Spring naar bijdragen

donderdag 8 maart


anjo

Aanbevolen berichten

Ik hoop dat jullie allemaal nog lekker in je mandje liggen en content wakker worden.

Gisteren en vannacht zijn er behoorlijk wat dingen bij me los gekomen en het deed pijn en tot mijn verbazing besefte ik dat ik zat te huilen. huilen doe ik niet vaak en zeker niet om mijzelf.
Dat is zelfmedelijden en zo ben ik niet opgevoed.
Het gevolg is dat je dingen diep wegstopt want je behoort ze niet te voelen. Echter gevoel kruipt waar het niet gaan kan, je kunt het negeren maar het is er toch.
Dus vanaf vandaag geef ik mezelf toestemming om zo nu en dan eens te huilen.
Het is eng want ik heb mijzelf aangeleerd om dan Jan op te zoeken, niet voelen, niet huilen dus geen zelfmedelijden. En jawel, de trek giert door mijn keel. Laat maar gieren.

Ik ga uithuilen en opnieuw beginnen, elke keer weer hoogstwaarschijnlijk mijn hele leven.

Ik weet weer waarom ik mijn motto had gekozen, het falen zit niet in het vallen maar in het niet opstaan.

Iedereen een hele goede dag!

Twan, kan ik wat zon bestellen. Ik ben zeer gesteld op zonnestraaltjes zelfs als het regent.;)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 101
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Goedemorgen allemaal,

Helaas lig ik dus niet meer in mijn mandje, ik moet er uit. Vervelend dat je een nachtmerrie hebt gehad Anjo, en maar zo kort geslapen hebt. Maar misschien was het wel goed dat je zo moest huilen. Laat de emoties maar komen, het moet er toch een keer uit. Beter dan Jan binnenlaten en verdoven.

Allemaal een goede dag vandaag, en hopelijk ook een beetje zon.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Op speciaal verzoek van Anjo: zon!

Lokaal nog een mistbank, verder af en toe :rose: en kleine kans op een bui

Lokaal nog een enkele (grond)mistbank, maar langs de oostgrens de eerste uren nog veel bewolking. Verder af en toe zon en in de middag kleine kans op een lichte bui. De middagtemperatuur wordt ongeveer 12 graden. Er staat dan een zwakke tot matige westelijke wind. In de avond en nacht draait de wind naar zuid en neemt aan de kust toe tot (vrij)krachtig, 5 tot 6. In de nacht van donderdag op vrijdag neemt de bewolking toe op nadering van een nieuwe storing. Deze storing wordt rond de middag boven het midden van het land verwacht. In de tweede helft van de nacht valt dan al de eerste regen en duurt het tot in de middag voordat het ophoudt met regenen. Achter de storing is er 's middags kans op een bui. De minimumtemperatuur ligt omstreeks 5 graden en de middagtemperatuur komt op ongeveer 9 graden uit. De wind is eerst zuid matig, kracht 4, langs de kust krachtig, 6, en draait in de loop van de middag naar noordwest.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@anjo:

Huilen kan opluchten. Ik huil de laatste tijd meer, maar ik betrap me hierin ook op zelf medelijden. Zo ben ik ook niet opgevoed (is dit zo?), maar ja.... toch rollen de tranen van zelfmedelijden, schaamte, pijn, egoisme en wat nog meer over mijn wangen. Meestal huilde ik in stilte, maar deze keer heb ik 'openlijk' gehuild en er zelfs iemand mee lastig gevallen met mijn gehuil en gejammer. Dit kende ik nog niet van mezelf (is dit zo?), want meestal zou ik gehuild en gedronken hebben en dit in stilte, maar waarschijnlijk wist ik me nu geen raad (zonder middel) en heb mezelf belachelijk gemaakt en ook geen greintje rekening gehouden met de ander. Achteraf vind ik dit vreselijk en schaam me rot... telkens als ik eraan denk. Ik zou nu wel kunnen zuipen van schaamte, maar ook hier moet ik maar weer doorheen en voel ik hoe schaamte voelt en dat is ook een gevoel. Een walgelijk gevoel overigens.
Overal komt telkens gevoel om de hoek kijken en zie ik hoe vaak ik geneigd was/ben, om daar de trukendoos voor te openen en een middel te pakken om maar niet dit soort gevoelens te voelen. De middelen zijn op en ik weet niet meer welke helpt... Ze zijn allen destructief, dus ik zou het toch heel anders moeten gaan doen en daar ben ik al mee bezig, maar ik ben er nog laaaaaaang niet.
Gisteravond 3 x een half uur op mijn kussen gezeten... in stilte... in 'leegte'... Dit is nog wel een manier die me helpt, niet destructief is en me een spiegel voorhoudt. Het laat ook zien hoe veel/erg ik eigenlijk met mezelf bezig ben en... Mijn alcoholisme/verslavingen is/zijn ook zeker een vorm van egoisme... Hier wil ik toch ook heel goed naar kijken.

En voor alle dames onder ons..... het is vandaag internationale vrouwendag.... is het niet geweldig om een vrouw te zijn!!!!??

Iedereen een goede dag.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

en nu maar hopen, anjo, dat je niet langs de oostgrens woont! :rose:

knap dat je het gered hebt vannacht, en je tranen hebt laten komen. mijn oma zei altijd (daar kom ik weer met mijn oma, maar het was zo'n gouden mensenkind, en ik heb zoveel van haar geleerd, al besefte ik dat veel te laat): "verdriet, dat er niet uitkomt, roest vast"

ze liet ons altijd uithuilen groot en klein, meisjes én jongens ("jongens huilen niet" vond ze onzin, "jongens moet je léren om te huilen, dan kunnen ze het wel, ze hebben het ook nodig!")

jouw vastgeroeste en verdronken verdriet komt er nu bij stukjes en beetjes uit, met nare dromen en huilen op de bank in de nacht.

laat maar komen, dat is geen zelfmedelijden, maar zelfherstel. :rose:

jouw motto spreekt me aan: het falen zit hem niet in het vallen, maar in het niet opstaan.

heel waar, heel mooi, ik heb in mijn nachtkastje een schriftje met "goede gedachten voor in de donkere nacht"". daar ga ik het bij schrijven.

bedankt dat je dit met ons wilde delen, anjo, een goede dag met veel zonnestraaltjes toegewenst! :rose:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

dag mick,

ja het is geweldig om vrouw te zijn.

dat had ik vroeger niet durven zeggen, maar nu begint dat terug te komen.

het is geweldig om een vrouw te zijn, die niet meer onderdrukt wordt: niet door mannen, niet door werk, niet door slechte herinnenringen, niet door de alcohol, en niet door wat "men" vindt dat ik me voor moet schamen.

maar het is een hele strijd om meer mezelf te worden, als mens en als vrouw.

liefs, en bedankt voor je verhaal!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

dag ferry

dat was heftig gisteravond bij de AA; en je verhaal is ook voor mij confronterend. ik ben niet zo'n groepsmens, ik leer veel uit individuele gesprekken, en hier op het forum voel ik me heel veilig. maar je hebt wel gelijk, direct contact is confronterend, en daardoor ook eerlijker en verhelderend, omdat je ook de emoties ziet en hoort.

ik durf dat nog niet aan (wel het eerlijk zijn, niet de groep, bedoel ik), maar zodra ik merk dat ik niet meer alleen kan vechten, met jullie hulp op het forum, dan zal het wel moeten.

blijf je in elk geval over de AA schrijven? want de ernst van ons probleem komt in jouw berichten (en die van anderen die ook naar de AA gaan) wel over.

bedankt hoor!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@ rosie: net als de anderen kan ik je niet missen, in die korte tijd heb je mij al zo veel gegeven, dat smaakt naar meer, veel meer! blijf dus als je blieft schrijven als je het aankunt. blijf in elk geval ook lezen, want dan kan ik je elke dag laten weten dat ik je mis!

:( for me

:present: for you

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi allemaal,

Een van de grootste en duidelijkste kenmerken van een verslaafde is zelf-obsessie....
Ik , ik , ik , ik..... als je voortdurend bezig bent met denken wat anderen van je vinden is dat zelf-obsessie.... als iemand op je werk s'ochtends geen goedemorgen tegen je zegt en je gaat je vervolgens 25 minuten afvragen wat jij eventueel gedaan hebt dat hij/zij geen goedemorgen heeft gezegd is dat zelf-obsessie... Verslaving is a disease of the attitudes.... niet alcohol en drugs zal me slopen maar mijn houding jegens het leven zal mij slopen...mijn zelfobsessie zal mij vermoorden....de oplossing is dan ook to get out of self...en voor mij is het belangrijk om me iedere dag opnieuw te realiseren dat mijn probleem in mijn denken zit...en zolang ik bleef luisteren naar mijn eigen crap bleef ik terugvallen en gebruiken...ik zat vol met boosheid en angst.... ik bleef de oorzaken van mijn ellende buiten mezelf zoeken...net zoals ik de oplossing daarvoor ook van buiten zocht in de vorm van drugs en alcohol...
Ik klaagde altijd over alles en iedereen en hoe onrechtvaardig de wereld wel niet was...blablablabla...mijn relatie blablabla...mijn werk blablabla....hoe slim ik was blablablabla....mijn ouders en wat ze fout hebben gedaan blablablabla.... alleen maar klagen en zeiken.... en echt over alles... nooit stond ik een stil wat anderen dachten en voelden...hoe ik hen misschien van dienst kon zijn ipv mijzelf te helpen...wat zij meegemaakt hadden in hun leven.... de pijn die zij voelen en het verdriet dat zij in henzelf meedragen...nee nee niets van dat alles het draaide alleen maar om MIJN pijn en MIJN verdriet...ik was niet eens in staat om wat compasssie te voelen voor anderen... ik heb jaren en jaren gebruikt en gedronken en heb mijn partner en kids veel pijn gedaan in allerlei vormen (behalve fysiek geweld) en jahoor ik was 2 maanden nuchter en clean en ik ga haar vertellen wat zij verkeerd doet en hoe zij zaken dient aan te pakken... hoe ongelooflijk arrogant... Zij heeft zoveel voor haar kiezen gehad , een huishouden gerund zonder mijn inzet , gewerkt , kids opgevoed voor twee jaar zonder dat ik eens wat behoorlijks deed nadat ik uit de kliniek kwam... want ik was bezig met MIJZELF en of ik wel verder wilde in de relatie (hoe ziek was dat want als er een persoon op de aarde rondliep die niet wist wat een eerlijke relatie was dan was ik het wel..uberhaupt de betekens van het woord begreep ik niet)..... als ik hier aan terugdenk dan komen er wel gevoelens van schaamte maar ook van opgeluchtheid want ik ben vandaag thuis , nuchter en clean....en ik kan een bijdrage leveren aan mijn gezin vandaag en aan andere alkies en verslaafden...
Kortom ik kan wat bijdragen aan het LEVEN.... in plaats van er van te pakken....

To change an attitude is hard work... it starts with doing things different then the old way... and then gradually the old thinking will be replaced with the new thinking...but that will only happen if you start DOING things differently... Intentions are good and desireable.. but i always will be judged by my ACTIONS and not my intentions...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

De vogels fluiten, de zon schijnt, het ruikt naar lente.
Ik voel me vlak, ik voel me kloten. IK, ik, ik. Ik dronk jaren en creéerde situaties van schuld, verdriet, woede en schaamte. Nu drink ik niet en creéer ik nog steeds deze situaties. Ik weet niet hoe ik dat aan moet pakken. Ik weet dat het begint bij mezelf.
Ik snap dat ik egoistisch ben, ik voel dat ik, voornamelijk, eerst en alleen aan mezelf denk. Ik doe dat al zolang, ik weet niet hoe t anders moet. Vanuit angst zou ik zo alles uit m'n poten laten vallen maar dat wil ik niet. En m'n schuldgevoel drukt zwaar op me. Belangrijk voor mij om daar niet in te blijven hangen, want anders kan ik niet verder. Maar hoe?
Ik drink niet en dat gaat niet veranderen. Zo raar, na jaren van drinken is er geen haar op m'n hoofd die bedenkt dat ik mijn problemen de baas zou kunnen door weer te gaan drinken.(roken is nog een beetje een ander verhaal maar ik hou, nog, vol)

En ik zie dat ik vaak naar de ander wijs, dat is zo'n vertrouwd patroon. Zou ik dat kunnen veranderen, wil ik dat veranderen? Durf ik dat aan. Stappen zetten zelf, niet kijken naar en ander. Niet anderen iets verwijten maar beginnen bij mezelf. Ik doe zo m'n best dingen te begrijpen. Ik doe zo m'n best maar misschien wel teveel. Ik voel bijna niets. Het is zo raar om mezelf zo vlak te voelen. Mensen om me heen laten emoties zien en ik sta erbij en kijk ernaar. Dat deed ik ook als ik had gedronken. Tijdens m'n dronkenschap kon ik wel huilen en tieren en boos zijn. Was de drank verdwenen dan kwam er bijna niets. Nuchter vind ik dat zo ontzetten moeilijk. En dan is wijzen naar de ander zo'n vertouwd patroon...

De drank laten staan is stap 1, nu de rest nog....


Heb een fijne dag.


Alleen vandaag drink ik niet!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

@ Goed bericht marieke!
@ BB, ik kan je hierin geen raad geven, wel wens ik je kracht.
Mijn was hangt voor het eerst dit jaar weer heerlijk buiten te wapperen, ik buiten wat bladeren geveegd, heerlijk weer om wat buiten te kunnen rommelen.
Ik voel mij sterk vandaag en voel een soort kracht in mij groeien. ook heerlijk.
Geniet van deze mooie dag, morgen regent het misschien weer!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Bambam,

Ik herken heel veel in jouw verhaal... de beste omschrijving die ik aan mijn gevoelens kon geven was vlak... en nu moet ik altijd denken aan de sponser van mijn sponser die vertelde dat veel alkies en verslaafden zichzelf zagen als gevoelige mensen..hij leerde mij dat er een verschil zit in gevoelig en snel geiiriteerd en ontevreden...van hem leerde ik ook dat om gevoelig te zijn je moet beschikken over emotionele diepgang...om emotionele diepgang te ontwikkelen moet je leren omgaan met je emoties en gedachten en dat is onmogelijk als je een actieve gebruiker/alkie bent...integendeel ik stompte enorm af...en leerde helemaal niets op dat gebied voor een hele lange periode.... dus mensen die net gestopt zijn met drinken en gebruiken ervaren vaak eerst een "high" van het niet drinken en vervolgens ebt dat gevoel weg , geen complimentjes meer etcetc.. het wordt normaal... en dan gaat het pas beginnen... en toen begon voor mij het "opgroeien" naar volwassenheid... een belangrijke stap was dat ik accepteerde dat ik emotioneel en spiritueel bankroet was.... en het is echt waar... ik wist gewoon niet beter en als ik het wist deed ik toch het tegenovergestelde.... jarenlang heb ik de realiteit weggezopen , geblowd en gesnoven... en nu ik nuchter en clean ben kan ik alleen maar zo goed mogelijk proberen de realtiteit te aanvaarden in plaast van te bevechten... vechten heb ik mijn hele leven al gedaan tegen alles en iedereen incl. mezelf..... ik heb ervoor gekozen om niet meer te vechten maar hulp te aanvaarden en dan iedere dag opnieuw... de 12 stappen van AA gaan over opnieuw leren leven zonder drank en alcohol...en niet over niet-drinken... de stappen wijzen mij de weg om me comfortabel te voelen in mijn eigen vel... en het is een God's geschenk dat ik dat ervaar...

gr.
Ziza

Link naar opmerking
Deel via andere websites

middagpauze, secratresse gaat boodschappen doen, kan ik gauw even kmen piepen.

ziza, wat een verhaal, wat goed man, dat je zo naar jezelf kan kijken!

en je moet ook wel een stevig gezin achter je hebben als je het zo beschrijft. kennelijk heb je nog andere kwaliteiten en vele positieve kanten, die het de moeite waarde maken om met jou samen een gezin te vormen. heb jij elke donderdag een papa-dag?

je hebt me weer behoorlijk aan het denken gezet! (over mezelf dan bedoel ik)

groeten en geniet van de zon!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

bambam,

ook jouw verhaal is heel eerlijk, en moedig.

ik snap dat je hoopt dat zonder drank alles anders gaat worden; dat herken ik. en ook dat dat nog lang niet altijd zo voelt.

maar laat deze zonnige dag niet voorbij gaan in de vlakte. ook als je er niet helemaal van geniet, wordt je lijf er wel beter van, als je buiten in de zon loopt (moet ik nodig zeggen, achter een piepklein raampje onder de tl-balken).

ook als je je vlak voelt kun je de zon op je vel voelen schijnen en de wind in de haren, en de vogels horen fluiten. sla het op, en geniet later van de herinnering eraan.

dus toch een hele fijne dag gewenst! :rose::)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...