zondag 1 november 2009

[Houtje]

Wie alleen loopt

Wie alleen loopt,
raakt de weg kwijt.
Alleen uit de gemeenschap
komt de wijsheid.
Eén hand kan geen touw
om een bundel knopen.

Wie alleen loopt
raakt de weg kwijt.
Wie dan valt,
heeft niemand om haar te helpen.
Wie dan schreeuwt,
heeft niemand die haar hoort.
Wie alleen loopt,
gaat gebukt onder haar last.
Niemand deelt haar vreugde
niemand haar verdriet.

Wie alleen loopt,
raakt de weg kwijt.
Zij heeft maar twee voeten,
zij heeft maar twee armen,
zij heeft maar twee ogen.

Maar in de gemeenschap
heeft ieder duizend handen,
heeft ieder duizend voeten,
loopt niemand ooit alleen.

Patrice Kayo
Uit: Kameroen


Ik wens iedereen een dag met sterkte om elkaar de hand te reiken
Ik wens iedereen een dag met sterkte voor zichzelf en de ander

p.s. ik werd wakker en ga het "leef-je-uit-dradje niet lezen;
ik ben ervan overtuigd dat de kracht van dit forum zit in samen delen
om maar met Rudy te spreken "delen is helen".

Een fijne drankloze dag wens ik iedereen!

[albertina]

Goedemorgen,

mooi Houtje.
Ook hier brandt al een kaarsje,
naast de foto van mijn moeder.
Zo herdenk ik haar, met een gevoel
van acceptaie, ondanks de leegte.
10 jaar is zij er al niet meer,
de leegte went nooit.
Vanmiddag gaan wij naar mijn vader,
zoals ik al schreef eten wij daar gezamelijk.
Wellicht zal er ondanks het verstrijken der jaren
een traan worden gelaten.
Maar er zullen ook erg veel goede en dankbare
herinneringen zijn.
Het is goed zo.

[Driek]

GOEDEMORGEN ALLEMAAL ,

Het zijn de mooie woorden weer die het doen deze vroege morgen.

[Vie]

Goeiemorgen.

Tina veel sterkte vandaag, ik hoop voor je dat het een mooie herdenkig wordt, ondanks de leegte.
Met veel lieve herinneringen.

[Driek]

Albertina ,

Veel sterkte gewenst vandaag .

[albertina]

Het verdriet en de hoop.

Er was eens een kleine vrouw die langs een stoffige veldweg kwam. Ze was wel al tamelijk oud maar haar loop was licht en haar lachen, had de frisse glans van een onbezorgd meisje. Bij een inééngekrompen gedaante bleef ze staan en keek naar beneden . Ze kon niet veel herkennen. Het wezen dat daar in het stof op de weg zat leek bijna figuurloos. Het deed haar denken aan een grauwe flanellen deken met menselijke vormen. Ze bukte zich en vroeg "Wie ben jij?"

Twee bijna levenloze ogen keken moe ophoog. "Ik? Ik ben het Verdriet." Fluisterende een stem stamelend en zo zacht dat ze het bijna niet kon horen. "Och, het Verdriet! ", riep de kleine vrouw blij alsof ze een oude bekende begroette. "Je kent mij?" vroeg het Verdriet wantrouwend. "Natuurlijk ken ik jou. Steeds weer heb je mij een stuk weg begeleid". "Ja maar, stotterde het Verdriet, Waarom vlucht je dan niet voor mij?" "Waarom zou ik voor je vluchten, mijn liefje? Je weet toch zelf maar al te goed dat je elke vluchteling inhaalt. Maar wat ik je wilde vragen, waarom zie je er zo moedeloos uit?' "Ik... Ik ben verdrietig" antwoordde de grauwe gedaante met gebroken stem. De kleine oude vrouw ging naast haar zitten. "Je bent dus verdrietig" zei ze en knikte vol begrip met haar hoofd. "Vertel me eens wat jou zo bedrukt."

Het Verdriet zuchtte diep. Zou dit keer echt iemand luisteren? Dat had ze zich al zo vaak gewenst. "Ach, weet je, begon ze voorzichtig, het is zo. Niemand mag mij. Het is nu eenmaal mijn bestemming om onder de mensen te gaan en een tijdje bij ze te blijven. Maar als ik kom schrikken ze terug. Ze zijn bang voor mij en mijden me als de pest.".

Het Verdriet slikte hard. "Ze hebben spreekwoorden uitgevonden met welke ze me willen verbannen. Ze zeggen "Ach, het leven is een groot feest". En hun valse lachen leidt tot maagkrampen en ademnood. Ze zeggen "Geërgerd is datgene wat hard maakt". En dan krijgen ze hartpijnen. Ze zeggen "Je moet je maar bij elkaar houden" En ze voelen het getrek in de schouders en de rug. Ze zeggen dat alleen zwakkelingen huilen. En de opgekropte tranen doen hun hoofd bijna uit elkaar springen. Of ze verdoven zich met alcohol of drugs opdat ze mij maar niet hoeven voelen."

"Och ja, bevestigde de vrouw, zulke mensen ben ik al vaker tegen gekomen.'! Het Verdriet zakte nog verder in elkaar."En dat terwijl ik alleen maar de mensen wil helpen. Als ik heel dicht bij ze ben kunnen ze zich zelf ontmoeten. Ik help hen een nest te bouwen waar ze hun wonden in kunnen verzorgen." Wie verdrietig is heeft een erg dunne huid. Het leed breekt weer op als een slecht genezen wond en dat doet pijn. Maar alleen wie het Verdriet toe laat en alle ongehuilde tranen huilt, kan zijn wonden werkelijk genezen. Maar de mensen willen helemaal niet dat ik ze help. In plaats daarvan schminken ze een schelle lach over hun littekens. Of ze leggen een dik pantser over hun bitterheid heen." Het Verdriet zweeg.

Haar huilen was eerst zwak ,toen sterker en tenslotte erg vertwijfeld. De kleine, oude vrouw nam de in elkaar gedoken gedaante troostend in haar armen. Wat voelt ze warm en zacht aan, dacht ze en streelde zachtjes het bevende hoopje. "Huil maar, verdriet" fluisterde ze liefdevol. "Rust maar uit zodat je weer nieuwe krachten krijgt. Vanaf nu zal je niet meer alleen zijn. Ik zal je begeleiden zodat de moedeloosheid niet meer aan de macht is." Het Verdriet stopte met huilen. Ze ging rechtop zitten en bekeek haar nieuwe met gezellin verbaasd aan. "Maar .. ...maar.. wie ben jij eigenlijk?" "Ik?", vroeg de kleine oude vrouw grijzend, maar daarna lachte ze weer onbezorgd als een jong meisje, "Ik? ,ik ben de Hoop."

Ooit geplaatst door Safi.
ik blijf het een mooi verhaal vinden.

[Driek]

Jeetje wat kunnen jullie goed dichten en rijmen .

[Vie]

Thé ik wil ook graag weten hoe het met Tasseke gaat, ze had zo'n kiespijn.
En ik durf het haast niet te zeggen, maar wil er misschien iemand een bakje koffie met me delen en een zelfgebakken croissant?

[Sandra]

Goedemorgen allemaal,

Tina veel sterkte vandaag. En geniet van de samenzijn.

[Vie]

Rustig draadje vandaag. Hi Sandra, alles OK met jou?
Vanmorgen vroeg ben ik al met de honden op sjouw geweest, maar het weer ziet er zo goed uit, dat ik ze maar weer op sleeptouw ga nemen naar het strand. Stukje rennen, positieve hersenstofjes opdoen, want ben een beetje in mineur.

[Driek]

Hoi Aura ,

Fijn je weer te zien en dat je lekker geslapen hebt .
Ja heb zelf ook lekker geslapen en voel me nu echt goed .

Knuffel , Driek

[AlbertRemmo]

Goede morgen

Tina sterkte vandaag

ik ga weer naar Will verder helpen met de verbouwing

tot later

[Driek]

goedemorgen albert ,

veel geluk vandaag met verbouwen ......

tot later

[Flodder]

goeie morgen iedereen,

een dikke proficiat voor de jarige en ik wens haar veel geluk..


vandaag maken we er een droge dag van niet, ik alleszins...na mijn uitglijder van donderdagavond.
nog steeds heb ik er last van,, ik snap het niet goed..zooo ziek geweest en na een paar dagen heb je toch terug weer zin in iets te drinken.

doeiii allemaal en een rustige dag vandaag.
h.h.

[Driek]

Ga effe een stevige wandeling maken nu het nog kan (regen) lekker langs het strand .


Ook goedemorgen Isa .

tot later

[Flodder]

amai, Albertine..dat was een mooi verhaal, echt zoiets om een grauwe, triestige dag ...met veel moed te beginnen.
h.h.

[bolletje]

Moggu Kanjers.

Tina heel veel sterkte vandaag en dat er maar veel mooie momenten gedeelt kunnen worden.

Thé Heb het draadje van gisteren nog ff gelezen. Wat ontzettend vervelend dat het met je Pa niet beter wordt. Hopelijk dat ze morgen iets kunenn gaan doen dat dat verandert.

[bolletje]

Bol heeft goed geslapen. Wel lang. Tot kwart voor negen. Het was zo zalig in bed. Niet te warm of te koud.
Dan kan ik echt liggen genieten van het in bed liggen. Ben normaal niet zo'n slapert, vind het eigenlijk zonde van m'n tijd.

[Houtje]

Ik heb tot 6 uur opgezeten, sapje gedronken, enz.
Toen dacht ik weet je wat?
Ik ga nog even liggen, lekker de benen strekken.

En nu?
Ben ik gedouched en aangekleed.
En heb ik besloten maar weer eens naar de kerk
te gaan.

Zomaar.

DUs: haren in model, beetje make-up, ze luiden al.
Snel Houtje, maar met rust in mijn hart.

[bolletje]

Driekske hoe is het vandaag met je joh? Heb je vanacht goed kunnen pitten? Voel je je al wat rustiger of nog steeds gejaagd?

[Har]

Goedemorgen allen
Ik wens de mensen die vandaag herdenken veel sterkte. Lijkt me, dat je van herdenken iets moois kunt maken

Heb lang geslapen...om 22.30 zijn we beiden in ons bedje gestapt, doodmoe. Heeft wat mij betreft, te maken met de bijwerkingen van Seroquel; was gisteren behoorlijk misselijk.
Voel gelukkig op momenten ook de rustbrengende werking die van het medicijn behoort uit te gaan....zal er voorlopig mee moeten leven.

Ik hoop voor jullie dat de draad vandaag verschoont blijft van gehakketak, ben er zelf niet om te lezen.
Maak er, met al de regen op komst een fijne forumdag van
Groet,
Har

[bolletje]

Mogge Har, Hoop dat je vandaag niet al te veel last krijgt van dufheid. Dat is erg lastig. Ja meestal zijn de bijweringen van medicatie maar tijdelijk.

[Har]

Thx Ari

Mijn moeder is op 3 juni 1983 overleden, mijn vader 6 december 2003. Heb bijzondere herinneringen aan het overlijden van beiden...nog niet eerder de 1e november als datum om te herdenken genomen.
Ga dat vandaag eens doen, door middel van het bekijken van oude foto's....daar zal N. ook best voor in zijn lijkt me zo, zal het zo aan haar vragen. Leert ze een beetje mijn familie kennen als ik mijn herinneringen ophaal.
Ga haar uit bedje trommelen (lees: er zelf nog even inkruipen )
Houdoe!

[pippie]

Goedemorgen alllemaal

[pippie]

Tina, veel sterkte vandaag!

Liefs Pip