zondag 19 juli

[Vie]

Wakkosta Tas?

Nou, Lara, (lekker mogen weer jarig, maar nog maar 1 dag ouder) ik vind het, met jouw eerdere gebruik van 2 liter wijn op een dag, een mega-prestatie dat je toch de hele tijd zo bent blijven functioneren. Waar haalde je de concentratie vandaan?

Waarom moest jij op je elfde al kiezen voor een opleiding? Tenminste, ik heb eerst havo gedaan, dat is niet echt een richting.
Moest jij wel kiezen? Dat weet toch bijna niemand van 11 jaar?

[tasseke]

op je elfde kiezen voor een opleiding????

tja, Vie, je doet nu eenmaal de CITO toets en boem daar ligt je richting!!!

ik kreeg het advies (lees verplichting) om naar het vmbo te gaan! later bleek dat ik met gemak VWO had kunnen doen.
maar goed, ook ik ben vanaf mijn elfde in een bepaalde richting gestuurd en omdat ik echt niet wist wat ik moest doen of wat ik leuk vond ben ik maar administratie gaan doen.

later in de avonduren.......heb ik mijzelf wel omhoog gewerkt, ok een giga omweg.
maar echt, je toekomst ligt al vast op je elfde, al komt dat alleen maar door het advies van school!

[Lara]

Tas,
Iedereen loopt zijn/haar leven door op een eigen manier.
Sommigen ontdekken al vroeg wat ze willen, sommigen later en sommigen nooit.
Niks mis mee.
Dat jij ontdekt dat je een lief, aardig en behulpzaam mens bent is heerlijk toch?

Vie,
Ja dat begrijp ik zelf eigenlijk ook nog steeds niet.
En wat doe ik nu met alle kennis? Niet veel.
Alleen dat ik door de opleidingen kennis heb opgedaan, die ik interresant vind.
Dat is voor mij even voldoende.

Mijn ouders verwachtten dat ik de keuze ging maken.
De dwang( zo voelde ik dat) om te moeten presteren voor mn ouders, maakte dat ik er finaal met de kop tegenin ging.

[tasseke]

Dar,

heb net moeders aan de lijn!!!
heeft hetzelfde blad gekocht en vertelde lyrisch dat het een artikel juist voor mij is!!

krijg dus de editie van de week!!!

but thanks!!!

[Vie]

Tas dat is een levensvraag. Dat heb ik me nou zo vaak afgevraagd: wat doe ik hier eigenlijk, ik maak toch overal een puinhoop van, jank, jank... hihi.

Nou, dat is toch een heel goed uitgangspunt: je bent een aardig mens.
En je bent er omdat je bestaat en daarom alleen al heb je recht van asemen.
Ik las wel een grappig citaat laatst trouwens: misschien leef je wel om anderen tot voorbeeld te dienen hoe het niet moet.... Dit met een knipoog hoor.
Ik vind je lief, op een leuke manier kritisch, soms lekker hyper en eerlijk. En nog pienter ook.
Een betrokken mens.

Trouwens ik stelde mijn braag omdat ik vandaag wat aan het denken ben over het loslaten van oud zeer. Ongemerkt kunnen dingen in je hoofd blijven malen, zonder dat je er erg in hebt.
En ik vond het tijd om daar nou eens mee aan de slag te gaan.

[tasseke]

GVD hannah!!

het doet me pijn om jou en andere mensen te zien struikelen en aangezien ikzelf ook af en toe struikel weet ik verdomd goed hoe dat voelt!!!!!

ben jij minder dan ik of wie dan ook?

om de dooie donders niet!!!! (trut)

oh,oh,
het liefst zou ik je nu bij de haren willen pakken, je willen schoppen en daarna lekker op een terras willen zitten en stom zitten lachen over alle stomme en domme dingen die we hebben gedaan!
maar pas op!!!!!
tassie kan zomaar de trein pakken

[Vie]

Oh ja, mijn haar is naar wens blond geworden, geen rare kleuren.

Lara, het systeem van onderwijs (en die cito-toets) klopt volgens mij van geen kanten.Je hoort achteraf van zoveel mensen die op een ongelegen moment zijn getoetst als kind, dat ze later opleidingen doen die ver boven hun "geachte" niveau liggen.
Hoe het anders kan, weet ik niet. In ieder geval ken ik maar weinig mensen die al als kind precies wisten wat ze wilden worden, en dat ook geworden zijn.

Achteraf gezien zou ik nooit de kunstacademie hebben gedaan, want daar doe ik niets meer mee. Maar net als jij ben ik blij met de vergaarde kennis, dat is toch een verrijking.

[tasseke]

Vie,

je problemen kan je niet meer uitpraten omdat diegene er niet meer is of zijn.

maar wat heeft jou nu pijn gedaan?
is het onbegrip?
zijn het rare acties?
zijn het meningen?

wat ik bedoel, kijk even naar het gebeuren en niet de persoon
wat is er gebeurd wat jou pijn doet?
hoe kan je dat nu vermijden of ombuigen?

[tasseke]

oh, ja

kan géén complimenten meer verdragen vandaag!!!
één per dag is genoeg!!!

[tasseke]

hé!

gaan we nu stil worden??

hannah denkt, shit ze pakt de trein!
Vie, denkt aan een ongewilde cursus!
en de rest.............. wil ik niet over nadenken!

kom er maar bij hoor! tassie heeft een grotere mond dan dat ze zelf denkt

[Lara]

Tas

Ik ben weer met tig dingen tegelijk bezig.
Werkt uiteraard niet, wordt alleen maar meer chaos.

[Vie]

Nou dat zal ik jou vertellen Tas, en het is zo dom, echt dom.
Ik heb een halfzus die mij in mijn jeugd altijd tot voorbeeld is gesteld. In werkelijkheid liet ze geen gelegenheid voorbij gaan om mij te vertellen hoe waardeloos ik was, ik stonk, ik diende nergens toe en ik had beter maar niet kunnen leven. Uiteraard vertelde ze me dat als er geen anderen bij waren, in gezelschap was ze de model-zus.
Zij is atlete. Wat ik op sportgebied deed werd niet terzake geacht. Zij is superslank en heeft de mooiste lange benen van de wereld (figuurtje Pamela Anderson in haar beste jaren), ik ben gewoon, normaal van postuur. Zij is lerares Nederlands net als mijn vader, en geniet veel respect, bovendien is ze nog miljonaire ook. Ik schrijf mijn tekstjes om salaris te verdienen. Mijn vader gaf altijd zo hoog van haar op: wat H. doet, is welgedaan!
Waarom het de laatste tijd zo bij me opspeelt, is dat die halfzus een collega van mijn man is geworden. En hij zegt steeds dingen als: Ze is wel erg mooi slank hè? En ze lacht zo lief naar me.
Sodeju!
Ik moet er zelf om lachen nu ik het opschrijf, echt waar, dat ik nu na al die jaren nog zo gebutst ben door dat verleden.
Ik zou toch wijzer moeten wezen zeg.
Dus ja, het wordt tijd om nou eens vrij te komen van dat oude zeer.

[Sandra]

Zo, ik heb een uur hardgelopen en 2 uren gezwommen. Volgens mij ben ik aan het trainen voor een marathon.

Tas, met emphatie hier valt het mee hoor. Ik zie zat hier. Dus jou opmerking verbaasd mij zeer erg.

Misschien miste jij het expliciet vandaag hier. Je zal je reden hebben.

[Vie]

Oh ja, en ik heb die zus voorgesteld om het samen uit te praten, maar dat wil ze niet omdat ik haar, volgens haar zeggen, teveel pijn heb gedaan.
Nou ja, sins on both sides dus.

[Lara]

Vie,
Dat is hard, maar ow zo herkenbaar.
Mijn zus, was ook altijd de beste, wat ze deed was altijd geweldig.
Ik moest altijd een voorbeeld aan mn zus nemen.

Dat is ook oud zeer bij mij. Ook ik zit momenteel in die fase , dat ik nadenk over de levensvragen, en het oude zeer aan het verwerken ben.

Het is zeker goed om het oude zeer te gaan verwerken, en het een plek te gaan geven.
Een mens zit toch maar vreemd inelkaar als je erover nadenkt.
De dingen die je het ergst gekwetst hebben, komen op latere leeftijd vaak toch weer naar boven.

[tasseke]

doet me denken aan de vraag "zijn jullie nader sop het forum dan gewoon in het normale leven?"

ik wel!
nee, niet dat ik mijzelf anders voordoe
maar....
in het dagelijkse leven ben ik helemaal niet open
verberg ik veel dingen
durf ik niet spontaan te zijn

hoe zit dat met jullie??

[Kate]

Vie, zeg hem dat dit soort opmerkingen je pijn doet en jaloers maakt en dat je ze niet meer wilt horen.
En dat als hij toch doorgaat je een minnaar neemt.
Trouwens je was nu zelf toch ook een Pamela Anderson geworden

[Lara]

Tas,
Ik doe mijn niet anders voor dan ik ben.
Op het forum niet en in het dagelijkse leven ook niet.

Momenteel merk ik wel, in RL dat mensen moeite hebben met het feit dat ik niet 24 uur aan het lachen en geinen ben.
Dat maakt erg onzeker.
Ik leg dan uit dat ik bezig ben, met vragen als de zin van het leven. Wat wil ik verder, hoe wil ik verder.

Ik ben in RL pas spontaan als ik bij de ander merk dat er een deurtje open wordt gezet voor een gesprek.
Ik zie dat als, voorzichtigheid.

[Anna]

Hoi Vie, ik lees net je vraag aan Tasseke, over wat ze anders zou doen als ze haar leven nog een keer over zou doen. Ja, ik lees toevallig weer even mee.

Ik vind dat wel een interessante vraag, en zat me af te vragen wat ik in dat geval zou doen. En kom tot de conclusie dat daar geen antwoord op te geven is. Het punt is dat er een hoop dingen in mijn leven zijn waar ik spijt van heb, en dat betreft zowel (achteraf) verkeerde keuzes die ik gemaakt heb, als dingen die toevallig zo gelopen zijn zonder dat ik daar veel invloed op had. Wat zou je kunnen veranderen aan dat laatste?
Zo heb ik nooit de studie kunnen volgen die ik oorspronkelijk wilde gaan doen, omdat ik daarvoor tot twee keer toe uitgeloot werd. Had ik langer door moeten gaan met loten? Zou het nu anders verlopen? Had ik een andere alternatieve studie moeten gaan doen? Dat laatste waarschijnlijk wel, maar ik zal het allemaal nooit weten.
Wat betreft mijn verkeerde keuzes: die heb ik gemaakt vanuit de ervaring en opvoeding die ik destijds had. En zonder te weten wat ik nu weet zou ik waarschijnlijk weer diezelfde fouten maken. Een mens krijgt nu eenmaal niet de kans dingen opnieuw te doen, maar dan met de kennis en ervaring die hij of zij nu heeft.

Dus nee, ik hoef het niet allemaal zo nodig nog een keer over te doen. De dingen lopen kennelijk nu eenmaal zoals ze lopen, en alles bij elkaar had ik het nog een hoop slechter kunnen doen dan ik het gedaan heb. Zo had ik nog kunnen drinken, en wie weet wat voor ravage mijn leven dan nu was geweest. Ik huiver bij het idee!
Liever dan alsmaar terug te kijken en spijt te hebben, kijk ik naar wat ik nu zo goed mogelijk kan doen, lering trekkend uit het verleden. En ik leer nog iedere dag. Dat vind ik het voordeel van nuchter zijn, dat ik me herinner wat ik gisteren gedaan heb (en eergisteren, en daarvoor) en als ik daar niet tevreden over ben, het vandaag anders kan aanpakken. Dat is geen garantie dat ik het nu goed doe, maar wie of wat is perfect? Er is in ieder geval progressie, en daar gaat het volgens mij om.

[Vie]

Hihi, Tas, nader sop?
Ja, daarom vind ik het forum prettig, omdat je in real life vaak lang zoveel niet vertelt. Je kan je hier toch uiten, en iets vertellen met woorden... ik kom er vaak niet uit, en ben in het echte leven meer een luisteraar dan een prater.

Ik vind het fijn dat je het herkent lara, dat doet goed.
En hoe ga jij met dat oud zeer om?

Sandra, hardloopster en zwemster, wat zal jij een lekker gevoel hebben.

[tasseke]

ha vie,

ik heb dat een beetje met mijn broer.

hij kreeg een ongeluk en raakte in coma en ik werd zwanger! 3x raden waar de aandacht naartoe ging!
nu nog, 18 jaar later!
ik ben druk en een probleemgeval, heb een rottig huisje, nog steeds geen kerel die mij verzorgt en ga maar door, rare opleiding, géén werk, schuldsanering etc etc etc

mijn broer heeft zich losgemaakt van de familie en ikke..... ik heb familie nodig maar ondertusen heb ik MOETEN accepteren dat het in bloed familie is maar meer niet.

ik ben nu zover dat je me moet accepteren zoals ik ben (inderdaad moet en anders niet) en als dat niet gebeurd? evenveel respect maar ik stop er geen energie meer in.
doet het pijn?
ongeloofelijk veel pijn maar ik moet wel door en ik kan me niet laten afleiden door meningen van anderen en daardoor van het pad raken!

[Kate]

Ik zou ook niks anders doen. Het gaat zoals het gaat en kan maar op 1 manier.
En wat je nog moet leren komt toch wel weer op je pad.
Zoals die eeuwige zus van Vie die haar weer lijkt te dwarsbomen.
Tot je er zelf anders naar gaat kijken en je er klaar mee bent.

Zo was ik ooit blij dat ik een ex-schoonmoeder niet meer hoefde te zien.
Nou moet je mijn huidige eens meemaken

[Lara]

Vie,

Ik heb nu weken doorgebracht met de ene keer, woede, boos om hoe ik behandeld ben.
Dan intens verdriet, omdat ik zo graag met mijn zus, en mijn ouders op een liefdevolle voet zou willen leven.
Dan weer berusting, ik heb mijn best gedaan, maar de deur wordt steeds dicht gegooid.
En zoals vrijdag verwarring, ik hoor dat ze niks van me willen weten en ontvangen, maar toch een verjaardagskaart sturen.

Kortom, ik zit er nog middenin.

[tasseke]

anna,

ik doe met je mee!

niet overdoen maar genieten wat je tot nu hebt bereikt!
en daar horen ook de slechte periodes van je leven toe! ook dat heeft je zterker en eigenwijzer gemaakt!

[Sandra]

Vie, met mijn zus kan ik ook niet opschieten en we praten al jaren niet tegen elkaar. Ik heb haar ook een keertje voorgesteld zaken uit te praten.

Ja, kreeg een antwoord als. "bel me over een week , dan zien we wel". Ik heb dus nooit gebeld.

Wat ik ermee doe is in feite een plekje geven. We kunnen niet met elkaar opschieten dat accepteer ik als een feit en zo heb ik geen last van oud zeer.

Ik zou mijn leven niet anders inrichten als ik weer de kans zou krijgen omdat het mij gevormd heeft tot wie ik ben en daar ben ik trots op.