Ethische kwestie

[smart]

Ik weet niet of dit een onderwerp is voor hier?

Toch vaak de helpende hand: in veel moeilijke gevallen van zelfdestructie willen bieden, maar tot hoever mogen we gaan?

Wie ben ik om iemand over een drempel te willen halen, duwen, slepen?
Wie ben ik: een ander te willen overtuigen van mijn gelijk dat het leven zo enorm waardevol is?
Wat weet ik van die ander? De geschiedenis, de pijn?
Welke woorden gebruik ik om iemand te willen helpen?
Is het genoeg om zelf iets naar buiten toe uit te stralen? Te willen zijn? (Soms wel: eigen ervaring)

Maar toch..... hoe ver kun je gaan? Mág je gaan!
Er zijn, kan genoeg zijn. De ander in zijn waarde laten....

Of beantwoord ik nu zelf de hele kwestie al?

xxx

[Alf]

H

[witte]

Komt er morgen weer een draadje?
En komt er dan een stelling??
Want ik heb nu echt geen idee waar ik op moet reageren.

Tof idee dat je dit geopend hebt Cathy
(alhoewel het Dar dr idee was volgens mij, maar dat maakt niet uit. Het begin is er en daar gaat t om)

[smart]

Even nog ter verduidelijking (en Marjo weet hier vanaf!): het idee van dit onderwerp kwam door mijn interpretatie van de situatie van Marjo. Ik vond het persoonlijk soms wel stuitend hoe er op haar werd gereageerd en ik dacht: stel dat ze het heeft opgegeven, het gevecht.... wie ben ik dan om...wie zijn wij dan om... haar te veroordelen? (bijvoorbeeld) en met goede raad te blijven bestoken?.....
In een pb gaf Mar aan dat ze het niet heeft opgegeven. (Mar: fijn!)

Toch bleef me dit hele idee bezighouden.
Ik betrok het ook op mezelf. Ik ben wat hypochondrisch, heb soms van die buien dat het niet meer hoeft etc (miss heeft ieder dat wel eens hoor) en dan is inmenging in mijn leven soms ook wel dat ik denk: pfff, dit is MIJN leven (=: als ik destructief wil zijn dan doe ik dat ...)

In die zin troffen mij de worden van Coco, die zegt: als iemand niet wil.... dan accepteren en loslaten hoe pijnlijk dan ook.

En dat is eigenlijk ook wat ik bedoelde. Het kan zijn dat dát dan recht doet aan een situatie!

[smart]

Pietje Parel, ik begrijp je laatste 4 regels niet.
Kennelijk betrek je iets van het onderwerp op jezelf als hvl-er? Of wb je aanwezigheid hier?
Maar je overwegingen kan ik niet volgen. Maar doe wat goed voor jou is!! Okay?
Mij lijkt het juist heel zinnig om hierover mee te praten; je hebt een eigen visie, die is veel waard!

Witte, ik vind het prima wanneer iemand anders hier een andere stelling wil starten.
Ik was niet heel erg duidelijk in mijn omschrijving/stelling en miss komen er nog meer reacties?
Maar dan nog...

Trouwens het is beslist niet mijn bedoeling hier verder over Marjo te gaan praten.
Zeker niet mijn bedoeling om haar in het 'zonnetje' te zetten....

[Alf]

D

[smart]

Gelukkig hebben zich voor ons, al heel wat (oude) voornl.heren over die dingen gebogen Alf, maar ik vind het nu juist zo leuk dat ik zelf ook mag nadenken. Als helper of hulpverlener weet je als het goed is waar je eigenbelang begint en eindigt, daarvoor is zelfkennis en -inzicht belangrijk. Ik kreeg bv als oudste meisje van een groot gezin al vroeg de verantwoordelijkheid voor jongsten onder mij. Door twijfel over eigen kunnen ben ik in de zorg gerold, en ben me blijven doorontwikkelen. Ik heb veel - erg veel - geleerd vanuit het werken met mensen, indirect dus ook óver mezelf.
Op den duur begreep ik dat het lot van mensen is dat ze anderen nodig hebben. We bestaan niet zonder de ander.
Ga maar voor jezelf na ....
In elk geval geldt dat voor mij en theorieën staven dat.

Het grappige is dat er mensen zijn die niet weten dat ze een ander helpen, en dat toch doen: overal zie ik om me heen niet-hulpverleners die me toch helpen, en dan heb ik het nog niet eens over het brood van de bakker. En na jarenlange therapie bleek dat ik iets kon leren van die vrolijke kassajuffrouw (terwijl ik als een zombie stond af te rekenen) of bleek dat 1 enkel zinnetje uit goedkoop proza me met een schok op aarde terugzette. Ik noem maar wat hè... (want ik heb ook veel moeilijke dingen en poëzie gelezen en zelf geschreven)

Ook leerde ik feedback tijdens ruzies - die ik soms niet kon plaatsen - te zien als handicap (vaak) van de ánder: AAAHHH, dus zooo zit dat... en heel gaandeweg besef je en leer je wie... jijzelf bent.
En is dát niet al een belangrijk levensdoel? Velen worstelen met hun zelf: wie ben ik?
Dat is een heel mooie, maar geen moeiteloze speurtocht...

Dus voor mij staat onomstotelijk vast dat helpen niet altijd zo beladen is, niet alle helpers zijn zelf hulpzoekend (ze kunnen ook gewoon medemens zijn). Kaf van het koren scheiden gaat vrij gauw. Een slecht hulpverlener legt zijn ding aan je op en komt aan je autonomie. Kunst is netjes sámen de weg te zoeken op geleide van de zoeker/hulpvrager, meer niet. De klemtoon ligt dat op het "samen" en op "gewoon menszijn". Poep aan de arrogantie van wetenschappelijk onderzochte en evidence based gedoe, oude theorieën, waar oude mannetjes/psychiaters zich aan vastklampen, terwijl ze nog nooit over hun blote menszijn zelf hebben nagedacht! De goeden daargelaten! Er zit veel verholen angst bij al die beterweters! Tssss
(transpersoonlijke psychiatrie= mooi. Gaat over 'samen')

En: je kunt énkel hulp en inzicht geven in de mate waarin jezelf bent ontwikkeld in dat mens-proces.
(je kunt niet meer geven dan je zijn van dat moment)
Wing schreef een keer id aan mij. Dat vond ik mooi toen, omdat ik herkende dat hij dat ook weet.
En waarom zou dat mis zijn, als ik geniet van herkenning = erkenning? (= eigenbelang???)

Zulke dingen maken dat je als mens minder alleen staat/voelt.

Verdersss: zelfs een ander zijn beperking kan me helpen.... nog even voor Alf: je hoeft je geluk niet af te meten aan dat van een ander; dat kan niet eens. Die ander ziet zijn eigen geluk of ongeluk niet eens misschien?

Nou, ik vind het leuk zo te kleppen maar het is een heel verhaal geworden.
Hoop dat dat verdere discussie oproept. Ik hou dr wel van!!

Mensenmens die ik ben!

[Alf]

H

[Mai]

Cathy, ik had niet begrrepen
dat je mij met naam en toenaam
zou noemen

Ik vind dat niet prettig
Weer zo'n issue

Helaas lukt dit niet per PB
Excuus daarvoor

[smart]

Spijt me echt Marjo!
Oprecht excuses!

[Mai]

Ik hoef geen excuus

Zonder mij had je ook
een onderwerp, dat bedoel ik

No hard feelings ofzo..

[lady jane]

Ik las van de week
van de agent die iemand "redde"die zichzelf het leven wilde benemen.
Als "dank"(stond zo in de krant) werd hij door die persoon met een mes
gestoken in hals en buik(?).
Hij is nu verlamd vanaf de nek en was in rolstoel afgebeeld.
Er is een benefietconcert voor hem georganiseerd en die heeft
€ 300.000,- opgeleverd.
Ik denk (nu) dat ik niet gered had willen worden als ik eenmaal het loodzware besluit
ten uitvoer wilde brengen.
Wat is helpen?
Dat geld is prachtig, maar is de agent daarmee geholpen?
Dit is in elk geval geen win-win situatie, hoe goed bedoeld ook.
Maar ik hoop nooit voor zoiets komen te staan.

[Alf]

N

[Alf]

H

[Moby]

Geef niet wat jij denkt dat de ander nodig heeft maar vráág wat diegene nodig heeft.

[smart]

Hannah, wat heb jij nodig??

xxx

[Alf]

S

[smart]

Dan weet ie in elk geval dat er mensen zijn die om hem/haar zich bekommeren, en dat kan al heel wat zijn?

[Alf]

S

[smart]

Haha Alf, wat ben jij scherp zeg!!

Zelf hou ik het meest van de reacties zoals men in de adb behandeling zou doen: met enige afstand en met 'begrip' dwz dat je niet wordt afgekat, maar wordt herinnert aan je eigen afspraken met jezelf. In alles blijft men je vrij houden, speelt geen baas, geen autoriteit, maar legt het keurig terug!

Er is een verschil met het echte leven, omdat je afgeleid wordt door andere dingen, maar ook dan is dat volgens mij het beste.
En doorgaan met de motivatie van die persoon....

[Alf]

C

[Moby]

quote:

---

Originally posted by:

cathy56

Hannah, wat heb jij nodig??

xxx

---

Oeps, dat is een lastige. Heel veel. Ik moet weer helemaal opnieuw opgestart worden. Iemand die samen met mij naar buiten gaat, een schoonmaakploeg, iemand die de blokken beton waar m'n hakken in staan eraf drilt. Iemand die ik ik weer durf te vertrouwen, mezelf vertrouwen, mezelf vergeven, anderen vergeven, m'n man steunen want die heeft het ook moeilijk. Et cetera et cetera.

[smart]

Hannah, dat is ook een ware uitdaging meid!
Ooit was dat voor mij net zo...
Als ik iets voor je kan doen, laat het dan weten.
Ik hoop voor jou dat je het mooie in jou ook kunt zien?

Ik wens je heel veel moed toe!

xxx

[Moby]

Dank je Het is heel veel en vertrouwen moet groeien.

[smart]

Daarom is het goed, denk ik, dat je nu en dan komt meepraten op de dagdraad.
Wat mensen beter leert kennen en je verhaal wat kwijt kan.