Hermie

En als dat niet werkt ga ik op hem zitten met mijn hele 60 kg. Nee we zien wel, ik heb geen verwachtingen en dat is denk ik het beste.

Nou ja ik ga de date maar met open vizier aan en zie wel wat ervan komt.. of niet. Hoe is het gezegde ook alweer: life's a bitch and then you die.

Juist Kirky maar het piekeren wordt er (voorlopig) niet minder om.

Tasseke vergissen tussen de pop en de echte date?? Het is wel een tidje geleden maar ik denk dat ik het verschil nog wel zal merken haha (hoop ik en anders heb ik een probleem toch).

Ja AlbertRemmo dat is idd makkelijk gezegd want 's nachts is er niemand ie je stoort in je gepeins en dan begint het: hoe ga ik het deze maand financieel redden en er moet nog dit en dat gebeuren enz. Erg vermoeiend allemaal en allemaal triggers om weer de vergeteleid op te zoeken maar dat doen we niet meer toch?

Dhendro danben je al aardig op weg en het wordt alleen maar beter echt waar en als je het af en toe nodig hebt om (probeer het wel te beperken ivm je dag-/nachtritme) overdag een paar uurtjes bij te trekken: doen!

AlbertRemmo, the force is with me I feel it

Dhendro, ben gisteren om 22.30 naar bed gegaan, doorgeslapen tot 07.00 uur, opgestaan ontbijt gemaakt en gegeten, afgewassen en stofgezogen en nog even weer naar bed gegaan toen dochterlief naar school was.. heerlijk en ik voel me nu super.

Hoi AlbertRemmo weet niet of het internationale date maand is maar ja je moet toch wat hè. Enne Kirky als ik gezakt ben zeg ik het lekker niet haha.

Hallo allemaal, Val zomaar binnen maar ook ik heb morgenavond een date.. pffff weet niet goed wat ik er mee aan moet, mijn ene hersenheflt zet leuk doen en de ander helft zegt kijk uit. En daarbij moet ik morgen ook nog examen reanimatie doen (alhoewel elke halve zool dat haalt schijnbaar). Ben benieuwd hoe ik me morgenavaond voel..

Ook ik was een stiekeme drinker. Zodra ik van mijn werk kwam was dat het eerste dat ik deed en soms had ik 's morgens een glaasje nodig om het trillen tegen te gaan. Ik wist dat het fout ging en heb ook genoeg signalen gekregen van mensen maar ik zat nog in de ontkenningsfase. Uiteindelijk heeft het me ook mijn baan gekost en heb ik een bijna een jaar in de ziektewet gezeten. De afgelopen tijd moest ik regelmatig met de billen bloot en de mensen waar het omgaat weten wat er speelt en wat zich heeft afgespeelt en daar krijg ik veel steun van. Kleine babystapjes nemen dat is waar het om gaat en gelukkig heb ik een heerlijke dochter die het verdiend om een leuke moeder te hebben. Ook toen ik veel dronk zorgde ik er altijd voor dat zij alles had wat ze nodig had, op tijd was op school, afspraken etc. maar dan was mijn energie op. Nu heb ik weer steeds meer energie om leuke dingen met haar te doen en dat is zo belangrijk. Ik ben ervan overtuigd dat ik er wel weer kom en dat dit een periode wordt waarop ik terugkijk en denk 'tsjonge wat heb je het ver laten komen'. Refusal begin ik niet mee, kan ik mijn lever niet aandoen en eerlijk gezegd wil ik het ook niet. Ik overweeg wel om campral of zoiets te gaan gebruiken maar eigenlijk gaat het heel goed met me. Ook ik ben ineens gestopt, weliswaar gedwongen maar toch. En ook ik heb die slaapproblemen gehad, wat ik merkte is dat ik 's nachts niet en overdag een gat in de dag kon slapen. Nu doe ik dat alleen nog maar af en toe en verder toch gewoon 's morgen opstaan anders verschuift je dag-/nachtritme steeds meer. En geloof me, het gaat langzaam aan beter worden en het voordal van nuchter slapen is dat als je slaapt je dan ook doorslaapt en niet meer om 3 of 4 uur wakker wordt/blijft. Hou vol Nico en als je het moeilijk hebt, praten en iets fysieks gaan doen dat helpt. Fijn voor je dat je partner je steunt maar is het niet moeilijk voor je om haar wel te zien drinken nu het voor jou nog zo vers is?

Hallo Nico, Welkom hier! Ook ik ben nog vers van de pers hier. Moeilijke beslissing hè en nog veel moeilijker om vol te houden. Als je iets kwijt wilt kan dat hoor, maak van je hart vooral geen moordkuil. Groetjes, Hermie

CPAS, Het is niet een kwestie van wel of niet stoef om Refusal al dan niet te gebruiken. Ik heb me niet voor niets hier aangemeld. Het is puur dat ik bang ben dat mijn lever dat medicijn niet trekt en ik daar geen risico's meer mee kan nemen. Ik overweeg om Campral te gaan gebruiken. Ik volg jullie gesprekken wel en zal me heus nog wel melden.

Hoi Trees, Bedankt voor je reactie. Ik zal morgen overleggen met mijn specialist maar denk toch dat ik niet voor refusal ga te meer omdat ik zeker niet meer dagelijks het gevoel heb dat ik wil drinken, mijn laatste glas wijn (van de 3) was afgelopen donderdag en nu 3 dagen verder voel ik me sterk en heb ik helemaal geen zin om iets te drinken, behalve veel ranja haha. Ik volg jullie verhalen op ditjes en datjes wel maar het voelt alsof ik een 'indringer' ben in jullie gesprekken, jullie hebben al een heel verleden met elkaar. Maar als ik iets zinnigs te zeggen heb meld ik me.

Dank voor je hartelijke welkom. Ik was al niet zo'n voorstander van medictie en nu ik jouw verhaal heb gelezen denk ik helemaal dat het wellicht niets voor mij is. Ik ga iig morgen contact opnemen met mijn specialist want mijn lever heeft mij een 2e kans gegeven ik mag, kan en wil het nu niet verpesten. En omdat ik nu begonnen ben met de opleiding sportmasseur wat behoorlijk pittig is kan ik me niet veroorloven om duf of nog vermoeider te worden, wat kennelijk ook vaak een bijwerking is. Wat je zegt over achterhalen van het waarom ik drink, ook daar ben ik mee bezig. Ik heb een trajectbegeleider van IrisZorg die ik regelmatig zie en waar ik altijd terecht kan en ik heb sessies met een psychologe. Ik ben al een heel eind maar ja er zijn van die momenten dat ik denk: 'wat kan het mij ook schelen'. En idd ook ik denk in termen van flessen, helaas. Maar ik hou goede moed, mijn motto is dan ook 'what doesn't kill you makes you stronger'!

Hallo lotgenoten, Ik ben (bijna) 42 jaar en woon alleen met mijn dochter. Vorig jaar december ben ik opgenomen, oververmoeid, zwaar ondervoed en met een alcoholische hepatitis, het gevolg van zo'n 4 jaar lang heel stevig drinken (zo'n liter wodka per dag), niet meer eten en alsmaar doorgaan. Het was echt kantje boord of ik het zou redden of niet en ik kan jullie vertellen dat ik me echt dood ben geschrokken. Na 3 weken werd ik ontslagen en het eerste dat ik toen heb gedaan is mijn relatie beëindigen en een plekje voor mijn dochter en mezelf zoeken. In april waren mijn leverwaarden weer genormaliseerd. Het afgelopen jaar is heel zwaar geweest, maar ik heb het gered en al die tijd niet gedronken. Tot oud en nieuw van dit jaar, een paar glaasjes champagne. Daarna heb ik met redelijk grote tussenpozen weer wat wijn gedronken en ik merk dat ik er toch weer naar neig om meer te gaan drinken. Ik heb een gesprek met een arts van IrisZorg gehad en die heeft me refusal voorgeschreven. Ik ben er nog niet mee begonnen (en heb ook nog niet gedronken) omdat ik nogal schrok van de eventuele bijwerkingen. Met name de invloed op de lever omdat die van mij een behoorlijke knauw heeft gehad. Nu heb ik gelezen dat er ook middelen zijn die het verlangen om te drinken wegnemen/minderen. Ik ben benieuwd wat jullie ervaringen zijn. Ik heb nu echt wel even een stok(je) achter de deur nodig om deze moeilijke periode door te komen en ik wil absoluut niet terugvallen in mijn oude situatie!