nacerious Geplaatst 17 uur geleden Rapport Geplaatst 17 uur geleden (bewerkt) Hoi, ik ben nieuw hier en wil mijn ei even kwijt. Mensen in mijn eigen omgeving proberen je wel te begrijpen maar is toch lastig als je het zelf niet hebt meegemaakt.. Ik ben een vrouw van 31 die nu bijna 2 jaar 'vrij' is van een ex partner die alcoholverslaafd is. Ik was bijna 6 jaar samen toen ik er een punt achter heb gezet, en heb 1,5 jaar samengewoond. Als je geliefde verslaafd is wil je helpen uit de goedheid van je hart en omdat je van diegene houdt. Terwijl je eigenlijk onbewust ook de verslaving helpt. En dat realisatie moment duurde een tijd, ik zat zelf ook niet lekker in mijn vel en stond eigenlijk op 'overlevingsstand/automatische piloot'. Sinds april 2022 tm oktober 2023 heb ik samengewoond met een alcholverslaafde vriend. In die 1,5 jaar tijd heb ik de meest nare dingen naar mijn hoofd gegooid gekregen letterlijk en figuurlijk. Ik was op een bepaald moment bang dat ik alles maar accepteerde om maar geen uitbarsting te krijgen. Confrontaties, geprobeerd hulp te zoeken. Waar begin je? Het heeft 0 zin als de verslaafde het niet inziet. Mijn partner was inmiddels zo afhankelijk van mij dat hij niet meer zelf naar de supermarkt kon omdat hij zo zwak was door bijna niet eten en alleen maar op zwaar bier, wijn of zware drank te leven. Op het einde van onze relatie was het zo erg dat hij gewoon in de ochtend als die wakker werd begon met zijn eerste zware blik bier halve liter, van 14% en misschien 8 op één dag dronk. Hij werkte niet meer, heeft alles opgegeven, rekeningen van hem stapelde op een hoopje ellende was het. 4 oktober 2023 is het zo erg uit de hand gelopen in huis dat ik zijn vader heb gebeld huilend om 11 uur in de avond omdat hij maar niet ophield met ruzie zoeken. Heeft gaten in de deuren geslagen en echt vreselijke dingen gedaan. Zijn vader heeft de politie gebeld en toen kwam er 6 man bij ons over de vloer. Het was confronterend, ik schaamde me. Hoe heb ik het zover laten komen? Dacht ik bij mezelf. Ik heb huilend mijn spullen gepakt en bij mijn ouders gaan slapen een plan gemaakt en dit was klaar. Ik heb meerdere brieven geschreven, mails waarin ik mijn zorgen had geuit omdat praten gewoon niet ging. Het kwam niet binnen bij hem, had zoveel moeite met praten dat het gewoon vervelend was om überhaupt te praten. Ik heb een ultimatum gesteld voor 1 november zoek je hulp, ik je ouders iedereen willen helpen want ik kan niet langer op deze manier met je leven. Was hij mee akkoord, hij deed alleen het tegenovergestelde, doordrinken ik sliep niet thuis, dus hij had alles voor zichzelf. Dus toen met dwang eigenlijk hem zover gekregen af te kicken. Hij was afgelopen februari 1 jaar clean. We hebben contact gehouden en ik ben verhuisd omdat ik niet meer in het oude huis kon wonen, met flashbacks en nachtmerries. Nu een ongeveer 1,5 jaar later kijk ik terug en ben ik zo ontzettend trots op mijzelf dat ik deze keuze heb gemaakt. Ik heb mijn leven weer terug, ik voel me weer beter, mijn zelfvertrouwen komt terug. Maar ik vind het zo moeilijk om opnieuw open te staan voor een nieuwe partner. 1 omdat ik nog vriendschappelijk contact heb met mijn ex. En 2 bang om weer met een gebroken hart te zitten, teleurgesteld te worden etc. En de reden waarom ik hier nu mijn verhaal doebis omdat mijn ex partner mij afgelopen avond opbelde... uitglijder en aangeschoten heeft hij mij opgebeld. Dit triggerde mij weer van 'ik moet helpen want ik geef om hem'. En in plaats van nu weer de helpen hand te spelen doe ik hier mijn verhaal. Het doet me nog pijn te zien en te horen dat hij er nog steeds mee stoeit. Maar ik wil door met mijn leven, ik wil niet weer in die rollercoaster zitten maar durf het contact niet te verbreken omdat hij mij ook terugbetaald van wat ik heb voorgeschoten.. dus ja ik zit nu van en nu? Want hiervoor hadden we gewoon normaal goed contact en was het goed. Maar blijkbaar is er een tegenslag in zijn leven en ja greep die naar de fles om het zo kort door de bocht te zeggen.. Ik merk dat ik onrustig wordt en denk 'zal die nu weer van alles drinken?'Zal ik weer opgebeld worden straks? Neem ik dan op? Vind het echt lastig wat dan te doen dus ja ik dropte hier even mijn verhaal. Of als iemand wat gelijkwaardig heeft meegemaakt ale tips etc. Zijn welkom. Dank voor het lezen. 🙏 17 uur geleden bewerkt door nacerious karin123 en bumperjim reageerden hierop 2
Aanbevolen berichten
Maak een account aan of meld je aan om een opmerking te plaatsen
Je moet lid zijn om een opmerking achter te kunnen laten
Account aanmaken
Maak een account aan in onze gemeenschap. Het is makkelijk!
Registreer een nieuw accountAanmelden
Ben je al lid? Meld je hier aan.
Nu aanmelden