Zaterdag 8 Augustus

[Macha]

Suffertje, veel sterkte

Vie, volgende week is ons verlof uit.
Het drinken van mijn lief bekijk ik dan wel, niet vooruitlopen denk ik maar.
Er komt geen drank in huis, dat is positief.

Zo, ik ga nu aan de strijk.

En, vandaag drink ik niet.

Liefs aan allen.

[Sara]

Lief van je Vie!
Zou wel heel ondankbaar zijn als je vriendin een versierpoging zou ondernemen zeg;)!
Ja, het is rustigjes hier, hè?
Dar zit in de Ardennen, maar waar zit Tas? Heb ik echt niet mee gekregen.

[Vie]

Ja, dat moet moeilijk zijn voor zo'n jong van 5, Suf.
Hoe gaat dat latten verder (nieuwsgierig), hebben jullie vaste dagen afgesproken, of zomaar ad hoc, wanneer het jullie beiden uitkomt?
Ik heb een tip voor je, als je het tenminste wil: ga niet van lat-dag tot lat-dag leven. Ik bedoel, alsof alleen die dagen waarde hebben. Maar pak iets voor jezelf op, ga ook verder met je eigen leven.
Zijn er dingen die je zonder gezin leuk/interessant vindt om te doen?
Mijn gevoel bij jouw postings is, dat je de "macht" nu erg in haar handen legt.
Of zie jij dat anders?

[Sara]

Albertina en Macha: waar halen jullie de moed vandaan?
Zo vroeg al zoveel huishoudelijk werk!
Afgelopen dagen met het mooie weer steeds wasjes gedraaid, resultaat: giga berg strijkwerk en daar heb ik dit weekend nou helemaal geen tijd voor. Goeie planning.......:$

[Vie]

Het zal allemaal wel loslopen Sara. Maar mijn gedachten denken weleens wat.
Mijn lief heeft haar een paar keer gezien en hij was nogal gecharmeerd van haar, en vice versa.
Dat kan, ik vind ook wel eens iemand speciaal en leuk. Maar ik dacht aan zoiets als, katten op het spek binden.
Rudy leert ons: loslaten, geen controle willen hebben.
Het komt zoals het komt.
En ik zit net te preken dat Suf niet te afhankelijk zou moeten zijn, dus laat ik dat nou zelf ook niet worden.
Leuke dingen doen vandaag, en er een positive draai aan geven: lekker een dagje alleen.

[albertina]

Sara,

ik bn een ochtend mens, als ik meteen de klusjes doe die ik moet
doen loop ik er ook niet tegenaan te hikken.
Elke morgen een paar klusjes en de boel blijft netjes.
Heb ik mezelf aangeleerd, als ik uit mijn werk kom heb
ik absoluut geen puf meer.
Vandaar.

[HenkT]

ik ga de dag beginnen, veel plezier en tot later allemaal

[Sara]

Duidelijk, Vie, ook dat knagende gevoel.
Ben zelf trouwens ook een control-freak! Heb erg veel moeite als mijn ritme verstoord wordt en ik niet zelf kan bepalen hoe dingen lopen. Zie daarom als een berg tegen dit weekend op, ben opgestaan met koppijn en diarrhee, allemaal spanning. Het zomerfeest van de hondenclub is voor mij echt geen feest dus. Bang om een paniekaanval te krijgen. Angst dat ik niet weg kan als ik het ff niet uithoud. Twee hele dagen tussen de mensen is voor deze Einzelgänger wel erg veel.

Zo en nu moet ik echt aan de slag want hele program in elkaar drukken zodat ik tegen 13 uur clublid met hond en kind kan ophalen en we gezamenlijk naar Duitsland tuigen.
Het erge is ook nog dat er de laatste tijd veel spanningen zijn op de club. Het voortbestaan hangt aan een dun draadje. Spanning alom dus.
Nou ja, ik ga proberen er het beste van te maken.

Lieve mensen: goeie dag en fijn weekend.
Sterkte voor wie het nodig heeft!

"Good goan!":heart:

[NoaduBois]

Dag 7 alweer, gaat hard op deze manier! Zolang ik ziekig ben, en de kroeg niet induik vind ik het eigenlijk vrij eenvoudig vol te houden, een geluk bij een ongeluk.

Vie, wat super aardig van je van die kaart! En over je vriend.. bij mij spookt ook wel eens wat door m'n hoofd, maar uiteindelijk gaat 't toch om vertrouwen. Mijn moeder zei altijd (ook tegen ons): 'als je t ergens anders beter kunt krijgen, dan moet je gaan.' Die vind ik wel sterk.

Nu eerst het gebouw doorsluipen, en de krant ophalen, hopelijk kom ik niemand tegen in de boxershort van mn vriend, haha

[Suffertje]

Nee, je hebt gelijk Vie, de macht ligt bij haar. En terwijl ik altijd de dominante was. Niet dat ik of we dat wilden, maar dat was gewoon onze natuur. Altijd al; geweest. Dit voelt ook heel vreemd.
Voel me een beetje een vreemde nu. Geen partner, maar een vriend. Heel vreemd.
Ik heb zeker bezigheden en een aardige kennissenkring. Ben nu aan het "rouwen" en eenzaam voelen, maar ik ga niet verpauperen. Heb dit 1x zo serieus eerder meegemaakt (zonder kinderen) en het scenario verliep redelijk hetzelfde. De gevoelens ook.
Ik kom zeker boven, maar mijn god, wat hoop ik dat dit allemaal goed komt en mijn partner weer gezond in haar bol wordt. (geloof me, daar ligt het echt aan hoor, de burnout, stress en oververmoeidheid moet eruit en ze moet mij weer vertrouwen als toeverlaat en van me houden). Vorige week waren er een aantal emoionele momenten van haar waaruit goed bleek dat ze echt wel van me houdt, maar ze weet het gewoon zelf niet meer.

En ja, de contacten....

1e weekend - meisje bij mij, jongetje bij haar
2e weekend - beide bij haar
3e weekend - jongetje bij mij, meisje bij haar
4e weekend - beide bij mij

Daarnaast de woesdag zwemmen bij mij (zwemles)

Verder links en rechts samen met zijn vieren over en weer en hier en daar nog ruimte inlassen voor ons tweeen. Kinderen naar opa en oma.

We zullen zien hoe dat uiteindelijk loopt, maar vergeleken met de meeste gescheiden vaders kom ik hier denk ik wel geweldig mee weg, al moet ik wel zeggen dat er ook een hoop intensitiviteit in zal zitten, want ze wonen straks wel 65 km file verder weg.

Nou ja, er zal als het goed is ook vaak samen gegeten en geslapen worden. Werkt dat echt, dan zal het een hoop ontlasten. Mijn werk is van haar een half uurtje rijden nl.

[Vie]

Fijne dag Henk!

Sara, is er iets waar jij je van te voren mee kan ontspannen? Bijvoorbeeld een uurtje jouw muziek en yoga ofzoiets, of een mantra: Ik Krijg Geen Paniekaanval!
Meid, al die andere mensen zijn net zo onzeker als jij en zitten nu misschien ook al een beetje te stressen.
Is trouwens wel iets dat me opvalt aan veel mensen die hier schrijven en zelf heb ik er ook wel last van: dat we altijd denken dat "anderen" het allemaal onder controle hebben. Dat is niet zo. Heel veel mensen spelen een rol als ze in gezelschap zijn.

Suf dan is het misschien wel goed dat jullie elkaar een tijdje wat meer loslaten. Jij bent met drank op toch ook een partner voor haar geweest die er niet voor haar was? Wel een beetje flauw van je om het nu allemaal op haar bolletje te schuiven. Maar het blijft moeilijk, zoiets. Veel sterkte.

[Vie]

En Noa, ben je veilig in je boxershort langs de klippen gevaren?

[tapas]

sinds dat ik mijn ogen heb laten laseren heb ik daar geen last meer van
brrr, brilletjes en lenzen...

goeiesmorgens deze morgen. Laatste dingetjes inpakken en dan om een uur of 3 ga ik weg.
Hond heb ik gisteren weggebracht en om eerlijk te zijn is het best wel even lekker zo, even de verantwoordelijkheid uit handen geven.

Rudy bedankt voor je verhaal, ik kan erg slecht tegen mensen zoals jij jezelf beschreef, die de controle willen houden en alles in de hand willen houden, op het ziekelijke af.
Nu snap ik iets beter waarom ze het doen, al kan ik er nog steeds erg slecht tegen

Hopelijk is de grijze lucht van vandaag geen voorbode voor de komende week... duimen dat de zon nog gaat schijnen.
Ik vind het wel spannend hoor, maar heb gelukkig nu wel wat meer zin om te gaan. Het zal voor mijn doen een saaie 'vakantie' worden.
Op dit moment houd ik me best wel aan een vast ritme, vroeger nooit gedaan, en dan ook nog eens geen alcohol. Ik word nog een saaie tut maar dat is dan maar even zo
maar eens kijken hoe dat bevalt en of ik op die manier ook nog lol kan hebben

[Vie]

Dag saaie tut Tapas, ik hoop dat je heel veel plezier hebt en heel veel inspiratie opdoet met de workshop.

[NoaduBois]

Hihi ja ik heb t gered in mijn boxershort. Het was wel gevaarlijk, ik had mijn deur open laten staan, maar daarvan geen sleutel mee... ineens dacht ik : wat gebeurt er als die deur dichtvalt? Sta ik daar zonder lenzen/haar op onweer/boxerhort+slaapshirtje aan... Geen telefoon... Niemand in de buurt... Aaargh! Hahahaha, dat was echt erg geweest

Over controle gesproken... ik heb t gevoel dat die controle mij op t goede pad houd, en dat als ik alle touwtjes loslaat ik mezelf straks weer terugvind in dezelfde situatie als 2 jaar geleden... Ik vind een beetje controle juist wel goed, het heeft me gebracht waar ik nu ben.

[AlbertRemmo]

Goede morgen allemaal,

ik ga zo weer werken

fijne dag:rose:

[Ziza]

Suffertje,

Ik hoop dat jij weer gezond in je bol wordt.
En een suggestie : probeer een andere motivatie te vinden want het kan ook zo maar dat je partner en kids wegblijft en wat dan ?
Zij is in ieder geval gezond genoeg om iemand (tijdelijk) te verlaten die in een aktieve alcoholverslaving zit en dat vind ik reuze knap. Moet haar en die kids ook rust geven i.p.v. die opgekropte spanningen in huis. Jij bent verantwoordelijk voor de oplossing van jouw probleem ; alcoholverslaving.
Stop met de slachtofferrol en own up.
Wees een voorbeeld voor je kids.

Sterkte en blijf terugkomen en delen.

[Sara]

Ja da's waar Vie, van die anderen die ook maar doen alsof.........
Mijn "mantra" is een verkorte versie van de rozenkrans, daar kan ik m'n kop leeg mee maken.
Maar ik ga straks voor de zekerheid toch maar ff wat valium scoren bij de apotheek

Tapas:je hond zit vast goed en vermaakt zich op dit moment waarschijnlijk prima. Nou jij nog!
Hele fijne week en sukses! Geloof er geen biet van trouwens dat je saai bent

Nou ga ik echt uitloggen.
Dag allemaal!

[albertina]

Tapas,

een fijne week!
Probeer ervan te genieten.

[Hermie]

Goedemorgen allemaal en AR en werk ze:present:.

Suffertje wat kom jij arrogant bij mij binnen zeg op deze morgen. Het ligt allemaal aan je ex en haar 'bolletje'. Met jouw bolletje is niets mis mee zeker. Sorry hoor maar ik denk persoonlijk dat je maar eens goed moet nadenken. Niet zo'n leuke binnekomer van mij maar hier kan ik niet zo goed tegen. Je ex zeg ik maar even doet het toch maar allemaal. Althans zo lees ik het en corrigeer me als ik het niet goed heb.

[albertina]

Werk ze vadaag AR!

[Suffertje]

Goedemorgen Hermie,

Excuus, zo was het natuurlijk niet bedoeld, maar dit verhaal leeft al 3 maanden en drank is niet uitsluitend de oorzaak. Er speelt meer (en dat dan voornamelijk van haar kant), maar de standpunten die zij inneemt en kritieken neem ik absoluut serieus en zijn grotendeels aan mij te wijten.
Ik werk daar keihard aan en eea heb ik in eerdere berichten al beschreven.

Waar ik op dit moment nog steeds geen vat op heb is echter haar geestelijke en lichamelijke gesteldheid. Dit is een ander hoodstuk waar alcohol en levenstijl van ons beider ongetwijfeld wel een aardige rol in hebben gespeeld, maar ik (behalve haar veel ontlasten en rust geven wat ik ook doe) weinig invloed op heb. Voor het punt "gevoel" heb ik moeite mee. Ze zegt dat dat (even) weg is, maar is voor mij moeilijk voor te stellen. Als je nou altijd al geen noemenswaardige relatie had misschien, maar wij pasten erg goed bij elkaar en onze omgeving kan het zich ook niet voorstellen.

Maar goed, laat ik heel duidelijk zijn dat ik van mening ben dat ik de grootste veroorzaker ben van de huidige situatie en daar ook heel hard mee bezig ben. Alcohol heeft als een rode draad gefungeerd en vandaar dat ik (absoluut ook voor mezelf hoor) daar resoluut mee gestopt ben.
Blijft wel een feit dat mijn partner ook wat onredelijkheden heeft gehad de afgelopen 2 jaar welke ook niet mis zijn, maar ik haar wel vergeven heb. Streep onder gezet en weer verder gaan. Helaas lukt dit andersom niet zo goed. Zij rakelt steeds zaken uit het verleden op, dus moet dat duidelijk nog een plek geven. Waarschijnlijk als ze straks die rust heeft.
Maar goed.. Ik wilde niet arrogant zijn en besef me mijn schuld, maar waar twee vechten.....

[Hermie]

Suffertje ik snap je verhaal, pb je nog wel een keer. Zorg gewoon dat je het voor jezelf op de rit hebt en wat er verder komt zie je dan wel weer. Wat ik wel uit ervaring weet is dat je moet proberen om voor de kinderen toch wel 1 lijn te trekken. Ze hoeven/moeten niet kiezen want dat is echt funest. Mijn ex en ik konden elkaars bloed wel drinken maar over 1 ding waren we het eens: onze dochter dus houdt het welzijn van je kids voor ogen want ze pikken zoveel op.

[Ziza]

Suffertje,

Ik hoop dat je wakker wordt en beseft wat er met je aan de hand is.
Het is niet "De grote Suffertje Show" ; er zijn meer mensen betrokken in jouw leven dan alleen jij.

Je hebt geen idee wat voor impact jouw alcoholprobleem heeft op je kids.
Toen ik terugkwam bij mijn gezin na een twee jaar lang gescheiden te hebben geleefd zag ik pas wat voor invloed het had gehad.
Mijn zoontje (nu 7 jaar) vroeg elke keer als ik wegging "papa je komt wel thuis he straks?"
Dat heeft ie zeker twee jaar gedaan en soms doet het nog steeds.

Je zal er wel achter komen en ik hoop snel en dat je jezelf weer snel op de rails hebt.

Ik ga er van door.

Iedereen een fijne dag en tot later.

[tapas]

Ik ga er gewoon van genieten Albertina!! ik heb er wel zin in, gelukkig
en Noa, het is helemaal waar van die structuur alleen heb ik er altijd een enorme weerzin tegen gehad, en eigenlijk wist ik gewoon niet hoe ik dat aan moest pakken om structuur en regelmaat in mijn leven te integreren.
Ik heb nu wat tips gekregen van een mede ADHDer en dat zijn gouden tips geweest
structuur en regelmaat is helemaal niet zo erg merk ik nu, terwijl ik echt bang was dat ik mijn eigenheid daardoor zou verliezen. Dat impulsieve blijft er toch wel.
Het geeft me een houvast en een basis waarop ik daarboven wat kan 'spelen'