Spring naar bijdragen

dinsdag 12 oktober


igor

Aanbevolen berichten

Rapilos ik heb een jaar in de ziektewet gezeten door mijn drankverslaving (kantje boord). Daarnaast mocht ik ook nog mijn dochter van toen 8 opvangen (wat ik graag gedaan heb en nog steeds doe maar dat heeft wel zijn tol geeist als pa zich erbuiten houdt). Daarna ben ik meteen begonnen met solliciteren maar kennelijk voor mij zoveel anderen. Klinkt zielig zo hè en zo voel ik me nu ook als een loser.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

  • Antwoorden 263
  • Created
  • Laatste antwoord

Top Posters In This Topic

Top Posters In This Topic

We horen hier van iedereen maar één kant van het verhaal. Ook van jou.
Wat Will betreft .. hij heeft volgens mij meerdere keren hier wel de hand in eigen boezem gestoken over zijn aandeel in het einde van zijn relatie. Los daarvan staat echter wel dat het niet zo netjes is om dan voor de rechtbank notabene (!) met bagger te gaan gooien. Dat zegt iets over diegene die dat doet.
Relatie werkt niet, dat is al erg genoeg maar handel het netjes en fair af. Is mijn mening. :)

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Nog even dan een tipje Hermie. in je sollicitatiebrief kan je kort benoemen dat je weliswaar drie jaar uit het arbeidsproces bent omdat je je wilde richten op je thuissituatie maar nu alles weer op orde hebt en in de startblokken staat om aan de slag te gaan. Zoiets. Laat enthousiasme zien. Dat komt nooit zielig over.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Mupke wat ik wil zeggen is dat er 2 kanten aan een verhaal zitten, ook aan de mijne alleen zal mijn ex daar niet zo open in zijn. Maar zoals het hier nu overkomt is alsof T alle blaam treft (in deze fase) en dat is niet zo, het is een opeenstapeling van. En zoals ik al zei ik hoop dat het voor Will goed uitpakt maar het mes snijdt aan 2 kanten. En wat wil je nog meer van mij horen dan?

Aanpassing: bedankt voor de tip Mupke

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
Hermie

En wat wil je nog meer van mij horen dan?



Ik wil niet perse verder iets van je horen. Lichtte alleen maar toe dat Will al erkend heeft dat hij fouten hij gemaakt heeft. En dat het nergens voor nodig is om er een vechtscheiding van te maken.
Thats all.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Een tip voor Hermie.

Er zijn toch ook mensen die een sabbatical nemen en hun leven willen reflecteren? daarna zijn ze veel meer "klaar" om te gaan werken als iemand die maar doorjakkert. Daar zou je toch ook een verhaal van kunnen maken? Dat je veel bewuster in het leven staat. Ik denk dat als jij het niet belangrijk vindt die 3 jaar (moet je zelf jouw denkpatroon daarover veranderen) dan zou het best weleens zo kunnen zijn dat zij er ook geen probleem van maken. Waar je je aandacht op richt groeit. Dus richt je op de toekomst en niet op je verleden. Het beste is trouwens om in het NU te zijn. (en het moeilijkste, wat mij betreft).

Link naar opmerking
Deel via andere websites

quote:


Originally posted by:
Hermie

Oke Mupke dan zijn we het in principe eens, een vechtscheiding is voor geen partij een voordeel. Misschien reageer ik zo fel omdat ik, achteraf, verhalen over mij (en alleen mij!) hoorde die kant noch wal raakten.



Zijn we het eens ja. Ik weet er alles van Hermie. hoe het is als de ander met pertinente leugens naar voren komt. En dan had ik nog het geluk dat ik kon aantonen dat het leugens waren omdat het over zakelijke dingen ging. Als ik alles tot op de bodem doorgeprocedeerd had was ik nu een rijk mens in financieel opzicht. Had er alleen de kracht niet voor want het kostte me teveel aan negative energie.
Boodschap is dus: kijk vooruit. Geldt ook voor jouw sollicitatie nu. laat zien dat je vooruit wiolt en dat je ervoor wilt gaan. Niet teveel aandacht geven aan een verklaring van het waarom niet-werken. Des te meer aandacht voor het nu en de toekomst. Schreef Sunny ook al.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Voor Dympf:

Gewoon aan deze kant van de hemel is er een plek die de Regenboog-Brug wordt genoemd.

Wanneer een dier sterft, dat heel dierbaar is voor iemand hier, dan gaat dit huisdier naar de Regenboog-Brug. Daar zijn grasvelden en heuvels voor al onze speciale vrienden zodat ze samen kunnen rennen en spelen. Daar is een overvloed aan eten, water en zonneschijn en onze vrienden hebben het warm en behaaglijk.

Alle dieren die ziek of oud waren worden weer gezond en vitaal, zij die gewond of verminkt waren worden weer heel en sterk, net zoals wij hen herinneren in onze dromen van de dagen en tijden die voorbij zijn. De dieren zijn blij en tevreden, behalve voor een kleinigheid, ze missen allemaal iemand die voor hen heel dierbaar is en die achter moest blijven.

Allemaal rennen en spelen ze samen, maar er komt een dag wanneer er plotseling een stopt en staart in de verte. Zijn heldere ogen staan gespannen, zijn enthousiast lichaam beeft. Plotseling begint hij weg te rennen van de groep, vliegend over het groene gras, dragen zijn benen hem sneller en sneller.

Jij bent gezien en als jij eindelijk je speciale vriend ontmoet, omhels je elkaar in een vreugdevolle hereniging om nooit meer gescheiden te worden. Gelukkige kusjes regenen op je gezicht, je handen liefkozen zijn geliefde hoofd en jij kijk opnieuw in de vertrouwde ogen van je huisdier, die al zolang uit je leven weg was maar nooit uit je hart.

Dan gaan jullie samen over

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Drup;
Moooooii,

Hermie,
Sorrie,dat ik even weg was,
Genoeg tips gehad denk ik.
Wat anderen van jou vinden doet niets ter zake.
Een uitspraak waar ik heel veel aan gehad heb is;
Wat je ook doet, roddelen doen ze toch wel.
Dus..Wat voegt het toe om je daar iets van aan te trekken.
Jij bent jij, en jij bent een kanjer!
Zo is het maar net!!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Dympf sorry dat ik over je heen gewalst ben/heb. Een dier, zielemaatje, verliezen doet pijn.. heel veel pijn. Ik kan me alle keren nog levendig herinneren, net zoals jij. Wat uiteindelijk blijft is hoe goed ze het gehad hebben en hoe veel er van ze gehouden is. De herinnering blijft.

Rapilos ja ik weet het ik weet wie ik ben en wat ik waard ben maar af en toe doet het zo'n pijn als anderen dat niet zien. Doet niets aan mijn vechtlust af maar toch..

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Ja is een mooi gedicht en schrijver is onbekend. Altijd als er een van mijn katten overleed dan printte ik dat gedichtje uit, plaatste er hem/haar foto bij met een kaarsje op een klein tafeltje met akte van overlijden. Later de bevestiging van de crematie erbij maar gaf me het gevoel dat ik toch nog een plekje had om troost te vinden en naar toe kon in mijn verdriet. Op een bepaald moment ruim je dat op in een foto album maar de eerste tijd nog niet en zo kan je zelf je tijd nemen want je voelt zelf wel wanneer dat moment is. Hoop dat het troost bied maar dit is zoals ik dat heb gedaan al helaas 14 keer.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden

×
×
  • Nieuwe aanmaken...