Har

Ja,ja oudgediende laat wat van zich horen! Dit voormalig forumlid heet voor even Har2 maar was actief hier onder username Har, van begin 2008 tot eind 2009/begin 2010 weet het niet meer precies. Heb een berichtje naar de moderator gestuurd met uitleg. Kon niet meer inloggen onder vertrouwde naam omdat ik een ander e-mailadres heb en een ander ip-adres. Ik zie wel of het zo kan..had zo'n zin om iets van me te laten horen dat ik niet kon wachten Het zal de mij bekenden o.a. Soothe, Hannah en Bolletje (zag net dat ze nog actief zijn) goed doen lijkt me, om te horen dat ik sinds eind mei 2010 helemaal droog sta... het gaat dus goed! In 2010 is overduidelijk geworden dat ik aan een bipolaire stoornis lijd...eigenlijk mijn hele leven al nu achteraf bezien, maar sinds die tijd manifesteert het zich in een vast ritme. 7 Weken hypomanisch en 5 weken depressief..wat geen makkelijke opgave is, maar sinds de diagnose gesteld is voel ik me bevrijd! Eindelijk een reden voor mijn wispelturige gedrag en mede een verklaring voor mijn terugvallen met drank de laatste jaren. Sinds begin 2008 tot mei 2010 stond ik overwegend droog maar er waren enkele kortdurende zware terugval episodes. Ben een aantal keer zelfs opgenomen geweest omdat ik maar niet kon begrijpen waarom na een goede periode ik zonder enige aanleiding zo depressief kon worden...en hup, daar ging ik weer de fout in met drank. Heb hier ook onder invloed en behoorlijk verward (combi pillen/drank) gepost. Maar goed, dat is geweest. Sinds mei 2010 is er dus veel gebeurd. Logisch, als je (voortaan) weet dat je een chronische aandoening hebt. Voor mij heeft dat absoluut bevrijdend gewerkt want ik kan mijn depressies nu beter doorkomen en heb daar absoluut geen drank meer voor "nodig". Ik begrijp/accepteer dat ik chronisch ziek ben en omdat dit in lichte mate zo is valt er goed mee te leven. In mijn hypomane periodes voel ik me gewoon goed, eigenlijk de persoon die ik ben al is dat dan maar tot aan de volgende depressie; ik weet dat die vooralsnog tijdelijk is. Voel me omdat ik gezond leef steeds beter in beide periodes...stuiter niet meer in hypomanie en blijf rustig in depressies als ik niet vooruit kan; ben dan vooral erg moe. Doe regelmatig mijn ontspanningsoefeningen Mindfulness. Kan goed slapen, al is dit in en depressie gemiddeld 12 uur en in een manie tussen de 5 en 6 uur... het is genoeg, om op de been te blijven! Heb geen zware medicatie nodig en een goed vangnet (zelfhulpgroep/De Boei/psychiater/Spv'er). Wat de drank betreft neem ik wel trouw refusal 3x in de week...want, zeg nooit, nooit! Mijn partner (inmiddels 3 1/2 jaar latten we) hebben daar een ritueeltje van gemaakt...in haar bijzijn neem ik refusal. Ik heb geen craving. Ik doe vrijwilligerswerk (nog steeds) en ben behoorlijk crea bezig...beeldhouwen is mijn ding! Goed. Hier ben ik dus weer. Zal zeker niet zo vaak meer posten als in het verleden maar wat meer op de achtergrond aanwezig zijn. Ben benieuwd hoe het jullie allen vergaat...heb immers dezelfde weg te gaan en jullie zijn mijn lotgenoten. Ik denk wel eens dat onder ieder zijn alcoholprobleem een diepere laag zit waar de oorzaak in verborgen ligt. Bij mij is dat aan de oppervlakte gekomen...gelukkig. Gemiddeld duurt het 12 jaar voordat de stoornis die ik heb erkend wordt...kun je nagaan hoe lang die weg is. Ik hoop hier constructief mee aan de weg te timmeren op dit forum. Vanuit mijn ervaringen en die van jullie samen iets op te bouwen, elkaar te ondersteunen enz. Kortom...voor degenen die me nog niet kennen: hoi, hier is Har!

Ik ga even wat op mijn gemak eten...tot straks! Hoi Jane

Hoi Toine, ieder zijn of haar weg....je kunt niet meer dan je best doen en geduld te hebben. Dat perfectionisme is een alcie eigen....zo vaak hierover gelezen op het forum.

Sorry Fleurtje voor de vergissing, maar om je uit de droom te helpen mijn partner laat wel degelijk windjes ....valt onder intimiteit Ze heeft geen alcoholprobleem, dat niet!

Ha, die Fleur...de mooie bloesem! Kan je me nog goed voor de geest halen. Hoe ist die? Oh, stom....ik verwar je met Floortje :$

Goh ja, Tatum het is lang geleden dat ik het forum bezocht heb. Heb op naam gezocht wie hier van de oude garde nog regelmatig post en zie dat ik niet de enige ben die heeft afgehaakt...om wat voor reden dan ook. Wat mij betreft, heb het forum tijden als ondersteunend ervaren, vooral in de periode dat ik mijn leven nog niet deelde met een partner. Tsja, het echte leven zou je het kunnen noemen want er is toch duidelijk een verschil tussen lotgenotencontact; hoe waardevol dan ook als je berooid aan het begin van het nuchtere leven staat. De strijd om te kunnen stoppen heb ik vooral hier gedeeld terwijl nu mijn partner mijn meest waardevolle 'lotgenoot' is, waar ik lief en leed mee deel. Ik wens jullie dat allemaal toe, een partner....maar je moet dan al wel een eind op weg zijn natuurlijk en definitief afscheid van je oude vriend de alcohol hebben genomen. Hoe hardnekkig die oude ongewilde vriendschap je kan blijven stalken heb ik de laatste 1 1/2 jaar 3 keer ondervonden; heb zelfs hier nog dronken gepost waar ik me oprecht voor schaam. Gelukkig waren het kortstondige terugvallen waarna ikzelf meteen aan de bel trok. De hulp die ik zocht was dichtbij, want naast de hulp van mijn partner onderhoud ik regelmatig contact met een psycholoog waar het goed mee klikt. Ik behaal resultaten, ben veel beter in staat de rust te bewaren in tijden dat het me tegenzit en rustig aan te doen juist als het me voor de wind gaat...een even zo grote valkuil, om oud gedrag te vertonen. Ben een grenzeloos type...hollen of stilstaan. Het lukt me steeds beter om met kalmte, moed en wijsheid het leven te benaderen zoals het is en dat zonder medicatie (heb ruim een half jaar geëxperimenteerd met diverse antidepressiva). Ik doe dagelijks eenvoudige oefeningen om gegrond en bij de les te blijven en ik merk dat die me helpen pas op de plaats te maken...eigenlijk vooral helpen goed contact met mezelf te houden om na te gaan wat ik wel of niet ga doen. Leven in het NU. Drank kan op een geniepige manier toeslaan....ik ben een droge drinker. Kan maandenlang geen last van craving hebben om vervolgens genadeloos toe te slaan. Om dat te voorkomen slik ik refusal in tijden dat ik niet zeker genoeg van mezelf ben en dat geeft me niet meer het gevoel dat ik het zelf niet kan...sterker nog, ik ben blij dat het me ruimte geeft! Nu even over wat er het afgelopen jaar in mijn leven gebeurd is. Mijn levenspartner is verhuisd en we wonen nu vlak bij elkaar. We zijn nog steeds bezig om van haar maisonnette (flat met verdieping) een paleisje te maken....van plint tot plafond wordt het opgeknapt...en dat vereist veel tijd. Voor mij een prachtige gelegenheid om dit met beleid te doen; het hoeft niet in een keer af (mijn valkuil) omdat we in mijn flat kunnen wonen. Afstand nemen is daardoor makkelijk; géén burn-out deze keer alsjeblieft Verder ben ik nog steeds actief bij de instelling waar de oud-forumgenoten van weten en voel me daar thuis. De grootste verandering is toch wel dat ik een partner heb waar ik 24-7 mijn leven mee deel; ik heb voorheen alleen maar lat-relaties gehad. Ik denk vooral omdat ik nooit echt iemand toe kon laten in mijn leven....moest mijn eigen weg eerst zoeken en vooral vriend alcohol buiten de deur houden. We zijn maatjes door dik en dun en ik heb nog niet eerder zo'n goede klik ervaren. Phoeh, kwam eigenlijk op het forum om jullie allen een goed uiteinde en goed 2011 te wensen en nu voel ik toch de behoefte om na zoveel tijd weer eens van me af te schrijven....het afgelopen jaar onder de loep te nemen. Ben er nu al 1 1/2 uur mee bezig zonder de discussie te volgen. Misschien val ik inmiddels plompverloren binnen, waarvoor excuses. Ga vandaag de discussie hap en snap volgen om de voor mij nieuwe forummers een beetje te leren kennen en de oude garde weer eens te ontmoeten. Zo, kom er nu weer achter hoe tijdrovend het voor mij is van me af te schrijven. Voor nu even genoeg....ik sluit af met een welgemeende groet aan mijn lotgenoten

Ik ga pitten dames, sorry....ben niet geheel bij de tijd.

Als antwoord op je vraag: wij zijn een, zowel hier op het forum als hoe ik me verhoudt tot mijn vriendin. Beetje lekker puh, dus....mijn lieve wederhelft.

quote: Originally posted by: marjo Hopeloos verloren Har? Flexibel ben je Marjo, men weet nooit waar jij je bevindt.

Scheelt niet veel hoor...heb sterk de neiging mezelf op een weegschaaltje te plaatsen.

Tientje!

quote: Originally posted by: marjo Hoi Har, How's life? Ha, spring in het veld. Meid, ik zoek ook mijn weg,..ben haast hopeloos verloren

Alf?

Sorry, retorische vraag

Robin Williams

Gadver, merk dat ik forumvreemd ben geworden. Ik heb het niet meer zo op antwoorden. Wil je wel bedanken voor je eerlijkheid.

Ik heb je niet gevolgd Alf, val zomaar even binnen.

Is Alf dan niet een Sesam figuur?

Ik ben even slapeloos, jij ook?

quote: Originally posted by: Alf Vie van harte gefeliciteerd :light: :rose::light: :light: :rose::light: :light: :rose::light: quote: Text Je doet me aan sesamstraat denken, Alf

Even tussendoor...ik heb er niet om gevraagd geboren te worden, maar wens me dagelijks de beste wensen toe....en dat valt niet mee

Ik ben wel gruwelijk vroeg...maar je weet nooit, tenzij je er om vraagt wanneer iemand geboren is Vieke, meiske...de vrouw achter het laptopke, degene-die-stormen-doorstaan-heeft, hoe voelt het nu 1 jaar ouder te zijn?

Wat een toeval en waarempel nu blief ik koffie...senseo wel te verstaan. Vie zorgt wellicht voor Taart, met de hoofdletter!

Toevallig een sterke persoonlijkheid; mooi dat ze dat voor mekaar gekregen heeft.....de schavuit, maar tevens doortastende. Een lijkt me gewenst!

Rapilos van harte Ben gisterenavond nog even langsgekomen om jullie voor de felicitaties te bedanken en daarna met een plof in bed gevallen. Staat nogal wat om mijn to(o) do lijstje de laatste tijd. Help mijn zus en zwager met verhuizen...de boel verven etc. en vooral veel sjouwwerk. Best wel lekker hoor die lichamelijke inspanningen; want het wordt als resultaat erg sfeervol in en rondom hun nieuwe 'stulpje' midden in de bossen, maar het vergt nogal wat van me. Diverse burn-outs in mijn leven achter de rug en dat speelt toch altijd weer op na lange dagen. Heb zondag met familie en vrienden mijn verjaardag gevierd en het was erg gezellig. De eerste verjaardag samen met mijn nieuwe vriendin (we hebben een relatie vanaf mei vorig jaar) én de vrouw waarmee ik 22 jaar lang een lat-relatie heb gehad was er ook bij....bijzonder, omdat ze nog steeds diepe gevoelens voor mij heeft. Ze is werkelijk onvoorwaardelijk in de liefde want ze gunt het mij dat ik zeer gelukkig ben met N. en wil de vriendschap die we nog hebben evenzo onvoorwaardelijk laten doorgaan zonder zich buiten te sluiten...ik ook uiteraard. De 2 vrouwen kunnen het overigens goed met elkaar vinden; er zit geen addertje onder het gras wat A. betreft. Mijn God, wat heeft A. haar trouw en geduld bewezen gedurende de periode dat ik als bezonken halve zool door het leven ging....heeft toch 16 van de 22 jaar een belangrijke stempel op onze relatie gedrukt. Kan het kortom zeer waarderen dat ze er bij was. Ik had 3 flessen wijn in huis gehaald die met 8 mensen (dus) met mate zijn geledigd. Men respecteert (ik hoef er nog niet eens om te vragen) dat ik geen beschonken toestanden in huis wil en dat maakt het voor mij goed handelbaar. Origineel....we hebben de Tango in polonaisevorm door het portiek gedanst Op het persoonlijke vlak: géén problemen met onthouding en ik ben gestopt met het uitproberen van diverse AD medicatie. Viel niet goed....ben er in totaal een klein half jaar mee bezig geweest, vond het welletjes, na overleg met mijn psych uiteraard. Handhaaf de rust in mijzelf door te mediteren en alles met mate te doen; neem nog wel afentoe een pammetje als ik daar behoefte aan heb. N. is een grote steun die mij er vriendelijk op attent maakt een tandje lager te schakelen als ik weer eens teveel hooi op de vork neem....wat dat betreft is zij gedisciplineerder dan ik Heb van haar een 'reading' als verjaardagscadeau gekregen die ik na de verhuizing wil ondergaan; vanuit rust. De verbinding met 'wat meer is' vind ik nog steeds waardevol....ben stabieler zodat ik dat met de voetjes op de grond kan benaderen. De Boei is nog steeds de plek waar ik als deelnemer en vrijwilliger graag kom.. Zo, dit is het voor nu....heb jullie weer op de hoogte gebracht. Ik vind het spijtig niet op de hoogte te zijn hoe het jullie vergaat maar zoals eerder gezegd, heb eenvoudig niet de tijd om bij te lezen. Wens jullie een droge dag en een alcovrij leven toe....het is zó waardevol om werkelijk jezelf te kunnen zijn :light: Tot 1 volgende keer Lieve groet, Har