Mijn ogen zijn geopend

[Slowhand1963]

Even duidelijk maken wie ik ben om de leden hier niet op het verkeerde spoor te zetten. Dat men niet denkt dat ik het niet ernstig neem.

Maar ik ga hier niet meer te lang op in omdat dit in het verleden vaak genoeg gebeurt is bij psychiaters en psychologen.

Op aarde gekomen en ik moest een meisje zijn.

Eenzaam opgevoed, zonder begrip, zonder te praten over emoties, zonder broers en zuster (dewelke ik wel heb). 

Op een moment op straat gaan leven omdat die moeder het eten voor mijn ogen weggooide omdat ik, volgens haar, te laat thuis was gekomen van mijn werk om  te eten.

Als brood-en banketbakker had je destijds geen vaste uren om te stoppen met werken, dit was nu éénmaal zo.

Een huwelijk aangegaan met een lieve vrouw. Maar na twee zware miskramen (waar zij blij om was ivm haar carriére) is haar rug door elkaar gezakt met alle gevolgen van dien.
De zorg voor haar, full-time werken, het huishouden, etc. hebben ervoor gezorgd dat ik in drie burn-outs terecht ben gekomen. Dit met enkele jaren tussen steeds.

De scheiding ingezet, omdat ik werd geleefd en geen leven meer had, (reken mij hier niet op af als je niet het gehele verhaal kent) en nu een lieve, mooie vriendin ontmoet. . 

De rode draad in mijn leven: er alleen voor staan, geen begrip krijgen van de maatschappij omdat ik over vele zaken anders denk dan de "normale" mens als hsper zijnde. (dit is nergens geconstateerd maar krijg ik vaak te horen van mensen om mij heen).

Sindsdien, iets meer dan drie jaar, woon ik in Nederland. Nu met onze lieve Duitse Herder Caya.

Reeds enkele malen had ik tegen haar gezegd dat ik wil stoppen met het nuttigen van alcohol. Maar, en hier heeft zij gelijk in, dit moet ik zelf doen!

Eerlijk gezegd had ik niet door dat ik zoveel dronk. Het was een gewoonte, meer niet.

 

Sinds vorig jaar, wij waren nog niet lang verhuisd naar hier, kreeg ik een brief van mijn oudste broer. Dit na meer dan 25 jaren.

Hij wilde afspreken en weten hoe het met me ging. Daar ik een verleden met mijn broers en zuster heb had ik hier totaal geen zin in.

Doch wel afgesproken met eerst mijn broer en zijn vriendin, nadien met de twee broers en mijn zuster om nadien weer af te spreken met die ouders erbij.

Blijkt dat mijn zuster en mijn broers hetzelfde probleem hebben als ik met iemand en dat is die moeder.

Hier is nooit over gesproken onder elkaar want dit hadden wij niet geleerd om hierover te praten.

Na de eerste ontmoeting moest ik aan Elly toegeven dat mijn hoofd leger geworden was, minder stress.

Ook heb ik dit telefonisch doorgegeven aan mijn broer en zijn vriendin.

 

Daar ik enorm hou van Elly en van Caya ben ik er zeker klaar voor om met alcohol te stoppen. Of ik ooit van mensen ga houden (hun mentaliteit) zal de toekomst moeten uitwijzen.

Een leger hoofd doet wonderen dus ja ik ervoor !!!!

 

4 februari 2020 bewerkt door Slowhand1963

[Sensitief]

Dank voor het delen van je verhaal! Goed dat je schrijft, dat ordent je gedachtes en je bent aan het reflecteren. Je hebt duidelijk issues te verwerken, zoals de meesten van ons. We zijn niet voor niets begonnen met verdoven, we wilden niet voelen. 

sterkte met je proces. 

[Lika]

Welkom en houd vol!