet
zo beviel.Terwijl ik meestal nog beter met jongens dan met meisjes omga.Daar ging het
niet om.Het was het tijdstip,de groep.Tja ach.

Ik ken veel klinieken voor afkick omdat mijn vriend er tig X gezeten heeft.Je kan
het treffen en soms niet.Maar over de HH kliniek denk ik serieus na.Nog voor je berichtje
hoor.Al sinds 2 jaar nameliik

Liefs Lola

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo allemaal,

Het ruikt heerlijk hier bij mij in huis, want ik ben een cake aan het bakken. Had ik zomaar ineens zin in. Ik zou willen dat ik een stukje via de computer naar je toe kon sturen Lola, om je te troosten. En naar Anjo, omdat ze ziek is. Beterschap Anjo, ik had je al gemist deze week. Alle anderen gun ik natuurlijk ook wat, maar ik wil ook wel graag nog wat voor ons zelf overhouden.

Kohtje, jij gaat je nieuw ontdekte talent dus verder ontwikkelen? Als je boek uitkomt, doe het dan wel onder je nickname, anders weten we niet dat het van jou is. En Rufus, ik zou er toch ook even serieus over denken.
Het grappige is dat ik als kind ooit schrijver wilde worden (zoals anderen politieagent of stewardess wilden worden), maar ik ben er nooit achter gekomen waar ik nu over zou kunnen schrijven. Gebrek aan inspiratie dus. Ik vraag me altijd af hoe kunstenaars daaraan komen. Kun jij daar wat meer over vertellen Kohtje?

Lola, om toch nog een keer bij je terug te komen, ik snap heel goed hoe megamoeilijk het geweest is om de politie te bellen en aangifte te doen. Je houdt tenslotte van je vriend. En hoe intens verdrietig je nu bent, want het is zo onbegrijpelijk en onacceptabel dat iemand van wie je houdt je zoveel pijn doet. Maar houd je eraan vast dat je het juiste gedaan hebt, het is nu tijd om aan Lola te denken. Ik zou willen dat ik iets voor je kon doen, maar ik weet niet wat. Als ik iets voor je kan betekenen laat het dan even weten in een pb'tje.

Een :heart: voor Clyde, ik weet zeker dat hij nu in de poezenhemel is.

Geniet allemaal van de zon!

:rose: Anna

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...