Spring naar bijdragen

Zaterdag 19 juni 2010


Yvonne

Aanbevolen berichten

  • Antwoorden 600
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

Wing, ik snap je.... dat verwondert je miss niet.
Mijn vriendje is net zo. Ongeveer als jou.

We ontmoeten elkaar in een storm en wisten nog iets van toen we 22 waren.
Vrij puur enzo.
Maar 32 jaar later ben ik veranderd en heb ik een bang leven overwonnen door alles alleen te moeten doen. Ratio hield me overeind, al ken ik ook de andere kant.
Ik dacht dat hij werkelijk begreep hoe eenzaam dat was en hoopte dat hij het ondanks mijn angsten, maar wel met mijn inzet zou durven aangaan.
Dat was niet zo.

Ik kan moeilijk mijn muren zomaar slechten.
Dat is ernstig pech. Ik ben een goede vrouw.
Dat er weing geduld is of praten over....
Als het praten stopt... Kijk als dat niet hoeft, okay.
Maar wanneer hoef je niet meer te praten??
Als je beide zover bent??


Toch geloof ik er niet in dat we enkel leven voor onszelf en ons eigen ikje.
Je leert van elkaar. Er is meer.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
wilrijk

Boeiend hoe zo 's avonds laat leuke gesprekken nog ontstaan. Ik lees ze gretig mee, maar het is hier te druk om eigen inbreng te geven. Jammer.


Ben er ook wat te gevoelig voor momenteel denk ik
;)



Nog even voor jou Wil :sun:
Je kunt niet alles tegelijk, fijn dat je meeleest.

En "te gevoelig zijn" , bestaat dat?
Mag dat niet van jezelf of wil je dat op dit moment liever niet?

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik voel domweg heel veel pijn omdat mensen maar langs elkaar heen schaven en vleien en er weinig verantwoordelijkheid wordt genomen. Voor de pijn van de ander, ook. Omdat je die wel degelijk pijn doet: ook ik en ook ik neem mijn verantwoordelijkheid. (niet altijd) Ik ben geen slachtoffder. Maar ik wil er wél contact over met die ander, welke ander dat ook is! Werk, supermarkt. Sorry zeggen kan al zooo'n gorot verschil uitmaken. Doe ik dat altijd wel? (?)
Een beetje begrip voor waar de ander staat. Begrijpen.......belangrijk woord.
Lekker op je eigen stuk gaan zitten is makkelijk zat.

Ik heb gister de wind van voren gehad van mijn dochter van 32 omdat ik het niet trek in mijn relatie.
Ondanks dat was ze ook liefdevol.
En IK : ik heb het gewoon met mezelf te doen, ik bedoel: te maken. Het is okay. Want het is zoals het is.


Jaghh, ik ben mensen even beu geloof ik.

Het bljven zo vaak mooie verhalen, als sprookjes.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Cath :heart:

Dat laatste zinnetje raakt me eigenlijk best wel. Geef aub de hoop niet op in de mensheid. Er zitten echt wel goede zielen tussen hoor. Zeker hier op dit forum heb ik toch al gemerkt.
Laat dit een vluchtig moment zijn, en klim uit het dal. De beloning wacht je :present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Marjo, je bent en blijft een erg bijzondere vrouw waar erg veel liefde inzit volgens mij. Slaaplekker !

Ik ga alweer naar het volgende schip, het houdt hier niet op. Wat ga ik moe zijn straks !
Tot seffes, als er nog iemand is ?

Marika, hier alvast een :heart: voor onder je riem ;)

Wing, ik begrijp je beter en beter :D

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ik lees al even mee nu.
En kwam binnen omdat ik me alleen voelde. Liever zou ik nu echt met iemand in gesprek zijn. niet via een scherm, maar iemand die ik écht ken.
Ik heb mn alleen zijn voorheen steeds weggedronken. Om dát maar niet te hoeven voelen. Werkte best goed.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dank voor de knuffel Marika. Wil je er graag eentje terug? :sun:

Ik realiseer me tegelijkertijd ook wel dat het ook een soort zelfverkozen eenzaamheid is hoor. Teveel muurtjes die ik opgebouwd heb. En dan komt er weer een moment waarop ik denk: die kan ik best eens afbreken. Dat doe ik dan. En BAMMMM, komt er weer iets of iemand tussendoor die me weer laat denken dat ik het beter maar weer op kan hogen, die muur.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Wij zijn er hier voorbij geschampt Marika: wat verwoordt je dat mooi!

Jemig.... ik ben hartsikke verdrietig.
Alles bestaat namelijk naast elkaar.....natuurlijk......
ik voel me supersterk.... heb ook verdriet, maar kan het allemaal plaatsen.
Ik kan in de energie van de ander meegaan (het samen) , maar.... moet dan weer die van mezelf in de gaten houden. Want het moment komt: pats.... Gevoelig? nee hoor!!......

Oh, er is misbruik van me gemaakt! Ik zeg niet nu, maar ooit.

Ik kijk dus naar openende bewegingen om me heen, die me kunnen helpen. Die hoop geven.
Geen gesloten systemen.

Ik heb ruimte nodig....pfff

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...