dhen

Hoi Niwi, ik heb toch echt niet alleen maar slechte herinneringen aan drank. Ik sta ook niet afwijzend naar drank of drinkende mensen. De grens ligt kort en simpel bij mezelf, ik vertrouw mezelf niet met drank en heb voorlopig geen zin om dit nog eens uit te testen. Hannah, aha de Pavlov, is dat m ja dat zou best kunnen

Ik heb een vraagje. Ik heb wat last van een "zeur". Ik ben een paar weken niet thuis, das normaal nu, ik heb het druk, dat is ook normaal in het seizoen. Vorig jaar op de plek waar ik nu ben, niet gedronken. De jaren daarvoor wel. Van vorig jaar weet ik niet zoveel meer; waarschijnlijk te kort van de drank af. Maar nu zeurt er al een paar dagen een soort nostalgie van de jaren daarvoor. Savonds laat, als we, na het eten, om een uur of 11 even de werkdag doornemen en de planning voor de volgende dag, loopt manlief herinneringen op te halen aan onze eerste jaren in deze periode op deze plek. Maar al die herinneringen zijn voor mij drankgerelateerd., ik denk al snel daar hoort een borrel bij. Dit is een beetje raar want ik heb geen zin om te drinken; het loopt allemaal wel aardig lekker met mij, zo zonder drank. Mijn vraag is dus: kan ik herinnering met trek verwarren? Ervaringen van forummers hierin?

Dar, mede door jou toedoen ben ik naar Tactive gestapt en heb ik vorig jaar andere maatregelen moeten nemen. Ik vind je reactie nu erg hypocriet.

JD (ik kort even af, als je het goed vind). De belangrijkste pijler ben jij en jouw leven. Je leven is niet nutteloos als je vriendin weg is toch?

Jandoedel; wat is er moeilijk? Heb je trek, wil je wat kwijt, negeer andere berichten.

Zeker bolletje, maar het gebeurt helaas en niet alleen via pb. Ik was zeker niet de eerste en zal ook niet de laatste zijn.

Ik ben vorig jaar lelijk te grazen genomen door een forumgenoot en diegenen doen/doet nog alsof hun neus bloed hier. Maar goed, idd aan Tactive melden, personen in kwestie negeren zeggen ze dan, en eventueel andere maatregelen nemen. Ook al is het uitermate oneerlijk, onrechtvaardig en ronduit achterbaks als je wordt lastiggevallen, door een zogenaamde lotgenoot, via je werk, familie of wat dan ook met je alco-probleem. Hou je focus bij; blijf zelf eerlijk, wat is je doel en loslaten. (en pas op met mensen die zeggen, pb maar, vertrouw me maar) Het is te doen (maar moeilijk, zeg ik uit m'n eigen ervaring), zelfs met al je kwaadheid over wat een zogenaamde lotgenoot meent te moeten doen; uiteindelijk is diegene die jou lastig valt verder van huis dan diegene die hier eerlijk en open bezig is. (wat Joris schrijft)

Jannigje, ik heb heel lang het overlijden van sommigen niet kunnen plaatsen totdat ik ontdekte dat een overledene nog in mijn hart zit. Toen werd ik toch blij, blij om dat iemand niet echt weg was. Zou ik alleen maar verdriet voelen, dan is het wat ik deed met al m'n verdriet; stapelen totdat er echt niets meer bij kon. Totdat ik mezelf tegenkwam in m'n hart, toen kwam ik er ook anderen tegen. Laat liefde toe voor overledenen, in je hart, ook dat is liefde voor leven, denk ik nu.

Heeeee jarige AR, ik krijg meteen zin in pannenkoek als ik aan je denk Van harte: :rose:;):rose:;):rose:;):rose:;):rose:

Marjo van harte gefeliciteerd met je verjaardag. :rose:

Van de week ging hier in huis een apparaat kapot, krijg het niet meer aan de praat. Dat ding is gekocht bij zo'n grote supermarkt die behalve leuke apparaten, ook sterke drank verkoopt. Na een paar dagen denk ik; heee misschien heb ik nog garantie. Nu heb ik een map "garantie", dus de gebruiksaanwijzing met de kassabon waren makkelijk te vinden. Het ding is 2 ½ jaar oud en er zit 3 jaar garantie op. Hiephoi. Kijk ik nog eens goed naar die bon staat het apparaat er niet op maar is het een bonnetje van sterke drank en wat andere ongein, keurig al 2 ½ jaar in de map garantie (ahum)

Hoi Albertina, fijn om weer wat van je te horen Hee Sara, je vertrok toen naar Italie en daarna niet meer gezien op het forum, ik dacht al dat je er gebleven was

Alf, dat heeft manlief hier ook, hij was een tijd huiverig, ga je dan bij me weg, heb je me dan niet meer nodig. Ik heb herhaaldelijk moeten zeggen/duidelijk maken: nee ik heb geen enkele intentie om bij je weg te gaan en ik hoop jij ook niet. Dat ik nu af en toe wat vreemd doe komt niet door jou maar uit mezelf, laat me maar gewoon ff. Die ruimte laten we elkaar nu, de relatie verandert niet in die zin dat er behoefte aan een ander is, wel dat we allebei wat meer ons zelf worden en minder opgaan in elkaar, denk ik.

Ooow, Bol maar mijn man weet nog helemaal niet zo goed of hij dit wel leuk vindt allemaal, hij kijkt vooral de kat uit de boom; van nou ja ik zie het wel. Het niet-drinken zegt m gewoon niets meer na 15 maanden, dat is vanzelfsprekend geworden. Als ik m zou vragen hoe lang drink ik nu niet meer dan zou hij het niet weten, net zo goed als dat hij een trouwdatum niet weet etc. Je weet wel

Hannah, schrijf gewoon lekker hier

Alf en/of wie maar antwoorden wil, Even een korte-spring-in-vraag. Je hebt het over, en/of, M heeft het over jouw veranderingen. Maar bij de partner zijn toch ook veranderingen? Ik vind het wel een wisselwerking, dat ik niet meer drink, of beter gezegd verander, heeft wel invloed op manlief. Het kan interessant zijn om te kijken/vragen wat voor invloed het op M/partner heeft. Of bij Bol bv het heeft invloed op Jos, toch Mijn man kijkt af en toe een tikkie argwanig, vind ik dit wel leuk; heeelp mijn vrouw verandert. Het komt allemaal wel goed, denk ik maar een relatie vormt zich toch wel opnieuw en dat is aftasten en dan gaat het ook nog eens niet gelijktijdig.

Hoi Bol, ik was er al vanochtend en ik was ook al weer weg, met de was

Wil heeft vannacht om 4 uur gepost (lokale tijd). Het wordt hier vandaag weer zo'n 30 dus of hij drijft straks zijn bed uit en denkt; pff water, paracetamolletje of hij heeft de airco aangezet en ligt ietwat onderkoeld en uitgedroogd in bed. Hoe dan ook, er zijn misschien prettiger manieren om wakker te worden.

Hier is het sport wie het eerst zijn was buiten heeft hangen, loop ik nog met m'n ogen te knipperen en goedemorgen te zeggen tegen deze dag, de zingende vogeltjes en de zwerfhondjes met op de achtergrond een pruttelend koffiezetapparaat, begint m'n neus een net niet er bijpassende geur waar te nemen. Juist ja de was van de buurvrouw. Toen ik nog dronk was het simpel ik hing gewoon om 3 uur snachts de was op, bij m'n vorige huis was er vaak dan ook een vrouw de was aan het ophangen. In de nacht wierpen we elkaar dan een schuchtere blik toe; betrapt. Een geluidloze grijns en een zwaai, zo de was hing, ik kon naar bed. Nu maakt het me niet uit wanneer ik was, gewoon wanneer het zo uitkomt, maar nooit sta ik meer om 3 uur snachts de was op te hangen. Er treedt snachts geen licht knagend schuldgevoel meer op om nog iets goed te maken. Ik loop me sochtends ook niet meer af te vragen wat ik de vorige avond of nacht heb uitgespookt, ik word ook nooit meer m'n bed uitgebeld door een boze buurman omdat m'n muziek die nacht te hard stond en ik hoef ook nooit meer de chaos van flessen en andere dingen die ik dronken lollig vond, op te ruimen. Het leeft relaxter; de ochtend begint niet meer met de restanten van gisteren. De ochtend begint gewoon met vandaag. Fijne dag

Hoi Tasseke, ik herken wel wat van de gevoelens die je vanmiddag beschrijft. Ik vind dat die therapeut je wel een beetje het diepe indondert trouwens. Hij/zij zal best gelijk hebben maar om dat op zo'n manier te doen, pfff. Op zich heb ik de laatste tijd redelijk geleerd om onderscheid te maken tussen iets wat ik me moet aantrekken omdat ik er wat mee kan doen of een situatie laten waar die thuishoort om dat ik m toch niet kan veranderen. Soms kan er echter iets binnenknallen vooral als er wat situaties zich opstapelen. Ik beland in een mix van emoties: kwaad, verdrietig en eenzaam. Met m'n kwaadheid wil ik meppen, met m'n verdriet huilen, met m'n eenzaamheid weglopen. In zo'n situatie ben ik ook blij dat ik niet drink, zelfs nu na 15 maanden, want er is een stukje automatisme die zegt: drink. Maar ik heb de afgelopen tijd continue tegen mezelf gezegd: draai om: kijk het aan, kijk wat het is. Ik zie bv een beeld van mezelf in een box, iets van 3 jaar oud; alleen ik in die box, verder is de hele kamer leeg en er is niemand, ze zijn voor de zoveelste keer aan het verhuizen. Maar dat begrijp ik niet als kind, ik weet wel dat ik sta te brullen in die wereld waar niemand meer is. Dat brengt m'n gevoelens van verdriet, kwaad en eenzaam redelijk op 1 hoop naar machteloosheid. En dat klopt misschien wel, ik zit in wat situaties nu waar ik verdomd weinig aan kan doen. Verzet ik mij dan loop ik tegen weerstand op, die weerstand maakt me kwaad of verdrietig en de cirkel is weer rond. Erken ik echter m'n machteloosheid; onderscheid maken tussen waar ik wel wat aan kan doen en waar ik niets aan kan veranderen dan wordt het allemaal wat hanteerbaarder. Loslaten wat ik niet kan veranderen en de moed om te veranderen wanneer ik dat wel kan; we weten het. Om dit te kunnen moet ik voorbij de emotie verdriet en boosheid, ik moet er achter kijken om te zien dat m'n machteloosheid weerstand in me op roept, doe ik dit niet dan blijf ik er in hangen met alle gevolgen van dien. Makkelijk? Nee, vind ik niet. Te doen: ja (zei ik dapper met een diepe zucht, pffff) Een voor jou en zelf pluk ik er ook maar 1

Hoi borretje, niemandsland verzon ik zelf, ik zou zoiets nooit plaatsen zonder de naam van de auteur. Het gedicht van Wilmink ken ik als lied van H.v.V. Geef me nu een trap onder de kont aub, ik ben aan het werk (ahum)

Ok Alf, verkeerde inschatting van mijn kant dan, in jouw land lijkt het aangenamer. Mooi Soothe, ik ken het als liedje van H.v.Veen

ssst ik sluip weer weg op kousenvoetjes, ik was hier niet

Alf, ik denk: er komt geen bus er zoeft wat langs je heen een auto hier en daar maar er stopt niemand in niemandsland anders zou het geen niemandsland heten het is wat koud en kil in dat land eigenlijk ook wel een beetje eng. Niemandsland is waar je ballast mag afwerpen van die dingen die zwaar op het gemoed wegen in niemandsland heeft niemand er wat aan niemand neemt het van je over, het is alleen van jou helemaal alleen sta je daar wegdoen of houden Maar wat hou ik over als ik dat afdoe is het daarna niet kaal en leeg met een diepe zucht werp je toch maar af wat is het nut van meeslepen, wat is het nut van al Vreemd genoeg ervaar je dan ruimte het is nog wel wat leeg, wat onwerkelijk maar ach bevrijd van de overbodige ballast voelt dat eigenlijk wel lekker aan zonder die zwaar op het gemoed wegende ervaar je een lichter gemoed zoveel lichter dat je denkt; tss hoe kan dat nou de zon schijnt

Trusten