Houtje

En ik WIL helemaal niet opgenomen worden, en dat heeft niets te maken met dat ik mijn kinderen "niet los kan laten". Maar nu is een opname opeens zaligmakend en daar baal ik van. Nogmaals sorry voor het geneuzel tussen alle echte drama's door. Ferry, had Kiplagat geen baanrecord, maar jij wel hoop ik ?

Dank je Ferry, maar mijn E X wilde niet komen ook al werd ik afgevoerd per ambu, en komt nu zeker ook niet. Sorry voor het misverstand. Het is een dwaze optie om mijn E X notabene te vragen om 12 weken op de kids te vragen, vandaar.

Ik moet even wat kwijt, ook al is het niet echt Vreselijk zoals Caro en Blacky kan het toch dwars zitten en dat doet het. Sinds A een week lang in therapie is, doet hij afstandelijk, niets van wat ik doe, ook niet in zijn huis, is goed, hij heeft zgn. op therapie geleerd hoe hij met andere mensen om moet gaan (en dat in een week!!!) en zegt dat wat ik doe hem niet bevalt. Lekkerrrrrrrrrrrr voor mij. Ik had nl. zijn huis opgeruimd, de was gedaan, en bloemetje neergezet en zo en dat was allemaal niet goed. Lekkerrrrrrrrrrr. Dus ik kreeg op me kop. Ik huilen, en dat was dan weer ook niet goed, want : valse emoties. Nu is hij zonder één woord te zeggen vanavond blijk baar weer naar de instelling vertrokken. Dat vind ik geen aangeleerde prettige eigenschap, maar gewoon boerenbotheid. Inmiddels zit ik hier met twéé klierende pubers, de één wil niet leren en mijn hulp niet accepteren ( "zoek het uit en ga zelf naar school *** mens") de jongste is inderdaad irritant verlevend en heeft op alles een weerwoord. Twee boze gezichten aan tafel, wat zeg ik, strontkoppen, en uiteindelijk barst ik in tranen uit. Leuk, zo eten op zondagavond. Mijn best gedaan voor het eten, in 3 minuut 20 is het weggeslokt en zijn ze weer pleite, helpen ho maar. Dus allemaal weer naar beneden, weer een **** preek (alsof ik dat zo leuk vind) met veel gekreun en gezucht en overdreven gebaren en onderlinge ruzie hebben ze geholpen bij de afwas. Ik vind het niet leuk meer. Ik baal als een stekker. Ik heb hier geen zin in. Sorry dat ik jullie die échte problemen hebben hiermee lastig val, maar ik weet niemand anders. De tranen zitten hoog, ik zie mijn relatie met A afbrokkelen, hij is zó aan het veranderen, en verwijt mij te blijven hangen in al mijn "verkeerde" patronen. Volgens hem moet ik dringend ook naar dit zelfde oord en ben ik zwak dat ik mijn kinderen niet 12 weken durf achter te laten. Halloooooooooo????? Ze zijn 11 en 13 en ik ben alles wat ze hebben, ruzie of niet. Ik moet ze dan maar laten logeren ergens, nee, nog beter idee, mijn ex vragen hier in huis te komen, ja ja. Toen ik in 2005 met spoed geopereerd moest worden belde ik hem (ter verduidelijking: mijn ex dus, om te komen omdat ik met spoed naar het ziekenhuis moest en geopereerd) dus vanuit de ambulance en kwam hij nog niet wegens een vergadering van zijn werk. Ik heb vanuit de ambulance de opvang van de kids moeten reglen. Ik zal het misschien niet goed verwerkt hebben, alla, daar wil ik best in meegaan. Maar na dit half jaar van op mijn tandjes lopen, ben ik moe, ik ben het zát en ik heb het gehad. Maar ik wéét dat ze niet zonder me kunnen. Ik werk me te pletter met therapie en alles, gaat ook echt beter dan zeg 3 jaar geleden, ik ZIE de vooruitgang, maar volgens hem ben ik "een hopeloos geval" en waarom trek ik me dat dan zo aan? Dank voor het lezen. Ik loop ervan over. Met tranen dan.

Oeps! Blacky ik leef met je mee met de ziekte van je broer. Caro ook met jou en je vrienden. Vreselijk, je beide kinderen te moeten verliezen. Er branden kaarsjes voor jullie, ik stuur jullie moed en kracht en liefde.

Leuk Corinne, die slinger, het is weer wat anders en met zorg gemaakt. Compliment! Ik heb het eten al opstaan (nog steeds hè, vroeg eten) en neem je idee van de was even over, ik heb ook nog wat liggen. Laterssssss.

Nou Juicy, dat gevoel had ik ook bij mijn uitglijder(s). Het zijn er twee of drie geweest. Eén grote, van een fles wijn, en twee keer 2-3 glaasjes, en tijdig gestopt. Ik heb een tijd als onderschrift gehad: sinds xxx op weg naar een nieuw leven. Dat nieuwe leven heb ik inmiddels wel bereikt. Dus ik heb die "reis" gemaakt en ben niet ergens op een verlaten station blijven hangen maar weer in de trein gestapt. Dus het hangt ervan af hoe je er mee omgaat: is het een moment in je leerproces, dan ben je ADB aan het worden, zo zie ik het. En dat proces is dan begonnen op de dag dat je aan die reis begonnen bent. Snap je het wat ik bedoel? En ADB is niet een absoluut begrip, maar JOUW ogen tellen, hoe die het zien. Niemand beoordeelt of jij ADB bent, alleen jij zelf. Als jij hier goed uitkomt, en uitgegleden bent maar toch doorgaat met je reis, vind ik het een uitglijder en geen terugval. Ik kan overigens zelf het topig over terugval ook niet vinden, ben toch aan eht zoeken voor je.

Juicy, ga naar Tips en Adviezen (zoeken doet je goed, je komt van alles tegen) naar de Tips bij terugval. Ik kan ze wel voor je kopi:eren maar zélf zoeken is beter. Anders stuur je maar een pb-tje. Ik (her)ken de situatie ben ook niet helemaal in 1 x van 100 naar 0% gegaan, maar een paar uitglijers gehad, evengoed gaat het nu hartstikke goed, dus die ene uitglijer hoeft dat succes niet in de weg te staan. Sterkte! Een uitglijder is geen terugval, maar laat het geen terugval worden meis!

Ik voel me nu wel weer fris, heerlijk. Van Spa Rood krijg je immers geen kater . Tina, goed idee voor volgende keer als ik weer wat moet vieren Kerst of zo.

Ben ik het helemaal mee eens Tina. Wij hebben een leuke (bijna mislukte) avond gehad! Ik was nogal druk met boodschappen doen, een nieuw gourmetstel, de diverse winkels en apotheek, en nog wat andere dingetjes. A. kwam terug voor het weekend, ik weet het, maar ik heb daar ook lopen ruimen, bloemetje neergezet e.d., gewoon een beetje druk geweest. Om 4.30 kregen de kids hun kadoos, natuurlijk geen frutsels meer maar Dochter een draagbare DVD-speler voor in de auto en op vakantie en Zoon een bedrag (allebei naar hun eigen wens) daarna heerlijk gegourmet zonder wijn. Er komt hier ook geen wijn in huis, wel zo makkelijk. Daarna gezellig afgewassen met zijn allen. Toen was het half 7 en ik dacht ik ga "even liggen" was zó moe. Om half 9 dochter in tranen aan mijn bed, of dit mijn idee was van een gezellige avond, Zoon achter de pc en ik liggen ronken. Dus hup, eruit, en uiteindelijk nog reuze gezellig spelletjes gedaan aan tafel, werd toch nog half één voor we erin lagen. De enige hobbel die was ik natuurlijk weer :$ echt alleen maar Spa gedronken maar zo moe....... Nu ligt iedereen nog te ronken. Zoon moet om 9 uur eruit, we moeten een hockeywedstrijd gaan inhalen. Morgen is er op de voetbalclub van Dochter een ere-wedstrijd van het 1e team en Dochter is gevraagd de vlag het veld op te dragen, leuk toch. Mijn motto voor 2009: wat Blacky van de week zei: zien dat ik op wolken gedragen wordt en niet zo miepen.

Ook goedemorgen allemaal, ben er op tijd op, aan de Senseo. Gisteren niets gelezen (druk met Sint en zo) dus dat ga ik eerst maar even doen. Latersssss!

Dank Rudy die bewaar ik. Ik hoef niet alles in één dag op te lossen. Ik moet mijn eigen tent ook runnen en mijn kids hebben voorrang. Dan nog het huis van A doen, is een mega-bende ook financieel, ik kan hem helpen maar niet alle ellende van máánden geen post openmaken in een dag oplossen. Al zou ik het willen, ik ben ongeduldig type maar dat wist je al. De epiduraal vorige keer heeft zeker geholpen maar begint wat minder te werken vrees ik. Mijn nek moet meer rust. Dus moet ik andere mensen inschakelen voor het huis van A. Maar nu is alles voor het oog aan de kant, nog een bloemetje neerzetten voor morgen, staat gezellig.

Hoi hier een latertje :$ maar ben al een tijdje op. Het was gisteren erg indrukwekkend in het herstellingsoord en doet me ook aan mijn eigen ervaringen denken. Niet fijn geslapen, wel ga ik een fijne dag maken. Spud, ik moet ook naar de tandarts, met Dochter vanmiddag. Ik vind het gezegde van Blacky heel erg mooi. Er belde net een lieve vriendin die wist dat het gisteravond heftig zou zijn. makes my day. Ik heb zoveel lieve mensen om me heen...toch ben ik soms intens verdrietig, maar dat mag.

Dank je Tine en Pippi. In het vliegtuig moeten de ouders ook éérst hun eigen zuurstofkapjes opzetten en dan pas voor hun kinderen zorgen, pas als de ouders zuurstof hebben kunnen ze hun kinderen helpen. Ik moet dus éérst voor mezelf zorgen, anders kan ik niet voor de rest zorgen.

Ook goedemorgen! Ik vrees dat ik jullie wat meer ga lastig vallen voorlopig, want ik heb het nodig. Mijn maatje, allerbeste vriend A, met wie ik elke dag heel lang praat (hij is thuis en ik ook) is voor minstens 6 en misschien 12 weken opgenomen om aan zijn depressies te werken. Een soort dagbehandeling maar dan met overnachting. Vrijdag om 1300 uur komt hij weer naar huis, maar zijn Ex is snoeihard en zet gewoon om 17 uur de kids voor de deur bij hem, terwijl hij dat weekend eigenlijk moet "bijkomen" van de therapieweek. Affijn, dat is hun probleem, maar ik moet het me niet aantrekken. En ik heb mezelf beloofd dat ik die 12 weken overeind blijf staan, maar ik zit wel in tranen, want ik mis hem vre-se-lijk. Daarbij komt dat gebleken is dat Zoon de hele boel, de school incluis heeft belazerd, hij zit nu op het VWO en op deze manier haalt hij de derde klas never nooit en is de vraag of hij wel over kan gaan naar Havo 3 anders moet hij van deze school af en naar het VMBO. Daar is niets mis mee, dat bedoel ik niet, maar de klap van VWO naar VMBO gun ik geen enkel kind. En zeker niet het mijne. Dus er moet eigenlijk een huiswerkklas komen, maar helaas, dat kost tussen de 400-500 euro PER MAAND en dat trek ik niet. En er moet apart wiskunde bijles komen. Voorlopig heeft A, de schat, die op woensdagavond vrij is, aangeboden om tijdens zijn bezoekuur in het Herstelligsoord, want dat is het, naar huis te komen en Zoon twee uurtjes lang te helpen met zijn wiskunde. Nou daar moet ik dan weer van huilen zo lief vind ik dat. Ik duim voor hem dat hij er veel aan heeft. Hij heeft de afgelopen drie jaar in noodtreinvaart zijn huwelijk, zijn vrouw, zijn kinderen en zijn baan verloren en is "geknakt" waardoor een aantal verborgen depressies naar buiten zijn gekomen. Dit is wel de gelegenheid om aan zichzelf te werken en die grijpt hij ook met twee handen aan. Gelukkig is het láátste waar ik trek in heb, naar de alcohol grijpen, dat heeft zoveel ellende gebracht. Daarom mag ik ook "graag" toch hier lezen en blij zijn, dat, naarmate ik verder ben, de afstand van de afgrond, groter wordt. Ik ga deze 12 weken goed voor mezelf, en alles en iedereen zorgen, dat beloof ik jullie. Een leuke Sint voor de kinderen, en Kerst en Oud en Nieuw met zijn 3-en (de afgelopen jaren deden we het met twee gezinnen, ook leuk). De dochter van A, is een grote vriendin van mijn Dochter, en die kan misschien nog wel in de vakantie komen logeren. Ik probeer gewoon leuke plannen te maken voor iedereen. O ja, en voor mezelf. Hihi. Maar ik kan het niet alléén! Ik kan het niet alleen

Lieve Soothe en Kaia......... VAN HARTE PROFICIAT MET JULLIE MEGA-PRESTATIE !!!!!!!!!!!!! met deze fantastische mijlpaal. Had je het zelf ooit gedacht een jáár geleden dat je dat zou redden? Ik vind het SUPER van jullie. Nu ga je je twééde jaar in, niet het makkelijkste, maar wel zéér waardevol omdat na het lichaan (tenminste, in het algemeen) ook je geestelijke ontwikkeling nu weer in sneltreinvaart begint te gaan. Ik wist tenminste niet wat me overkwam, het tweede jaar. Maar daar mag Kaia me een pb over sturen, en Soothe kan er lekker met Anna over kletsen vanavond...... Fijne dag nog en geniet er echt maar even van. xxx

Ja Vie, hoe imperfect ook. Even goedemorgen wensen, hihi Tina met haar hondje, lief!! En Safi en Calimero proficiat.

Ook goedemorgen , Ik wil het gezegd hebben dat ik Caro en Plus mis bij de opening . Caro heeft altijd zo'n mooie en vrolijke opening, en een mooie vergelijking, ik heb er veel van geleerd. Plus waardeerde ik ook zeer, haar overdenking en vertelsels. Verder alle nieuwe mensen welkom hier. Ik blijf erbij dat dit forum je bij de les houdt. Het is geen therapie, maar als je hier elke dag leest en schrijft kan je ontzettend veel leren. Vorige week heb ik mijn trapkast uitgemest en wat kwam ik tegen......helemaal achterin..... een lege fles witte wijn. Schaamde me te pletter voor mezelf. Maar ik probeer die gedachte nu óm te draaien en te denken: wat goed dat ik nergens meer verstopplekken nodig heb ik heb niets meer te verstoppen en dat voelt goed. Doet me denken aan Orleando (waar zou ze zijn) die bij het opruimen ook van alles vond.... Verder kan ik alle nieuwelingen aanraden zich op te geven voor de gratis en anonieme internettherapie van Tactus bij alcoholdebaas.nl er zal wel weer een wachtlijst ontstaan, maar ze krijgen ook steeds extra geld om extra behandelingen uit te voeren. Het heeft mijn leven veranderd. Ik wens iedereen een goede dag.

Marieke, Go for it !!!!!!!!! Je gaat weer helemaal goed. Fijn om te lezen. We kennen elkaar al zo lang ten slotte. Go go go go girl.

Plus, Ik ben blij je te lezen, dat allereerst . Ja, het heeft me moeite gekocht om me te realiseren dat mensen, en dus ook meningen over mensen, gewoon verschillen, maar dat die hier, digitaal, extra zwart-wit naar voren komen. Het zal je wel aanspreken als ik zeg "ç'est le ton qui fait la musique" en die nuance, dat glimlachje, die knipoog, dat bemoedigende kneepje in je arm, dat mis je hier. Het is natuurlijk jouw eigen keus, als je kiest om niet meer te willen schrijven omdat sommigen hier commentaar hebben op jouw noemen van de naam van een drankje. Ik vind dat echt crazy als je daarom weg zou blijven. Bij de internetbehandeling van alcoholdebaas.nl gaat men ervan uit, dat minder drinken al goed is. Alcohol de Baas zijn bestaat in vele varianten. Maar het is een discussie die hier vaak de kop op steekt. Nou, soit? Nou heb jij die therapie (nog) niet gedaan, maar er is nuance mogelijk over drinken. Ik vind het reuze knap je het bij één glas champagne hebt gehouden, en één half glas saké. Laat ik maar iedereen over me heen krijgen, het dondert me niet meer. Daarom moet je toch niet wegblijven? Ik heb in de tijd dat ik hier niet schreef en mijn mandala's zat te kleuren (wat ik overigens ook vandaag een groot deel van de dag gedaan heb) veel nagedacht. De kleuren zetten je gedachten aan het werk. Het is helend. Zo ben jij jezelf en de relatie met je dochter en kleinkind ook aan het helen, en wij mogen daar getuige van zijn. Je schrijft mooi, en dat heb ik al eerder gezegd. Je hebt mooie overdenkingen en beziet het leven op een interessante manier. Ik vind het fijn om je verhaal te lezen over dat schilderij dat je had gemaakt bij intuïtief schilderen, en wat zoiets blijkbaar onbeduidends kan betekenen als een deskundige het beziet. Dat zet mezelf ook aan het denken. Over hoe ik met mijn kleuren aan het werk ben. Het is prettig en versterkend om dat soort verhalen te lezen. Ik zal Carolien ook erg missen, met haar ochtendopeningen voorzien van beeldspraak en voorbeelden en vrolijkheid. Maar uiteindelijk kies je zelf natuurlijk. Wat had je eraan om hier te schrijven en wat bracht het je? Want je zou het niet zonder meer doen, omdat het alleen energie kost en niets oplevert. Ik heb gekozen voor mezelf, omdat ik gehecht ben aan veel mensen hier. Voor mezelf kies ik voor die mensen. Maar ik had even tijd nodig. Dat kan. Het klinkt zo kinderachterachtig om te zeggen: "toe, ga nou niet weg". Maar ik meen het wel. Denk er nog eens over (hoewel ik weet dat je dat al gedaan hebt). Ik hoop van harte dat je van mening verandert en misschien wat regelmatiger, precies zoals het bij je past, hier komt schrijven. En ik ben niet de enige, dat weet ik zeker. Hoewel ik 100% voor mezelf spreek.

Hoi Anna (of is het Anneke?!? ) Dat is ook wel weer zó. Maar ik bedoelde eigenlijk je kleine kring, niet de hele wereld. Ik weet dat jij het aan jouw kinderen hebt verteld, en ik nu ook aan de mijne. Daarbij was jij mijn voorbeeld, waarvoor bedankt, dame. xxx

Ja mijn kinderen weten van alcohol de baas. Ik heb ze het uiteindelijk verteld, en ben ontzettend blij dat ik het gedaan heb. Ik vertel het ook aan steeds meer mensen in mijn omgeving en NIEMAND zegt wat ben jij een looser dat je niet goed bezig was, maar wat KNAP dat je je gedrag hebt veranderd en hebt gekozen daarvoor. Ik heb een dubbele motivatie (die ik hier amper kwijt durf gezien het rookgedrag) ik ben erg anti-rook omdat ik vind dat opvoeden vóórleven is en je je kids niet kunt verbieden te roken terwijl je er zelf een opsteekt, en verbieden om te drinken terwijl je er een achterover slaat. *tiepvoudje

Vie, Ik had het met mijn kinderen besproken hè het filmen. Zegt de oudste: ja mam, als je onherkenbaar in beeld gaat is het net alsof je je schaamt voor alcoholdebaas, je wilt toch juist reclame voor ze maken? Nou, die mensen komen toch ook niet onherkenbaar in beeld? Ik moest er hartelijk om lachen, ook al snap ik heus wel dat hij met zijn puberbrains niet inziet dat als andere ouders (van vriendjes van hem of zo want daar gaat het mij om) mij in volle glorie op de buis zien, dat dat voor Zoon zelf wel eens niet zo leuk zou zijn, die reakties. Maar de primaire reactie vond ik heel leuk.

Goeiemorgen. Pfff, ik moet even bijkomen van alles wat ik gelezen heb. Maar ik ben blij dat ik toch ben komen lezen, want veel wordt me duidelijk. Met die duidelijkheid ben ik blij, want ik voelde me aardig rot eronder. De insinuanties vond ik pijnlijk en naar. En ze deden me echt zeer. Dat is nog niet helemaal in één keer over, temeer omdat ik gisteren echt besloten had alles te laten rusten en gewoon mee te doen, en bam!!!!! daar werd opnieuw een bom achter me neergelegd en was er niemand te zien. Marjo, Je excuses zijn aanvaard. Ik vind het heel groots van je. En ja, ik vind je tekening nog steeds prachtig. Echt, eerlijk. Gelukkig heb je nu ook eigenlijk (grapje) gehandeld naar de inhoud ervan: je bent niet in de boom geklommen om vissen te vangen. We zullen de gevangen vis smakelijk verorberen, okee? Pippi, Ik ben inmiddels zo gegroeid dat ik me nu ook rechtstreeks tot jou durf te richten. Je hebt je aan me geërgerd, dat is wel duidelijk. Maar heb ervan geleerd, mijn postings zijn anders van toon, ik probeer het positieve meer te zien, kun je dat dan accepteren? Dat een mens verandert en leert? En misschien hebben andere mensen dat óók wel gezien (onbesproken mogelijkheid) en gedacht "tja, als Houtje zó schrijft vind ik het niet irritant". En tja, misschien ben ik niet de enige die de afgelopen tijd heel hard aan zich zelf heeft moeten werken. Ik moet heel veel verdriet loslaten, van mijn moeder, maar eigenlijk ook van mijn hele jeugd. Je komt erachter dat er verhalen zijn, die je met niemand meer kunt bespreken, ik ben de enige aanwezige die nog weet dat het zo en zo was en kan er nooit meer met iemand over praten. En ja, dat ik het afgelopen half jaar door een hel ben gegaan, en dan niet zozeer de pijn, maar dat ik de moeder niet kan zijn die ik wil, dat is een opgave. Ook daar moet ik mee leven. Dus ik moet veel leren, en vooral veel leren leven. Ik ga die uitdaging aan. Ik wil die uitdaging aangaan. Maar dan moeten we mekaar wel eerlijk in de ogen kunnen kijken en (eigenlijk als collega's) die vaak dezelfde weg lopen met onze pubers, een huwelijk dat mislukt is, enz, samen hetzelfde pad lopen. Het is een beetje zuur, maar ik mag je wel bedanken voor de les waar je me met kop en kont ingeduwd hebt. Hij is aangekomen. Ik heb er veel van geleerd. En nou wou ik graag verder en de boel afsluiten. Okee?

Corinne, voor jou: rtl 4 nieuws met online therapie voor alcoholisten

Nou ik was de geheimzinnige persoon ook niet. Was wel bijna zo ver om mij onherkenbaar en met verdraaide stem te laten filmen maar vond het risico voor de kiddies te groot, stel je voor dat iemand me zou herkennen... Bert was weer leuk op de buis die kickt er ook op (jongens, ze mogen allemaal nog een keer aan "roken-de-baas" dat wel). Mariëlle heb ik ook al een paar keer gezien en Heleen ook IRL zoals velen van ons. Ach Marjootje, jij ook al de hele dag lopen piekeren, niet goed voor je meiske. Ik stop er ook maar mee. Zoon en Dochter zijn naar hun vader dus ik heb de he-le a-vond vrij, ongelofelijk, maar ik ga maar naar bed denk ik.