Zaterdag, 6 januari

[stien]

Ja, en de pubertijd kan zeer moeilijk ofwel lastig verlopen.

[Anna]

O, de kleutertijd ook hoor Stien, en al die periodes die daarna komen ook.

[BamBam]

Even iets tussen deze diepe gesprekken door en het poetsen.
Weten jullie wat er in mijn horoscoop staat??
Dingen waar je al een hele tijd op zit te vlassen gebeuren nu gewoon.:present:

Zo, nu ga ik ff verder. Ik ben nog niet uitgepoetst. Ik heb zo'n behoefte om alles op te ruimen en schoon te maken. Niet dat hier nou een ongeloofelijke gore bende was maar een beetje vies was het wel. Stofzuigen en de was ging nog wel maar de rest....
Al die dingen waar ik eerder niet eens aan begon omdat de moed me, bij voorbaat, al in de schoenen zonk. Ik ben, met tussenpozen twee dagen bezig geweest met m'n keuken. En ik geniet ervan en ga niet meteen zeiken dat het toch weer vies wordt!
En ook vandaag gaat het niet hard maar wel gestaag. Ik dwing mezelf ook niet vooruit te kijken naar vlgd week. Dan mag ik weer gaan werken en ben nu al bang dat ik geen energie overhou voor andere dingen. NEE, niet doen, nu, nu, nu en morgen is er weer een dag. Dit heb ik maar vast te pakken. En mocht ik in een dip schieten, nou dan zijn de keuken, wc, badkamer en kozijn achter maar lekker schoon. Gadver wat een positiviteit, hihi.
De bel, bezoek, ff een kopje thee! Doeiiiiiiii

Oh ja Fran en anderen, las een klein stukje van jullie gesprek, op de valreep, die behoeftes die niet vervuld worden wanneer je klein bent, zo verwoestend. Maar, er is licht aan het einde van de tunnel, soms kun je(ik) daar een draai aan geven. Duurt alleen wel wat lang

[Houtje]

Zeg Piet,

Zou je niet even kunnen ophouden met mij **** je weet wel **** van mijn piekertroon te duwen?



liefs je pieker-maatje Houtje

[Anna]

O, Houtje en Pietje, jullie moeten niet denken dat jullie een alleenrecht op piekeren hebben hoor. Ik heb er een graad in gehaald.

[Francesca]

Voel je je onzeker, houtje?

Tja, betrouwbare cijfers komen we natuurlijk nooit te weten, maar volgens mij zijn het er heel veel. Om te beginnen is het voor jezelf al moeilijk om toe te geven dat je ouders misschien niet de ideale zorggevers waren -- eert uw vader en uw moeder -- en bovendien zitten veel dingen gewoon in het onderbewuste opgeslagen en kom je niet altijd te weten waar dat ingebakken ongenoegen vandaan komt. Of die drang naar verdoving. Of die drang naar zelfvernietiging.

Ik kon mijn therapeute niet geloven toen ze zei dat veel dingen uit de babytijd komen. Tot ik bij mezelf dacht: het is bewezen dat baby's in de buik de stem van hun moeder herkennen. Dus als je dan geboren bent, en die stem is nergens te bespeuren (in mijn geval), maar je hoort wel allerlei verschillende vreemde stemmen, en heel soms ook die van je moeder en vader, dan kan ik me wel de paniek van dat baby'tje voorstellen.

Bovendien moet je ook bedenken dat de meeste onderzoekers zelf ouder zijn. Ik heb zelf geen kinderen, maar ik kan me voorstellen dat je zulke dingen liefst niet onderzoekt of te weten komt als je zelf verantwoordelijk bent voor nieuwe levens... Lijkt me verpletterend, vooral omdat de meesten gewoon hun best doen om zo goed mogelijke ouders te zijn.

Fran

[stien]

Over het opvoeden komen ook met de jaren steeds nieuwe inzichten. Toen ik mijn eerste kreeg, bemoeide mijn moeder zich overal mee, mocht het kind niet oppakken als het huilde. Gewoon laten huilen anders wordt het verpest. Twee maanden later lag hij in het ziekenhuis, dubbele liesbreuk. 2 maanden huilen dag en nacht, spugen, geen eten binnenhouden. Voor 2 maanden wilde men niet opereren. Stel je voor dat ik mijn kind niet opgepakt had, zou ik me nu voor m'n kop slaan. Een moeder moet doen wat gevoelens zeggen. Al in 18... was de opvoeding zo, dat een kind alleen opgepakt mocht worden om te verschonen en te voeden anders niets. Denk wel eens, zou mijn moeder ergens zijn blijven steken en niet met haar tijd mee gegaan is, of....had ze er zelf teveel kinderen.....kon ze de aandacht niet goed verdelen? Ander verhaal wat ik me herinner toen ik jong was dat in de fam. als een baby te jankerig was een theelepeltje advocaat gegeven werd. Hielp om te slapen.
Deze gedachten kwamen even zo maar naar boven.

[Anna]

Hmm, ik weet niet Fran, ik ben zelf ouder, maar ik zou zo'n onderzoek best willen doen, vooropgesteld dat ik verbonden was aan een adequaat onderzoeksinstituut met voldoende faciliteiten. Als onderzoeker neem je toch een zekere afstand van de groep die je onderzoekt, zelfs al je daar zelf strikt genomen ook toe behoort.

En zoals je zelf al zegt, de meeste opvoeders doen gewoon hun best, en gaan er ook niet bij voorbaat van uit dat ze het niet goed doen. Dat deden mijn ouders ook niet, en nog steeds niet. Ik ben zelf tot de conclusie gekomen dat mijn moeder iets niet goed heeft gedaan, en heb heel erg geworsteld met het schuldgevoel omdat ik dat vind. Maar voor mij was het ófwel aanvaarden dat zij het fout had, ófwel accepteren dat ik zelf wezenlijk fout ben. En als ik dat (weer) moet gaan accepteren kan ik me maar beter gaan haasten om een enorme hoeveelheid wijn in huis te gaan halen om het weekend door te komen.

Ik moet helaas gaan, hopelijk tot vanavond.

Anna

[visje]

Dan heb jij zeker heeel veel theelepeltjes advocaat gehad Stien, weet je gelijk ook weer waar dat probleem vandaan komt!!!! LOL

[visje]

Anna, ik weet niet of je er nog bent. Lief om te horen dat je zo'n warm gevoel kreeg bij mijn berichtje. Zie je wordt ik hier toch weer gewaardeerd!!!!!

[Francesca]

Ja, is waar hoor, Stien. Ik denk dat ze zomaar wat deden om het kind vooral niet te 'bederven' (zo noemen ze dat hier). Terwijl nu allang bewezen is dat baby's gerustgesteld moeten worden willen ze later niet altijd angstig zijn. Ik heb ook nog gehoord over honing en cognac en zelfs papaverpapjes (!!!) om een kind rustig te krijgen. (Papavers, daar wordt cocaïne of heroïne van gemaakt volgens mij. In Afghanistan telen ze die met hopen.) Onze buurvrouw (zou nu een eind in de 90 zijn mocht ze nog leven) vertelde dat ze haar zeiden dat ze haar melk moest verdunnen met water omdat dat beter zou zijn! Zij vertelde ook dat haar kinderen altijd lagen te krijsen, gewoon van de honger.

Nu ja, mijn moeder heeft me natuurlijk niet gedwongen om alkie te worden... Dus wil ik de schuld ook niet op haar schuiven, maar die eeuwige onzekerheid heeft daar wel mee te maken.

Fran

PS: Zal wel heroïne zijn, want cocaïne wordt geloof ik van cocablaadjes gemaakt. Godzijdank weet ik niks over drugs...

[visje]

Nee, ik wil ook zeker niet alle schuld bij de opvoeding leggen.Mijn ouders hebben hun best gedaan en het niet slecht gedaan hoor!

[Francesca]

Goh, Anna, zelfs als de onderzoekers neutraal zijn, zit je nog met heel gevoelige "onderzoeksobjecten". Als je nagaat hoeveel smoezen en leugens wij onszelf al ooit wijsgemaakt hebben om toch maar te kunnen zuipen, kun je ook wel bedenken hoe neutraal zo'n onderzoek zou zijn. Maar het lijkt me inderdaad interessant, al was het maar om voor onszelf een paar verzachtende omstandigheden te kennen. Want met louter zelfverwijt kom je natuurlijk ook niet vooruit.

[stien]

Visje, misschien wel eetlepels, we zullen het nooit weten. Als ik over vroeger praat krijg ik vaak ontwijkende antwoorden, gesprekken worden omgebogen naar andere materie. Voor Sinterklaas een boek aan mijn moeder gegeven waarin allerlei vragen in staan over vroeger, die kan ze invullen, verhaaltjes vertellen over vroeger. Kortom van alles wat je als nazaat graag zou willen weten.
Het boek moet ze op een gegeven moment terug geven. Mogelijk vind ik het boek terug als ze komt te overlijden (hetgeen nog jaren kan duren hoor), maar dat geeft niet.

[visje]

Wat een leuk idee Stien in dat te geven. Ik denk alleen dat mijn moeder niet veel meer weet, Ze was altijd druk in de zaak aan het werk en als ik weleens wat vraag dan weet ze het vaak niet meer.

[Mick]

@stien:
Leuk dat je ook I. Bosch aan het lezen bent. Goed boek he? Ik heb dat deel wat jij aan het lezen bent ook hier thuis liggen. Ben daar een tijdje geleden in begonnen, maar ben toen overgestapt naar "illusies".

@koh:
Heimwee? Ben je gek, dat kan niet hoor. Wat is dat? Dit mocht ik als kind echt niet voelen.... dat was niet "stoer".
Volgende week komt mijn nichtje bij ons slapen. Gelukkig zijn de tijden veranderd, of zijn wij gewoon anders.... ze mag voelen wat ze voelt. Maar ik kan niet ontkennen, dat ik het heel moeilijk zou vinden om het niet op mezelf te betrekken wanneer ze heimwee krijgt.

[stien]

Visje, jammer is dat, misschien heb je nog een vader, die nog veel weet van vroeger.
Ik heb het juist gegeven omdat onze communicatie heel erg oppervlakkig is. Wederzijdse angst om oude wonden open te halen, en mede voor het te laat is. Nu is zij nog knap bijdehand en hoop dat ze op papier nog het een en ander kwijt wil.

[stien]

Mick, waarom ben jij overgestapt ov illusies?

[Mick]

@stien:
omdat het meer aansluit met waar ik mee bezig ben.

[Anna]

@Fran: natuurlijk zou het een moeilijk onderzoek zijn. Ten eerste is een onderzoeker per definitie nooit 100% neutraal, want hij heeft altijd een reden om een bepaald onderzoeksobject te kiezen. Noem het interesse, maar het onderwerp heeft dus al een lading. Verder zijn de onderzoeksobjecten inderdaad gevoelig. Het is dus maar de vraag wat de respons zou zijn. En het is maar zeer de vraag of de respondenten die me willen werken wel representatief zijn voor de onderzoeksgroep. Want wat is de motivatie van degenen die niet meewerken?

Maar ondanks al die vertekenende factoren zou het de uitkomst toch verhelderend kunnen zijn, en dat is tenslotte het doel van onderzoek. Meer inzicht krijgen.

@Visje: natuurlijk wordt je hier gewaardeerd. En ik vind het heel lief van je dat je zo met me meedenkt. Ik zit nu op op allerlei momenten in te loggen dat het helemaal niet uitkomt, alleen maar omdat de gelegenheid er even is.

@Stien: heel goed idee zeg, zo'n boek.

[Mick]

Is iedereen aan het eten ofzo?

[Anna]

Bijna Mick, het staat nog in de oven bij mij.

[Francesca]

@ Anna
Is er geen poll-mogelijkheid op dit forum? Zou al een oplossing kunnen zijn als mensen anoniem kunnen antwoorden. Maar verder heb je natuurlijk een hele groep die nog in de ontkenningsfase zit, dus die zijn al bij voorbaat niet te bereiken. Maar de uitkomst lijkt me inderdaad interessant.

[visje]

Hee, waar is iedereen? En weet iemand of Paul de Leeuw nog komt, zag niets in de gids. Doei

[sneeuwwitje]

Anna en Visje: Zelf ik kreeg nog een warm gevoel, bij het idee dat Anna waarschijnlijk haar computerprobleem zo kan oplossen.

Als ik zo jullie verhalen lees, over de ouders, dan voel ik me gewoon triest worden.
Onzeker , altijd de liefste willen zijn, de beste, niemand mocht kwaad spreken, want dat deed mijn moeder al over mij tegen iedereen.
Mijn moeder die haar hele leven zo jaloers op me is, iets wat ik niet begrijp.
Me bij iedereen de grond intrapt.

Tja, is het gek dat ik straatvrees en angsten heb gekregen, dat ik naar de alcohol heb gegrepen.