Doorzoek de gemeenschap

Zal mij even voorstellen. Ik ben een man van 50 jaar en al jaren problemen met alcoholgebruik. Ben opgegroeid in een omgeving waarin alcoholgebruik normaal was. Drink al vanaf mijn 14e eigenlijk meer dan goed voor me is, maar er altijd wel goed onder gefunctioneerd. Universitair opgeleid, goede baan en dito salaris, twee gezonde kinderen, lieve vriendin, mooi huis, hechte vriendengroep, etc. Sociaal, maatschappelijk en materieel dus eigenlijk niets te klagen. Maar altijd een probleem met alcohol gehad. Stond al wel bekend als iemand die ‘er wel van hield’, maar het alcoholgebruik is volledig geëscaleerd. Die escalatie begon drie jaar geleden met het thuiswerken door Corona in combinatie met een (extreem) hoge werkdruk. Ik zocht mijn verlichting in het drinken en begon mijzelf te ‘belonen’ met een roes. De glijdende schaal was Ingezet; zowel qua hoeveelheden als tijdstip. Op een gegeven moment begon ik ‘s ochtends al met wijn of speciaal bier en namen de hoeveelheden toe. Ik denk dat ik toen al op twee flessen (witte) wijn per dag zat. Geen controle, dus geen drempel. Uiteindelijk ben ik door de hoge werkdruk, relatieproblemen en een overlijden van een naaste in een fikse burn-out beland en zat ik thuis. Toen was het hek helemaal van de dam. Op een gegeven moment namen de hoeveelheden toe en begon ik ‘s ochtends al met wodka. Dus feitelijk was ik de hele dag onder invloed. Op het toppunt dronk ik bijna één fles wodka per dag (0,70cl). Ik was zeer zeker lichamelijk afhankelijk van de alcohol. Als ik niet dronk, werd ik ziek. De wodka ging overal doorheen, dronk stiekem en verborg de flessen……. Overigens at ik altijd wel gezond en nam ik supplementen zoals vitamine B en D. Uiteindelijk was de situatie niet meer houdbaar en heb ik mijn vriendin, beste vrienden en kinderen ingelicht. Dit was een enorme stap, maar ik kan het iedereen aanraden. Er werd begripvol op gereageerd en zij hebben mij enorm gesteund. Ik was mezelf er heel erg bewust van het feit dat dit zo niet langer kon en dat ik enorm veel te verliezen had. Heb hulp gezocht, hetgeen vorig jaar uiteindelijk heeft geresulteerd in opname in een kliniek voor een detox. Deze opname was afzien, maar succesvol. Bijzondere mensen, bijzondere verhalen. Soms ongelooflijk. Mensen die al > 10 keer in de kliniek waren opgenomen. En ik dacht dat ik veel dronk, maar het kan blijkbaar nog heel veel erger. Toen ik uit de kliniek kwam, wist ik het zeker; “Ik drink nooit meer”. Dit is niet wat ik wil. De eerste maanden gingen goed. Geen “craving” en ik was fit en energiek en op het einde van mijn herstel van de burn-out. Toch heb ik een aantal keren een tijdelijke terugval gehad, voornamelijk getriggered door privé-situaties. Maar…… toch weer een langere terugval gehad onder de noemer van: ééntje kan wel. Ik heb toch laten zien dat ik ook van de alcohol af kon blijven? Lang verhaal kort: ik ben uiteindelijk weer terug gevallen in mijn oude gedrag. Niet zo heftig als daarvoor, maar toch. De afgelopen twee maanden dronk ik 4 halve liters zwaar bier per dag, soms ook al in de ochtend maar ook niet elke dag (die discipline had ik ivm het werk). Ik werd er extreem moe van. Net of mijn lichaam het niet meer kon verwerken. Ik voelde me daarna lusteloos. Werd weer onrustig als er geen alcohol in huis was en af en toe permitteerde ik mij een fles wodka. Ik dronk dan geen hele fles leeg zoals voorheen, maar toch veel teveel. Dit heeft tot een aantal situaties geleid die ik als ‘dieptepunten’ kan betitelen. Laatste dieptepunt was dat ik vorige week wél een fles wodka op één dag heb opgedronken. Volgende dag enorm ziek. Dus toen ging de knop (weer) om: dit wil ik niet. Inmiddels sta ik een week ‘droog’, maar wederom vallen de ontwenningsverschijnselen mij behoorlijk tegen. Onrustig, zweten, hoge bloeddruk, slecht slapen, somber, vergeetachtig (loop soms als een kip zonder kop rond), lusteloos en moe. Ik weet uit ervaring dat ik hier doorheen moet. Na 7 dagen wordt het al iets minder, maar met name vermoeidheid en onrust zijn nog sterk aanwezig. Heb eventueel Oxazepam om de scherpe kantjes eraf te halen, maar dit gebruik ik niet of nauwelijks. Wil er geen probleem bij creëren en slapen gaat gelukkig al beter na 6 dagen elke dag mijn beddengoed te hebben moeten verschonen door het enorme zweten……. Maar het gaat lukken. Ik neem het bij de dag. Tot zover mijn verhaal. Ik probeer jullie op de hoogte te houden en ben benieuwd naar jullie ervaringen naar met name drinkgedrag, terugval en ontwenningsverschijnselen.

Beste forumgenoten, Ik heb jullie hulp nodig! Ik zal eerst iets vertellen over mijn achtergrond en drankgebruik In 2019 heb ik mijzelf 3 maanden onthouden van alcohol van september tot eind december. Vervolgens heb ik van kerst tot oud en nieuw weer gedronken. Sinds 1 januari 2020 heb ik besloten om niet meer te drinken. Nu ik al bijna 4 halve maand droog sta voel ik mij bijzonder somber en komen er heel veel gevoelens los. Soms voel ik me zo somber en alleen dat het voelt alsof ik in een depressie val. Ik was een matige drinker en dronk 12 jaar lang bijna elk weekend en ook wel eens doordeweeks. Sinds ik gestopt ben heb ik het gevoel dat ik een deel van mijn identiteit ben kwijtgeraakt. Ik heb al een afspraak gemaakt met de dokter aangezien ik merk dat ik hulp nodig heb. Maar ik had nooit gedacht dat het na 4 en een halve maand nog zo zwaar zou vallen. Zelf heb ik nieuwe hobby's opgepakt zoals gitaar spelen en zingen. Ook sport ik veel en leef ik een stuk gezonder. Maar toch heb ik er dagen tussen zitten dat ik mij echt heel down voel en dit gaat ook gepaard met 's nachts helemaal bezweet wakker worden. Ik was in zekere zin wel verslaafd aan alcohol al is het een taboe om dit te zeggen in je directe omgeving, aangezien ik alleen een "gezelligheids drinker" was. Herkend iemand deze symptonen? Zo ja hoe ga je ermee om? Ik las dat het wel 2 jaar kan duren voordat je brein weer herstelt is.

Dag! Ik ben benieuwd naar jullie ervaring met teveel drinken, minderen en niet drinken. De instelling waar ik hulp gezocht heb voor mijn drankprobleem zegt dat minderen (ik drink max 2 flessen van 0,75 wijn en meestal minder, regelmatig niets) zegt dat het gevaarlijk is om zelf te stoppen of te minderen. Ik heb de afgelopen 4 dagen 1 glas wijn van 15 cl gedronken en viel wat moeilijker in slaap. Maar verder geen ontwenningsverschijnselen. Ik eet gezond en slik op aanraden van de instelling extra vitamine B (complex 100MG). En dat plas ik uit: neon-gele urine. Ik kan ook een paar dagen zonder alcohol zonder ziek te worden. De grootste uitdaging is de zucht naar wijn. De instelling wil dat ik naar een detox ga. Wat is jullie ervaring? Groet, Olijfje