zaterdag 2 februari 2008

[albertina]

Weet wat je bedoel dat had ik ook maar heb het niet gedaan, vond het wel moeilijk
Nee hoor er mogen toch ook mensen met je begaan zijn? Wen er maar aan.

;)Tina

[albertina]

Hoi Struik,

Welkom en een beetje humor is niet verkeerd hoor, zolang je maar in nuchtere form op het forum verschijnt.

Tina

[Vie]

Rudy dan wens ik jou de beste beslissing die je maar kan nemen voor jou en je vriendin. Als jullie er niet zeker van zijn of dat goed is, doen jullie het toch niet? Ik heb geen idee of de zorgverzekering in België minder is dan hier. Word je dan ook meteen Belg als je gaat verhuizen?
Maar als je blij wordt van fulltime samen te gaan wonen met je vriendin... enfin jullie hebben al besloten dat jullie het niet meteen aan gaan. Ik twijfelde heel erg toen mijn vriend zei dat hij het wilde. Wist niet of ik wel goed genoeg voor hem was, ziek en wel, en dan ook nog met mijn drankverleden.
Wat ik heb gedaan is hem vertrouwen. Dat was moeilijk. Dat hij me bij zich wil hebben, helemaal met al mijn fouten die ik heb, dat was eerder niet goed te behappen. Daar deed ik hem tekort mee, omdat ik hem dus niet helemaal vertrouwde. Nu zeg ik ja, met alle risico's. En dat heeft niets met saai te maken, maar wel met: ik wil deze man en hij wil mij. Heel eng. Maar wel erg waardevol. Voor mij dan tenminste. Ik wens jou veel sterkte in je beslissing.

Die blonde pruik was maar een overdrachtelijk voorbeeld hoor, doet er verder niet toe.

[Gast]

Pippi, met dat willen zorgen voor een ander ben ik toch mooi van een ander forum geschopt.
Heb nog wel even het etiket meegekregen dat ik cynisch ben en mijn zin door wil drijven men zag duidelijk mijn goede bedoelingen niet...

Ik kan er nou eenmaal niet tegen wanneer er niet respectvol met andere mensen omgegaan wordt en dat zij niet eens de kans krijgen om hun zegje te doen. Dan trek ik mijn waffel open.. Soms wordt het gewaardeert en soms ook niet.
Ik probeer daar nu mijn middenweg in te zoeken, kan namelijk niet steeds op mijn lippen bijten dan ga ik uiteindelijk overstromen en kan het er behoorlijk verrot uitkomen...
Ik hoop dat jij dat ook niet steeds gaat doen...

[Rudy]

Struik welkom op het forum.
Humor heeft mijn leven in moeilijke situaties er dikwijls weer bovenop geholpen.
Cynisme was me niet vreemd tot ik bemerkte dat ik mezelf daarmee vernederde.
Definitief stoppen met drinken heeft uiteindelijk een einde gemaakt aan deze manier van zelfdestructie.

Ik hoop je regelmatig te lezen.

[albertina]

Ja Pippi, dat is ook wel zo, maar laat ik voor mezelf spreken, ik ben soms net een spons als het gaat om anderen, da's dan natuurlijk ook omdat ik niet zo met mezelf bezig hoef te zijn, maar het gaat ook vaak ten koste van mezelf, ik was totaal niet meer gewend mijn "dingen te delen", nu heb ik daar weer een klein beginnetje mee gemaakt en dan voelt het ook heel griezelig als mensen begaan met je zijn.
Het is weer wennen, en heel eng vind ik.

Tina

[Trees]

Nou, das nog eens een leuke binnekomer, Struik:

Ik zal ervoor moeten waken dat ik hier ook niet te lang blijf plakken.

Waarschuw je even als je houdbaarheidsdatum verloopt?



En Benthe, zoon heeft een maand Java gehad, en zit nu op Sumatra, stuk ruiger, bijna de enige blanke. Hij voelt zich, zoals hij zelf schrijft:
''als Brad Pitt die een ommetje door hartje Amsterdam loopt''. Haha!

Hij vind het allemaal erg leuk, veel, heel veel muggen, zeker in de jungle, heeft op Java het oude woonhuis van mijn vader bezocht, en in deze anderhalve maand pas één keer erge last van het eten gehad; kwam er aan alle kanten uit, nota bene toen hij bij de MacDonalds had gegeten!
Hij zit dus nu veel minder in de beschaafde wereld en veel meer in de natuur/jungle.

Hij trekt nu een tijdje met een groepje locals op, die zijn daar normaal surfbegeleiders, maar omdat het off-seison is, lopen ze ook een beetje te lanterfanten. En daar rondtrekken met de plaatselijke inwoners is toch leuker, en bespaart je een hoop onderhandelen en oplichting!

Wel vind ik het eigenlijk een beetje jammer dat MSN en internet er is, dat klinkt misschien raar, maar het is nu nog net of hij om de hoek zit.
Als ik MSN heb open staan hoor ik geregeld zo'n piepje: Mam! Maaaam! Màààààm! (zijn tijd dat hij een internetcafé opzoekt is hier tussen de middag, dus dan is er grote kans dat ik ook achter de pc zit.)
Maar een voordeel is dat ik weet dat het goed met hem gaat!

Spud, dank je! Stuk leuker zó! En Pippi, ik vind dat clownshoofd ook wel bij jje passen!
Raar is dat hoe je namen zo met hun icoontje gaat verbinden!

[Har]

quote:

---

Originally posted by:

rvanth

Struik welkom op het forum.

Humor heeft mijn leven in moeilijke situaties er dikwijls weer bovenop geholpen.

Cynisme was me niet vreemd tot ik bemerkte dat ik mezelf daarmee vernederde.

Definitief stoppen met drinken heeft uiteindelijk een einde gemaakt aan deze manier van zelfdestructie.

Ik hoop je regelmatig te lezen.

---

Wat je zegt ja. Cynisme was vaak onderdeel van mijn humor omdat ik nu eenmaal gefrustreerd rondliep.


Alcoholgebruik heeft wel degelijk invloed gehad op mijn gedrag en zelfs een karakterverandering veroorzaakt. In weze ben ik een optimistisch mens die het goede in het leven wil, maar ben verzuurd in de jaren dat ik de problemen niet nuchter onder ogen wilde zien.
Ik wil nu anders met tegenslagen omgaan en die zeker niet met een cynisch ondertoontje benaderen, want daar kan ik nu de humor niet meer van inzien.

[An]

Struik, blij dat je zo over humor denkt ja. Beetje lol haalt de spanning er van af. Cynisme is inderdaad heel wat anders. Dronkemans lol, daar hou ik niet meer van. Als ik nuchter op een feestje zit en ze gaan ineens 'lollig' doen kan ik het echt niet meer volgen.

[Rudy]

Benthe op emotioneel vlak speelt hier het probleem dat mijn partner vind dat ze het niet verdiend dat ik permanent hier kom wonen.?
Ze is niet gewoon dat iemand om wille van haar alles achter zich laat.
Misschien is de druk te zwaar bedenk ik me nu.

De hele relatie is een kwestie van elkaar vertrouwen.

Als ik alléén de lijst met bezwaren bekijk kan ik het vergeten.

Maar nader bekeken zijn het geen onoverkomelijke bezwaren.
maar ik kan ze niet maar zo overboord gooien.

Soms ben ik weer de de eeuwige pessimist van vroeger, maar ook wel weer terecht.
De consequenties kunnen behoorlijke negatieve financiele gevolgen opleveren en ik wil wat dat betreft niet afhankelijk worden.

Dat kunnen we ons trouwens niet veroorloven.

Als ik drie jaar wacht ben ik 65 en verdwijnen een aantal struikelblokken als vanzelf.

Anderzijds wil ik niet telang meer wachten want mijn gezondheid neemt af.
Nu kan ik nog uit de voeten.
TBlijf wikken en wegen zoals je ziet.

[Rudy]

schaamde ik me vroeger rot nu kan ik lachen om mijn "vouten"
en dat vind ik net iets anders dan zelfspot.

[Gast]

Pippi da's nou jammer dat ze geen icoontje hebben van een hand, daarom doe ik het maar op deze wijze...

Handen schudden

[Rudy]

Pipi zelfspot klinkt vrolijker dan jezelf belachelijk maken.

soms denk ik weleens zouden ze me hier geen komman**ker vinden.

Ik ben in ieder geval wel kritischer geworden naar mezelf toe en dat is niet verkeerd.

Maar ja ik kan aan het analiseren blijven, één keer zal ik de bezlissing moeten nemen.

[Gast]

Pip, Voel je nu die zuurheid dan ook doorschermeren, of is dat nog je reflexi op laatst?

[albertina]

Pippi,

Ik ben ook heel goed in Zelfspot en ik moet er zelf ook vaak om lachen, het is wel gezond een beetje zelfspot, het helpt mij vaak door moeilijke momenten heen.
En heel eerlijk vind ik het ook leuk als anderen er wat van hebben, de zelfspot, eigenlijk hele goede zelfkennis.

Tina

[Rudy]

Pippi
Of ik nu alles achter me laat of niet, dat zegt niets over de relatie, daaraan verandert niets.
Die angst ken ik niet, maar zij blijkbaar wel.

Mijn grootste moeite zijn enkele pratische dingen die nogal wat consequentie kunnen hebben voor mij.

De mogelijkheid ergens anders te beginnen hebben we besproken Pippi.

Maar daar zijnmijn problemen niet mee opgelost.

Ik denk dat het ook wennen is aan de gedachte en zij is bang dat als hetniet goed gaat ik haar de schuld geef.

Maar ja dat is een kwestie van vertrouwen en zou oneerlijk zijn van mij.
Ik maak iemand anders niet verantwoordelijk voor mijn onrust of onaangename gevoelens.
Ik probeer daar een oplossing voor te vinden.
Is die oplossing er niet en gaat dat ten koste van de relatie dan vertrek ik zonder de ander onnodig te pijnigen.

Maar gezien haar negatieve ervaring met verleden relaties komt eerst de oude angst weer naar boven.
Angst in de steek te worden gelaten.
wie van ons kent dat niet.

En daar kun je niet maar zo fluitend aan voorbij gaan want dat heeft zijn weerslag op de relatie.


Dus het is niet zo gamakkelijk als het lijkt.
Nog genoeg werk aan de winkel.

[Gast]

Denk dat je daar wel gelijk in hebt.
Gelukkig maar dat iedereen verschilt, anders zou het mijns inziens maar behoorlijk stil worden hier...

Ga me nu toch echt even terugtrekken hoor! De kotsbuster uithangen want de kat is er nu klaar mee
Fijne dag allemaal!

Groetjes,
Spud

[albertina]

Rudy,

Nee fluitend eraan voorbij lopen dat kan zeker niet, maar de angst om in de steek galaten te worden is toch ook gerelateerd aan vertrouwen.
En vertrouwen is toch de basis voor een goede relatie, en als het vertrouwen toch ontbreekt lijkt het mij een heel moeilijke keuze.

Tina

[Rudy]

ik ben ook weg, een warme hap voorbereiden voor vanavond.

[Gast]

Nou een laatste dan en dan ga ik echt uitloggen!!

Pippi, wat je daar verteld, dat is mijn manier dus ook! Ik moet vaak om mijn eigen blunders lachen en omdat ik daar zelf schik van heb denk ik dat andere daar ook best om kunnen lachen.
Een dag niet gelachen is een dag niet geleeft dus dat soort verhalen vertel ik zeer graag! Ik zie dat helemaal niet als zijnde mezelf naar beneden te halen maar meer om iets op een leuke manier met iemand te delen.

[albertina]

Pippi en Spud,

Me to!

Tina

[Sammy]

Lieve Houtje, Gecondoleerd met het verlies van je moeder.

[Rudy]

dat is het ook Tina een kwestie van vertrouwen.
maar het wantrouwen zit dieper dan je denkt.
daarmee zegt ze niet dat zij mij niet vertrouwd.
Het is de oude pijn van vroeger van de teleurstelling in een nieuwe situatie.
Een kwestie van verwerken en een plaats geven.

Dus al met al is deze confrontatie zo verkeerd nog niet.
Je leert elkaar beter kennen.
En krijgt door deze emoties te delen een betere band met elkaar.

[Har]

quote:

---

Originally posted by:

pippi

Tja ik zie het als zelfspot wanneer ik mijn blunders vertel, kan ik er zelf ook weer om lachen..

Een ander ziet het als dat ik mezelf naar beneden haal...

Ik vind dat tegenwoordig ook alles wat moet lijken, vooral alleen maar de suxes verhalen vertellen en voor de rest gebeurt er niets...

Nou het is hier niet alleen maar een suxes verhaal. En ik weet zeker bij veel meer mensen niet...

De mensen die dat ook er en herkennen lachen dan ook mee merk ik.

De rest gaat een beetje zuur doen.

---

De eerste dag dat ik stopte met drinken was vreselijk (23 januari). Trillen van de honger en drankonthouding en een zelfwaardering van 0,0. Ik kom hier nooit uit, dacht ik. Moet dit me nu weer overkomen dat ik strijd moet gaan leveren om van die verdomde drank af te komen? Goed, ik kon niet meer terug want ik had mijn familie al op de hoogte gebracht. Wat me het meest pijn deed was dat ik weer iedereen voor de gek had gehouden, die dachten immers dat ik beheersbaar kon drinken. Ik dronk dan ook gewoon op feestjes zonder dat het uit de hand liep. Maar eenmaal thuis gekomen moesten er nog altijd tig achteraan.

Over zelfspot gesproken, wat heb ik de ander en mijzelf voor de gek gehouden...en dat deed nog het meeste pijn. De tranen liepen continu over mijn wangen zonder echt te huilen maar het kwam er igg. uit.
's Avonds stond onverwacht mijn oudste zus aan de deur. Een sterke tante die niet van poespas houdt.
Ze heeft me alleen maar vastgehouden, gekust, bemoedigende woorden gesproken en gezegd dat ze van mij houdt.
Dat heeft me zo enorm geholpen omdat dit de spot die ik met mezelf en de ander gedreven heb, door niet de waarheid onder ogen te zien, verdreef.
Ik kon nu eindelijk eens accepteren dat ondanks mijn problemen er van mij gehouden wordt en dat is echt een eyeopener geweest.

De spot met jezelf drijven is dus imo het onderwaarderen van eigen kunnen. Natuurlijk heeft een ieder zijn sterke en zwakke punten maar je zult ze beiden moeten accepteren. Je kunt ook met een glimlach om de mond naar je gebreken kijken en verder gaan op je pad.
Ze heeft me enorm geholpen door niet te oordelen en te zeggen dat ik het kan. Dat had ik nou net nodig.

De dag erop voelde ik me al stukken sterker en heb vooral veel gepraat met familie en vrienden.

Het AA motto:
Geef mij kalmte om te aanvaarden wat ik niet kan veranderen,
moed om te veranderen wat ik kan veranderen
en wijsheid om tussen deze twee onderscheid te maken

is hier zeker op zijn plaats.

[albertina]

Rudy,

Het is mooi dat het jullie gegeven is
deze emoties met elkaar te delen.
Ik wens jullie sterkte,
de tijd zel leren hoe de keuze eruit zal zien.
Door deze emoties te delen lijkt een verkeerde beslissing verder weg.
En de goede dichterbij.

Tina