zaterdag 3 mei

[albertina]

Goh, wat een oorverdovende stilte hier, niet gek natuurlijk met dit mooie weer.
Net even mijn bed verschoond en tot mijn volle ontevredenheid de vaatwasser leeggehaald.
Bij mij kwam de gedachte op hoe belangrijk zijn nu eigenlijk materiele zaken?
Zoals, een mooi huis, auto, uit eten wanneer je zin hebt.
Winkelen, terwijl je niet zo op hoeft te letten hoeveel geld je uitgeeft.
Een cadeau kopen voor iemand, waarbij je niet op een paar euries meer of minder hoeft te kijken.
Twee of drie keer per jaar op vankantie en ga zo maar door.
Want ik realiseer mij steeds meer, ik heb dit allemaal, maar of ik er echt blij van wordt?
Ik wil hiermee niemand voor het hoofd stoten, ik weet dat er velen zijn hier die het met een uitkering moeten doen.
Maar ik vraag mij de laatste tijd af, vooral omdat ik een erg drukke, maar zeer goed betaalde baan heb, of ik hier nog wel blij mee ben.
Regelmatig probeer ik voor mezelf de balans op te maken, omdat ik soms zo moe ben van al dat werken vraag ik mij wel eens af of die materiele dingen die ik mij daardoor kan veroorloven nog wel de moeite waard zijn.
Dan denk ik weer terug aan de periode dat ik een jaar in dagbehandeling ben gegaan en dat gedaan heb zonder uitkering of inkomen.
Ja ik had natuurlijk wel mijn huis verkocht en dat maakte het voor mij mogelijk om dit te doen.
Daarna ben ik 4 jaar lang in de avond uren, in combinatie met een full time baan, mijn HBO management diploma gaan halen en dat heeft uiteindelijk geresulteerd in deze baan.
Soms denk ik dan ik ga totaal iets anders doen, minder salaris, maar meer vrije tijd.
Dan stel ik mezelf weer de vraag, ja dan heb je meer vrije tijd, maar met een lager salaris zal je een aantal van je materiele zaken op moeten geven.
Kan ik dat wel? Ik ben dan vaker vrij, maar word ik daar gelukkiger van? En vooral, wil ik dit?
Eigenlijk een luxe probleem, ik kom er in elk geval niet uit.
Lastig, wellicht helpen jullie reacties mij een beetje op weg.

[CPAS]

Visje,
quote
Ik zit eigenlijk met een vraag, stel dat ik maandag van de h.a. refusal ofzoiets krijg hoe doe ik dat dan als ik ergens eten krijg, bijv. als ik bij iemand ga eten en die heeft alco in het eten verwwerkt ?
Kan je daar ook ziek van worden of is die hoeveelheid te klein of is het dan al verdampt?
En Corinne, ik begrijp dat jij een vieze smaak krijgt van refusal?
unquote
Hoe dikwijls denk je dat je eten voorgeschoteld krijgt dat bereid is met drank?
Bij echt lang langdurig verhitten verdampt maximaal 75% van de alcohol.
Meestal verdampt slechts 15%.
Ik heb in restaurants opgelet dat ik geen eten bereid met alcohol zou binnen krijgen. Dat deed ik ook nadat ik gestopt was met refusal. Hoedanook kan een kleine hoeveelheid alcohol het hele alco-beest in de alcoholist doen ontwaken. Daar heb ik geen zin in.
Ik heb wel alcohol binnen gekregen bij een dessert. Dat waren slechts 2 koffielepeltjes, maar dat is al genoeg om je het zweet te doen uitbarsten een rode kop krijgen en een steek in de maag.
Met refusal en antabus moet je echt geen alcohol gebruiken.
Een vieze smaak in de mond en een slechte adem zijn maar kleine ongemakken vergeleken bij het grote profijt van refusal. Het grote profijt is dat je niet meer hoeft te gaan twijfelen! Je kunt gewoon niet meer!

Bij de tips en adviezen is een draadje met veel info over "verborgen" alcohol:
http://forum.alcoholdebaas.nl/...did=1943&enterthread=y

Visje,
Nogmaals: voor mij was refusal de redding.

[Houtje]

Zo lieve allemaal, ik kom ook even de huiskamer binnen STUITEREN.
Ben natuurlijk inmiddels bekaf. Mijn Ex is net weg met de kinderen, de kids hadden nog even tijd thuis nodig en dus zijn ze later weggegaan.

Als hij op dit forum goegelt leest hij dit I don't care.

Mijn Dochter was helemaal happie gisteravond, om 1900 uur (!!!!!) kwam een hartstikke aardige postbode nog het langverwachte pakje brengen dus ze heeft na de installatie van 20 tot 23 uur voor de Wii staan springen. Het is inderdaad erg leuk, en ik weet ook meteen dat ik er geen klap van kan. Mooi, is die onzekerheid ook weer opgelost .

Vanmorgen waren we drie minuten te laat op de verzamelplek voor de voetbal, luid commentaar van al die mannen, ik ben dan helemaal van de kaart en probeer nog een grapje te maken maar inwendig schreeuw ik het uit: mensen, doe normaal, het is 15 km rijden we hebben nog een uur..... doe rustig tegen me en schreeuw niet zo. De vaders zijn erger dan de moeders.....die snappen dat wel dat je op zaterdag om 9.03 aankomt ipv om 8.59 uur. De voetbalclub is gewoon langer rijden want ik moet helemaal om mijn woonplaats heen, talloze stoplichten verder enz. Dus gierend van de stress de auto in, en ja hoor, verkeerde afslag genomen, ik reed ook nog voorop, wat een commentaar toen we aankwamen !!!! (nog meer gegier in mijn lijf). Inmiddels krampend van de pijn (oei oei oei pijnstillers vergeten te nemen vanmorgen en niet bij me) langs het veld. Onze meiden hadden een tegenstander die soms TWEE keer zo groot was, gewoon genant. Ze hebben met 6-2 of 7-2 verloren daar wil ik vanaf zijn. De twee doelpunten waren wel mooi van mijn dochter !!!! Yeah, en dan sta ik te schreeuwen hoor.

Na 10 minuten komt opeens mijn Ex aanlopen (huh?????? totaal onverwacht, Zoon logeert sinds eergisteren bij hem, en hij zou vanavond Dochter ophalen, Zoon ziet in- en inwit alsof hij ziek is). Vertelt Ex doodleuk dat hij en NG (nieuwe geliefde, voor de insiders, die weten het al toch....) knetterende ruzie hebben gehad gisteravond (ik denk dan steeds aan dat arme Wurm van 2 jaar die daar ook bij is, arme schaap dat dat allemaal moet aanhoren en ik weet als kinderen van vechtende ouders wat voor impact dat op je heeft). Het Wurm moet zich echt onveilig voelen ook al is ze twee jaar oud. Affijn, Ex en Zoon waren midden in de nacht afgereisd naar het huis van Ex een uur rijden (en dat midden in de nacht). Of er alcohol in het spel is (dat is het wrange van het geheel) weet ik deze keer niet, maar andere keren was dat overduidelijk wél het geval bij NG. Erg wrang, omdat ik tijdens ons huwelijk ook teveel dronk natuurlijk, en nou zit Ex opgescheept met een dergelijke vergelijkbare situatie. En is er een derde kind dat kind van de rekening aan het worden is.

Wat me brengt op de gedachte dat mijn kinderen het nu wel goed c.q. in ieder geval beter maken, omdat ik 2,5 jaar geleden gestopt ben met zuipen. En ze hebben allebei therapie gehad en maken het beter eigenlijk in die zin dat hier in rust pais en vrêe is (voor zover dat met pubers mogelijk is).......

Terwijl ik dat allemaal stond te bedenken gong het voetballen door. Gelukkig is dat ook weer een keer afgelopen maar ik voel me altijd bijzonder opgelaten als Ex erbij is. Staat ie van die vieze sigaren te roken, getverdeksie. En arme Zoon, die dat gisteren ook allemaal moest meemaken met Ex en NG die ruzie, dat moet toch vreselijk zijn voor zo'n kind. Hij is 13 en wel loeigroot (lang) en goed bebekt (van wie zou die het hebben?) maar dit hakt er volgens mij onbewust toch erg hard in.

Alles bij mekaar wilde Dochter niet mee dit weekend en ik dacht laat die kinderen toch ook bij mij lekker rustig.

Ben nog he-lemaal over de zeik gegaan hier thuis omdat Ex opmerkte dat ik wéér een nieuwe computer had gekocht (ik heb maar een beetje gejokt dat mijn werk heeft meebetaald). En ik HAD als een schuldgevoel over die computer, nou dat is nu wel immens groot gemaakt. Hij kan me zo verschrikkelijk raken en zei "volgens mij koop jij elke week een nieuwe computer en je hebt ook een nieuwe TV zie ik". Potverdrie, ik kan wel janken. Moet je kijken wat hij allemaal doet en uitgeeft. Dus ik heb maar eens een partijtje zitten brullen daarnet, vreselijk voel ik me. Waarom hakt dat er nou zo in?

Inmiddels ben ik wel even naar de C100.000 geweest want tja, ik ben wel alleen maar zal toch wat moeten eten vanavond lijkend me dus ik heb een grote salade gehaald.

Zo blijkt maar weer, scheiden is ook lijden. Een slechte relatie ook, maar o wat doet dit allemaal zeer.

Nu zijn mijn kinderen toch maar voor een dagje mee met hun vader, ander ziet Dochter hem een hele maand niet.

Zo ik heb mijn hart wel even gelucht en normaal zou ik nu natuurlijk dit hele verhaal als een ENORME smoes gebruiken voor de JWW maar dat doen we dus NIET. Want ik WIL het niet. Gelukkig ben ik zo ver inmiddels.

[Vie]

Hoi Tientje, ik ben er weer even hoor, om oorverdovend te zijn.
Nee, geld maakt niet gelukkig. Ik vind het fijn dat ik het redelijk goed heb en geen zorgen wat dat betreft. Materiele zaken maken me niet zoveel uit. Hoewel, dat lieg ik, want nu ik hier woon heb ik een vaatwasser en dat vind ik toch wel heel erg prettig. Als dat ding staat te draaien kan ik me zo lekker lui rondwentelen met het idee: dat hoef ik niet meer te doen, met mijn handen in het sop. En die vaatwasser maakt alles veel schoner dan ik het kon.
Een arbeid waarmee je veel verdient is iets om trots op te zijn, vind ik. Je bent onafhankelijk, je onderhoudt jezelf. Daar hoef je niet rijk voor te zijn, maar het idee dat je self-supporting bent is toch wel wat waard?
Maar het gaat toch meer om het innerlijk. Stel dat we allemaal nog in holen zouden wonen en knollen zouden rapen of op jacht gaan (wat zouden jullie trouwens het liefste doen) en er niet veel verschil tussen uiterlijk vertoon zou zijn. Het gaat er toch om, wat kan je betekenen voor een ander, in hoeverre ben je in staat om een ander iets voor jou te laten betekenen. In dat laatste ben ik erg slecht, realiseer ik me tijdens het schrijven van deze zin. Dus ook van je eigen schrijfsels kn je nog wel eens wat leren.

[Houtje]

Tja, ik haak gelijk even in (zullen allemaal even mee-deinen??) ik kan het ook amper toelaten dat een ander mij helpt. Vorige week mijn bed verschonen (groot dekbed) hartstikke zeer aan mijn arm maar ik verrek het om aan R hulp te vragen en die zat notabene beneden op de bank. Toen vond ik mezelf zo ongelofelijk stom dat ik maar aan hem verteld heb hoe stom ik mezelf vond. Hij was het me me eens .

[Houtje]

Tja, dat geld. Ik heb deze week dus echt mijn spaargeld aangesproken, wat ik NOOIT doe, voor de pc en de televisie. Ik weet het, velen van ons hebben niet eens spaargeld, maar ik heb het door de verkoop van mijn (mooie, fijne, prachtige, helemaal opgeknapte) huis, verplichte kost bij onze scheiding helaas.

Dat geld is voor de studie van de kids en voor mijn woonlasten na mijn 65e omdat ik in een huurhuis woon en dus niet "vrij" kan wonen later.

Mensen, sorry, maar ik houd hierover op, ik maak me altijd zo'n zorgen om dat geld. Terwijl, als een ander iets nodig heeft, ik het graag voor een ander over heb. Alleen voor mezelf niet. Zoon heeft vanmiddag een nieuw t-shirt gekregen dat hij graag wilde (duur !!!!!) en een hockeystick (duur !!!!) maar dat vind ik terecht, dat de kinderen zo weinig mogelijk last hebben van de scheiding. Stom hè.

[Vie]

Houtje laat die ex van jou toch, met zijn sigaren. Wat denkt die vent wel, dat je je zoveel aantrekt van zijn commentaar. Jij hebt toch een paar verstandige uitgaven gedaan en je loopt nou niet echt te brassen ofzo. Is hij helemaal bij de gekke varanen af, om kritiek te leveren op je nieuwe tv en je pc? Wat heeft hij daar mee te maken! Laat eens lekker barsten!

[Houtje]

Ja stom hè. Maar op een of andere manier houd je na 25 jaar relatie een gevoelige blauwe plek over en hij weet daar op precies weer in te prikken.

[Houtje]

Zijn varanen een soort "spinnen" dan? Of is dat Rotterdams?

Ik heb laatstelijk met Thil uitbundig zitten lachen omdat ik zo "groos" ben met mijn kinderen. Thil komt ook uit die hoek.

Hèhè effe een leuke herinnering ophalen. Heb inmiddels ook een stekende hoofdpijn ontwikkeld.

Om het verhaal van Exje even af te maken, vlak voordat het gezelschap zich naar zijn auto gong verplaatsen, is hij hier dermate uitbunding naar de WC geweest dat ik alle deuren nu maar tegen mekaar heb openstaan, maar zelfs de katten liggen glazig van de odeur in hun manden te koekeloeren.

[Vie]

Nee niet stom. Ik heb oooveraaal...blauwe plekken van jou... (H. van Veen)
Maar wanneer begin jij met je te realiseren dat je de mooiste Houtje van de wereld bent en dat jij het heel goed doet en dat je fijn en mooi en de moeite waard bent? Dat je niemand wat hoeft te bewijzen en...
ik weet niet wat ik verder moet zeggen, geef jou een

[Houtje]

Dank je wel. Ik kan hem even goed gebruiken. Maar ik voel me al beter(der).

[Vie]

En voel je je nu ook wat grozerder?
Ik ben erg groos vandaag omdat een gedicht van me is afgedrukt in een blad. Dat is leuk, om je eigen woorden in druk te zien. Natuurlijk gebeurt dat me vaker, maar niet iets dat helemaal van mezelf is.
We zijn hier volgens mij maar met ons tweeën Houtje, iedereen is of van de zon gevlucht, of zit er van te genieten.

[Houtje]

Hee, daar komt Corinne binnen.

Voel je je al iets beterder dan vanmorgen en gisteren? Ik heb tenminste mijn portie "licht" wel binnengekregen vanmorgen op het veld (buiten). Ik heb gemerkt het afgelopen jaar wat dat licht een genezende kracht heeft eigenlijk en ben ook uitgebreid aan het zoeken geweest naar het waaróm van het nut van lichttherapie.

Wie vroeg daar laatst eigenlijk om? Water? Ik heb nl. wel e.e.a. aan informatie gevonden. Maar misschien is het beter dat ik dat op het aparte draadje zet. Heb ik wat te doen ondertussen.

[CPAS]

Houtje,
Voordat ik op iedereen ga reageren wil ik even meedelen dat jij me met het onderstaande hartelijk hebt doen lachen, gieren.
quote
Om het verhaal van Exje even af te maken, vlak voordat het gezelschap zich naar zijn auto gong verplaatsen, is hij hier dermate uitbunding naar de WC geweest dat ik alle deuren nu maar tegen mekaar heb openstaan, maar zelfs de katten liggen glazig van de odeur in hun manden te koekeloeren.
unquote

[Houtje]

Ja da's mooi Corinne dat je heerlijk hebt gelachen. Ik woude het een beetje netjes omschrijven, maar al schrijvende ontstaat dan vaak iets dat ik zelf niet bedacht zoude hebben en inderdaad, ik heb er zelf ook een vette smile van op mijn b*k.

[CPAS]

En ik maar druk aanwezig zijn en dan merkt niemand dat op. 't Is was met dit forum.

Albertina,
Ja, een zwaar probleem heb je daar. Dat meen ik. Je wil die zelfstandigheid, die onafhankelijkheid. Ik heb ook ooit een dik jaar zonder uitkering of dergelijke gedraaid. Flink ingeteerd, om te herstellen van een rotbaan die ik opgezegd had.
Toch wil ik geen full time baan meer hebben. Dan maar met minder geld. Ik kan allang niet meer de helft van de kosten van ons gezin ophoesten. Ik ben al lang geleden gaan interen op mijn geld. 't Is nu op. Het enige wat ik nog heb is mijn salaris + kleine uitkering (die straks ook vervalt).
En weet je: ik vind het niet erg. Voor mijn kinderen heb ik gespaard. Dochterlief krijgt haar deel eind dit jaar, dan wordt zij ook achttien. Wat ik nagestreefd heb, heb ik kunnen verwezenlijken. Ik heb ze voor hun 18de een flinke som kunnen geven, van mijn geld.
Ik heb nog een beetje spaargeld, dat staat vast voor na mijn 65ste, want ik heb niet eens een volle aow en een enorm pensioengat.

Houtje,
Maar goed dat ex exit is.
Het lijkt wel of diegene die met hem moet samenwonen wel aan de drank moet om hem te kunnen tolereren. Dit alleen op basis van je mededeling dat NG kennelijk weleens drinkt.
Als ik ooit op zoek ga naar een nieuwe man (zal wel niet), kom ik eerst vragen hoe die ex van je eruit ziet. Die wil ik dus per se niet.

Vie,
Wat wil je nou nog meer ( ) behalve die vaatwasser en je eigen gedicht in de krant?


En dan wil je natuurlijk weten wat ik gedaan heb vanmiddag.
Wel: een tafel gepoetst voor het balkon (zo een uur bezig). Ach, blijkt dat man die vorig jaar al wilde weggooien. Ja, nou mag dat niet meer, veel te veel werk aan gehad. Bovendien is het een prachttafel voor mij (laag). Of ik vergeten was dat hij vorig jaar een nieuwe gekocht had. JA, dat was ik vergeten! Ik had het vorig jaar nogal druk met stoppen met drinken en me suf solliciteren.
Heb de was opgehangen (2 zelfs) en heb een middagdut van 1 uur gedaan (waarin ik natuurlijk werd gestoord voor een of andere onbenullige vraag van zoon). Daarna kom ik terug in de kamer, ga naar mijn hoek, naar mijn pc. 5 minuten later heeft man ineens papier nodig voor de printer boven, want dat papier was vanochtend al op.
Dochter kon vandaag niets misdoen. Zij is al van vanochtend uit werken.

[Houtje]

O ja dat ga ik ook even doen, de was ophangen. Laterssss!!!! (en de voetbalwas doen).

[CPAS]

Carolien,
Kom maar tegen mij aankrijsen.
Ik ben de 11de april met roken gestopt.

[Houtje]

Goh Corinne,

Je bent op weg (over een weekje nog maar) naar een MAAND ROOKVRIJ.
Super, en voor jou een .
Ik heb mijn salade inmiddels op, was lekker. Nu zit ik een beetje te zappen.

[CPAS]

He, Houtje,
Is nog meer dan een weekje voor die maand vol is. Maar dat is niet zo erg.
Die trek die kan zo erg zijn. 't Wordt wel minder en ik ben wel blij dat ik niet meer naar de alco kan worden getrokken. Geen paniek meer hier.
Man had trouwens gekookte aardappelen, zacht gekookte eitjes en in ham gerolde asperges klaargemaakt. Dat is lekker.

[CPAS]

Man is vanmiddag weer eens door de rug gegaan.
Zegt dochter daarstraks: goed, gezellig, ben ik de enige niet voor een tijdje.

[Houtje]

Carolien,

Ik ben 4,5 jaar geleden gestopt met roken en het is me gelukt.
Ik verlang er nu NOOIT meer naar. Ik moet wel eerlijk zeggen dat ik voor die tijd amper rookte (vanaf mijn zwangerschap van de oudste) maar toen kwam de crisis in mijn huwelijk 5,5 jaar geleden en ben ik weer begonnen (oktober 2002). Ik ben toen steeds meer en meer gaan roken maar in okt. 2003 ben ik verhuisd naar mijn nieuwe huis (waar ik nu woon) en heb ik de knop "omgezet".
Ik vind stoppen met drinken een stuk moeilijker (geweest en nu soms nog hoor).

Dus houd vol, er zijn hier meer stoppers met roken hoor!

[visje]

Hee Carolien, veel succes met het stoppen met roken. Zover ben ik nog niet.
Houtje, heftig verhaal, maar ik geloof dat je nu weer wat rustiger bent!
Wij hebben shoarma gegeten, gelukkig iedereen met knoflooksaus, want daar stink je van! Liggen mijn huisdieren hier ook van op apegapen!.
Ik ga nog even van het weer genieten en vroeg mijn bedje in, ben nog steeds moe en daar ben ik veilig.
Dus ik ben alweer weg, een hele fijne avond nog!
Oh en Corinne, bedankt voor de antwoorden op mijn vraag!

[CPAS]

Visje,
Nou krijg ik gelijk weer trek.

Carolien,
Vroeg gaan slapen vanavond.

[Kate]

Ik denk wel eens dat de laatste verslaving het moeilijkst is. Stoppen met roken jaren geleden was zoveel gemakkelijker dan stoppen met drinken, tenminste toen de knop eenmaal om was.
En mijn huidige chocoladeverslaving, daar begin ik niet eens aan. Valt nog wel mee hoor, het wordt gelukkig niet steeds meer. Maar een dagelijkse portie moet.

Vakantie was heerlijk, wel een paar moeilijke momenten gehad. Blijkbaar moet ik accepteren dat ik het soms toch gewoon moeilijk heb en dat vind ik best moeilijk. (leuke zin). Want ik mag nu toch geen trek meer hebben toch.
Accepteren, omarmen die trek en aandachtig aanwezig zijn, ademen, doorstaan. Dan gaat het weer voorbij. En ik heb aan de 12 stappen gewerkt.

Ik voel me weer helemaal fit. Gefietst en gewandeld, mensenlief ik krijg nog conditie als ik niet uitkijk.
Ook thuis is het weer lekker met dit weer, in de tuin bezig geweest en lekker in de zon gezeten.
Manlief verraste me met letterlijk schitterende oorbellen die hij helemaal zelf had uitgezocht "omdat ik het zo goed doe". Daar stroomt mijn hartje van over.

Vanmorgen dan eindelijk het tijdschrift De Boei (van de AA) op de mat, en de afgelopen nummers. Heeft even geduurd, maar is weer een mooie inspiratiebron.

Ook nog twijfels gehad of ik nog wel naar de AA wil. En dat terwijl ik zo enthousiast was. Zal er wel bijhoren. Nadeel vind ik dat in de stad waar ik zit nogal veel wisselende samenstellingen zijn en veel verloop. En na 6 keer begint me op te vallen dat sommigen steeds in herhaling vallen.
Maar ik blijf voorlopig wel gaan, ik zie wel hoe het verder loopt.
Ik hoor mensen nu al roepen dat ik me onbewust op een terugval voorbereid!! Hoei, nu word ik bang haha. Nee, ik doe het helemaal voor mezelf en laat me niets aanpraten.

Ook over dit forum nog wat twijfels soms. Een pb'tje heeft er toch ingehakt. Maar ja, je kunt niet door iedereen gewaardeerd worden. En zie, ik ben er toch weer.
Ik ben hier niet de hele dag om iedereeen te ondersteunen nee, sorry dat is ook niet mijn intentie.
Ik hoop dat het iedereen goed gaat. Je leven wordt beter zonder die gore rotzooi in je lijf.

liefs,
Kate