maandag 7 mei 2007

[joann]

Goedemorgen Allen,

Na een weekje vakantie ben ik weer terug in het land.
Ik heb geen draadjes bijgelezen.......daar heb ik de energie niet voor.
Hoe anders was dat na mijn vorige vakantie (dec 2006)

Ach er is wel meer veranderd de afgelopen weken...
Op 19 April hield mijn leven even op.........
ik kreeg tijdens het koken een hartinfarct,
door een allergische reactie op medicatie.
Op 20 April begon mijn nieuwe leven.........
een leven waaraan ik zelf nog steeds niet gewend ben.

Even keek ik de dood recht in de ogen,
zag ik die film voorbij gaan...........
Hoe weinig daarna nog echt belangrijk is..
In weinig tijd gaat er zeer veel door je heen...
Prioriteiten worden dan heel duidelijk.

Ik was gezond, al had ik een alcoholprobleem...
Nu drink ik al maanden niet en ben hartpatient.........!
Mijn lichaam geeft nu aan wat ik het al die tijd heb aangedaan.

Nee makkelijker is het er niet op geworden...
Ik kan ook echt niet zeggen dat ik er blij mee ben...
Maar ik ben oh zo blij dat ik dit nog kan schrijven..
dat ik er nog ben om mijn kinderen te knuffelen...
en mijn leven op een lagere versnelling voort te zetten.

Ik moet me aanpassen naar dat wat mijn lichaam nog aankan,
en dat is heel anders dan ik voor had toen ik stopte met drinken.
Ik dacht er gezonder van te worden, dat is natuurlijk ook wel zo...
maar blijkbaar heeft mijn lichaam meer schade opgelopen dan ik dacht.
(al had die allergische reactie ook kunnen optreden als ik nooit gedronken had)

Het is zoals het is......
al was dit het laatste wat ik had verwacht
van het stoppen met drinken...
(tis dan ook niet de oorzaak, maar toch....)
Ik wil heel graag nog een paar jaar ouder worden,
zodat Anna me echt kan feliciteren met mijn 40e verjaardag
(en als het even kan mag ze me ook nog feliciteren met mijn 100e verjaardag...)

Niet iedere dag is een feest,
maar daarom is het nog geen verloren dag!
Ik ben blij dat ik die dag nog beleven mag!!!!!!!!

Joann

[Anna]

Ik denk dat je nooit zult weten of je hart al verzwakt was door de alcohol Joann. Mogelijk is het in ieder geval wel.

Wat belangrijker is, is dat je de waarde van je leven ervaren hebt, en wéét dat je dat niet kwijt wil. Dus een motivatie om er zuinig op te zijn.

Of ik je 100e verjaardag nog mee ga maken weet ik niet. Anders wil ik je wel alvast nu feliciteren.

Ik wens iedereen een goede, gezonde en mooie maandag. Buiten is het niet droog, maar dat was wel even nodig. Zolang we het binnen maar droog houden!

[bibelle]

goedemorgen allemaal,

voor ik naar mijn studievriendendagje ga even iedereen een goede morgen wensen. maak er vandaag wat van! en al regent het pijpenstelen: hou het droog!

[bibelle]

@joann

lieve meid, wat een schrik!
maar je beschrijft het heel duidelijk: op 20 april begon je nieuwe leven.
een soort nieuwe geboorte dus.
logisch dat je eraan moet wennen, als alles anders is,
en je toch nog veel over hebt uit je oude leven,
herinneringen aan goede, maar ook aan minder goede dagen en gewooonten.

ik wens je heel veel sterkte bij je herstel,
maar vooral heel veel goede dagen, en ga op naar de 100!

gefeliciteerd dat je er nog bent:present::present:

en ook alle anderen gefeliciteerd met joann :present: dat we haar nog hebben en ons met haar berichten kan steunen!

[bibelle]

ik herinner me ineens dat er op mijn werk ook eens iemand is doodgegaan aan een allergische reactie op medicijnen. binnen 2 uur na het innemen ervan was hij dood. zijn vrouw was even naar de slager, en vond hem in de achtertuin, hij bezig jonge slaplantjes te zetten. ik vond dat zo erg toen, maar het is al 15 jaar geleden.

[blacky]

goeden morgen joann,
ik zou zeggen geniet van het nieuwe leven welke je gekregen hebt .
is wel even verschieten als ik dit zo lees
groetjes blacky
maak er allemaal een zo mooie mogelijke dag van

[bibelle]

mijn zoon belde dat ik voorzichtig moet rijden met de gladheid (lief hè?) en dat je na zo'n lange droogte de voorruit eerst heel erg nat moet laten worden voor je de ruitenwissers aanzet. dat schijnt beter te zijn voor het rubber. nooit van gehoord, maar ik zal het maar doen, om te voorkomen dat hij kan zeggen "ik heb het je toch gezegd?" niet te hard optrekken dus de eerste tien meters, zonder ruitenwissers. op de radio hoor ik dat er mega-files staan. ik neem mijn lievelings-cd maar mee, zo meteen.

[stien]

Joann,
Dat is wel een hele harde waarschuwing, en hele nare ervaring.
Je kunt het gelukkig hier vertellen en je kinderen omarmen met liefde.
Luister naar je lichaam neem de tijd voor het nodige herstel.
Heel veel sterkte met het verwerken en ervaar de liefde om je heen.

[CPAS]

Joann,

Ik ben hier nog maar kort, maar lang genoeg om al enige berichten van je te hebben gelezen.

Wat een schrik. Hier was het middel erger dan de kwaal, zo te horen.

Maar wat mij betreft ga je naar de 100.

Doe het rustig aan, dan herstel je toch beter. Geniet inderdaad van je kinderen, en van het leven.

Men zegt dat je pas te leert te leven op het moment dat je het dreigt te verliezen.

Welkom terug. :present: :present:

[CPAS]

Goeie morgen allemaal,

Eindelijk regen voor de plantjes.

Toch wens ik iedereen een droge dag toe.

Twan, je zal je tekst van de afgelopen weken flink moeten aanpassen. Ben benieuwd wat de vooruitzichten zijn.

Tot horens/schrijvens.

[Rudy]

Joan ik hoop dat ik je in de toekomst nog met veel verjaardagen mag feliciteren.
Zorg goed voor jezelf.

Rudy

[Rudy]

De verlatingsangst.

Zomaar ineens schiet het vanmorgen door mijn hoofd dat wij iedere dag weer misleid worden door de wereld
om ons heen.
Toen mijn leven nog niet zo wonderlijk was veranderd, geloofde ik in wat deze wereld mij per dag voorgeschotelde.
Tientallen keer per dag ik bevestigd in mijn eigen denkwijze over een wereld waar alleen maar rottigheid heerst.
Mijn leven was als een marinade, de basisvloeistof ,wijn, die de ingrediënten omspoelde beeld de angst in mijn leven uit.
Als ik al beslissingen nam waren die genomen uit angst, angst om in de steek gelaten te worden, angst om aangesproken te worden op mijn drinkgedrag, angst iets verkeerd te doen, angst gebaseerd mij minder te voelen dan de ander en mijn rechten door teveel te drinken te hebben verspeeld.
Door mijn verouderde normen en waarden die ook gebaseerd zijn op angst eens grondig onder de loep te nemen heb ik verhelderende inzichten gekregen die niet meer zo angstig aanvoelen als vroeger.

Ik weet dus veel maar dat is nog niet voelen.
Want de confrontatie ermee kan deze oude angstige gevoelens in een nieuwe situatie zomaar weer naar boven halen.
Om een voorbeeld te geven heb ik vroeger tijdens mijn huwelijk altijd met de angst rond gelopen dat mijn vrouw op een dag zou zeggen, dat was het, ik ben weg, of mij ontrouw zou worden.
Ik kon die gedachte niet verdragen ik werd er gek van.
Ook omdat ik me minder voelde vanwege mijn gedrag dat niet door de beugel kon.
Ik voelde bliksems goed dat het mis ging maar bleef proberen mijn problemen alleen optelossen.
Ik ging mijzelf straffen en mijn drinken nam van kwaad tot erger toe.
Nu is zij al tien jaar mijn exgenoot .... waar ik bang voor was is uit gekomen.
Mijn angsten werden bevestigd, zij is gegaan.
Er was geen vertrouwen en respect voor elkaar in dit huwelijk.

Gisteren werd ik geconfronteerd met mijn verleden, met mijn verouderde normen en waarden.
Mijn vrouw wil gaan buikdansen.
Ik ben van een verouderde stempel die werd verteld dat buikdansen niet deugde.
Buikdansen werd vergeleken met sex en dat werd in films die we stiekem keken op tv nog eens bevestigd.
Westerlingen beelden Aziatische schoonheden uit door zich middels buikdansen hoerig te gedragen.
En dat verouderde beeld en mijn verlatingsangst van vroeger kwam ineens mee naar boven toen ze me vertelde te willen buikdansen.
Ik werd overspoeld door het onbehaaglijke gevoel en gedachten van vroeger.

Gelukkig kan ik onderscheid maken tussen vroeger en nu en weet dat mijn onbehaaglijke gevoelens niet bij de nieuwe situatie horen.

Vroeger projecteerde ik mijn oude angst gevoelens op de nieuwe situatie en zou haar uit deze angst verbieden mee te doen.
En dat is een van de vormen of gezichten van oneerlijkheid.
Ik heb haar verteld met welke gedachten van vroeger ik buikdansen associeer maar inmiddels weet dat de bewegingen buikdansen het samen trekken van de baarmoeder en verstevigen van buikspieren na een bevalling bevorderen of versnellen.
Alleen wij westerlingen hebben daar een ander betekenis aan gegeven.
Mijn vrouw vertelde mij waarom zij zo graag wil buikdansen en vandaag of morgen gaat ze een les volgen.

En zo zie je maar dat het minderwaardig voelen en wantrouwen, de verlatingsangst van vroeger er zomaar weer kan zijn.
Gelukkig is vertrouwen en respect nu wel de basis van onze relatie en door op de emotie in te gaan van problemen die zich aankondigen wordt het gemakkelijker elkaar los te laten in wat je graag doet.

Een fijne dag allemaal..

Rudy

[moesje]

Jeetje Joann, laat je me daar even schrikken zeg!
Ik had laatst nog berichtjes van ons willen nalezen, maar zag dat je alles verwijderd had. (snap ook wel waarom)
Goh! Ben echt even onder de indruk...
En of de drank daar ook aan meegeholpen heeft , ja dat weetje natuurlijk niet, maar jeee kan me heel goed voorstellen, dat je nu even anders in het leven staat!

Tjonge, was je alleen en hoe reageerde je familie hierop? Zijn ze ook een beetje van de schrik bekomen?

Dat is iets waar ik ook wel bang voor ben, maar moet er maar niet teveel aan denken.....

Deze maand ben je toch jarig als ik me niet vergis?
En een paar jaar ouder? Je wordt gewoon nog heeeeeeel oud!!!

Lieve Joann, laat het maar bezinken en ja idd geniet van alles, het zal ook wel weer rustiger worden, nu zit de schrik er natuurlijk nog behoorlijk in, maar goed het zet je ook wel aan het denken, niet dan?

veel liefs

[Rudy]

foutje....

[CPAS]

Beste Rudy,

Verlatingsangst is erg.

Ik ben het 3 keer tegengekomen in mijn leven.
De eerste keer met een hond bij mijn oud-oom. De hond kwam uit het asiel en was daar terechtgekomen nadat hij gevonden was aan een boom in een bos. Iedereen was welkom op het erf, lieve schattige speelse hond, maar niemand mocht het erf verlaten. Hij moest stevig aan de lijn gehouden worden als je als visite wegging.
De tweede en derde keren betrof die mijn eigen kinderen. Met mijn oudste liep ik de hele dag rond in de draagzak. Als hij sliep in zijn bedje proberen te leggen, nee, van het moment dat het lichamelijk contact verbroken werd, was het brullen. Bij de jongste moest ik blijven liggen tot ze sliep. Ze zijn tot zelfstandige mensen opgegroeid in geborgenheid. Ze kunnen nu goed loslaten.
Ik hoop dat je vrouw van het buikdansen zal genieten, ik heb begrepen dat het aardig wat energie kost en veel concentratie.

[Sammy]

Hallo Joann,
Een hartinfarct is zeer ingrijpend.Je weet niet of het door je leefgedrag is ontstaan.

Mijn man heeft 2stants. 1e keer zat het 85% dicht en de tweede keer 99 %.
Zijn we met de sirene aan weggekomen. Gelukkig heeft hij er geen beschadigingen aan over gehouden.
Dit hadden wij ook nooit verwacht. hij heeft nooit gerookt ,drinkt met mate, is slank, eet niet vet en is zeer sportief. Je ziet het, Je hebt het niet in de hand.Het kan ons allen treffen. Ik weet wel dat ook dan het herstel langzaam gaat. Je vertrouwen in je lichaam is weg. Maar houd goede moed. En je kunt er ook oud mee worden.Heel veel sterkte.

Sammy

[charlie]

Joan, gelukkig heb je het overleefd, al was het een keiharde waarschuwing van je eigen lichaam........En de anderen zeiden het ook al, een hartinfarct kan iedereen krijgen, ook als je niet drinkt!
Mijn zwager kreeg er 1 midden in de nacht, 43 jaar oud, mn zusje(39) en 3 kids achterlatend.

Ik wil je heel veel sterkte wensen en hoop op een voorspoedig herstel voor je!!

Rudy: buikdansen, leuk!!!! Weet je gelijk een moederdagcadeau, een mooie diamant voor in haar navel, hihi

[Houtje]

Joann,

Wat een schrik en een harde confrontatie met je sterfelijkheid. Waren je kinderen erbij? Dat lijkt me het ergste.

Ik ben één keer héél erg ziek geweest, levensbedreigend, en was er toen ook bijna niet meer. Ik weet sindsdien dat ik voor de dood (die toch voor ons allemaal een keer komt) niet meer bang hoeft te zijn. Ik ben er ook niet bang voor. Maar je wilt zo graag de mensen om je heen beschermen ervoor, dat ze niet verdrietig hoeven te zijn.

Er zijn natuurlijk ook mensen overleden waar ik heel veel van hou. Ik heb mijn kinderen geleerd, als je deze mensen in je hart bewaart, zijn ze en blijven ze altijd bij je.

En wat betreft de alcohol: wij kunnen dat niet beoordelen, misschien heeft de alcohol wel je bloed verdund zodat je het niet eerder hebt gehad en was het jouw tijd nog niet om dood te gaan. Maar dat je nu gezonder bezig bent weet iedereen, wij allemaal, maar jij vooral. Nu heb je de gelegenheid om van je leven écht te genieten.

Een voor je kinderen dat hun moeder probeert zo gezond mogelijk er voor hun te zijn. Het is ook mijn motivatie, hoor.

Sterkte en vooral rustig aan !!

[stien]

Rudy, blijf vooral schrijven want ook nu weer was het voor mij een eyeopener.
Ik las je stukje en ben eerst eens een uurtje gaan zwemmen, overdenken wat betekende het voor mij in mijn situatie.

Vrijdag was ik van het pad af geraakt, een situatie die eigenlijk niets met mij van doen had.
Maar toch, mijn oude angst gevoelens staken de kop op en oude gedachten waren niet meer te houden.
Iemand kon aan mijn schrijven vertellen dat ik daarna schuw en teruggetrokken overkwam.
Dat was dus niet alleen in mijn schrijven het geval maar ook mijn oud gedrag kwam direkt weer boven.
Ik ben dicht geklapt en kon niet over mijn emoties praten laat staan duidelijk maken waar ik mee zat.
Hiermee stopte de communicatie en trok ik mij terug in mijzelf. Zielig? Nee maar zoekende, hoe kom ik hier weer uit.
Rudy, jij maakte het voor mij duidelijk. Dat wil zeggen het euro'tje is bij mijzelf eindelijk gevallen.
Waarom duurt het bij mij zolang? Dat weet ik niet, ik heb de nare gewoonte om soms lang in vooral
akelige situaties te blijven hangen. Ik moet dus op de emotie ingaan en het los gaan zien en voelen van andere nieuwe situaties die zich nu nog voordoen. Het blijkt wel weer, het kost oefening en tijd.

[Rudy]

Stien bij mij liep voorheen oud en nieuw door elkaar heen, ik wist me vaak geen raad en ging van de spanning weer drinken.
Ik heb altijd gevoeld dat ik iets miste maar wist niet wat.
Ik sloeg de emotie over.
Had altijd wel een kant klaar antwoord of oplossing voor het probleem of gaf iemand anders de schuld, einde verhaal.
Ik was ook goed in invullen voor anderen.

Oud zeer is groot onaangenaam gevoel vaak gepaard gaand met zucht naar drank en meestal naar aanleiding van iets kleins ...in een nieuwe situatie.

Blijf dicht bij jezelf,bij ej eigen gevoelens en probeer dat beroerde gevoel onder woorden te brengen.
In de nieuwe situatie blijkt de oude angst en ontstane chaos best wel mee te vallen.

Rudy

[sneeuwwitje]

Oh, lieve Joann, wat schrik ik van je bericht.
Gelukkig heb je het overleefd en kun je je kinderjes nog knuffelen.
Het lijkt me een ontzettende nare ervaring, plots zo dicht bij de dood te staan.
Maar gelukkig hebben we onze Joann nog.

Ik wens je heel veel sterkte en hoop echt dat je de kracht zult vinden,
om aan je nieuwe leven te wennen.
Dikke knuffel meisje

[sneeuwwitje]

Rudy, zoals jij vandaag schrijft, doe je me aan mijn man denken.
Hij zou precies hetzelfde zeggen en mij niet laten gaan.
Hij had het geschreven kunnen hebben, waarschijnlijk ga ik hem nu iets beter begrijpen.
Hij doet er wel moeite voor, om het af te leren, maar het is er bij hem zo ingeburgerd,
dat ik denk dat het niet 1 2 3 opgelost is.


Bibelle, ik moest lachen( om mezelf) om de slaplantjes.
Ik kon toch niet lezen wat je bedoelde, ik las de hele tijd slap-lantjes,
totdat het kwartje viel.

[ferry]

Hoi Joann,

Pffff, dat is schrikken, meteen kwam oudjaar weer bij me boven. Maar bij jou is het wel echt gebeurt.
Waar het door is gekomen, maakt niet uit, je hebt het ondergaan. Meid ik wens je veel beterschap en jij hebt één voordeel, jou mannetje weet ermee om te gaan.

veel liefs Ferry.

[Ziza]

Hoi Joann,

Heel veel beterschap...


God loves us all no matter what !

[Ziza]

Verlatingsangst is voor mij ook wel herkenbaar fenomeen....
Toen ik nog dronk en gebruikte wilde ik het liefst alleen gelaten worden en vooral geen gezeik (lees kritiek op Ziza) van mijn partner... tegelijkertijd wilde ik dat ze me accepteerde zoals ik was (is ook een goeie hahaha... acceptatie eisen van een ander maar het zelf niet geven of doen)...
Mensen die samenleven met alcoholisten die nog drinken worden echt helemaal neurotisch van de alcoholist... het is geen pretje om met iemand samen te wonen die zich niet aan afspraken houdt , alcoholisten zijn niet in staat te geven (hoewel ze op hun verwrongen manier denken van wel maar er schuilt altijd wel een addertje onder het gras) , een drinkende alcoholist is niet emotioneel beschikbaar...
Ook ik was bang dat mijn partner me zou verlaten... maar ik keek zelf wel naar andere vrouwen en checkte regelmatig of ik misschien een "switch" kon maken... want een nieuwe relatie zou de oplossing zijn... ik heb het gedaan en wat ik er van geleerd heb is dat ik een meester ben in zelfbedrog en anderen bedriegen... het werd een totale mislukking met een hele hoop emotionele ellende die ik mijzelf en anderen heb toegebracht...de rillingen lopen over mijn rug...
Terwijl ik in een andere "relatie" zat heb ik altijd mijn partner aan een lijntje gehouden... want eigenlijk durfde ik helemaal niet te switchen... ik was bang dat als het mis zou gaan ik helemaal niets zou hebben...alles draaide om Ziza... nooit om de ander...
Want wie gaat er voor mij zorgen als mijn relatie over is ? HELP !!!!! ik ben bang en ik durf niets alleen...

In het AA boek staat een mooi stuk over dat de alcoholist 2 soorten relaties kan hebben ; hetzij een relatie waarin we de ander kunnen domineren of een relatie waarin we "gered" moeten worden...
Dit zijn uitersten natuurlijk maar tot op zekere hoogte realistisch voor sommige onder ons...
In beide gevallen stellen we teveel eisen aan de ander zonder eens te kijken wat de behoeften zijn van een ander... er is nooit een evenwicht...

In een gezonde relatie moet ruimte zijn voor beide partners om zich te kunnen ontwikkelen...

Toen ik in het begin van mijn herstel was toen was ik vreselijk bang dat mijn partner er vandoor zou gaan met de kids vanwege alles wat gebeurd was.... Ik sprak hierover met mijn sponsor en die zei me : " het is mogelijk dat je partner er vandoor gaat op elk moment , is het niet nu dan wel over 2 jaar...weet jij veel ? ... een ding is zeker .. haar leven draait niet meer om jou en gelukkig maar... en het feit dat zij iets anders kiest heeft niets met jou te maken maar met haar... haal het idee uit je hoofd dat alles om jou draait hahahaha... houd je liever bezig met wat je in je relatie kan stoppen door te geven dan voortdurend bezig te zijn wat je er uit kan halen... doe het juiste en het juiste zal gebeuren....en als de relatie dan toch moet eindigen dat is het zo... Right action needs no defense....

Ik ben zo dankbaar dat ik dit kan schrijven.... en dat ik om hulp heb gevraagd.... dit had ik nooit zelf verzonnen dat kan ik jullie wel vertellen hahahaha....
Onlang heb ik samen met mijn partner gesproken op een Belgische AA conventie.... we waren gevraagd om te spreken over "relaties" ... het grappige is dat we op de weg er naar toe ruzie kregen en toen we ons eenmaal realiseerden wat we daar kwamen doen lagen we de grond van het lachen... (de ruzie ging over de weg naar het hotel toe.. hier links hier rechts nee joh! rechtdoor hier blablabla)....

Wonderen bestaan alleen we moeten er wel keihard voor werken !!