Spring naar bijdragen

Woensdag 27 augustus


Sandman

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 121
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Pip,

Ben kind van gescheiden ouders. Vechtscheiding, mekaar zwart maken, familie erbij, mekaars huizen openbreken, modder gooien in de rechtszaal en uiteindelijk hoorde ik over mijn vader alleen maar verhalen als "hij geeft niks om jullie" '" hij betaalt niet voor jullie, hij is onbetrouwbaar". Leuk om dan in een ruzie met je moeder als kind te horen dat je zo erg op je vader lijkt. Kwam mijn vader ons ophalen voor de bezoekregeling dan zorgde mijn moeder dat we weg waren allemaal. Stond die voor niks na 2,5 uur rijden voor de deur. Vreselijk.

Met mijn Ex heb ik afgesproken dat ik dat niet wilde, maar soms ben ik ordinair BOOS op mijn ex, en laat ik me wat ontvallen. Daar bied ik dan oprecht mijn excuses voor aan aan de kids, en zeg dat ik dat niet had mogen zeggen van hun vader, omdat hij er niet bij is. Ze snappen veel meer dan wij denken, ook dat ik bv. altijd streng en saai ben en bij hem altijd de lolletjes zijn, bios, vakantie, dure dingen, snoep, duur ijs, luxe eten, ga zo maar door. En soms val ik ook tegen Ex uit (toen hij klaagde dat hij zo MOE was van al dat island-hoppen in Griekenland mt een kind van één erbij). Daar bied ik dan mijn excuses voor aan, en leg uit dat de emoties bij mij soms ook als vlooien ophoog springen. En kijk, dan zeggen mijn verstandige kids weer ja mam, dat snappen we wel jij bent ook niet heilig :D.

Het belangrijkste is m.i. dat je erover blijft praten, over hun vader, over de leuke dingen van je huwelijk, dat je toen en toen zo vreselijk gelachen hebt, dat je hun vader zo leuk vind en vond omdat....... en dat is reeël het was geen Frankenstein toen je hem uitkoos. En sommige eigenschappen bv. muzikaal gevoel ed kan ik zeggen dat heb je echt van je vader geërfd. Dan blijft het gesprek open en dat is volgens mij belangrijk en durven je kinderen ook met hun vragen aan te komen als ze ergens mee zitten.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by: pippi

Hoe kan ik dat goed doen? Wat heeft jullie bv erg gekwetst. wat moet ik nalaten, en wat moet ik juist wel doen? Hoe kan ik het goed doen voor mijn kinderen. Wat hebben jullie gemist?



Pippi,

Het valt me mee, had meer vragen verwacht.
een ding.............hoe jij jou verdriet en onmacht ervaart hoeft niet de onze (mijne te zijn)

Hoe kan ik t goed doen.

Daar is geen kant en klaar antwoord op. In ieder geval, probeer jezelf te blijven en rust te creeeren rond
je gezin. Probeer antwoorden te vinden, waarom ben je verdrietig, waarom raakt t je zo, ben je bang om alleen te zijn, ben je jaloers op die ander, hou je nog van hem, voel je je afgedankt en ingeruild voor n jonger type. Allemaal vragen die mee kunnen spelen en waarop jij alleen t antwoord kent.
Schrijf ze voor jezelf op, je vragen en de antwoorden. Als je me vertrouwd wil ik je best helpen n antwoord te vinden op je antwoorden via pb, geen probleem.

Wat heeft mij gekwetst.

In mn eigen scheiding.
Dat ik mn ex n hoop verdriet aan heb gedaan, en zei mij. onnodig en respectloos.
Mn kinderen heb ik alleen gelaten, zo voelde het, heel erg pijnlijk. Ik kon er ook niet over praten met ze, terwijl ze daar wel recht op hadden. Verder heb ik altijd erg goed gezorgd voor mn ex en zeker voor mn kinderen.

In de scheiding van mn ouders.

Ik dacht in t begin dat t aan mij lag, ik was n moeilijk manneke.
Bij ons werd erg veel geslagen, mn moeder en ik hebben de littekens nog, en dan bedoel ik echte littekens maar ook die op je ziel.
Mn vader, krijg t woord vader nauwelijks door mn strot. Heeft ons verwaarloosd, mishandeld en alleen gelaten.
Na de scheiding is mn moeder hertrouwd met n man die dik 40 jaar ouder was met erg veel geld.
mn zusje en ik hebben daar nooit iets van gemerkt. mn moeder ging op vakantie en ik vond s`morgens n briefje op de tafel. Johan, we zijn naar oosterrijk, zijn over n week terug. Geld voor jou en je zusje ligt op tafel.
Ik was 15 jaar oud. Mn zusje 12.

Wat moet ik nalaten en wel doen.

In ieder geval je ex niet wegzetten als n boeman, ook zn nieuwe vriendin niet. al kost t nog zoveel moeite, niet doen, het gaat tegen je werken.
Jezelf verliezen in verdriet, niet doen, je kinderen hebben nu steun nodig
en die moet jij hun geven, niet andersom. En beslist niet drinken, drank is n slechte raadgever, zeker in dit geval.
Niet zwelgen in woede of zelfmedelijden. Nu niet, misschien later.

Wat je wel moet doen.

Zorg dat je man en kinderen tegen je opkijken. Toon jezelf als n volwassen vrouw met eigenwaarde en zelfrespect. Al is t niet zo, je moet, ook voor jezelf.
Benader je man en zn vriendin neutraal en op afstand, doch niet onvriendelijk. je zal zien, ze worden er bloednerveus van.
Kleed je leuk, maak je op, laat je zien.
laat iedereen zien wie en wat je bent. Geen afhankelijke dronkaard maar n sterke vrouw die met de tegenvallers in haar leven om kan gaan.
Ben sterk naar je kinderen, schouders recht en hoofd opgeheven, je zal zien, daar putten ze veel kracht uit. Als je dit kunt gaan de ogen van de kinderen vanzelf open en valt die lieve zorgzame lollige pappa enorm van zn voetstuk.
lekker laten vallen maar toon geen leedvermaak.

De andere 2 vragen zijn hierboven ook al beantwoord.

Pippi, wat er van je gevraagd wordt in t bovenstaande is haast onmenselijk maar als t je lukt kom je er beresterk en zelfverzerd uit, dat beloof ik je.
Ik heb echt de wijsheid niet in pacht maar heb mn best gedaan n zo goed mogelijk antwoord te geven op je vragen.

het is nu aan jou lieve Pippi,.
Ga dr voor, mijn steun heb je, altijd en overal, waar je maar wil.

Veel sterkte, ik denk aan je.
Hoop dat je er wat mee kunt


:heart:
Link naar opmerking
Deel via andere websites

En met de jaren wordt dat allemaal minder fel, en dat wil ik ook. Bv. al die stress toen ze op vakantie gingen, dat ik 5 m3 spullen in een Vectra moet proppen, dan denk ik zie je wel, dat kan ik goed en dat waardeert hij dus. En ipv ergernis ga ik bewust en expres lopen zingen en fluiten, het gevoel komt dan vanzelf wel.

En hoewel Nieuwe Geliefde een bl...dhekel aan mij heeft, zorg ik altijd netjes voor een kadootje op moederdag (zij is óók moeder) als haar kindje jarig is voor een attentie, en een kaart op haar verjaardag namens de kids. Ik hoor nooit wat terug, maar de kinderen vertellen wel dat NG het altijd erg leuk vindt, zo'n kadootje. En zo leer ik mijn kinderen dat je sommige dingen nu eenmaal hoort te doen. En ik vind het echt waar, vaak nog leuk ook om kadootjes uit te zoeken.

Allen alcohol, dat geef ik natuurlijk niet. :D.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
houtje

En met de jaren wordt dat allemaal minder fel, en dat wil ik ook. Bv. al die stress toen ze op vakantie gingen, dat ik 5 m3 spullen in een Vectra moet proppen, dan denk ik zie je wel, dat kan ik goed en dat waardeert hij dus. En ipv ergernis ga ik bewust en expres lopen zingen en fluiten, het gevoel komt dan vanzelf wel.




En hoewel Nieuwe Geliefde een bl...dhekel aan mij heeft, zorg ik altijd netjes voor een kadootje op moederdag (zij is óók moeder) als haar kindje jarig is voor een attentie, en een kaart op haar verjaardag namens de kids. Ik hoor nooit wat terug, maar de kinderen vertellen wel dat NG het altijd erg leuk vindt, zo'n kadootje. En zo leer ik mijn kinderen dat je sommige dingen nu eenmaal hoort te doen. En ik vind het echt waar, vaak nog leuk ook om kadootjes uit te zoeken.




Allen alcohol, dat geef ik natuurlijk niet.
:D
.



Een Zeer verstandige dame, ...... respect

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
houtje


Allen alcohol, dat geef ik natuurlijk niet.
:D
.




Heel verstandig. En nu weet ik ineens weer wat mij zo stak toen we bij de verjaardag van mijn zwager waren. Man gaf een kruik korenwijn aan de jarige. Heel gek, maar toen schoot door mij heen dat ik dat nooit heb gekregen. Deeuuuhhh. Qua drankgedachten was dat feestje niet zo geslaagd. Flessen wijn die onder mijn neus ontkurkt werden. Iemand moeite om de kurk er uit te krijgen, waarbij ik dan gelijk denk: geef hier, ik ben een ervaren kurkentrekken. Flessen op tafel. Zelfs kreeg ik haast zin om een beker bowl te vragen, alsof ik niet weet dat daar alcohol in gaat. Grrr.
Ik vraag me eigenlijk af of dit soort gedachten nu typisch is voor je tweede jaar.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hier ook een kind van gescheiden ouders, maar ik heb er geen vervelende herinneringen aan, dus kan ik niemand in dat opzicht steunen. Wel weet ik dat mijn liefste nichtje een kind was van twee werkende ouders. Een sleutelkind, zoals ze dat noemen. Zij zorgde voor haar jongere broertje, smeerde boterhammen voor hem tussen de middag en voor haar was er niet dat spreekwoordelijke kopje thee als ze na school weer thuiskwam. Daar heeft ze nog steeds wel last van, en mijn zus en zij zijn nu nog steeds heel langzaam toenaderingspogingen aan het doen. Mijn zus, haar moeder dus, heeft geen kwaad in de zin gehad. Maar soms kunnen de dingen tussen ouders en kinderen flink mislopen. Eigenlijk denk ik dat het er om gaat of je als kind gesteund wordt, of dat nou door gescheiden ouders is of een compleet gezin. Wat te denken van een stel dat met ruzie bij elkaar blijft? Is dat zo leuk voor de kinderen? De ex-man van mijn zus dronk zich het apenzuur en mishandelde mijn zus. Als ze dat zag aankomen, stuurde ze de kinderen naar hun kamer. En ze zeggen nu nog steeds: wij moesten altijd naar onze kamer, nooit was het gezellig. Terwijl mijn zus dat juist heeft gedaan om ze te beschermen.
Het fijne ervan is, is dat mijn nichtje komende week mee gaat naar Frankrijk op vakantie, samen met mijn zus, dus, en dat ze dan de tijd hebben om dingen uit te praten. Ik ga wel zo lang een wandeling maken ofzo, of even baguettes halen. En mijn Frans is al zo rot.
Hoe dan ook, ik denk wel dat kinderen gebaat zijn met iemand die er voor ze is, en dat zo iemand zich ook wat minder hoeft af te vragen of ze wel perfect is.

Hier een wat emotionele avond, maar niets in vergelijking met andere dingen die hier passeren. Een piepklein gremlinnetje, zeg maar. Een soort slapeloos gremlinnetje. Maar er is toch lekker niks in huis, en ik schrik er zelf van, met een blik op de klok, hoe laat ik op ben. Oeps, gauw naar bed.
Ben de 600 bladzijden van "Het Kantoor" aan het lezen, daar nu maar aan verder en hopen dat ik mijn lief niet wakker maak.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

mijn site is inmiddels op de grote punten aangepast dus ik kan ook gaan slapen.. pfft
hier geen ervaring met scheidingen, voorheen gereformeerd milieu hihi, daar doen ze dat niet.
Maar herken wel de gevoelens die met dit soort 'scheidingen' gepaard gaan. Heftig vaak! woede, boosheid en verdriet! Dat ging dan om vriendschappen die opeens ophielden op een zeer heftige manier.
Ik maak het nu mee met een vriendin die gaat scheiden, al vanaf hun 17e bij elkaar. Zij zitten nog volledig in de beginfase, dus alles uitzoeken, regelingen maken, verdeling van kids en huis enzo.

Maar ik ga ook slapen, ben al te laat maar mag morgen een uurtje later beginnen, holladijee!

Houtje, sterkte met de pijn. grmpfff.. wat een gedoe (zou Adam zeggen)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
tapas

Zij zitten nog volledig in de beginfase, dus alles uitzoeken, regelingen maken, verdeling van kids en huis enzo.





Klinkt zo naar: verdeling van kids.

Tapas, goed gewerkt. Slaap lekker en ja, maak gebruik van de vrijheid die je hebt en slaap een uurtje langer.

Welterusten.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

nee, het is nog niet af, het is verbetern en layouten. dat verbetern is nu helemaal klaar.moet nog conclusie schrijven.... ach laat maar....pfffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffffff.
inderdaad corinne, je hebt gelijk! vor vandaag is het af! wat ben je nog laat op! kan je niet slapen?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik slaap de laatste week wel beter, maar nog altijd maar 5 - 5,5 uur. Dus ik ga nu naar bed en dan ben ik het best uitgerust om te werken morgenochtend. Ik kan wel vroeger naar bed gaan, maar dan ben ik om 5 uur al wakker en dan ben ik niet fit genoeg om tot 12.30 te werken.
Ik ga nu naar bed. Gelukkig kan ik wel goed rustig liggen dankzij mijn medicatie.
Rust jij nu ook maar eerst een goeie nacht lang. Denken lukt beter als je uitgerust bent.
Tot morgen, kanjer. Die doctorsbul die haal je wel.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Pippi, nog ééntje, beetje laat geef ik toe, maar ik lees nu pas jouw vraag. En ik loop al zo lang met jou tegen het antwoord aan ...................

Ik ben ook kind van gescheiden ouders. Al ver voor de scheiding was het thuis mis. Geen ruzie of geweld, nee, het vreselijke zwijgen......

Ik was veertien, mijn (stief)vader praatte al helemaal niet meer met me en mijn moeder kwam om 20.00 uur thuis van haar werk. Elke dag. Op school werd ik gepest en thuis had ik niemand die dat interesseerde. Ik mocht blij zijn dat ik elke dag mijn eten kreeg.

Toen ik zestien was kwam de echte scheiding en was ik zoooo blij ............. Nu zou er wat gaan veranderen. Maar er veranderde niets. Moeder begon aan een periode van huilbuien en ik kon dan kopjes thee voor haar klaarmaken.

Ik ben nu in therapie om te leren hoe ik emotioneel met mensen om moet gaan. Dat moet ik nu pas leren. Dat wat jouw kinderen op deze leeftijd horen te leren. Wat eerder al tegen je gezegd is: "leer ze vliegen in jouw veilige nest". Ik heb geprobeerd te vliegen en ben bij de eerste vlucht het nest uitgedonderd. Dat doet zeer. Dat gun je niemand.

Nu - als dochter het moeilijk heeft - zeg ik tegen vriend "als we er thuis maar voor haar zijn, als ze daar haar verhaal maar kwijt kan". Dat kan ze en soms zijn het tranen die ze kwijt moet. Het maakt mij blij en gelukkig dat het zo ook kan zijn. En inderdaad, daar heb je helemaal geen boterbriefje voor nodig!


En Pippi......... ze lijken zo groot, maar ze zijn zo klein. Dochter (maandag a.s. 13 jaar) lijkt ook zo groot en stoer, maar ik weet hoe klein ik zelf was om alles alleen te moeten doen.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi CPAS,

quote:


Originally posted by:
CPAS

quote:


Originally posted by:
houtje


Allen alcohol, dat geef ik natuurlijk niet.
:D
.



Heel verstandig. En nu weet ik ineens weer wat mij zo stak toen we bij de verjaardag van mijn zwager waren. Man gaf een kruik korenwijn aan de jarige. Heel gek, maar toen schoot door mij heen dat ik dat nooit heb gekregen. Deeuuuhhh. Qua drankgedachten was dat feestje niet zo geslaagd. Flessen wijn die onder mijn neus ontkurkt werden. Iemand moeite om de kurk er uit te krijgen, waarbij ik dan gelijk denk: geef hier, ik ben een ervaren kurkentrekken. Flessen op tafel. Zelfs kreeg ik haast zin om een beker bowl te vragen, alsof ik niet weet dat daar alcohol in gaat. Grrr.


Ik vraag me eigenlijk af of dit soort gedachten nu typisch is voor je tweede jaar.




Dit soort gedachten zijn typisch voor iemand die een maand geleden een zware val in een ravijn heeft overleefd...wat alcohol betreft... de obsessie met alcohol is er nog steeds als je zulke gedachten hebt...
En klasse dat je niet gedronken hebt want het is geen pretje om dit soort gesprekken met jezelf in je hoofd te voeren...

Als je een terugval hebt ben je echt niet alles verloren wat je het laatste jaar hebt opgebouwd ... echter de zucht/obsessie met drinken/niet drinken zal na een terugval weer een tijdje eminent aanwezig zijn...

En als je vaker in een ravijn knalt bestaat er een grote kans om wel alles te verliezen... en dan ook letterlijk... gezondheid , familie etc...

En als je langs het randje wil lopen door naar feestjes te gaan waar veel alcohol wordt geconsumeerd terwijl je met zo een brein aanwezig bent wat veel denkt aan alcohol bestaat er een grote kans dat je er zo weer in valt...

En wat niet-drinken betreft ben je een maand geleden gewoon opnieuw begonnen... en gelukkig is de schade beperkt gebleven met betrekking tot andere zaken en waarmee je gewoon door kunt gaan en groeien... en gelukkig maar... er zijn zat andere verhalen waarin het veel slechter afloopt...

Oke,

Ik wens iedereen een fijne dag vandaag en tot later

:rose:
Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...