Update Meisjeamsterdam

[Meisjeamsterdam]

Hi allen,

Ik hoop dat het naar omstandigheden redelijk met jullie gaat. Ik post af en toe, en redelijk onregelmatig, dus ik dacht laat ik jullie even een update geven van hoe het me in de afgelopen tijd is vergaan. 

Korte achtergrond: ik heb in het verleden 8 maanden diazepam 10 mg geslikt op aangeven van de huisarts vanwege slaapproblemen en stress (2014-15), toen cold turkey gestopt omdat het moest, uiteindelijk zelf weer begonnen en in 11 maanden afgebouwd destijds. Veel klachten gehad, maar uiteindelijk ging ik weer goed slapen en de angst nam af, ik werd mezelf weer en ben toen 2,5 jaar valiumvrij geweest. 

Begin dit jaar vond ik een oude strip in mijn kast, nam af en toe 2,5 mg en de paniek nam gelijk toe toen ik na een paar weken onregelmatig gebruik stopte. Ineens verdween alle zekerheid en was ik bang voor alles, sliep helemaal niet meer etc. Ik kreeg ook veel nachtmerries en lichamelijke paniekklachten (overgeefneigingen, constant verkeerd ademhalen, last van mijn buik) en geestelijk vooral veel het gevoel dat ik ging instorten en allemaal niet meer zou trekken. 

Toen ben ik naar een kliniek gegaan en ben van 14 mg valium afgebouwd in 6 weken naar 0. Dat bleek veel te snel en ik kreeg antipsychotica voorgeschreven om te slapen. Dat werkte echter contra indicatief en ik heb me in die 6 weken zo ontzettend ellendig gevoeld. Daarna, toen ik terugkwam, bleek dat ik niet mocht terugkeren in mijn baan die ik sinds 1 januari had en dat ik voorlopig ook niet kon reintegreren. Daarnaast moest ik ineens mijn antipsychotica stoppen (seroquel) en kreeg daar weer bijwerkingen van. Daardoor voelde ik me niet gesteund en ontzettend eenzaam, en ook nog eens fysiek en geestelijk ellendig. Heel erg alsof ik de regie over alles kwijt was, ik durfde niet meer alleen te zijn en heb, waar ik normaal van mijn zomer kan genieten, mijn hele zomer binnen gezeten in mijn ouders huis omdat ik niet in mijn eigen huis in Amsterdam durfde te zijn. Ik zag alles heel negatief en was constant bang dat ik alles kwijt zou raken. Ook mijn geheugen testte ik constant en ik was de hele tijd bang dat mijn geheugen 'gestoord' was en niet meer terug zou komen. 

In die tijd begon ik met hier af en toe een berichtje plaatsen. Heel langzaam ben ik in het najaar weer dingen gaan doen, mezelf gedwongen, ik bleef slecht slapen en geestelijke klachten houden in de vorm van neerslachtigheid, weinig energie en laag zelfbeeld, maar ik vond gelukkig zelf een reintegratieplek waar ik heel langzaam begon. 

Hardlopen heeft me altijd heel veel gebracht en toen ik daar weer langzaam mee begon na een half jaar weinig tot niks doen (had ook een blessure), af en toe weer met lopen. Ik had me eerder opgegeven voor de halve marathon en die heb ik toen, against all odds, uitgelopen. Op diezelfde dag ontmoette ik iemand op een feestje waar ik de periode erna veel mee omging en het heel leuk mee had. Ik ging meer uren werken en deed weer meer dingen, alleen had ik nog ontzettend last van nachtmerries en vaak lichamelijke klachten, en kon dit per dag wisselen en had ik nog vaak last van angsten, waarvan ik rationeel wist dat ze 'chemisch' en niet nodig waren, maar ik voelde ze wel.

Ik was inmiddels door een andere instelling opnieuw ingesteld op 4 mg, omdat dat de dosis was waarop de ergste klachten begonnen in mijn eerdere afbouw. Ik kwam in november tot 1 mg, was in de tussentijd aan het solliciteren voor een nieuwe baan en het was wel een hoop stress, maar ik redde het allemaal net. Het is me gelukt om terug te komen tot mijn fulltime aantal uren van mijn contract, ik werd beter gemeld, ging weer naar sociale dingen toe (waar ik eerder dacht dat ik constant afgewezen kon worden), kreeg in de tussentijd mijn eerste EMDR behandelingen en boekte een vakantie naar Costa Rica. Ik was bijna klaar met mijn afbouw. Ik voelde me vaak nog wel buiten alles staan, disconnected van dingen, maar bleef dingen doen in de hoop dat de nachtmerries over zouden gaan en ik me beter zou gaan voelen. Ik besef me tegelijkertijd dat ik in vergelijking met anderen veel kan, al kostte alles heel veel moeite. 

Ik werd in Costa Rica echter ziek, na een hele lange heenreis zonder slaap met twee overstappen in de VS, kreeg eenmaal in San Jose een paniekaanval in mijn hostel, werd opgenomen in een ziekenhuis in San Jose en bleek uitgedroogd te zijn. Ik gaf aan bijna klaar te zijn met de afbouw van valium maar kreeg clonazepam voorgeschreven, antipsychotica en antihistamine. De antipsychotica heb ik na het ziekenhuis niet meer genomen, en ik was in de veronderstelling dat de clonazepam dezelfde hoeveelheid was als mijn valium (het waren druppels). De verpleging sprak geen Engels en de arts heb ik maar 2x heel kort gezien. 

Na drie dagen mocht ik terug naar het hostel en ben ik verder gaan reizen, nog enigszins verzwakt. Ik wilde niet naar huis gaan en heb mijn reis afgemaakt, veel van het land gezien maar voelde me vaak weer disconnected en van de wereld af. Ik zag de zonsondergangen wel, maar voelde ze niet. Ik ging nog eens kijken naar hoeveel mg clonazepam ik eigenlijk nam in vergelijking met valium en dat bleek veel meer te zijn (ongeveer 15 mg!) Ik ben toen al gaan minderen met druppels, en die bleken ook nog maar eens moeilijk te doseren. In Nederland ben ik gelijk terug overgestapt op valium en uiteindelijk op 8 mg ingesteld door mijn arts. 

Toen hebben we ook besloten verder te gaan met taperingsstrips. Ik ben drie dagen nadat ik terugkwam begonnen met een nieuwe baan, waarvan ik had gehoord dat ik hem had gekregen tijdens mijn vakantie. Mijn relatie ging ook nog eens uit, dus ik begon niet in alle rust aan de nieuwe baan, maar het gekke is dat ik sinds ongeveer een week ineens weer slaap zoals vroeger (ik word moe, ga gapen, ga naar bed, val vrij snel in slaap, ga er in de nacht misschien 1 of 2x uit).

Verder maak ik me veel minder zorgen, voel me minder disconnected, heb weer zin in dingen, durf afspraken te maken, ook voor langere termijn, kan op een dag werken weer dingen onthouden, krijg complimenten en vraag me af waar ik al die tijd met mijn hoofd gezeten heb. Ik loop weer hard, ga weer meer uit van het positieve, tot nu toe gaat het op werk goed, heb deze hele week fulltime gewerkt (36 uur), terwijl ik uiteindelijk half oktober met reintegreren begon bij mijn oude werk dankzij het tegenwerken door mijn voormalig leidinggevende. Nu ben ik moe en ga ik ook gewoon naar bed en morgen weer een stuk hardlopen. 

Zondag begin ik aan mijn taperingsstrips (van 7 naar 2 mg in 28 dagen, en van 2 naar 0 in 28 dagen, dus veel gedoseerder en kleinere porties dan van 14 naar 0 in 6 weken). Eerlijk gezegd voel ik me best goed fysiek en ook al ben ik af en toe nog onzeker en voel ik me nog niet geestelijk top, de afgelopen week ervaar ik echt als een cadeautje en ik kan ook weer veel meer echt contact maken met mensen. En ik slaap en de nachtmerries lijken voor nu een stuk minder. Ik durf eindelijk weer tv te kijken, lees weer een krant, luister vaker muziek, kijk uit naar dingen in de toekomst... Ik weet niet hoe lang dit aanhoudt en of dit een (hele lange) window is van nu al bijna een week, maar ik hoop dat ik dit gevoel niet kwijtraak en het alleen maar kan versterken...

Hopelijk geeft dit jullie ook hoop, want ik had het absoluut niet verwacht, ik zag mezelf al na een week proeftijd de laan uitgestuurd worden, niet omdat ik het niet kan, maar omdat ik zou bevriezen bij de gedachte aan alles wat ik ineens weer moet... En tegelijkertijd voel ik ook het verdriet dat ik heb om mijn relatie die over is en weet ik dat verdoven geen optie is want de gevoelens komen nog terug. Elke morgen luister ik voor ik opsta mijn mindfulness, de app Calm (betaalde versie) en daarnaast heb ik allerlei affirmaties op mijn kamer geplakt. Eerst deed ik dat in de toekomst, maar ik begreep dat ik dat in het heden moet doen, anders blijf je denken dat het in de toekomst ooit goed komt. Ik heb weer hoop op een goede afloop en dat is een fijn gevoel. De extreme onrustigheid heb ik nu niet meer, al zal hij ongetwijfeld nog op bepaalde momenten terugkomen. Voor nu ben ik in ieder geval positief. 

Ik hou jullie op de hoogte van wat de taperingsstrips gaan doen! Anders ben ik 28 maart valiumvrij!