Zita

Dag 2 was prima verlopen en gisteren totaal de mist in gegaan. We gaan al jaren naar een restaurantje hier in het dorp. Ober vraagt of hij hetzelfde als anders kan brengen. Zonder veel nadenken ja gezegd en daar kwamen de fles witte wijn en de fles water. Was al aan het twijfelen, mijn man gaf een opmerking van overdrijf je niet, op restaurant ga je toch wel wat drinken. En toen ben ik overstag gegaan. Heb de helft van de fles gedronken en nog een limoncello erachter aan. Bij het thuiskomen wel direct gaan slapen om te voorkomen dat ik zou gaan verder drinken, maar zo teleurgesteld in mezelf

Echt he! En toen ik antwoordde van niet, kreeg ik de vraag waarom ik dan niks dronk.

Dag 1 gisteren is prima gegaan. Heb zelfs de borrel op het werk overleefd! Er is me wel 3 keer gevraagd of ik zwanger was Maar vond het wel moeilijk zo een avond zonder wijn, ben ook heel vroeg gaan slapen. Gewoon omdat ik zin in alcohol begon te krijgen...

Dankje! Laats heb ik een aantal dagen niet mogen drinken owv medicijnen. Ik had hetzelfde als jij. Begon me te ergeren aan zijn gedrag naarmate de avond vorderde en hij meer en meer dronken werd. Tot nu toe heb ik niet de indruk dat hij van zijn kant moeite gaan doen om me te steunen. Vooral omdat hij het probleem niet ziet. Want we drinken niet overdag en functioneren gewoon normaal, dus niks aan de hand volgens hem.

Ben nu aan het minderen om er dan maandag helemaal voor te gaan. Hoop net dat die 1ste werkdag een extra motivatie gaat zijn, soort van 'frisse' start.

Super leuk al die reacties en tips! Ben nu al wat aan het minderen om er dan maandag helemaal voor te gaan. Gisteren geen wijntje genomen bij het koken en eten. Pas om 21u30 een eerste glas genomen en daarna nog 2. Klinkt misschien nog veel maar ik vond het al een hele prestatie

Da's dus het lastige. Hier is altijd drank in huis aangezien mijn man niet mee wil stoppen.

Ik lees hier al een tijdje mee en eindelijk maar eens een account aangemaakt. Ik heb altijd graag gedronken, ieder weekend eindigde met een kater. Inmiddels ben ik 44 en drink ik elke avond, en steeds meer. Wijn koop ik al lang niet meer in flessen maar in zo'n 3 liter box. Vorig jaar ben ik 1 maand gestopt en voelde me zoveel fitter, helaas niet volgehouden. Eén van de redenen is mijn partner, hij drinkt nog meer dan mij. Als ik niks drinkt dan gaat hij vragen waarom niet. Als ik aangeef te willen stoppen, kan dat op weinig begrip rekenen. Volgens mij is dat te confronterend voor hem, dan moet hij zijn eigen drinkgedrag onder ogen zien. Op steun van mijn partner hoef ik dus niet te rekenen. Verder is het een schat van een man trouwens ;-) Maandag zit mijn vakantie er op, en ik wil er dan echt voor gaan. Maar ben zo bang om in de verleiding te komen als ik iemand langs me heb zitten die gezellig een biertje open trekt. Iemand een idee hoe ik hier het beste mee kan omgaan?