Spring naar bijdragen

Vladimir

Forumdeelnemers
  • Aantal bijdragen

    525
  • Geregistreerd

  • Laatst bezocht

    Nooit

Alles door Vladimir geplaatst

  1. quote: Originally posted by: Beate vladimir, hdag hoeveel is dit nu van ju al zonder drank?? laat je niet (ver)misleiden door een "zaterdaggevoel"..Niet doen hoor! En knoflook is heel gezond, en lekker!! ik gooi het overal doorheen. Ben je je aan het voorbereiden om naar het buitenland te gaan? k dacht het ergens te lezen. Voor altijd of voor een trip? Gaat je vriendin mee? Enfin, we houden het droog! Niet bang zijn! Mijn verleiding ligt op de zondag. Zaken draaien van dinsdag tot zaterdag, dus vandaag is een 'normale' werkdag. En buitenland: ja, nee, ehh.. Bedoeling was om mij een maand in afzondering terug te trekken in de Pyreneeën en mij daar nu alvast op voor te bereiden. Ik moet mijzelf een verhaal gaan schrijven waarvan ik op dit moment kop noch staart weet. Goed, voorbereiding gelukt, dankzij dit forum. Oktober wordt daarmee wellicht november, de meest kalme maand in onze winkels. Kan ik mij in alle rust voorbereiden op een maandje tenten in de Pyreneeën. Met de boeken van Erasmus, want die neem ik mee de bergen in. Samen met 'alleen op de wereld' van Hector Malot.
  2. Vladimir

    wie ben ik

    quote: Originally posted by: Naddy .... daarbij heb ik ( gelukkig) zoveel walgelijk gedrag vertoond de afgelopen tijd dat het echt afgelopen moet zijn nu... liefs, Naddy Hoi Naddy, welkom hier. Zelf heb ik het ook altijd op die manier; gewoon té ver over de schreef gaan, om er zéker van te zijn dat ik een degoût heb van mijzelf als ik terug zou grijpen naar die periode. Zo ben ik gestopt met roken (van 1 naar 2 naar 3 pakjes per dag om dan te stoppen, puur uit walgingszin) en zo ben ik nu gestopt met drinken. Van 2 naar 3 naar 4 naar 5 naar 6 en soms wel 7 trappisten, in een half jaar tijd, puur om de blauwe wallen onder mijn ogen te krijgen. Nu ben ik het zó beu, dat ik er niet meer aan wil komen. Ik heb het gevoel alcohol nu helemaal te kennen. Ik kan er niets meer in ontdekken dat ik nog niet ken, dus is het tijd om te stoppen. Tijd voor andere dingen, lekkere dingen. Zoals groene thee met jasmijn en stemgember, zoals mijn vriendin ze nu voor mijn neus zet :-) En ja, ik ben ook pas net gestopt. Net zoals voorheen met roken (dank u Fibo): ál 3 dagen :-)
  3. @Ari; dacht ik ook, ben ik het ook wel mee eens. En toch overtreft dat het argument van mijn vriendin niet; roken verandert het karakter van de mens niet (of nauwelijks), drinken wel. Jekyll & Hyde gebeurde niet via een sigaret, dat was wel degelijk een (soort van) black-out op de booze! Dus voorlopig staat zij nog met stip bovenaan :-)
  4. quote: Originally posted by: tijn best een raar idee nooit meer kunnen drinken. en dat van die hoofd pijn daar heb ik ook een beetje last van. voorheen had ik dat nooit. zal wel weer over gaan met de tijd. kirky alles weer een beetje rustig? je zat niet echt goed in je vel gisteren volgens mij. maar ik kan me ook wel voorstellen. iedereen weet het altijd beter. gr tijn Eerlijk gezegd vind ik het een heel aangenaam idee. Omdat ik alcohol altijd heb verafschuwd. Zelfs terwijl ik eraan verslingerd geraakte. Vanaf de middelbare school al, waarin we preventiecampagnes kregen voorgeschoteld, bedenk ik mij nu. En om dan naar een discotheek te gaan op je 17e, om daar te zien hoe mensen zichzelf mishandelen met drank. En nu snap ik dus ook waaróm ik het verafschuw. Dat is een meerwaarde die ik meeneem. Wellicht, later zelf gaan werken in alcoholpreventiecampagnes?
  5. quote: Originally posted by: jane4 Nou Vladimir, jij ff blij dat je geen Trappissten achter de kiezen had. Wie weet hoe dat dan was afgelopen met die glazen veranda en hoe jij er dan nu bij had gezeten of gelegen. Test geslaagd kat gered jij nog droog dus hebt het ook weer gered gr Jane Zo is dat. Los daarvan echter (of juist niet) ben ik er nu van overtuigd dat wij de meest sociale kat van de buurt hebben. Hij kreeg het voor elkaar om de 2 buurvrouwen, de buurman, zijn vriendin, mijn vriendin en mijzelf naar buiten te lokken voor een verzetje. En da's altijd plezant, even lachen met de buren. Zeker als je weet dat de verstandhouding met die buurman vanaf nu pas ok zal blijken te zijn...
  6. quote: Originally posted by: albertina Goed gezegd, Rapilos, ik viel na 10 jaar weer door de mand. Pfff, en dan is het erg lastig weer op 0 te blijven. Maar het gaat goed en dat wil ik zo houden. Dank voor de waarschuwing! Want dát wil ik mij niet laten gebeuren... Dat lijkt me echt rampzalig; herval ik op mijn 47e! Wanneer een normaal mens zijn schaapjes op het droge hoort te hebben, kiezen voor een natje; dat zou erg wezen! auwtsj!
  7. quote: Originally posted by: houtje Ik ben ook weer thuis, supergoed geslaagd voor sportschoenen voor "de kleine" (à la Tasseke) en ook nog gewone Sneakers ( = vlgs. mij gymschoenen die je op straat draagt, meer niet) met een leuke korting we kregen een bon van de voetbalclub. Daarna lekker 2 voor 1 gehamsterd. Jaaaaaaaaa Fibo vroeger zou ik bij twéé flessen wijn voor één er meteen 24 gekocht hebben onder het motto dat ik zoveel bespaarde, en begon ook eerder met zuipen onder het motto dat het zo goedkoop was, affijn een hoop ellende ! Die liet ik dan wel eens thuis bezorgen (omdat ik bang was om in de winkel een bekende tegen te komen). Die bezorgservice is een ideale voedingsbodem voor alcoholisten. Zelfs de verplichte rol beschuit en wc-papier die je normaal erbij legt, hoef je niet meer te kopen. Wij hadden vroeger in onze wijk een winkel waar je je boodschappenlijstje naar toe kon faxen en laten bezorgen. Nou wég schaamte en tegen die bezorger zei je gewoon dat je een feestje had (en die was ook gek althans die deej alsof die dat was) en wat bier vergeten was. Dure blikjes waren dat. Als ik teveel bier had gedronken nam ik meestal blikjes en gooide die in een grijze vuilniszak en nog wat afval erbij gedaan en dan afsluiten en in de kliko zodat mijn man het niet zag. En maar denken dat die ook gek was! O o o wat loop je jezelf en de hele wereld toch te belazeren zeg. Vreselijk. Ik kan er nu om "lachen" wel met een zuur lachje want al die streken heb ik tenslotte zelf wél uitgehaald. WauW! Ik ging gewoon 's avonds naar de nachtwinkel om nog wat extra's te halen. Ik had de luxe 2 nachtwinkels om de hoek te hebben. Nu vraag ik mij af; zullen die nog wel overleven zonder mijn avondlijke rondtrip?
  8. Hoi vrouwtje Theemuts, dank u wel :-)
  9. quote: Originally posted by: Fibo quote: Originally posted by: houtje De wijn is ook twee halen één betalen zeg maar twéé katers halen één betalen twéé schuldgevoelens voor de prijs van één. Nee merci. Hallo allemaal. Houtje, die houden we er in Rapilos, zijn de drains inmiddels verwijderd. Donderdag zou niet gaan. Gaat het verder een beetje. Als we nu eens allemaal zouden stoppen met drinken, wat zou er dan met al die rekken drank gebeuren? Bedelende winkelmanagers, voor 3 halen 1 betalen? 4 halen, 1 betalen? Gratis meenemen want de rekken moeten leeg?
  10. quote: Originally posted by: Beate Fibo, wat is je handtekening zetten? ik druk gewoon op "antwoord" en dan kan ik een bericht intypen en dan op "op discussie antwoorden". Dat is goed? Hi Beate, Me no probs. De *zucht* begint nu. En jij? Lege flessen al buiten gezet? @Woman: Kent u deze al? Jim Choo @ H&M @Fibo: zal het doen. Pás 2 dagen, hè. Vorig jaar zat ik op de schopstoel van ál een week, nóg minstens 2 te gaan, alvorens weer een trappistje te mógen. Nu zit ik veel meer op de eerste 2 dagen van een alcoholvrij(er) bestaan. Gisterenmorgen opgestaan op het moment dat de dromen me in verleiding wilden brengen; alternatieve manieren van het uitschenken van trappist. Via borrelglaasjes het schuim opwekken en dat weer teruggieten. Of zoiets. Toen ben ik dus maar opgestaan. ps. de zin van het leven, die hebben we toch zelf verzonnen? daar zin in hebben, is inderdaad het enige nut dat ik mij kan verzinnen... @general: Vanavond zijn we de kat gaan redden; die was in de tuin van de buurman gaan zitten, 2 huizen verder. En dat is een bakstenen bak van 3 op 3, dus hij kon er niet meer uit. En laat die buurman nu nèt niet thuis zijn. Eerst via ladders over het dakterras van één der buurvrouwen, nadat we haar toestemming hadden gekregen. Om er dan achter te komen dat het platte dak van de buurman uitkomt op een schuine, glazen veranda. Dan maar via ladders via de muur bij één der andere buurvrouwen en dan op de muur van de buurman, klaar om de ladder er overheen te zetten. Eindelijk boven, til ik de 2e ladder er overheen (we zijn inmiddels al een half uur verder), valt het ding daar naar beneden! Zit ik daar, bovenop de muur, 's avonds om 21:15u, de kat miauwend beneden in de tuin, op de tuintafel! Gelukkig kwam de buurman net op dat moment thuis. Die kat sprong echt bijna bovenop de schuur van het verschieten! Dat haalde hij echter niet, dus viel hij weer terug. En nog een keer, en nog een keer. Dus toen heeft de buurman de kat de tafel gegeven om te kunnen ontsnappen, door 'm tegen de schuur te schuiven. Ladders weer terug, door de tuin van de buurvrouw. Naar het eigen plat dak, om daar weer naar beneden te klauteren. Je kent dat wel; ladder gebruiken om met ladder weg te komen enzo...
  11. Zot; járen geleden, ik zal 25 geweest zijn, heb ik eens uit noodzaak en liefdesverdriet enkele tenen knoflook gegeten. Ik ben toen 3 dagen doodziek en kotsmisselijk geweest. Met een mag die zich van krampen geen uitweg meer wist. Later, zeg, de afgelopen 3,4 jaar, heb ik nog wel eens geprobeerd rauwe knoflook te eten. Het deed me echter niets meer, dus dacht ik dat het toen een combinatie van ondervoeding en lichte griep geweest moest zijn. Nu sta ik kip te marineren en eet een klein stukje knoflook, dat aan mijn duim was blijven hangen. Ineens geeft mijn maag datzelfde op-zijn-kop gevoel als 12 jaar geleden! Jippie! :-)
  12. Vladimir

    alternatief

    En, niets zo goed tegen de dorst als water. Een glas, een fles koud water, al dan niet met bruis. Werkt altijd, merk ik! Tijdens het koken; een fles bij de snijplank is halfleeg als ik klaar ben om alles in de pan te schuiven. Des avonds; 3 glazen op anderhalf uur, net als voorheen de trappisten. En water kán niet tegensteken, want het smáákt naar niets... ;-)
  13. Dag 3 zonder dope en de algehele lethargie begint zich om te vormen naar structuur en vaste grond onder de voeten. Dat is al weer wat jaren geleden! Gelukkig zijn de rode ogen ook aan het wegtrekken; één van de redenen waarom ik het genoeg vond, is dat binnen een half jaar bij mij de rode ogen en blauwe wallen opkwamen. Dat is waar ik op zat te wachten en dat was er duidelijk teveel aan :-)
  14. Zoals jij zegt, Kaia. Hoe hardnekkig verslavingen trouwens zijn! Op 1 juli 2003 had ik gezegd tegen mij én mijn vriendin te zullen stoppen met roken. Niet dus. Forget it. Het heeft me nog een heel jaar gekost, inclusief een half jaar mentale preparatie, alvorens ik ook echt kon stoppen. Daarna ben ik wel meer gaan snoepen en drinken en 20 kilo aangekomen. De helft daarvan mag er nu dus weer vanaf... :-) Nu, drinken hetzelfde 'probleem'. Al een jaar roep ik (tegen mijzelf) dat ik wil stoppen. Ook al ettelijke pogingen gewaagd. En pas nu heb ik het gevoel dat ik geen race tegen de klok aan het voeren ben. Voordien had ik telkens het gevoel van: 'even 2, 3 weken geen drank'. Nu heb ik veel meer het gevoel herkend dat jullie verspreiden; morgen zie ik wel, maar vandaag dus niet! Dat heeft me dus meer dan een jaar gekost, om zover te komen! Blijkbaar neemt het proces van toegeven naar opgeven bij mij zo lang in beslag. Zoals BamBam al aangeeft; inderdaad, het idee van: ik was het beu, zal in mijn vriendenkring wel voldoende wezen. Binnen die context is 'verslaving' natuurlijk een relatief begrip. Enkel dat eerste glas is een absolute zonde. Van tijd en van schuld :-)
  15. Vladimir

    engeltje

    quote: Originally posted by: theemuts ... En de rest van je leven mag je best drinken, als je vandaag maar niet drinkt. Morgen kan je opnieuw zeggen: "Vandaag drink ik niet"... Hé, die is wijs. Omkering werkt ook altíjd, hè?
  16. Mijn vriendin gaf me vandaag al een heel mooi antwoord: alcohol verandert het karakter van mensen, roken niet. Wat mij ook altijd opvalt, is hoe mensen de nadruk leggen op alcohol. Of, hoe het schier onmogelijk lijkt te leven zónder alcohol. Overal aanwezig en 'zonder een glaasje op, wordt het niet gezellig'. Terwijl rokers momenteel zo ongeveer verketterd worden, 'omdat het zo ongezond is voor niet-rokers'. (stelletje egoïsten) Ook al ben ik heel wel in staat gebleken absolute hoogtepunten te creëren, juist door elke invloed te vermijden, tóch is daar die sociale wenselijkheid; wel een béétje los, maar niet helemáál. Terwijl helemáál los, zónder drank en drugs, de meest fantastische ervaring is die er bestaat. Daaruit zou ik eigenlijk moeten concluderen dat een sociale omgeving waarin 'precies 2 glaasjes op' wenselijk is, niet interessant is. Voor mij dan toch. Simpelweg omdat ze te slap zijn / niet gewoon zijn om nuchter los te gaan. En omgekeerd natuurlijk; die mensen hebben compleet ende totaal helemaal niets meer aan mij, omdat, áls we dan aan de drugs gaan (alcohol, methanol, aan 't gas, kies maar), dan ook 'all the way' mijn motto wordt. Jekyll & Hyde, Personality-Change, freaky met alle lelijkheid om je heen (want mensen worden lélijk onder invloed, gvd!!). Spooky! Om de volgende ochtend wakker te worden met een kater van jewelste. Waarom toch altijd dat geschipper met 1, 2 of 3 glaasjes, om tipsy te zijn? Waarom niet gewoon nuchter en dan freaken op de pure natuur? Puur natuur is uiteindelijk het beste afrodisiacum dat ik gekend heb. En alleen al om die reden wil ik daar naar terug. Zomaar wat gedachten op mijn eerste alcoholvrije avond, 3 september 2009. Ik reken die van gisteren mee, omdat die ene trappist mij ertoe heeft aangezet hierheen te komen. En het flesje-met-sticker staat nu mooi op de kast. Vóór een voor mij héél speciale foto.
  17. quote: Originally posted by: woman Hallo allemaal .......... Nou dat was het voor vandaag, de hond moet nog uit en ik wil nog even douchen. Dag ! xx Wat zegt u nu? De hond moet nog douchen en u wilt er nog even uit?
  18. quote: Originally posted by: Soothe Tijn, ik ben geen blower. Een keer psychotisch geworden met hasj en drank. Daarna nooit meer! Is het niet een beetje teveel van het goede. Is stap voor stap niet beter? Easy does it. @Soothe; ik beveel het eerlijk gezegd van harte aan. Omdat, mocht Tijn nu in de drank hervallen, dan is het blowen er in elk geval al af. En andersom; door óók niet te blowen, ontwaak je uit die roes, die alles zo rooskleurig houdt. En mijns inziens is dat de enige manier om in te zien waaróm je wilt stoppen met drinken / blowen / roken / whatever. Pluk de dag en geniet van het kleurenpalet dat elke dageraad je weer aanreikt, is de beste remedie, gok ik. Gok ik, met 0 dagen clean op mijn palmares... :$ - vandaag de eerste avond 'thuis' zonder drank Morgen de 2e en zaterdag, met een beetje mazzel, niet de 3e, maar wel een uitstapje om te voelen en te proeven. En dan de eerste zondag, die lamlendige eerste zondag... jippie! Geen drank meer!
  19. quote: Originally posted by: tijn ik blijf gewoon net zo lang wakker tot ik omval. :D Lol; doehoen! Klínkt ook zo onwijs. Gewoon wachten tot je omvalt. Als jij morgenvroeg nog staat, open jij dan de dag met Dar? Die koffie zal wel smaken dan, vrees ik Goede nachtwake toegewenst en geniet van je dromenspoken / hersenspinsels!
  20. Toen ik ben gestopt met roken, was de algehele reactie: "Goh, goed joh. Dat je dat kunt joh. Ja goed. En roken is maar bah." Enzo, you catch the drift. Nu ik wil stoppen met drinken, hoef ik deze reactie niet te verwachten. Enkel de dichtstbijstaanden zullen het werkelijk kunnen waarderen. Als ik naar buiten toe ga vertellen dat ik ben gestopt met drinken, kijkt iedereen mij -waarschijnlijk- verwijtend aan. Zo van: "Oh, dronk jij teveel dan?" en "Hé, was je verslaafd dan?" Dus toen ik stopte met roken, kon ik openlijk uitkomen voor mijn ex-verslaving. Nu ik ga/wil stoppen met drinken, is dat één groot maatschappelijk taboe (zéker in België) en doe ik dat best thuis en met begeleiding en via de verslavingszorg of via een kliniek en wat dies meer zij. Zolang de omgeving er maar niet mee hoeft te worden geconfronteerd. Want de schaamte is te groot. Daarom; wat maakt de verslaving aan roken zo anders dan die aan drinken?
  21. Vladimir

    Alternatieve drankjes

    Dank u; die mateloosheid is wie ik ben. Alleen de alcohol was/is een sluipend vergif in de weg. Op naar het goede leven...
  22. @Koh: "En als ik zelf mijn verslaving had overwonnen, impliceerde dat in mijn ogen ook dat ik eigen baas was, en dus ook zelf kon bepalen of ik misschien toch wel weer eens een glaasje kon drinken. Om m'n eenzame geluk te vieren, zeg maar. En dat ging fout. Niet één keer, maar élke keer." Zo ver ben ik nu dus ook. Het begrip 'vieren' heeft een hele foute ondertoon gekregen door die drankdope. Het herprogrammeren van het begrip 'vieren' is dus helemaal geen slecht idee. En neen, eerlijk gezegd ben ik niet -meer- van mening dat eigen baas zijn -dus- ook impliceert dat ik mijn grenzen ken. Die ken ik nu juist níet. En daarom ook de stop erop. Voorgoed het liefst. Bocht. Ik wil namelijk grenzeloos kunnen leven en daarom moet ik dope zien te vermijden. Simpel gedacht en de uitvoering ga ik nu bewijzen. Deze vind ik trouwens heel goed, op de site: "Of u nu verslaafd bent of niet, het loont de moeite uw drinkgewoonte te veranderen als de alcohol een functie heeft gekregen." Dat is eigenlijk wel een antwoord op bovenstaand; bij mij hééft het een functie gekregen, al vrij ver in het begin. Uit goede bedoelingen en ze heeft ook wel gewerkt, maar het is geen geijkt middel daarvoor, natuurlijk. Nu moet ik het zien te 'ontfunctioneren'. Om het heel economisch te stellen: De drank biedt mij geen méérwaarde meer. Waar het dat tot voor kort (4, 5 jaar geleden) nog wel deed. Tenminste, voor mijn eigen gedacht natuurlijk. Nu begint ook het gevecht tegen de leugen, bedenk ik mij net. Niet hervallen door '1 klein shotje' te nemen en dan goedgemutst naar huis te gaan. Niet dat ik dat ooit gedaan heb, maar nu ik van mijzelf niet meer mág drinken thuis, wordt dat natuurlijk de volgende misstap. Als ik niet uitkijk daarvoor. Eén jaar te gaan, waarin ik zeker niet meer mag verglijden...
  23. @niwi; omdat ik dat nog moet leren, dag per dag. Merk ik nu en de eerstkomende 10 weken, waarschijnlijk. En ook waarschijnlijk, omdat ik op zoek wil naar de progressie in het niet-drinken. Maar inderdaad, die progressie begint pas bij 0 promille.
  24. Hé Jane, Ik heb je advies wèl ter harte genomen. Terwijl ik mij een koffie wilde gaan maken (Senseo, wát een bocht) zag ik het flesje staan. En heb de sticker maar gelijk geprint en geplakt. Dat flesje mag vanavond mee naar huis en komt bovenop de kast te staan. De glazenkast, die vol staat met wijn- en bierbellen. Die kunnen ook langzaamaan worden ingepakt. Blij toe, al zal ik de eerste zijn om te stellen dat dit wat voorbarig is. Dus pin me er niet op vast; ik zèg nu wel 'de laatste', maar woorden zijn simpeler dan daden. Dankjewel! Bedenk ik mij net: Op naar de eerstvolgende valkuil; die van de mensen die zeggen 'dat alles relatief is' en drankverslaving dús ook. Een goed antwoord verzinnen. Een repliek in de trant van: waar, maar het einde is altijd weer hetzelfde; in de put van de drank. De weg er naartoe blijft relatief, maar alcohol is verslavend en ik heb het ondervonden. Niet meer doen dus, net zo goed als dat ik altijd van de heroïne ben afgebleven, de coke enkel ettelijke keren heb getest en de XTC ook maar matigjes gebruikte. Blowen is al járenlang weg (sinds 1994) en roken ben ik in 2004 mee gestopt. Dus nu is het de laatste hindernis naar een nieuw leven; clean worden van de drank. En dat de relativiteit daarin ligt besloten, dat ik mij heerlijk én waardeloos kan voelen zonder drank, wil nog niet zeggen dat een druppel alcohol mij zal helpen. Werkt mango?
  25. Haha, ik ben zielig. En zo'n kneus. Enzo. Alcohol geeft een serieuze deuk aan je ego, simpelweg omdat dagtaken steeds meer wegkwijnen. Goed, dat gezegd hebbende: ik ben dus NIET zielig, ben NIET afhankelijk (van anderen; de drank is een ander verhaal) en mij wel degelijk bewust van de sociale implicaties van de drank en het misbruik. Als thuisdrinker ben ik natuurlijk 'de gevaarlijkste', omdat dat nu nèt de omgeving is, waarin het drinken het eenvoudigst véél te ver gaat. En dus heb ik ook dat gat in mijn hoofd geslagen, waarin die alcohol gekapt kan worden. Nu moet ik bekennen, zoals velen hier waarschijnlijk, dat ik in 1999/2000 begonnen ben met drinken. Omdat ik uit een situatie kwam van minder-dan-niets, zonder toekomst, en er dan ook nog eens niet zachtzinnig buitengewerkt werd. Ik was toen 27, 28 en had geen flauw benul hoe ik verder moest. Drank, de tranquilizer, werkte. Mijn emoties werden op een laag pitje gezet en ik was in staat om mijn leven een andere draai te geven. Terwijl ik dit schrijf, besef ik natuurlijk dat het één niets met het ander te maken heeft. Simpelweg omdat men, als men zou weten wat men aangaat, ergens nooit aan zou beginnen. Dus zou ik ook zonder drank in het diepe gedoken zijn waar ik in 2002 indook. Met goed gevolg, trouwens. Nu is het 2009 en sta ik een stuk steviger in mijn schoenen. Mijn leven staat weer op de rails (dat was 6, 7 jaar geleden nog zeer twijfelachtig) en ik heb daarmee een herwonnen zelfvertrouwen bereikt. Dát is wat ik zocht en dus nu heb gevonden. En nu kom ik aan het punt wat ik wilde aankaarten: Drank heeft in mijn leven zijn funktie verloren. Van de emo-repressor die het eens was, heb ik niets meer nodig. Ze heeft mij goed geholpen de eenzaamheid weg te duwen, weg te zuipen. Waarschijnlijk klink ik nu als al die andere 10.000+ (ex-)verslaafden die hier hun verhaal al deden, maar toch. Nu ben ik echter op het punt aanbeland, waarop ik diezelfde eenzaamheid wil omarmen. Omdat die eenzaamheid, dat alleen-zijn altijd mijn doel is geweest. Los van het feit dat ik mijn leven kan delen met mensen om mij heen en zinnige dingen kan doen en dergelijke; de leegte is van vroeger uit mijn doel (én mijn angst) geweest en ik heb het gevoel dat ik er nu niet meer bang voor ben. Simpelweg omdat ik in 7 jaar tijd mijzelf (met hulp, zeker weten!) vanuit de goot heb weten op te tillen naar een sociaal aanvaardbaar bestaan met invloeden die mij wel doen. Enkel de drank staat nog in de weg. Ik heb zelfs een leven uitgebouwd dat schoner is dan dat de drank mij voorkomt. Daarom; wie herkent dit gevoel van 'overbodigheid' van het 'medicijn'? Of redeneer ik nu vanuit de totale schijnwerkelijkheid en euforie van het 'eureka'-gevoel? En nog een vraagje: missen jullie die lachkick, die zo typisch is aan drank? Het 'Hard Gelach' als het ware? Want ik vind 'm zó lelijk, maar (vond 'm) zó wijs als ik erin zat...
×
×
  • Nieuwe aanmaken...