Vrijdag 29 Juli 2011

[BamBam]

Mogge allemaal,

Stien, goed van je dat je weer 'terug' bent.
Die eerste ligt toch altijd op de loer.

Ik vind het altijd knap dat mensen zich
weer melden, dat vraagt veel moed.

Jopie:heart::present: Take care.

[BamBam]

Lieve Stien, het doet me ook enigzins verdriet je schrijven te lezen.
Je bent al zo'n lange tijd onderweg en het moet niet gemakkelijk voor je zijn geweest. Maar gedane zaken nemen nu eenmaal geen keer en vandaag is vandaag. Gisteren is geweest en morgen moet nog komen.

Ik geloof niet meer zo in toeval en voor mij is het geen toeval dat jij weer hier schrijft. Mijn Hogere Macht laat mij zien dat ik alert dien te blijven en mijn programma niet zonder consequenties kan verontachtzamen. Als iemand hervalt is dat voor mij een waarschuwing. Stiekum heb ik wel es gedacht dat ik inmiddels zover was dat hervallen me hoogstwaarschijnlijk niet zou overkomen. Over hoogmoed gesproken...

Ik wens voor je dat jij je weg weer vindt.

[stien]

Ik heb mijzelf altijd voorgehouden als het "mis" gaat dan
terug naar af.
Niet mijzelf anders voor doen als ik ben, daar heb ik
niets aan.
Anderen kunnen van mij leren zoals ik in het verleden van
een ander heb geleerd.

Het is niet zo dat ik laveloos aan een fles hang.
Als ik hier in de kleine uurtjes ben wil ook dat niet veel
zeggen. Ik draai wisselende diensten en ben vaak op de
onmogelijkste tijden achter de pc.
Dit ter verduidelijking.

Ga door moeilijke tijden heen en waar een glaasje in de
vakantie gezellig was is na mijn vakantie niet opgehouden.
Het lijkt vakantie te blijven terwijl deze al weken voorbij is.

Zonder zelf daar erg in te hebben, komt er een oude gewoonte terug.
Nee, het is er al. Mijn gedachten wil je niet weten, is om eng
van te worden.

[Francesca]

He lieve Stien,

Fijn en tegelijk jammer om je hier terug te zien, zeker met dit nieuws. Je stond al heel lang droog, was lang voor mij gestopt, geloof ik. Ik hoop dat je snel de draad van het droogstaan weer op kunt pakken. Misschien zal het niet gemakkelijk zijn, want de 'drankduivel' is geniepig, zelfs na zoveel tijd.

Ik wens je veel sterkte, kalmte, moed en wijsheid!

Fran

[stien]

Niet depri, douwn was ik al wel door het vele
waar ik doorheen ga de laatste tijd.

Ik moest er op gewezen worden en kwam niet
uit mij zelf.
Dat heeft mij ongelooflijk doen schrikken.

Er komt dan een golf terug, voornamelijk angst.
Het heeft mij veel energie gekost in het
verleden en die heb ik nu niet.
Mis mijn kracht, motivatie.
Mijn denkraam wil niet met mij mee op moment.

[BamBam]

Afgelopen dagen waren Fran en ik in Gent. De laatste avond van de Gentse feesten.
Kleine hond was mee en die moest 's nachts plassen. Wij naar buiten om 05.00 uur.
Allemaal dronken dropjes buiten, dat was nog wel grappig ook. En die hond vindt
alle aandacht leuk dus veel aandacht. De volgende ochtend nog de laatste feestgangers
gezien, op weg naar huis, zwalkend en wel. Ook nog wel leuk.

Wat ik minder leuk vond was woensdagavond. We liepen weer door de stad, nog
steeds alle terrassen vol ook al zijn de Genste feesten weer voorbij. Voor mijn gevoel
was IEDEREEN aan het bier. Wat natuurlijk niet zo was maar ja....
Ik had last van zelfmedelijden, erg gevaarlijk heb ik ondervonden. Ik vond het ineens
zoooo oneerlijk dat ik niet één of twee lekkere Belgische biertjes kon drinken waar ik echt van kon genieten(daarna dronk ik natuurlijk altijd door dus was het genieten weer voorbij).
En dat ik niet een shagje kon roken of vier ofzo. Nee ik kon dat niet. ONEERLIJK!
Was ik alleen geweest dan weet ik niet wat ik had gedaan.

En dat gevoel heb ik echt al heel lang niet gehad. De volgende dag werd ik ongesteld
wat een gedeelte van mijn bui verklaarde. Tegen mijn maandstond werd ik bijna altijd
1x liederlijk dronken.
Ik werd natuurlijk heel vaak dronken maar zo vlak voordat ik ongesteld moest worden
nog een beetje erger. De reden dat ik dit vertel is dat die hormonen werkelijk van in-
vloed kunnen zijn. En dat het belangrijk is me dit te realiseren zodat ik niet in paniek
raak bij trek.

Ik bespeur bij mezelf de laatste weken een toenemende ontevredenheid. Ik
heb weinig zin om aan mn programma te werken, geen zin mn sponsor te bellen,
mediteer niet of weinig, houd mn dankbaarheidslijstje niet meer bij enzovoort.
Ik voel me daar niet goed bij maar er is weerstand. Ik ben ff zat van mn verslavingen.
Ik wil ook alsmaar weer roken terwijl ik niet wil roken. Maar ik wil ook WEL roken, volgen
jullie me nog???

Ik wil gewoon ff niet verslaafd zijn. De werkelijkheid is echter anders! Ik ben verslaafd.
En niet alleen aan alcohol. Nadat ik gestopt was met drinken heb ik me op het forum gegooid.
Dat was een tijdlang verslavend. Ik heb me in een verliefdheid gestort, dat was een
tijdlang verslavend en zo kan ik nog ff doorgaan. ik wil me altijd ergens instorten om niet
met de realiteit bezig te zijn lijkt het wel. Om niet te willen voelen lijkt het wel.

Ik had bedacht dat ik dit niet ging schrijven op het forum. Ik sta al zolang droog en wellicht
schrikt dit nieuwkomers af, dacht ik. (en wil ik niet toegeven dat ik ff niet zo goed bezig ben).
Tijdens mn mini-vakantie had ik besloten het wel op het forum te zetten.

In het Big Book van AA staat dat nietsontziende eerlijkheid me het beste resultaat zal opleveren.
Niet van dat halfslachtige gedoe. Ik vind het moeilijk verantwoordelijkheid te nemen voor mijn leven.
Echt moeilijk. Ik maak altijd een goeie start en dan, na een tijdje, vind ik het moeilijk worden,
of saai of niet leuk meer of wat dan ook en wil ik afhaken. Story of my life. Maar ik hoef niet meer
te doen zoals ik altijd deed.

Ik realiser me dan ook weer donders goed dat mijn herstel niet klaar is, niet af. En dat is
niet erg, het is zoals het is. Ik weet nog hoe het was om te drinken. tuurlijk had ik soms
ook lol, echt wel. Maar als ik naar huis ging was er van die lol niet veel meer over. En ik weet
nog goed hoe waardeloos ik me voelde als ik weer wakker werd en ik WEER een
belofte had verbroken.

Per dag leven, me niet zo'n zorgen maken en in de aktie komen en blijven.
Dat is voor mij de enige manier. Ik wil altijd snel, het liefst gisteren klaar zijn. Dat gaat niet.
Zuipen was hard werken, herstel is ook hard werken. Maar ja, I want the easy ride....
Angsten onder ogen zien, plaatsen, eraan werken, niet opgeven. Mijn leven is beter zonder drank. Eerlijker, rustiger, leuker, echter.
Soms vind ik het echter niet meevallen. Na de eerste biertjes viel de spanning altijd even
van me af en dat gevoel vond ik zooo lekker. Dat heb ik nu niet zo vaak meer. En ontspannen
zonder drank gaat me nog niet altijd gemakkelijk af. Maar goed, daar ligt een uitdaging, nietwaar?

Vandaag drink ik niet, lijkt me wel een goed besluit.

[Francesca]

Ik geloof dat ik snap wat je bedoelt met dat denkraam, Stien. Ik heb het met roken. Ben weer herbegonnen en het lukt me momenteel niet om mijn gedachten om te buigen of om sigaretten los te koppelen van al de rest.

Misschien vind je hier toch weer de motivatie die je zoekt!

Liefs,
Fran

[BamBam]

Kweet niet of verslaving een gevoel is Bor.
Het is wat het is en er is iets aan te doen. Gelukkig maar.

[stien]

Citaat BamBam//Ik bespeur bij mezelf de laatste weken een toenemende ontevredenheid. Ik
heb weinig zin om aan mn programma te werken, geen zin mn sponsor te bellen,
mediteer niet of weinig, houd mn dankbaarheidslijstje niet meer bij enzovoort.
Ik voel me daar niet goed bij maar er is weerstand. Ik ben ff zat van mn verslavingen.
Ik wil ook alsmaar weer roken terwijl ik niet wil roken. Maar ik wil ook WEL roken, volgen
jullie me nog??? //

Zooooooooo herkenbaar, ik ben al wel de overgang voorbij dus met hormonen
heb ik niets.
Maar de ontevredenheid wel, het zat zijn van mn verslavingen pfffffffffffffff

Fijn dat jullie schrijven, doet mij goed hier te zijn.

Tranen komen weer, ben zeer teleurgesteld in mijzelf.

Heb zoveel om voor te leven, om dankbaar voor te zijn.
Shame on me.

Ik moet terug zien te komen naar de "bron" van het hoe en waarom.
Als ik dat kan begrijpen , dan misschien

[stien]

Ik ga eruit nu, anders wordt het mij teveel.

Jullie hebben mij veel gegeven om mee bezig te zijn.

Ware woorden van Rudy, er is veel weggezakt bij mij.

Dank jullie allemaal, fijn dat jullie er zijn.

[albertina]

Lieve stien,

probeer jezelf niet te hard te vallen,
ik herken het zo, de teleurstelling in jezelf.

Dat is op zich al pijnlijk genoeg,
toch, de jaren dat je niet hebt gedronken
zijn niet voor niets geweest.

Ze hebben je doen inzien dat je het kan,
daarom zijn die jaren niet verloren.

Val jezef niet te hard,
dat is wat ik je nu toewens.

Je bent je bewust dat je zo niet verder wilt,
dat is al een begin.

[Soothe]

Fruitvlieg schrijft:

De gedachtes om weer te gaan drinken komen regelmatig bij me op en vooral het bagatalisren en redenen zoeken waarom het "vroeger" te ver ging en nu niet zo ver hoeft te komen.



Fruitvlieg, ook ik heb die gedachte soms.
Dat het nu toch wel hanteerbaar moet zijn.

Men gepekeld brein wil me laten struikelen.

Met een flink portie realiteitszin, tekkel ik de idee.

Fruitvlieg, als het immer fout ging, waarom zou het nu goed gaan.

Gedachten van de ware alco zijn het.

Niet intuinen.

[Soothe]

In de eerste plaats natuurlijk een drama voor Stien.
Kan begrijpen hoe ze zich moet voelen en hoop
dat ze zich weet te herpakken.

Maar ook ik schrik ervan.

Ik weet dat terugvallen vaak voorkomt.
Ook op het forum meegemaakt.
Gelukkig hebben enkelen zich herpakt, soms met veel moeite.

De regelrechte confrontatie is benauwend.
Het geeft opnieuw aan, dat wat we opbouwden, zo in duigen kan vallen.

En ook mij kan dit gebeuren.
Één glas en Soothe kan het schudden.

Af en toe zit ik niet lekker in mijn vel,
dan komen er fluisternde stemmetjes.

Doe jezelf niet zoveel geweld aan, je bent toch gegroeid.

De les is: immer waakzaamheid betrachten.
We dealen met een sluw opponent.

De schrik zit er echt een beetje in.

Maar... dat kan Stien niet helpen.

[Soothe]

Ik ga me wat afleiden, dat is beter voor mij.

Een groet en houd het droog.

[Soothe]

Soms ben ik ook voor een paar % in de greep.
Fruitvlieg, laten we goed bij de voordelen stil staan.
Zonder voordelen is het niet te doen.

Het is zo dat na lange tijd, alles wat beter gaat.
Er komen steeds meer voordelen.

Dat vasthouden, en die procentjes, maar een beetje negeren.
Maar zeker lastig soms.


nu echt wat doen.

[BamBam]

Heb er strakjes een heel stuk over geschreven Bor.
Niet vergeten dat het niet kan, drinken, is wel belangrijk voor mij.

[BamBam]

Nee, dan dit cliche: ik ben dronken, ik ben dronken, ik ben dronken:wacko:

[BamBam]

En Bor; ik mag wel drinken, ik kies ervoor het niet te doen omdat de gevolgen me niet
bevallen. Dat is voor kij een groot verschil. Bij ik mag niet drinken klint toch nog iets
van; ooh wat ben ik zielig dat ik dat niet mag.

[An]

De teleurstelling in mezelf was destijds ENORM.
Ik had vijf jaar niet gedronken!!
En toen begon ik.

Herkenbaar wat je schrijft Bambam,
Zo voelde ik me ook.
Ging niet meer naar meetings, had er geen zin meer in.
En dan natuurlijk tegenslagen, die maken het verhaal rond.

Het heeft veel tijd gekost om weer op de rails te komen.
En dan vooral door de TELEURSTELLING in mezelf.
Wat WAS ik voor iemand en HOE heb ik het vijf jaar volgehouden.

En wat ook sterk speelde was: nu moet ik weer opnieuw gaan tellen.
Dag 1 etc.

[dhen]

De afgelopen weken was ik redelijk boos op een situatie hier en langzaam maar zeker liep ik richting
een dipje. Dan krijg ik een zeurtrek, die gewoon aanhoudt, niet zo'n acute trek die na een uurtje ofzo
over is. Gelukkig weet ik nog steeds zeker dat ik niet terug naar de drank wil, het zou voor mij als
een gigantische terug naar af voelen, ik ben ook altijd blij dat er dan geen drank in huis is.
Buitenshuis loop ik met een grotere boog om terrasjes heen en ook in de supermarkt kijk ik weer
wat bewuster van de drank weg. Dingen die, als ik me gewoon normaal voel niet nodig zijn,
voel ik me goed dan raakt drank me niet, kan ik naast mensen zitten die drinken etc.
Dan is het drinken iets van hun maar niet van mij. Zit ik in een dip, dan zit ik niet lekker in mij
en zoek liever een vlucht uit het dipje. Ik weet dit, voel dit, neem afstand, mail/praat met iemand
die weet wat verslaving is. Want wat ik in een dip nodig heb, is de werkelijke reden en niet een vlucht.

M'n boosheid over de situatie is redelijk over, ik heb gedaan wat ik kon aan de situatie,
m'n dipje is nog niet over. Ik loop te zoeken wat zit er achter die boosheid, het is meer dan alleen
maar boos zijn op deze ene situatie. Achter de boosheid voel ik ergens een huilbui van giga afmetingen
hangen, maar ik huil niet makkelijk, ergens lang geleden als klein meisje besloten om nooit meer te huilen.
Die man die me zo boos maakt doet me ontzettend denken aan m'n vader, net zo autoritair en net
zo beslissend, bepalen, oordelen over mijn leven. Zat ik vorig jaar in een stevige dip die met m'n
moeder had te maken, ben daar lekker uitgekomen en ga daar nu emotioneel anders mee om,
is blijkbaar dit jaar m'n vaderrelatie aan de beurt. Het voordeel van achter m'n boosheid kunnen
kijken is, dat ik me iets minder machteloos voel, langzaam begint het me dagen.
Als ik m'n emotie beter begrijp heb ik een handvat iets waar ik mee aan de slag kan.
Dan heb ik ook wat ruimte voor humor of zelfspot, ik grijns maar eens, pfff nee het is dus nog niet over,
ik heb dus nog niet alle achterliggende emoties gehad van mijn zin in vluchten.

Na elke dip en zelfinzicht over die dip van de afgelopen twee jaar, loop ik een tijd makkelijk rond,
vind het leven leuk, vind mezelf wel aardig, ben lekker aan het werk, hier en daar zelfs ambitieus,
voel me sterk, kan veel aan en denk dat ik m'n verslaving wel aardig te boven ben, denk niet of weinig
aan drank, heb geen verslaving meer nodig.

Zoals gewoonlijk is m'n dip ingewikkeld voor me, die loopt door m'n hele achterliggende leven.
M'n hele leven heb ik gehandeld vanuit emoties die zich ergens in m'n jeugd hebben vastgezet
en grote delen van m'n leven ben ik op zoek naar ontsnapping, ik wil niet voelen wat ik voel.
Na het stoppen met drinken wist ik dat ik moest stoppen met vluchten, ik merkte ook dat ik dit aankon,
al voelt het soms als kantje boord, als ik me weer eens boven een afgrond voel staan.

Ook nu, nu ik in de emotie zit, weet ik dat ik hier uit zal komen, dat zelfvertrouwen heb ik gelukkig
inmiddels. Zit ik eenmaal in de achterliggende emotie, in dit geval achter mijn boosheid, dan is de trek
ook weg, dat is prettiger, m'n machteloosheid van ik weet niet wat te doen, ik begrijp mijn gevoel niet,
ik weet alleen dat ik het niet wil voelen, ik wil een roes, dat is weg. Het gaat nu even niet om de situatie,
niet om de omstandigheid die de situatie heeft veroorzaakt. Het gaat me nu om, wat ben ik emotioneel
aan het doen. Want vaag begint het besef weer door te dringen, dat als ik emotioneel anders reageer er
andere oplossingen mogelijk zijn. Niet vanuit mijn uiterlijke emotie, boosheid, maar vanuit m'n
innerlijke emotie, waarvan ik nu nog niet precies duidelijk heb, welke dit is, maar wel weet dat
die anders is dan m'n uiterlijke emotie.

Komende weken zal ik kijken en voelen en uiteindelijk begrijpen en accepteren.
Ik vind het wel een slechte timing, ik heb seizoenwerk en heb het veels te druk nu voor deze onzin.
Maar ja, ik weet wel dat het geen onzin is.
Ik ben blij dat ik niet meer drink, dat ik gestopt ben met vluchten, dat ik dat kan.
Want het vluchten voelde eigenlijk nog belabberder aan dan een dip, want ik liep alleen maar weg
omdat ik zo bang was voor alles in mij en dat hoeft niet meer. Ik ben niet echt bang wat ik nu weer
aan onverwerkt verleden zal tegenkomen, ook al weet ik dat er verdriet en pijn zit en ben ik wel
een beetje bang, ik zal het niet gaan dempen, ik zal het zo niets ontziend mogelijk aanzien.
Met dank en respect voor iedereen die dit doet, heeft gedaan of gaat proberen.

[fleurtje]

Heeeeeeeeeel mijn leven samen met bor???? HELP :D
Grapje

Ik vind het spijtig dat mensen soms zo zwaar teleurgesteld kunnen zijn in zichzelf als ze merken dat ze bedrogen werden door hun eigen gedachten. Ik begrijp het ergens wel en vind het goed als mensen daaruit de kracht halen om terug recht te staan. Maar meer niet toch? Het klinkt pijnlijk
Ik kan me niet voorstellen dat je op dezelfde streep staat na een hele lange en droge periode.

[fleurtje]

Maar ik moet er eigenlijk weer vandoor..stresskieke..

[Soothe]

Fleurtje, wat bedoel je met dit.

Ik kan me niet voorstellen dat je op dezelfde streep staat na een hele lange en droge periode.

Bedoel je ( gewoon een vraagje) dat iemand, die lang droogstaat
niet zo teleurgesteld zouden moeten zijn in zich zelf.
En "gewoon"verder gaan.

Bedoel je dat?

[fleurtje]

Heel ff terug..

Nee was een beetje anders bedoeld maar klonk vast vreemd na de eerste twee regels die ik schreef.
Soms floept er iets uit..floep..uit..

Ik bedoelde eerder dat je naar mijn gevoel niet zo onervaren kan zijn als voor je eerste lange stopperiode. Dat je het moet nemen zoals het was. Daarmee bedoel ik ook niet dadelijk dat je niet teleurgesteld moet zijn en doen alsof er helemaal niets gebeurd is. Dat ook weer niet. Maar je kan het..heel lang zelfs..
Het lijkt me gewoon heel pijnlijk jezelf zo te straffen en te vergeten wat je hebt gepresteerd.
Zoiets..

Maar ik ben niet goed in het uitleggen van iets. Gedachten floepen meestal binnen en ik surf op gevoel.
Is persoonlijk één van de mooiere eigenschappen van me maar moeilijk vertaalbaar en soms moeilijk te controleren. Jij zegt dit en floep er schiet weer iets anders binnen.
Soms volg ik mezelf niet eens

Zwaai zwaai
Weer ff wind gaan maaien

[Soothe]

Duidelijk fleurtje
Inderdaad niet vergeten wat je hebt gepresteerd.
En ook ben je wat meer ervaren.
Maar de weg terug kan keihard zijn.



Na eenlange droge periode. Ik spreek over jaren, is het vet balen.
Ik heb er op het forum niet een gezien, die niet baalde.


Ook ik zou het zeer te kwaad hebben.
En nee je staat niet op dezelde streep, dat klopt.
Men is vaak verder heen, dan er voor.
De weg terug is snoeihard na een terugval.

De forumgenoten, die dat doorstaan hebben geven mij gelijk.
En ook de literatuur hierover zegt dat het na een hervatting veel zwaarder kan zijn, dan de eerste keer.

Alle reden, om je goed verloren te voelen.

Hoop dat Stien zich snel weet te herpakken.

P.S Had je inmiddels dus gelezen Fleurtje.
heb de dingen graag helder, toch;)