dinsdag 29 juli

[Brudie]

Juffie,

Inderdaad veel geschreven, allemaal een spoedcursus journalistiek gehad, aan een hebben we, dacht ik, genoeg.



Soothe; bericht 23.37, groot gelijk !!

[Houtje]

Piep,
Ik vind het hartstikke goed van je je Rehab en je mooie genuanceerde visie op je moeder.

[tapas]

Houtje en Pip, dat is het ook. Ze bedoelen het goed maar zeker in familiesferen spelen zoveel meer dingen mee, dingen van vroeger, ingesleten patronen. Toch zit er vaak meer liefde achter dan we zelf vermoeden (alleen komt het er soms zo verrot uit). Ik heb mijn moeder zo intens gehaat dat ik 8 jaar geen kontakt meer met haar kon hebben, ik kon er niet meer mee omgaan, altijd die kritiek, altijd maar dat manipuleren en altijd maar moeten zorgen dat zij gelukkig was hoeveel dat mij ook kostte. Toen kon ik dus niet meer loslaten en was ik in staat haar nek om te draaien. contact liep steeds weer uit op een drama. Met hulp is dat sterk verbetert en ben ik in die zin niet meer gevoelig voor haar gemanipuleer en kan ik haar er ook op aanspreken, zij doet het ook minder omdat ze ook geleerd heeft dat ik ben wie ik ben en dus haar verwachtingen en eisen wat meer los heeft gelaten... maarja, gedrag wat 40 jaar in stand is gehouden veranderd ook niet zomaar in 6 jaar.

Houtje wat stoer dat je bij je zus hebt nagevraagd wat er speelde, in plaats van dit zelf in te vullen. Dat is weer een hele stap vooruit, rustig aan hoor, je gaat wel erg hard zo

Corinne, okee dat weet je nu, niet alleen thuis dus voor de volgende keren kan je daar rekening mee houden! Ben je nog steeds boos op jezelf dat het misging of kan je het jezelf al wat vergeven. Fouten maken mag hoor! Je bent van zo ver gekomen... valt even met open ogen in je valkuil maar grijpt ook gelijk weer in! toppie dus!! Je hebt op deze ietwat nare manier toch weer een grote valkuil herkend waar je wat mee kan.

Okee ik ga de hond uitlaten, langzaamaan komt er weer wat orde in mijn huis en dat bevalt goed. Er liggen nog wat klussen maar het wordt weer wat beter te overzien
later kom ik nog even langs hoor!

[Edflobe]

Ja Houtje, het is heerlijk als je na een scheiding je eigen ding kunt bepalen.

Trusten druppeltje, en je zegt het echt niet allemaal verkeerd. Het is ook wat anderen wíllen lezen. Hou jij je maar gewoon lekker aan de bitter lemon, niets mis mee.

Lees ook wat dingen over leren genieten van het alleen zijn als de kinderen er niet zijn en het verscheurde gevoel in het begin. Allemaal heel herkenbaar. En dan de eenzaamheid verdrinken en je nog ellendiger voelen.... Je kunt pas gelukkiger worden als je tevreden kunt zijn met je eigen aanwezigheid.

[Houtje]

Piep,

Mijn Ex is bij zijn ouders ingetrokken en wilde niets mee, zelfs 80% van zijn kleren heeft hij achtergelaten. Ik moest natuurlijk verplicht verhuizen en 60% indikken dus het is me een opruiming geweest, vreselijk.

Ik heb voor ALLES wel een prijs LETTERLIJK moeten betalen omdat ik het heb "overgenomen" uit de boedel. Ook dingen die ik heb weggegooid heb ik eerst moeten "kopen". Maar we hebben de boedel pas verrekend drie jaar na de scheiding toen was de grootste kou wel uit de lucht. Het heeft me wel veel geld gekost, en T. heeft de pensioenverzekeringen meegenomen, dus een goeie oudedagsvoorziening. Maar mijn kids moeten wel elke dag op een stoel zitten en een bord hebben om van te eten.

Hahaaaaaa ik moest wel lachen we hadden net een nieuwe pc en T (mijn ex) heeft het lef gehad om de pc waar de kinderen ook hun spelletjes op deden, meegenomen. De pc van 2700 euro was opeens 300 nog waard slechts toen HIJ de pc overnam.

Ach, MATERIE. Ik heb een maatsch. werker die zegt: Houtje, je hebt elke dag te eten ze hoeven niet met hun handen in een pan te graaien en tweedens, al zou dat zo zijn: er zit eten in die pan.

[CPAS]

Houtje,
Ik zal moeten leren praten over mijn gevoelens, dat in mijn eigen belang. En niet meer mijn gevoelens onder de mat schuiven. Verschillende mensen hebben het nu al een paar keer tegen me gezegd: ik moet het achterste van mijn tong laten zien bij mijn hulpverlener. Alleen hoe doe ik dat. Ik vind het zo moeilijk om gewoon te praten over mezelf en dan is praten over de problemen die ik met mezelf heb nog moeilijker. N.B.: ik heb een relatieprobleem met mijzelf. Ik en ik kunnen niet goed door dezelfde deur.

Pippi, Tapas,
Ik moet voorlopig niet alleen zijn. Ik wil dat wel, maar ik ben dus gewoon een gevaar voor mezelf. Het was goed dat ik op advies van mijn vriendin ervoor gezorgd had dat ik elke dag wel met iemand een afspraak had. Maar er vielen 2 dagen na elkaar afspraken weg en dat heeft me dus genekt. En dat is dus een dobber die ik incasseer, maar moet er wel rekening mee houden.
Ik kon er altijd heel erg goed tegen om alleen te zijn in huis en genoot daar ook met volle teugen van.
En jij, Pippi, hebt tijdens de afwezigheid van je kinderen heel erg goed en hard voor en aan jezelf gewerkt. Van mij een pluim voor op je hoed.

Houtje,
Slaap lekker in je gekoelde kamer.

De anderen die gaan slapen wens ik ook een goede nachtrust toe.

[Houtje]

Tapas :) .

[tapas]

Zo, hond en kat weer binnen, samen ons rondje gelopen. Raar dat het zo warm is bij jou Houtje, het is hier echt fris, ik moest net een jas aan met hond uitlaten, frisse zeebries hier dus! Ben er wel blij mee, want dat slaapt een stuk prettiger!

Ik heb echt moeten leren genieten van het alleen wonen want wat heb ik me vaak eenzaam gevoeld, nu zou ik zelf niet meer anders willen. Heerlijk om eigen baas te zijn over alles en zelf te kunnen bepalen wat ik doe en wanneer ik het doe, het vraagt wel enige zelfdiscipline en (issie weer) loslaten (van het ideale beeld wat je toch stiekum voor ogen hebt) en acceptatie dat het is zoals het is.

Om onverklaarbare redenen heb ik een allergische uitslag in mijn hals en nek, net van die zenuwvlekken. Ik vermoed dat het door de mammapoes van de buuf komt want die valt gelijk aan op mijn haar, wassen en likken (heb nu allemaal krasjes in mijn schedel zitten) en neemt gemakshalve ook mijn nek mee met wassen (au).

Nou, ik zit geloof ik op mijn praatstoel maar ga er toch maar vanaf want het is bedtijd, ondanks mijn uurtje avonddut nog steeds erg moe! trusten allemaal en tot morgen. Ik besluit nu maar vast dat ik dan ook weer niet drink!

[Soothe]

Beste mensen welterusten! Het was een constructieve dag. Er zijn veel wijze dingen gezegd, en daar zullen we goed op slapen.
Slaapze en morgen gezond weer op!

[slofje]

Corinne en Houtje, ik voel me vereerd en gevleid, omdat ik jullie vertrouwen zo snel kreeg
ik ben moe nu
ik ga me naar mijn bedje begeven
welterusten lieve mensen allemaal!

[Soothe]

Constructief is, dat ik het trappenhuis gedaan heb. En een uurtje geleden de hond gesjampoot
Dat wilde ik gisteren doen, maar schoot er bij in!
Wijs waren de diverse inzichten, hoe met drank om te gaan.
Dus een goed gevulde dag! Maakt het luieren weer een beetje goed!
Groet.

[Brudie]

Ik duik er ook in.

Sjlaop ze.

[juffie]

welterusten, ga mijn negende nacht in, morgen dag 10!

[juffie]

Goh, foutje: tiende nacht, morgen dag 11. Gaat sneller dan ik dacht!

[Edflobe]

Zo mensen, alles gelezen. Er is veel gebeurd vandaag, voor de een beter dan voor de ander.
Zullen we nu maar hopen dat we er morgen met z'n allen weer een droge dag van kunnen maken?
Ik kijk er in ieder geval weer naar uit. Morgen afspraak voor therapie maken (tip van een collega) en eens kijken voor een schildercursus. Word voor mij hoog tijd voor leuke bezigheid buitenshuis.
Groet en slaap lekker allemaal

[juffie]

Kan ik me aan de ene kant wel voorstellen Pippi, maar aan de andere kant is dat juist het je kwetsbaar durven opstellen.
Denk ook dat men elkaar dan beter kan begrijpen.

slaap lekker.

[Edflobe]

O ja, heb mijn icoontje ook maar eens veranderd. Vond dat clowntje toch een beetje als een soort masker, lekker om je achter te verstoppen.
Slaap ze allemaal

[juffie]

Edflobe, naar de kapper geweest? Staat je goed.
Zo en nu ga ik echt.

[CPAS]

Slofje,
Welterusten!

Soothe,
Ik las eerst verkeerd en vroeg me af of je jam van je lieverd had gemaakt.

Pippi,
Pb.

Juffie,
En al die dagen heb je jezelf het mooiste cadeau gegeven dat er is: nuchterheid.

Edflobe,
Ja, he, er is wat afgeschreven vandaag. En jij hebt je masker afgezet. Lijk je een beetje op deze avatar?

[CPAS]

Pepita en Postmodernisme,
Hoe gaat het met jullie?
Groetjes.

[Houtje]

Edflobe, whhhaaaaahhhaaaaaaa, kon je geen ander koppie kiezen? Ik raak altijd in de war als ik mijn eigen koppie voorbij zie komen (karinneke, woman, ik zelf, jij nu en de rest is me even ontschoten).

Ik ga nog iets pielen (maken) waar ik tegenop zie en dan ga ik ook naar bed.

Hopelijk liggen jullie allemaal heerlijk te slapen.

tot morgen!

[anjo]

Ik heb nog niet terug gelezen, doe ik zometeen dus misschien val ik wel ergens middenin.

Dochter1 heeft vanavond gebelt en heeft haar excuses aan haar vader aangeboden, ze heeft een taxi geregeld en een hotel geboekt. De tweede keer lag X te slapen dus ik nam hem zenuwachtig op maar ze was heel normaal tegen me en dan ben ik ook gewoon mijzelf. Ik heb haar verteld hoe fijn ik het vond dat ze dit geregeld had. Het was gewoon fijn om even een normaal gesprek te hebben.
En als klap op de vuurpijl kwam dochter2 vandaag thuis en hebben we samen met haar vriendin in de tuin gezeten en samen in een deuk gelegen.
Samen hebben we foto's uitgezocht om iets te doen voor het feest en het viel mij op hoeveel foto's er zijn waar de meiden echt in een deuk liggen, er gewoon gelukkig uitzien en vaak tegen mij aan of mij knuffelend. En hoe veel leuke dingen we met zijn drieen gedaan hebben. Het kan toch niet anders dan dat ze ooit naar die foto's kijken en dat ook zien. Laten we wel zijn dit is voordat ik begon te drinken
maar ze hebben het wel meegemaakt.
Als dingen gaan zoals ze het laatste jaar gaan dan is het zo gemakkelijk om te gaan denken dat ik alles fout heb gedaan, dat ik maar denk dat het ooit solide was tussen ons. Maar kijkend naar die foto's
weet ik dat het niet zo is en komen de herinneringen weer boven.
Zoals een lieve vriendin vandaag tegen mij zei, ze verliezen wel hun vader en hebben ook iemand nodig om op af te reageren.
Ik vind het heel jammer dat ze dat zo hard doen en mij er zo'n verdriet mee doen maar misschien heb ik ze ook wel heel erg verwend. Ik vergoed het niet, ik blijf het gedrag vinden dat niet goed te keuren is
maar vanavond heb ik dat warme gevoel weer een beetje terug.
Dat vond ik het meest verontrustende van het hele gebeuren, dat ik mijzelf begon af te keren van hen.
Ik vond dat eng en onvoorstelbaar. Nu kan ik inzien dat het voor hen ook eng moet zijn. Ik was iemand die alleen maar echt boos kon worden als ik te veel gedronken had en altijd en eeuwig maar begrijpend was. Immers, ik drink. Dit jaar heb ik ze nuchter op dingen aangesproken en ben nu pas begonnen met grenzen aan te geven. Waar ze dan vervolgens over heen walsen maar ze zijn het ook niet gewend van mij. En misschien is het wel onbegrijpelijk voor hen dat nadat we al zolang gescheiden leven, ik weer hier ben en dat de relatie tussen X en mij gewoon weer warm is. Door dit hele gebeuren zijn we wel weer heel erg tot elkaar gekomen als vrienden dan. Het is heel helend geweest om in te zien hoe hij echt is. Dat hij hele nare kanten heeft en ontzettend kan manipuleren. Een vriendin zei een paar maanden geleden tegen mij dat zodra ik hier kwam, ik gelijk weer in mijn huwelijk zat en dat dingen weer gingen als van ouds. Ze heeft gelijk en nu snap ik ook waarom sommige dingen gegaan zijn zoals ze gegaan zijn. Ik heb mij altijd schuldig gevoelt, dat schuldgevoel is nu weg.
Het is zo jammer dat "schuldig" zijn mij zo heeft overgenomen in het verleden. Ik snap nu waarom ik begonnen ben met drinken. Verantwoordelijk zijn voor alles dat fout gaat is nogal stom en behoorlijk arrogant en ontzettend vermoeiend. Ik begin te begrijpen waarom ik algehele verdoving zoek bij tijd en wijle.Ik begin het te zien op Ziza's manier maar ook met wat compassie voor mijzelf.
Safi schreef ooit over de circels en dat de meeste alcoholisten beginnen met overbelast te zijn. Ik ben mijn hele leven al overbelast, de bliksemafleiding in ons gezin, als enige verantwoordelijk voor mijn huwelijk in mijn ogen toen. Als ik maar van hem hield dan zou het niet zo zijn. Aan de ene kant best lief
aan de andere kant zo zelfbelangrijk.
Je hebt de advertentie van die man die fietsend de wereld draaiende houd, ik heb dat met herhaling een paar keer gedroomd toen ik pas ziek was geworden toen mijn zoon net geboren was.
Dit jaar is er zoveel gebeurd dat ik niet kan begrijpen. de reactie van de meiden en mijn moeder.
Ik begin de frustratie te zien van mijn moeder, zij zorgt al haar hele leven voor andere mensen en wij ( mijn schoonzusje en ikzelf) beginnen te begrijpen dat dit nu dit haar bestaansrecht is geworden voor haar en ik zeg zelf doen. Misschien moet ik haar er meer in betrekken. Ik denk dat ik haar eens vraag het een dagje van mij over te nemen. Dat ik haar om hulp vraag. Dat ik het zogenaamd even niet meer trek ofzo. Mischien helpt dat. En over het zogenaamd, misschien is het wel helemaal niet zo zogenaamd.


Het was ook fijn dat jullie er echt voor mij zijn geweest de laatste paar weken. Laten we wel zijn, het zijn wel dingen waar het moeilijk is om op te reageren. Ik zou het zelf ook moeilijk vinden.

liefs,
Anjo