zaterdag 2 februari 2008

[albertina]

quote:

---

Originally posted by:

pippi

Rudy, moet er nog veel aan dat huis verbouwd worden dan?

Ik hoor je over je gezondheid. Je rollator mag er denk ik wel in van haar...4 wheel drive...

Moet de douche nog aangepast worden of een slaapkamer beneden? Papagaai boven je bed..

GEINTJE

---

Draakje

;)Tina

[Rudy]

Zoals jij het voorstelt Pippi is volgens mij een denkfout.
Voel je niet schuldig.

Niemand is verantwoordelijk voor de ander zijn vreugde geluk of welzijn.
Ieder is verantwoordelijk voor zijn eigen doen en laten.

je kunt aan dat geluk bijdragen, maar blijft zelf verantwoordelijk.

dat vind ik het mooie aan een relatie, niet sleutelen aan elkaars karakter en elkaar los durven laten.

Maar ik weet wel pipi dat de meesten van ons zijn opgegroeid met een groot schuld- en verantwoordelijkheidsgevoel.
Dat is vaak een ervenis uit het verleden waardoor wij een leven in angst zijn gaan lijden.
Uit angst beslisssingen nemen.

[Rudy]

Pippi als ik nog drie jaar wacht kom ik niet meer onder deze hulpstukken uit.

Als ik überhaupt nog leef.???

[albertina]

Struik,

Met een glimlach naar mijn gebreken kijken, nou nee dat lukt mij niet, ik kan er wel de spot mee drijven om het wat minder zwaar te doen lijken, maar ze zijn er wel degelijk, en daar moet ik aan werken, aan die gebreken, zeker om niet weer in mijn "oude gewoonte " te hervallen.

Tina

[Har]

quote:

---

Originally posted by:

pippi

Struik m.i. is dat geen zelfspot of cynisme, maar puur jezelf voor de gek houden...Da's weer wat anders. Liegen en bedriegen tegenover jezelf en anderen.

Fijn dat je zo'n zus hebt! Wees er gek mee!

---

Als je jezelf en de ander voor de gek houdt neem je jezelf en de ander niet serieus en dat wringt natuurlijk. Je kunt beter gezonde kritiek hebben op zowel jezelf als de ander. Zelfspot heeft een negatieve bijklank, daarom trek ik die vergelijking.

[Har]

Ga eens even wat anders doen. Later!

[Rudy]

bedankt Struik ik denk dat de meesten van ons een andere boodschap hebben meegekregen dan die van er te mogen zijn, ook als het niet goed met je gaat.

Om dan na 50jaar voor het eerst te horen dat iemand zegt van je te houden is wel even schrikken.
Ik ging onmiddellijk in de verdediging en vroeg mij af wat ik hier tegenover moest zetten.
Niets natuurlijk, alléén maar accepteren en het fijn vinden dat er mensen voor je willen zijn zonder daar iets voor terug te verlangen.
Maar dat wist ik toen nog niet.

Dat was één van mijn eerste aanvaringen met mijn, door mijn opvoeders ontkende emoties.

maar Struik om een lang verhaal kort te houden het is alemaal mede en dank zij mensen en vooral lectuur van de AA weer goed gekomen.

Nu ga ik echt met eten bezig.

[Har]

quote:

---

Originally posted by:

rvanth

Om dan na 50jaar voor het eerst te horen dat iemand zegt van je te houden is wel even schrikken.

---

Nee, het is me wel eerder gezegd door mijn familie maar ik kon het nooit echt binnen laten komen. Nu dus wel!
Mijn vriendin houdt van mij en ik van haar, dat staat als een paal boven water. Desondanks hebben we beiden gekozen voor een latrelatie, maar dat is weer een ander verhaal.

[Vie]

Interessant gesprek.
Het heeft mij, wat mijn relatie betreft, 34 jaar gekost om het idee te krijgen: hee, blijkbaar ben ik gewoon goed zoals ik ben. Hardleers? Hmmm, nee hoor, valt best mee. Pfff!
Ik ga daar verder maar niet op terugkijken, al die jaren dat we door mijn onzekerheid niet bij elkaar waren en min of meer aparte levens hebben geleefd. Dat we allebei met een ander getrouwd zijn geraakt waren en daar niet erg gelukkig mee zijn geweest.
Ik vind het zeker niet gemakkelijk om hem te vertrouwen. Het is ook zijn taak niet om mij hem te laten vertrouwen, want hij is ook maar die hij is. Het is wel een nieuw, prettig gevoel om (heel vaak) zomaar te kunnen "weten" dat ik okee ben, dat ik er mag zijn. Dat heb ik van vroeger ook niet mee gekregen.
Ik weet wel dat ik hem nooit en nooit de last zal opleggen om mijn gevoel te bepalen.
Ik heb ook de angst, dat het niet goed gaat. Dat heeft weer andere redenen: hij is een stuk ouder dan ik, stel dat hij ziek wordt en er niet meer zal zijn? Ik weet ook wel dat het onzin is om in die sfeer te denken. Hij is stukken dapperder dan ik, gaat nota bene trouwen met iemand die elke dag wel omver kan vallen. Daarom probeer ik maar te genieten van wat er nu is. En geen tijd verspillen.
Dit is trouwens weer eens geen waarde-oordeel over hoe een ander het voelt of doet, ik vertel alleen hoe ik dat voel.

En verder wens ik iedereen smakelijk eten. Ik krijg een vispotje vanavond.

[An]

Tjee, toch ff een inzinking. Zomaar, plots, in een flits. Zal ik vanavond..... Het begon zo: ik dacht: 'kijk eens hoe goed het met me gaat, ik kan toch best weer..... waarom niet'. Schrok me kapot. Ik schrijf het nu helemaal op,maar dit was een flits gedachte. Stop, stop, stop .... moet ik dan zeggen. Stop dit denken. Iets anders. Gegeten en nu even afzonderen, want ik voel de stress nog in mijn lijf.

[Rudy]

Bedankt mensen, met mijn neus boven de gehaktballen en vanmiddag alschrijvende ben ik weer wijzer geworden.
Het is geen praktisch probleem alléén waar ik mee zit, maar de emoties spelen toch een belangrijke rol mee in dit verhaal.

En juist die belangrijke emoties maakte ik vroeger ondergeschikt aan praktische vaak onbenulligheden.
Ik kon er niet mee omgaan.
Als iemand zei, ik hou van jou, stond ik met lege handen en een mond vol tanden.
Toch is het mooi daar nu wel aandacht aan te besteden en de belangrijkheid ervan inzien.
Daarover van gedachten kunnen wisselen.

Ik besef heel goed dat ik de angst van mijn vrouw niet kan wegnemen maar haar wel duidelijk maken dat het angsten zijn van vroeger in een nieuwe situatie.
Ik weet dat het wantrouwen niet op mij is gericht.
Maar ontstaan uit onverwerkte pijnlijke situaties van vroeger.
Op deze manier omgaan met dit probleem voelt goed.
Er is geen reden tot kwaadheid, of verdriet om een vermeend wantrouwen.
Ik verbaasme erover dat ik, wat van mij en wat van haar is, gescheiden kan houden.

En hopen dat de angst plaats maakt voor meer vertrouwen.

Mooi hé, zes jaar geleden niet kunnen vermoeden dat mijn inzichten zich ten aanzien van het geestelijk emotioneel leven zich zo positief zouden ontwikkelen.
Geschenken zijn het.

De kookwekker belt,de gehakt is gaar.

[water]

Het kan ook andersom... mijn opvoeding was zo van "je bent gewoon jij, en een goed mens, maar wij kunnen je maar zover helpen, de rest moet je echt zelf doen" en daar ben ik blij mee, ze hebben het goed gedaan. Later geloofde ik ook dat mensen het meenden als ze zeiden "ik hou van je", en dat heeft me èèn keer te vaak gedesillusioneerd, berooid en alleen achtergelaten. Nu ben ik gezond wantrouwig als er weer eens zoiets tegen me gezegd wordt, en is het een reden tot afstand nemen. Ik zal het ook nooit meer mijn handelen laten beïnvloeden.
Maar ik snap wel dat het mooi is als het werkt.

[Vie]

An, we gaan er wat aan doen. Ik bedoel: zullen we er wat aan doen? Jij gaat vandaag niet drinken.
Vanavond gaat An niet drinken
Vanavond gaat An niet drinken,
Vanavond gaat An niet dri-inkeeeeen
En morgen ziet ze wel weer.
Maar vanavond doe je het niet. Kom, die paar uren nog maar, dat kan je wel.
Promise?
Please?

Water dat is ook niet niks, als je vol vertrouwen bent en je krijgt dan de kous op je kop.

[An]

Ah ja Benthe, hoe raar het ook klinkt, maar dat was ik even vergeten. Ik zet het even als handtekening neer. Ja vanavond ga ik NIET drinken. Ik wil het gewoon niet. Momenteel gaat het zweet me ook al uitbreken.

[water]

Kom op, An. Je bent al zover gekomen, vanavond gaat ook lukken. Blijf maar even lekker tegen ons aan kletsen, desnoods in hoofdletters. Morgen weer een nieuwe dag hoor.

[An]

Het gaat ook zeker lukken, gelukkig ben ik gelijk gaan schrijven. Had ik me bij de vorige keren al voorgenomen. Gelukkig dat dit nu in mijn hoofd zit en dat ik DAT ook niet vergeet.

[Rudy]

dat is wat ik bedoel An, meteen maatregelen nemen, positieve gedachten over de negatieve plakken.

[Vie]

Ajakkes An, uitbrekend zweet. Dan stap je toch even lekker in de douche? Is trouwens erg goed tegen drankdippen. Laat die vierders nou maar vieren. En vier jij het op jouw eigen manier. Zonder drank dus. Ik snap wel wat je bedoelt, ik wil ook wel weer eens los. Maar je weet wat het met je doet.
ik heb meteen de hele open haard al aangestoken met een kaars ervoor. Als de boel uitfikt stel ik jou verantwoordelijk, goed?
Nee, je weet wel wat ik bedoel. Morgen ben je blij met jezelf als je niet hebt gedronken. En dan kan je heel trots tegen jezelf zeggen: zo, dat heb ik toch maar mooi geflikt!
Want dat ben je waard.

[An]

Benthe en Rudy en Water bedankt. Nu ik nadenk weet ik ineens waar die trigger vandaan komt. Maakt ook niet meer uit. Ik heb die zooi niet nodig om te kunnen genieten. Gaan 'zij' maar vies zuipen en een kater krijgen. Woensdag is het weer voorbij en ben ik fris en fit. Helpende gedachtes dus.

[Vie]

Nou An dan wil ik jou alvast een compliment geven dat jij hartstikke verstandig bent om eerst op het forum te schrijven en je gedachten te ventileren voordat je iets doet wat je niet wil. Dat vind ik knap! Dat geeft zo te kennen dat je om jezelf geeft en ik ben zo blij dat je dit eerst doet. Dus nu heb je ook een goede daad gedaan door mij blij te maken.

[albertina]

An,

Joehoe, ik kom net op tijd om je ook even te stoppen zie ik al, niet doen dus, maar dat wist je natuurlijk zelf eigenlijk ook al.
Neem een lekker zelfgemaakt kroketje, of een lekker satetje, een bordje boerenkool of iets anders van dat lekkers dat je gisteren gemaakt hebt.
Had zelf ook een mini gremlinnetje vanmiddag een heel kleintje maar hij was gelukkig zo weer weg pfffff.

Tina

[water]

... en mij ook!

[Rudy]

An ik kan me voorstellen dat het aan je gaat trekken bij het horen van de "gezellige"" afspraken.
Bij mij zou dat ook wringen en de sussende gedachte die een drankje rechtvaardigd, zou alras bezit nemen van mijn hersenen.

Ik vind het toch bewonderenswaardig dat je voor jezelf en je gemoedsrust kiest door niet mee te gaan vieren.
Chapeau en tevens een alternatief gevonden om de dag gezellig door te komen met een vriendin in plaats van in je eentje te gaan zitten kniezen thuis.
Blijkbaar weet je goed wat je nodig hebt.
Je zorgt goed voor jezelf en dat zijn behoorlijk grote stappen voorwaarts.
Je doet het goed.

[Calimero]

Struik welkom.

Albertine gefeliciteerd, hoop dat je een leuke dag hebt vandaag.

Alle jubelarissen proficiat en degenen die het moeilijk hebben sterkte.
Altijd raar als iemand een ouder verliest. Toen mijn partner één van zijn ouders verloor was mijn eerste reactie: "shit, waarom die van jou en niet die van mij." Hard? Misschien gaat het voor sommige op dat het toch je ouders blijven, voor mij niet, ouder ben je doordat je voor je kinderen zorgt of laat zorgen, van ze houd, het is meer dan een woordje. Heb de stomme fout gemaakt mijn ouders de keus te geven een rol te spelen in het leven van hun kleinkinderen, dat is net als vroeger hun ouderrol gigantisch fout gegaan, kinderen willen hun inmiddels ook niet meer zien. Dus wie ouders wilt je mag die van mij hebben, moet er wel bij vertellen dat ze kinderen geestelijk en fysiek mishandelen, je jeugd tot een hel maken en daar als je volwassen bent en het weer een kans wilt geven ze er gewoon mee doorgaan. Zou geen minuutje van de tijd met hun overnieuw willen doen. Gezondheid van één van mijn ouders was een tijd terug heel slecht, weet niet eens of ze nog wel leven, zal denk ik wel ingelicht worden via familie, misschien ook niet. Zolang ze leven is het enige wachten tot het volgende gezeik met hun.
Als je verdriet hebt om het verlies van je ouders heb je waarschijnlijk ook mooie herinneringen aan ze, die kan je altijd meenemen zelfs als ze er niet meer zijn, blijft alleen wel een gat als je een dierbaar persoon verliest, dat is naast de mooie herinneringen heel verdrietig voor nabestaanden.

Cal.

[An]

Haha, ik zit zowaar te lachen hier. Nog even en ik ga weer zingen hier.
Tina, haha, ja die boerenkool, pfff.

Rob heeft zich aangemeld bij wie is wie. Heb al aan de moderator doorgegeven i.v.m. zijn zichtbaar profiel.