Spring naar bijdragen

Vraag mij af wat ik hier doe...?


SubRosa

Aanbevolen berichten

Ben hier op uitnodiging, die ik graag ondersteun...

En de uitnodiging opzich heeft mij tot denken gezet...

Maar als ik lees, lijkt het net als in reallife dat men langs elkaar heen tikt..(lees praten)...

Ik herinner mij nu weer dat ik wijn en bier als kind als normaal gelag heb ervaren ... ( "multicultureel")

Dat drank kan dempen... als je brandweerman bent... laatst kwamen de laatste fragmenten dringend tot mij door wat mijn vader al ruim 40 jaar verdring(k)t... tijdens de cursus BedrijfsHulpverlener... die details hadden mij bespaard mogen, hij worsteld hier iedere dag mee (inmiddels 78 jaar).

In mei is het 25 jaar geleden dat ik mijn oudste boorling verloor in de 6de maand van de zwangerschap, de vrouwen voor mij hadden het nog vele malen zwaarder, ik heb de eerste 6 weken na zijn "geboorte" zonder drank doorgebracht,omdat ik wist dat het anders fout zou gaan...

Ik probeer mij het moment te herinneren dat ik van traditie drinken ben overgegaan naar gewoonte drinker...
Ik weet wat mijn voorbeeld is en waarin ik mij corrigeer... in mijn gedrag... ik ben nog ver van voorbeeldig...

Ik realiseer mij dat ik een periode inga dat ik toch stilsta bij mijn zoon Justin Vincent.... 26 mei 1986 (in respect voor zijn ziel zijn volledige naam)kan herinneren en geloof mij dat mag elk mens bespaard worden!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Welkom SubRosa,
ik kan me voorstellen dat het langs elkaar heen lijkt te gaan.
het is even wennen en als je hier vaker komt, dan zal de chaos
minder zijn. Maar wat we allemaal gemeen hebben is een drankprobleem,
dus dat is de rode draad op dit forum. En dat is ook wat jij hier doet lijkt me;
zoeken naar een manier om de drank de baas te worden.
Een kind verliezen is denk ik het ergste wat je als vrouw/moeder kan overkomen,
dat zou niet moeten mogen, maar gebeurt helaas wel.
Ik heb het ook meegemaakt en mijn leven is nooit meer hetzelfde geworden.
Ik hoop oprecht dat je je hier meer thuis gaat voelen en dat je er net zoveel aan hebt als ik.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Jane,

Dank voor je openheid t.a.v. je eigen verlies.

Na J., heb ik nog 3 kids gekregen en met geen van hen gaat het goed.

Met mijn zoon B. (1987) heb ik sinds paaszaterdag 2010 geen contact meer mee. Hij werd dysmatuur geboren, in 2003 werd hij van school geschorst ... en ontwikkelde een hernia, na de ingreep was hij niet meer wie hij was... psychose, schizofrenie.... uitendelijk aan de alcohol omdat GGZ traag werkt.

Mijn andere zoon, S., (1988) werd 7 weken tevroeg geboren in een volkomen stuit... al in de baarmoeder gaf hij geen signalen tot leven... hij is er nog steeds... de eerste jaren was hij ziek... en heb ik alles ingezet om hem naar een MKD te krijgen omdat ik erkende dat ik niet al kundig ben..... Inmiddels is hij 22 jaar in de afgelopen jaren dat de hulpverlening over de vloer kwam hebben zij hem een vorm van autisme op geplakt! HIj was afgelopen week in Rehab bij Mistral te Den Haag... vooruit kon ik al voorspellen dat dit niet de plaats is voor hem (autistisch spectrum enz) gistermiddag belde hij mij dat hij weer thuis is... !

Mijn dochter K. (1991) tijdens haar zwangerschap onderging ik een ascaltherapie om te zorgen dat de doorbloeding van mijn placenta beter zou zijn dan bij haar broers.... en inderdaad ze woog 750 gram zwaarder! Ze werd op 9,5 jaar ongesteld en ontwikkelde een depressie met automutilatie inmiddels is zij bijna 20 jaar... en is door alles wat er in het gezin is gebeurd en hoe falend de hulpverlening is met b.v. een valse aanklacht kindermishandeling t.a.v. mij, zij een zorgvermijder geworden. Katja is vorig zomer ook bij Mistral geweest...

GGZ in Nederland is slecht... maakt meer slachtoffers dan nodig is... en Baclofen... als je dit voor geschreven krijgt... mag je dankbaar zijn dat je behandelend arts... vooruitstrevend is en niet afhankelijk van nietszeggende tegenstrijdige wetenschappelijke onderzoeken...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Een zwaar leven Rosa, en dat zijn dan maar woorden he,
maar tussen de regels staat vaak het meeste.
I.v.m. herkenning kan ik niet meer schrijven, maar ik denk
wel een beetje in te kunnen schatten hoe zwaar het was en nog is.
Mag ik je aanraden de namen van je kinderen, als het hun echte zijn,
weg te halen. iedereen kan meelezen, dit is een openbaar forum.
Zelfs als het niet hun echte namen zijn, kan de samenstelling en de omstandigheden
al herkenning oproepen. je weet immers nooit wie hier meeleest.

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hallo SubRosa,

Welkom hier.

Je schrijft dat je hier op uitnodiging bent en dat je die uitnodiging zelf ondersteund. Wat bedoel je daar precies mee? Je bent hier op de eerste plaats voor jezelf. Om te kijken of jij hier steun, begrip, hulp kunt krijgen.

Wat jij meegemaakt hebt is niet niks, ik zou niet met je willen ruilen. Maar een ieder zit hier met zijn eigen problemen.

Je schrijft; Maar als ik lees, lijkt het net als in reallife dat men langs elkaar heen tikt..(lees praten)...

Als je daarmee bedoeld het dagelijks schrijven bij Ditjes en datjes dageraad dan ben ik het gedeeltelijk met je eens. Dat gaat inderdaad vaak over ditjes en datjes, dagelijkse beslommeringen als koffie zetten, hond uitlaten, naar de sportschool, werken enz. Maar als er iets is met iemand word er ook serieus mee omgegaan en word er daar waar mogelijk kan gesteund.
Mijn mening daarover is dat als je niet de hele dag achter de pc kunt zitten het spoor bijster bent. Te veel ditjes en datjes naar mijn mening.

Maar als je net als jij nu apart begint te schrijven word daar ook serieus op in gegaan zoals je ziet.

Het is de vraag wat verwacht jij hier en kan dit forum hieraan voldoen?

Graag blijf ik met je in gesprek,

Liefs Myriam

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Lot,

Intelligentie kan meer kapot maken dan alcohol kan doven!

Ik denk mij meer "klem"dan dat ik met drank kan dempen...

Gisteren was ik om half twaalf thuis (in de ochtend)... de geluiden (schilders, illegale autogarages) ik vluchtte naar het winkelcentrum... elke winkel.. een andere beat.! ;-)

Het is al enige jaren geleden dat ik naar de Sauna ben geweest... ik voel mij voortvluchtig als ik niet werk...

Morgen heb ik 14 eters.. en tijdens de voorbereiding er van glij ik in een "Rosea" waar ik gelukkig mee ben...

Menu:



Biologische Kroot/Biet met appelcompote.. zure room bieslook en een verse ships met zeezout in mijn verbeelding moet het iets van een vlinder worden...


Hoofdgerecht: Verse Rode kool,
gecarameliseerde Witlof
Forel in een tasje of
Slow Cook Succadelapje(s) 9 uur ;-)
vers brood, gezoute boter... enz

Heb Ymea gekocht, ben al twee jaar in Meno... kan de spanning in mijzelf niet meer aan!

(ik verlang naar een zekere rust) (lees zekerheid)

Ik ben zo "droef"van binnen.... het schreeuwt in mij om het er allemaal uit te laten komen... !!!!!!!!!!!

Ik wil er gewoon mogen ZIJN!

(Fram)Boosje

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Antwoord aan Mijzelf

E. ik wil wel iemand haar maatje zijn om te trachten te stoppen met de nimmer overwinbare genetische afwijking "Verslaving"... alcohol...het is een chronische ziekte, maar ik... laat mij niet verleiden om te laten , want dan wordt het een obsessie naar meer... ik ben er niet trots op dat ik het mijn kids heb doorgegeven... kun jij binnen jouw organisatie ( of daarbuiten) uitzoeken of een psychiater mij wil begeleiden met Baclofen en het voorschrijven... en samenwerken om voor andere een kans te geven om deze "verslaving" te erkennen als ziekte en de juiste zorg/medicatie te laten verkrijgen, ik ben bereid om te tekenen voor mijn eigen verantwoordelijkheid om die medicatie te gebruiken...

Kankerpatienten blijken ook al 20 jaar mishandeld te worden met te hoge dosissen... zij wisten niet ...

Ik heb zelden tot geen last van craving verschijnselen... ik drink niet overdag of tijdens mijn werk, ik drink normaal gesproken een dagelijkse dosis... twee blikjes bier voor de dorst, een halve fles martinie puur en de rest opgevuld met een 125 ml witte wijn... en een blowtje....
Afwijkend in mijn drankpatroon is ... dat als ik gekwetst wordt of .... (geen woorden voor) ... ik ga drinken zoals K. haar toevlucht zoekt in automutilatie... in mijn beleving is dat ook het moment dat ik door meer te drinken mijzelf automutileer... de volgende dag ben ik dan streng... sta op tijd op... neem al mijn verantwoordelijkheden op ... maar die strijd... tussen "Fram&Boosje ".... zouden toch eens mogen stoppen... ?





(I) Amy
----- Original Message -----

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi aan Mijzelf,

Ik heb inmiddels ontdekt dat ik behoefte heb aan ijzer, vitamine C, vitamine B en Y(mea) voor de menopauze!

Zonder dialoog hier op dit forum doe ik het toch goed!

Mijn grootste spanning is al sinds september 2010 dat ik eindelijk de baan heb gevonden waarin ik mijzelf kan zijn, met mijn talenten en latente talenten, en iedere dag bang ben dat ik de laan uit wordt gestuurd... !

Mijn financieen zijn gelukkig weer op orde, lees mijn post,... en wonderlijk ik zoek "hulp" als ik het zekere wens...wel tegenstrijdig als je enige jaren als "bewindvoerder" voor 190 mensen hebt opgetreden... !

Mijn ouders hebben mij vorig jaar doodverklaard, in eerdere stadiums van mijn leven hebben zij mij ook gemanipuleerd, gechanteerd enz.. het doet gigantisch verdriet maar zij moeten op hun leeftijd van 77 en 78 jaar leren leven met hun keuze... ik zou zo niet mijn graf in willen kruipen...

Liefs aan Mijzelf

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Vind het vreemd dat je grootste zorg is dat je ontslagen zou worden..Denk dat er geen enkele werkgever is bij volledige verstand die een job zou aanbieden aan iemand waar hij/zij ernstige twijfels bij heeft.
Zeker niet als die persoon zo gedreven is als jij.
Of ligt het aan iets anders dat je je zorgen maakt? Lijkt me niet leuk dat elke dag weer op je schouders te moeten dragen..

En je doet het inderdaad heel goed :D

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Fleurtje,

Je antwoord geeft mij het "gevoel" of je mij van "nabij"kent!

Ik ben inderdaad een "gedreven" of wel een betrokken,verantwoordelijk mens bij alles wat ik doe!

Verder zou ik mijzelf omschrijven als een mens met vele vaardigheden, verworven uit de vele verschillende baantjes die ik sinds mijn 14de jaar heb gedaan. Brede belangstelling en een mentaliteit als ".. is zo gebeurt,.... is geen punt/probleem.... zeg daarom zelden NEE ... maar heb wel degelijk grenzen.

Een van mijn tijdelijke collega's merkte eens op dat "Hospitality" bij mij aangeboren is....en dat kan ik erkennen... en geniet ook van die ware erkenning... het doet mij goed ....en niet als 'goed sul'/voetveeg... totaal leeg te zuigen... .

Ik ben in mijn leven vele malen opnieuw begonnen, opvallend... vandaag sprak ik iemand en die vroeg mij of ik persoon X.X. in het "dorp" waar ik als kind woonde kende! En... ik kende het gezin, want ik had daar één van mijn eerste baantjes.... grasmaaien, onkruid wieden, heggen knippen.... ik moet toen een jaar of 14 zijn geweest en die persoon een jaar of 22 en studerend in U.

Baantjes heb ik spontaan verlaten tot mijn 25ste of zo.... na mijn scheiding, ik had gekozen om met mijn de kids van 3, 5 en 7 weg te gaan, was dat verantwoordelijkheids gevoel om hun welzijn zo groot, want ik wilde scheiden van hun vader en het materiele welzijn dat hij bood, ik moest zorgen voor bruin brood, kaas, melk, groenten, fruit en wat meer... ik ging schoonmaken, nam een baantje voor 22 uur om uit de bijstand te komen...

Rond mijn 33ste viel er een puzzle stukje op zijn plaats waar ik al heel lang naar op zoek was ... ik doolde rond in een maatschappelijke sociale omgeving waarin ik mij nooit een dag heb thuisgevoeld.... Rond mijn 20ste klopte ik aan bij een "praatpaal" ... mijn woede en vele andere gevoelens en gedachten over de GGZ zijn echt niet op 1 gebeurtenis geënt!

Na de dramatische en moeizame zwangerschappen belande ik na een "foute" diagnose over mijn zoon S. ( waterhoofd) en mijn reactie daarop .... "daar kan ik niet voorzorgen" (achteraf... ik lijk ook op Einstein) bij een psychiatrischepolikliniek... ik was een drama voor de artsen/psychiaters in opleiding.... en eindelijk 15 jaar na de eerste "hulp" vraag ... ging iemand mij testen! Hadden/Als...

Ik ben toen een tijdje naast mijn schoenen gaan lopen, veel viel op zijn plaats, ik ging mijzelf omarmen, mijzelf accepteren maar het gevolg was dan ook dat ik mijzelf ben gaan onderdrukken omdat ik op een geheel andere manier naar mijzelf ging kijken... wie was ik dan.... een Niksje... een Ezel... een mensenkind die enorm geestelijk en emotioneel is te kort gedaan.... Een Alleenling... met een beperkte opleiding.... een vreemdeling... een zonderling? Was het achteraf niet vreemd geweest als ik had geantwoord op wat wil je later worden? Iemand die mensen geneest... arts...

First in First out.... flexibele contracten... ik begin altijd weer met schoonmaken....
ik wil mij niets steeds klein maken... onzichtbaar.... de momenten dat ik zichtbaar ben geniet ik ten volle.... maar het volgende moment overheerst dan weer het gevoel dat ik dat niet had mogen doen.... en de eenzaamheid van al bijna 50 jaar thuis komen zonder een "maatje".....

Ik heb iets te bieden...

Bovenstaande is wat mij de laatste uren bezig hield en jouw respons geeft mij het gevoel uitgenodigd te zijn om dit met je te delen.....

Amy

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Amy, ik lees je verhaal nu pas..... Je bent een sterk persoon, in mijn ogen dan.
Vwb die test die jijzelf hebt gehad....Ik trek daar een voorzichtige conclusie uit. Dwz, ik denk dat ik hetzelfde 'probleem' heb. En pas laat achtergekomen. Vaak weggezopen, maar sinds ik dat weet drink ik veel minder. Verklaart heel veel. Persoonlijk denk ik dat wel meer mensen daar 'last' van hebben.
Wellicht spreek ik nu geheimtaal, is niet mijn bedoeling. Maar ik wil ook voor mezelf niet te persoonlijk worden.
Ik wens jou veel sterkte en liefs!

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Amy

Heb je antwoord een aantal keren gelezen. Er zit zoveel in...
Ik voel mezelf regelmatig een buitenbeentje omdat, nu ja, ik meestal niet begrijp waar anderen over bezig zijn. Meestal lig ik ook op een andere golf te surfen.

Ik begrijp niet goed wat de diagnose was. Je was altijd op weg om één of andere reden, plots hou je halt. Er klopt iets niet...Je kijkt in de spiegel maar wat je ziet is niet mooi of niet goed genoeg. Of te 'anders'.
Je bent echt heel moedig! Maar ook lijk je me zo alleen.

Ik kom later nog eens lezen. Heb het nu vllug tussendoor moeten doen

x










:present:

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Hoi Meisje uit 1966,

Kun jij mij uitleggen waarop je basseert dat ik een "sterk persoon/mens" ben? Gedurende mijn leven is dat mij al vaker gezegd maar net als met "intelligent" kan ik met "sterk" geen kant op. IK heb namelijk ook mijn "zwakheden" en mijn "domheden". En kan gigantische HUILEN....!

Wat betreft die test... het was een intelligentietest... kan hier wel toegeven dat ik tijdens de test ontdekte dat ik leed aan een GIGA Kater... maar dat dit niet het eind (of juist wel grijnzzzz) resultaat heeft beinvloed... IQ 159, EQ 147 en SQ slechts 120! ... en dat met een lagere tuinbouwschoolopleiding en een citotoets van 0 (niet nader te bepalen).

Ik ben toen veel gaan lezen over HB (Hoogbegaafd) en op een van de site's ( die veelal zijn samengesteld door ouders van kinderen...die HB zijn) veel over mijzelf geleerd ook over mijn drinkpatroon. Daarnaast ben ik ook erg gevoelig... EQ... ken je het boek "Hoogsensitieve personen" van Elaine N. Aron? Ondanks dat ik veel over mijzelf wist door vallen en opstaan.... heb ik elke alinea omhelst na de 100ste bladzij ben ik het boek opnieuw gaan lezen (enige jaren geleden) en heb een brief aan mijzelf geschreven.... en ook in dat proces veel van mijzelf leren accepteren...

Jammer is het dat HB eerst wordt onderkend en nu in de DSM IV als psychiatrisch probleem wordt geformuleerd en idem HSP. Ik heb voor mijn HSP het geluk gehad een ontmoeting te hebben gehad met een Chineese vrouw, die geheel spontaan vertelde hoe enorm ik zou zijn gewaardeerd (als een wijze "oude" vrouw) in China! En dat is ook wat Elaine in haar boek schrijft het is cultuur afhankelijk of men je accepteert of veroordeelt... voor die tijd kon je alleen maar zelf je gebruiksaanwijzing schrijven...

Een ambtenaar van Onderwijs in NL vertelde mij eeerlijk dat hij HB kids als onderwijzer in zijn klas had gehad en hun als zeer bedreigend heeft ervaren!

"Soms zijn losse opmerkingen ... zo verhelderend"...

Ik hoop door mijn reactie dat je ervaart dat ik je "versta"....

Ik wens jou Liefde en Kracht.... en wil je verder in dialoog ... dan verneem ik dat graag van je ...


Liefs Amy

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Lieve Fleurtje....

Ik heb jouw eerste reactie ook meeerder malen gelezen... ik was overweldigd ... blij... ik heb een "mix reactie"op jouw en meisje66 achtergelaten wat het met mij doet ...

Het is voor het eerst van mijn leven dat ik actief ben op een forum... en de dialoog ... over ... alcohol, verslaving, genetica... enz.

Jouw reactie raakte mij heel diep... en dit door de dialoog waar ik voor uit genodigd was om deel te nemen aan dit forum... Ik ben inderdaad altijd onderweg ... naar mijzelf... er mogen zijn ... en inderdaad hou ik dan halt... dat is ook opvallend in mijn reacties ( ook voor mijzelf) omdat dan de vraag komt waar ben ik dan onderweg naar ... ? Wie ben ik... ?

Wat een mooie metafoor "de Spiegel"... gebruik je... Als ik wakker wordt ... zie ik Einstein... als ik na het douchen mijn "masker"opdoe... zie ik "Assepoester"... die ondanks zij het "meisje met de lucifer"is ... zo verlangt naar het leven als "Sneeuwwitje met de 7 dwergen"....

Dank voor je erkenning van mijn "moedigheid".... ik voel mij al een leven lang ziels eenzaam... en Fleur........... gooi dat "TJE" uit je naam en FLEUR BLOEI STRAAL , kap met jezelf te onderdrukken ...............JIJ MAG ER ZIJN... Ik mag er zijn...


Een gedicht die mij al decennia ondersteund/strijdvaardig maakt ... wil ik delen: ( het boek valt erbij open)

Onrecht

Onrecht kan bestaan
omdat te velen te weinig
moed hebben er tegen in te gaan
als hij faalt, jij faalt en ik faal
bestaat onrecht per gratie van ons allemaal
als wij als mensen niet meer groeien
blijft op menselijke puinhopen het onrecht bloeien...


Uit: Vrouwen Poëzie
Van: Conny Sluysmans en 30 andere vrouwen
Uitgave: Hollandia 1981
ISDN: 90-6045-167-8
Pagina: 57 Marieke de Jong, Zeist

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Meisje66

We gaan geen afscheid nemen... we hebben elkaar net ontmoet...!

Een feest der (h)erkenning met Crodino... grinzzz ...

Ik heb een jaar of tien geleden een geweldige "Zus" ontmoet via een forum over HB. Het contact was voor ons beide zeer verhelderend... en op een dag konden wij ook praten over... "prietpraat zaken".

Meisje niet vluchten... kom geef jezelf de erkenning... Cito..diploma's enz doen dat echt niet... .

Let's talk... about you and my... about .........

Laten we de "grammafoongroeven" die de inderdaad "domme meute" bij jou en mij hebben ingeprent..achter ons laten en leren geloven in onszelf...

Ga een topic aanmaken... begaafd en verslaafd...

Link naar opmerking
Deel via andere websites

Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen

Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten

Account aanmaken

Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!

Registreer een nieuw account

Aanmelden

Ben je al lid? Meld je hier aan.

Nu aanmelden
×
×
  • Nieuwe aanmaken...