Je kunt niet ergens niet aan denken, die valkuil val ik ook telkens weer in. Je moet accepteren dat je iets voelt en dat er toch niets is. Dat is hartstikke moeilijk maar ik denk dat dat toch de enige weg is. Ik ben daar al maanden mee bezig en ik kan me toch zelf niet gerust stellen, maar ik schrijf elke dag op wat goed is gegaan en wat niet goed is gegaan. Dat moet op termijn wel gaan helpen, hoop ik ..jij heel veel su6 in je reis naar genezing !!