@Bor, voor mij is alcohol toch echt het hoofdprobleem en is beslist veel meer dan een symptoom. Ik ben verslaafd al vele jaren lang en die verslaving heeft bij mij voor heel wat vervelende symptomen gezorgd. Neemt niet weg dat er andere dingen in mijn leven zijn, waaronder mijn neurotische angsten en hypochondrie die ik moet aanpakken, maar deze problemen zijn niet de oorzaak van mijn verslaving. Als ik mijn verslaving als een symptoom zou zien, dan zou ik eigenlijk min of meer zeggen dat de omstandigheden mij tot een alcoholist hebben gemaakt en dat betekent voor mij net zoiets als de oorzaak buiten mezelf zoeken en daar help ik mezelf niet mee. Integendeel; ik zou het dan als excuus kunnen gaan gebruiken wellicht voor mijn verslaving. Ik noem in deze mijn eigen moeder als voorbeeld. Zij was ook alcoholiste en in haar dronken buien riep ze het uit dat het allemaal ook wel heel zwaar was voor haar; ons opvoeden in haar eentje; onze vader die er niet was voor ons; het vele moeten werken etc.etc. Ze heeft pas vlak voor haar dood in gezien hoe pijnlijk dit voor ons was al die tijd. Wij dachten als kind zelfs dat het aan ons lag dat ze zoveel dronk. Dit is iets wat mij nu zo weemoedig maakt als ik kijk naar mijn puberdochters nu. Jarenlang dacht ik serieus dat ze het niet echt aan me merkten omdat ik overdag nooit drink. Echter hoorde ik pas geleden dat mijn jongste dochter al een hele tijd bang is dat ik overlijd in mijn slaap, omdat ze me vrijwel elke avond laat 'raar' en aangeschoten hoort praten. Dus echt hoor;....alcohol is wel degelijk het daadwerkelijke probleem en absoluut de hoofdoorzaak van vele andere problemen die ik nu al veel te lang in mijn leven ervaar!