Spring naar bijdragen

Zaterdag 8 september 2007


RJB

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 260
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

hoi anjo ,
neem van mij aan dat het leven wel de moeite waard is om te leven al is er niemand meer waar men voor denk te mogen leven ,.
ik weet ik heb vandaag makkelijk praten (schrijven) maar ook ik ben geweest waar jij momenteel vertoeft het enige lieve anjo is dat ik wel geleerd heb dat drank niets oplost in tegendeel
ik wens jou veel sterkte is de strijd die je momenteel levert
in gedachten ben ik bij jou :heart:
lieve mensen ik ga eerst douchen

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Anjo,

Er blijven altijd mensen om je heen.
Het is niet leuk om mensen die je na staan te verliezen, voor jou niet en voor mij ook niet.
Op het moment en de dagen daarna voel je je alleen en triest. Dat zijn normale gevoelens van rouw.
Toch moet je verder. Voor jezelf en de andere mensen om je heen die van je houden en waar jij van houdt.
Je zit nu al maanden in een verliesperiode en ik vind het knap zoals je je daar tot nu toe doorheen hebt gewerkt.
Je hebt je sterk getoond, dus als het je nu even niet lukt om je groots en stoer voor te doen, is dat niet een teken van zwakte, maar juist van sterkte.
Geef maar rustig toe aan je eigen gevoelens en kom tot rust.
Ik kan je niet iets adviseren, maar wel mijn medeleven aanbieden.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hé Anjo, het is moeilijk, hè?
Ik heb ook in een dergelijke periode gezeten, en ik heb heel dom wél toegegeven. Maar het vervelende is: morgen heb je er spijt van! Echt heel veel spijt.
Probeer tegen jezelf te praten, of lees alle berichten van het forum hardop tegen jezelf op!
En bedenk hoe trots je zult zijn als je zonder drank deze crisis de baas kan!
Niet alleen alcohol, maar ook tegenslag de baas!
Sterkte!

Tolie.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Anjo
Ik was helaas al uitgelogd en weg voor een lange wandeling in het bos en zie nu pas je hulp kreet.
ik hoop dat je via een Pb wat steun hebt kunnen vinden bij iemand van ons die je wat langer kent.
Ik weet niet goed wat te zeggen behalve dat alcohol wel verdooft maar uiteindelijk niets oplost en je achterlaat met schuldgevoelens omdat je vlucht voor wat er om je heen aan het gebeuren is
Ik heb laatst een gedicht geplaatst en wil het voor jouw nu nog een keer doen in de hoop dat je het leest en er misschien iets aan hebt.
Heel veel sterkte in je verlies van mensen die je dierbaar zijn...5 tegelijk dat is ook bijna niet vol te houden...maar denk aan je kinderen Anjo.

Als gisteren een morgen was--schrijver Chris van Dipten

Als gisteren eens morgen was,
en je alles opnieuw kon beleven.
Dan besefte je morgen pas,
wat gaat er veel fout in het leven.

Want als je niet weet wat je fout hebt gedaan,
dan zul je dezelfde fout weer maken.
Dezelfde lach, dezelfde traan,
dezelfde ogen en haken.

Dus treur niet om fouten die zijn gemaakt,
om kansen gemist bij de vleet.
Ook al ben je door wat gebeurd is diep geraakt,
soms is het niet te vermijden al dat leed.

Want wie geen fouten maakt in het leven,
zal er ook nooit iets uit leren.
Die kan zichzelf geen tweede kans meer geven,
nooit het onheil af doen weren.

Ons verleden, daar waar onze toekomst op wordt gebouwd,
is onherroepelijk geschied en keert niet weder.
Ons verleden, het is ons zo vertrouwd,
ook al was het niet zo mooi, toch koesteren we het teder.

De toekomst, hij is onzeker maar niet ver weg,
want overmorgen is morgen al weer verleden.
Dus luister toch naar wat ik zeg,
leef voortaan toch in het heden.

Wees niet bang voor fouten of voor leed,
voor kansen steeds gemist.
Want een ieder die dat deed,
heeft steeds naast het net gevist.

Als gisteren eens morgen was,
en je alles opnieuw kon beleven.
Dan besefte je morgen pas,
hoe blij je nu bent, met alles dat je is gegeven.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Anna
ik wil nog even reageren op je vraag of mijn ideeën over motivatie en inspiratie van mezelf zijn.
Nee ...het was mijn beste vriendin die me dat in een email stuurde toen ik echt heel depri was en bang om weer een baan te beginnen. Zelfs vrijwilligerswerk vond ik te moeilijk omdat de motivatie ontbrak en met motivatie kwam ik er ook niet want ik zat vol met angst om weer te falen..weer 200% ergens voor te gaan om daarna opgebrand te zijn.
Ze heeft me wel kunnen laten zien dat mijn inspiratie die ik voor het leven heb (en dat heeft dan niets te maken met creativiteit in een kunstenaars vorm) inspirerend kan zijn voor mensen die het leven wat moeilijk vinden vandaar dus mijn vrijwilligers werk als hondemaatje

Toen ik schreef motivatie komt voort uit angst, bedoelde ik dat angst om te falen vaak de grootste motivator is om iets te doen
Maar mijn inspiratie om op bezoek te gaan met mijn hond en samen met iemand die bang is de deur uit te gaan met de hond te gaan wandelen komt voort uit liefde. Liefde voor het leven en liefde om er voor die andere persoon te willen zijn. Ze heeft kinderen en vriendinnen maar durft met mij wel aan de wandel te gaan maar niet met hun. Ik inspireer haar met mijn liefde voor mijn hond en wandelen en mijn liefde voor het leven op zich. En zij inspireert me ook hoor door me het gevoel te geven dat ik deug.
Ik heb haar nu ook al kunnen inspireren om een digitale camera te kopen en we maken samen foto's die ze dan heel trots naar vrienden en familieleden stuurt. Ik inspireer haar om het leven en de natuur weer wat mooier te vinden dan haar 4 muren.
Met alleen motivatie was me dat niet gelukt.

Ik ben er ook niet helemaal uit hoe het precies zit aangezien ik het niet zelf bedacht heb..maar mijn vriendin heeft me wel geinspireert
:D

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Safi dat vind ik zo treffend, iets voor een ander doen kan je nog veel beter laten voelen dan alle kadootjes die je jezelf geeft. (Al moet je die ook niet vergeten.)
Maar iets voor een ander doen IS een kadootje aan jezelf geven.
Straks ga ik nog met eenzame bejaarden achterop de motor door het land crossen.
Hoe ben je daar eigenlijk aan gekomen, die dame met wie je wandelt met de hond? Was dat een soort buddy-project?

Verder: ik ben een calvinist-pur-sang. Was op zoek naar een stalling voor de motor, stomtoevallig heeft hier iemand in de buurt een garage vrij. Wat kost dat, vroeg ik.
Niks, als ik bereid ben om tijdens hun vakanties voor hun katten te zorgen.
Heb ineens zo'n angstig idee: jemig, wat gaat het me ineens voor de wind, als dat maar goed blijft gaan!
Enfin, zo hou je altijd wat. Als er niks te vrezen valt.... :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Anjo, blij dat je nog even terug bent gekomen. Nu is het even alles of niks en dat hoort erbij helaas. Je hebt echt mega veel meegemaakt de afgelopen tijd, ik vermoed dat je vriendin nu ook overleden is? dat is niet niks, wat moet jij veel rouwen en verstouwen in zo'n korte tijd. Dat drank het niet oplost dat weten we allebei maar kan me wel voorstellen dat je nu even niks anders kan.. Het verdoofd nu je gevoel maar het gevoel gaat er niet mee weg helaas, maar dat weet je ook. Kan me ook voorstellen dat je er even niet meer wilt zijn... maar je kinderen hebben je toch nog nodig en wij willen jou ook nog niet kwijt!

Ik kan je alleen maar vragen om goed voor jezelf te zorgen en hulp in te roepen want dat is nu even hard nodig... Dat doe je hier gelukkig al. Helaas kan ik niet bij je mailadres want die staat op mijn kapotte pc.

Anjo, take care, zorg goed voor jezelf of laat iemand voor je zorgen

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Anjo lieverd, het is vreselijk om mensen te verliezen van wie je houdt, en vooral ook om te weten dat het gaat gebeuren en daar machteloos in te zijn. Ik begrijp dat het te zwaar voor je is, en dat je vergetelheid zoekt. Maar ik denk dat die mensen liever genieten van het samen zijn met jou, zo lang ze er nog zijn. Je hoeft niet altijd sterk te zijn, je mag best laten zien dat je verdriet hebt, want daarmee laat je ook zien dat je om hen geeft. Dat doe je niet door 7 dagen per week te drinken en je in jezelf terug te trekken.
Ik weet dat dit heel hard klinkt, en het is ook hard. Gooi Jan eruit, en probeer te genieten van elke dag die je hebt met je geliefden! :heart:

Bedankt voor de uitleg Safi, ik denk dat ik het wel een beetje begrijp. Vind ik wel mooi, die persoon die er met jou en je hond wel uit durft.

Over motivatie en inspiratie ga ik nog wat verder nadenken. Ik heb inspiratie altijd gezien als de gave om je uit te drukken, om kunst te maken, of iets nieuws te bedenken. Zo heel af en toe heb ik dat wel, maar niet zo vaak. Liefde voor dingen, of mensen, heb ik wel. Ik heb het nooit zo bekeken dat je dat ook als een vorm van inspiratie kunt zien. Bedankt voor de gedachtengang, daar ga ik iets mee doen.

Ik begrijp je angst voor werk, er 200% voor gaan en dan afbranden wel. In die valkuil ben ik ook al een paar keer getrapt. Sinds een aantal maanden heb ik een andere baan, en daar probeer ik het anders te doen. Wel af en toe voor die 200% gaan, want dat zit nou eenmaal in me, maar me wel bijvoorbeeld strikt aan mijn werktijden houden en daar niet meer overheen gaan. Niet alles 200% proberen te doen, en soms iets stomweg aan een ander overlaten (moeilijk, moeilijk). Ik HOEF het namelijk niet allemaal alleen te doen, en dat zeg ik ook een paar keer per dag tegen mezelf. Ik ben ook bang om te falen, maar weet je, het wordt niet eens van me verwacht dat ik alles kan!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Benthe
ik doe mijn vrijwilligers werk via Humanitas en het is een landelijke vrijwilligers organisatie met hulp op elk gebied.

wat een mazzel met je stalling...mooier kon het niet ...maar heet dat Calvinistisch?...ik dacht altijd dat calvinisten mensen zijn die hard werken het belangrijkste vinden..kan ongelijk hebben dus ben benieuwt naar je mening

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Safi, Calvinisten zijn van oorsprong doemdenkers (en dat is generalisatie hoor) die nooit kunnen geloven dat geluk zomaar op hun weg komt. Altijd moet daar zwaar voor betaald worden, of liever nog, "geboet". (Want het leven is lijden.... Robert Long)
Ik schreef het een beetje spottend hoor, het is gewoon dat ik nog niet meteen durf te geloven in al deze voorspoed, terwijl ik aan de andere kant denk, stomme sodemieter dat je bent, geniet er nou eens een keer van! (Pssst: stomme sodemieter die Ik ben dan, hè?)

Ja, Humanitas hebben we hier ook, als mijn nieuwe leerlingen me niet teveel last bezorgen zal ik eens zien of ik verder nog voor iemand iets kan betekenen. Dank voor de tip.

Aangepast op vormfout.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

zo hier ben ik weer .
vandaag voor het eerst in mijn leven een haag af gedaan met een electriche haagzaag ppff want bezorgde dat ding mij schrijk , voel aan al mijn ledematen dat ik zwaar werk verricht heb maar geestelijk voelt het heel goed aan .
anjo ik hoop dat jij je ondertussen iets beter voelt ??
na mijn werk boodschappen wezen doen er er blijven voor mij soms moeilijke momenten als ik door bepaalde gangen moet , maar dan denk ik wat heb ik nou aan een glasje ?? ik weet dat het er meer zouden worden .
soothe ik ook kok , niet met diploma want heb nooit de kans gehad om te leren maar de beste leerschool is in een keuken te werken.
benthe ik denk ook soms aan wat heb ik dit of dat verdient allez tegenwoordig toch ik sta meer stil bij de kleine dingen des leven
een koe die mij aangaapt mijn kittens die s'nachts met mij komen vrijen en zo veel kleine dingentjes
de dood van mijn nederlandse vriend ik denk amper 50 jaar heeft mijn ogen ook open gemaakt sinds gisteren ik leef vandaag en ik zie wel wat morgen mij brengt
zo mensen ik ga een beetje rusten

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...