Spring naar bijdragen

Zaterdag 8 Augustus


Rudy

Aanbevolen berichten

De officiƫle volgorde weet ik niet Woman, maar staat vast wel op internet onder de noemer Rouw.

Ik heb zelf gemerkt dat het niet volgens de regeltjes gaat. Maar dat doet er even niet toe, als jij er over wil praten. Dus vertel eens hoe dat bij jou gaat?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 251
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Ehm even terugdenken,
Eerst was er een soort shock, het gevoel dat ik elk moment van mn stokkie kon gaan
Toen mezelf bij elkaar geveegd omdat ik alles moet regelen als enige erfgenaam in Nederland, dat heeft veel te lang geduurd, dus mn ratio aan gezet en mn gevoel uit
En nu komt mn gevoel dus weer terug, en dat is echt verschrikkelijk. Het besef dat ie echt echt echt nooit meer terugkomt
Ik weet van eerdere rouwperiodes dat als je weer wilt voelen dat je dan de tranen moet laten komen. Ik heb toen ooit iets gelezen over een vergelijking met een dorre woestijn van het niet-voelen. Als je weer wilt dat er plantjes gaan groeien met bloemetjes is er water nodig. Dus uithuilen.
Zoiets dus.
Ik zal het eens opzoeken op internet.
Ben namelijk wel benieuwd wanneer de acceptatie komt.....

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank je Sandra
Ben echt blij dat ik er over kan praten hier, helaas weet ik dat er hier meerdere rondlopen met een rouwproces.
Mn omgeving krijg ik niet de steun van die ik nodig heb. het is zelfs omgekeerd, als ik op straat loop met mn hondje spreken mensen mij aan dat ze mn vader zo missen. (Hij was een graag geziende persoon hier in de buurt). Ik kan daar niets mee, behalve : wat dacht je van mij ???
Ik probeer dat soort gesprekken nu echt tegen te houden, en zeg dan: ja hou maar op want ik schiet zo weer vol.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Heb ik geprobeerd, Kirky, maar het resultaat is dat ik jankend naar huis loop, en zij hun ei kwijt zijn. het is nog zo'n dun laagje ijs en ik krak er zo doorheen. Ik heb voor mn dagelijkse beslommeringen (DAKGOOT !) soms wel even een laagje ijs nodig om mn eigen dingetjes te regelen en te onderhouden, want anders wordt dat ook een zooitje ongeregeld.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nog zeven nachtjes slapen Sandra! (Oh nee, acht.) Vlieg je vanaf Schiphol? Als het helder weer is zal ik even naar je zwaaien.

Woman ik wil je niet ontmoedigen, maar ik denk dat rouw altijd duurt als je echt veel van iemand hebt gehouden. Het is net zoiets als met de heel fijne dingen die je hebt meegemaakt, je vergeet het gewoon niet.
Wel krijgt het vanzelf een plekje in je hart. Daar hoef je niets voor te doen.
Wat ik zelf belangrijk heb gevonden, is het niet volgens een schema te doen. Zo van: oh nu zit ik in de zoveelste maand, dan moet ik aan acceptatie toe komen.
Zo werkt het gewoon niet.
Ook heel verdrietige gebeurtenissen kunnen je geest verrijken, en dat is echt waar.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

I know Vie...
Bij mn moeder heeft het 4 jaar geduurd, toen zij de deur naar haar hart voor me sloot, voordat het een beetje begon te slijten.
Op een gekke manier vind ik het ook interressant om te zien hoe dit in zn werk gaat. Zoiets van, wauw wat kan een mens een verdriet hebben zeg. Poeh hee. En dan wil ik weten hoe dat zit. Ben altijd al erg geinterresseerd in psychologie. Zoek veel op en lees veel boeken.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja Kirky, maar dan moet ik alleen maar nog harder huilen......
Ik probeer nu de pijn en het verdriet een beetje te reguleren want anders kan je me opsluiten in gekkengesticht. Of ik ga naar Suriname en krab de ogen uit de jongen zn kop die mn vader heeft vermoord.
Ik ga even koffie zetten en haal mn hondje mee naar boven, de lieverd, ohohoh wat maakt dat een verschil, zo'n beestje met onvoorwaardelijke liefde :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zo
Kop koffie, hondje op schoot, wat wil een mens nog meer...
Straks maar eens even naar buiten weer. Heb een prachtig wandel gebied ontdekt wat op fietsafstand is te bereiken.
Even weer wat lucht happen. Dank voor het meevoelen. Dat scheelt zooooooo enorm. Ben ik weer een eitje kwijt :)
Koffie, sigaretje, en wie weet wordt het toch nog een fijne dag haha

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Daar zeg je me wat, kirky....
Verdriet kan verdraait eng zijn hoor, al dat gevoel. Poeh, Zit er weken tegenaan te hikken. Eigenlijk zou er bij een uitvaartverzekering ook soort uithuilbrigade moeten zijn, waar je je verdriet kan neerleggen...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Misschien wel eens een idee om naar een kerk te gaan. Waar je een kaarsje aan kan steken. Een spiritueel moment.
De as van mn vader staat hier bij mij in huis, en ik steek natuurlijk wel eens een wierookje aan en een kaarsje, maar het is toch anders dan dat je naar een gedenkplaats gaat.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Zeg Woman, ik wil je niet van je fietstocht afhouden, maar heb je er nog niet aan gedacht om de as van je vader op een mooie plaats uit te strooien? Bij wijze van ritueel? Je kan natuurlijk ook een beetje voor jezelf houden, veel uitvaartwinkels hebben van die mooie medaillons speciaal daarvoor.

Akelei,ik was net ook even wat anders doen, maar het geeft inderdaad soms wel een wat sneu gevoel als je wat wil vertellen en ineens schrijft er niemand meer. Hoe gaat het met je?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Kirky: :):musicnote: Gefeliciteerd!!!!! :present::moon:

Woman: Je hoeft niets te doen, laat maar komen zoals het komt.
Lekker de natuur in meis! :heart:

Rapilos :heart:

Vind mijn draai weer wat
Er zijn nog wat naweeƫn en moeheid van de grote hoofdelijke onrust
in het lichaam voelbaar. Mag.

Had gister op de koop toe nog een heuse puberale ruzie met mijn vader
Het zou schelen als ik het verzet opgaf, en hij misschien wat minder streng
Maar daar kan ik niets aan doen. Soms duikt ie daar weer in
Misschien ook een mechanisme ter bescherming van mijn moeder wie het
soms teveel wordt. Ik ben dan natuurlijk een makkelijke "zondebok" want ik wist het
toch al nooit enz.
Punt is dat ik niets meer daarmee kan, maar in onoplettende situaties met ogen open
in "de val" loop en ook weer een oud patroon uit de kast haal. (Weglopen, hoogst verontwaardigd,
tent in de auto, bekijk het maar! Ben terug gegaan, zonder "hangende pootjes gevoel" )

Tsja zo zouden we tot in eeuwigheid door kunnen blijven gaan...

Maar ik was verstandig en zag weer hoe het zat
Het komt vast nog eens ter sprake op een moment
Sta wel open om te kijken dan

Kinderen, daar kijk ik ook veel naar. Zeker nu ze er continue zijn
Dochter haar eigen tent, als puber kan ze zich lekker terugtrekken
en omkleden zo vaak ze denkt dat nodig is.
Ik kijk niet in mijn uitgeleende tent :D

Zoon vind het allemaal nog niet zo belangrijk. Slaapt bij mij in de caravan.
Gewoon relaxed. Gezellig. Beetje tekenen, gekregen suske&wiske in Ć©Ć©n keer uitlezen
Vraag ik me af, zie ik daar een verslavingsgevoeligheidje?
(tssss...)

Straks gaan we pannenkoeken bakken.
Morgen heb ik ze een dagje aan Klaas uitgeleend
Die had wat gewonnen bij de alzsiR racingdays, vriendje mee.
Kan ik eens op mijn gemak weer naar binnen kijken en wat herinrichtingen
hier en daar in de caravan uitvoeren...

Ik merk hoe fijn een eigen plekje is
Wat is dat fijn!!
Waar ik de dingen op mijn eigen manier kan doen.
Zie ook dat dat altijd wel kon (nietus) maarja dat was en komt niet terug.

Zo is het goed. Dat voelt okee.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Best een interessante insteek Kirky.
Vroeger dacht ik altijd dat ik helemaal mee moest leven in iemands verdriet, en dat ik dan zelf niet meer blij mocht zijn.
Nou, dat kan best samen gaan, dat je blij bent voor jezelf en toch meeleeft met een ander.
Eigenlijk denk ik zelfs dat je meer te geven hebt als je zelf ergens blij om bent.
Of is dat raar?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Prettige avond Marjo, en geniet van de pannenkoeken.

Vaak denk ik trouwens dat toeval niet bestaat. Iemand stuurde mij een mailtje en daar stond om een of andere gekke reden het mail-adres van een ex-zwager boven. A lot of water under the bridge, zeg maar.
Ik heb hem een mail gestuurd, beetje beverig van onzekerheid, maar het is inmiddels een erg leuke mailwisseling geworden. Blijkbaar was het daar de tijd voor.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...