orleando

Cacao, mijn pc eens ernstig toegesproken en dat schijnt te helpen (haha!), want hij gedraagt zich nu wel. Oh, wacht even, de deurbel gaat weer... Was een vriendinnetje van onze oudste dochter. Die wil komen spelen, maar die van ons zijn buiten. "Maar ik wil bij jullie binnenspelen, want jullie hebben lekkere chippies", zegt ze. Hm......wat moet je hier nu mee. Ik heb haar maar naar buiten gestuurd, naar die drie van ons. Die genieten van hun fietsen en het mooie weer. Mijn neus is ook weer rood. Nee, niet van drank, maar van de verkoudheid; al maanden. Toch niet normaal met dit mooie weer?

Tina, wat zou ik graag even met jou willen ruilen. Geen geheimzinnigheid omtrend alcohol meer. Niks meer hoeven verstoppen, niet meer hoeven liegen...Het is me een tijdje gelukt, maar toch val ik dan weer terug en dan baal ik enorm van mezelf. Wat heb jij trouwens, een ongeluk gehad of zo? Ik lees helaas niet alles hier op het forum, dus vandaar dat ik het je vraag.

ja, nou word ik ook van internet afgegooid...gaat goed hier...Misschien moet ik mijn pc ook maar een weekendje wegsturen. Heeft mij ook goed gedaan, hahahaha!

mijn pc was schijnbaar aan een pauze toe, want die zette zichzelf net op nonactief...dacht het niet. Aan jij! Pippi, ik heb sinds de zwangerschap van onze oudste altijd waterijs in huis. Ik was verslaafd (oei, mag ik dat hier wel zeggen?) aan die dingen en ook aan manderijntjes. Het zijn ook nog ijsjes zonder kleur- en smaakstoffen en ze eten ze hier niet, ze vreten ze (mama ook, hoor!!). Ik hou nou op met de grote schoonmaak. Vind het wel goed voor vandaag. Ga zo even kijken of de was droog is (tuin op het noorden, dus dat gaat iets minder snel dan vol in het zonnetje) en dan de voortuin schoffelen. Onze oudste is vandaag weer naar school geweest. Heeft anderhalve week gemist (ooronsteking), maar voelde zich vandaag weer fit. Dus het meiske helemaal enthousiast op weg naar school (ze zit in groep 3), begint de juf te blaffen dat het ook wel weer tijd werd want ze mist zo veel en ze is al niet zo goed in bepaalde dingen...Oei, dat moet je dus niet doen waar ik bij ben,he! Dan komt de leeuwin in me los. Dus ik die juf appart genomen en haar even terchtgezet, dat onze dochter echt goed ziek was en gelukkig gaat het nu weer, maar haar gehoor nog niet optimaal is en we maandag weer naar de dokter kunnen. Ze was zo blij weer naar school te kunnen en ik heb tegenover haar mooi weer gespeeld, maar ik was goed pissig op die juf...

pippi, ik werd net beloond: mijn kinderen zijn aan het buitenspelen en hebben het er warm van gekregen. Dus die vroegen om een ijsje. Dus geef ik ze een dikke knuffel en vervolgens mogen ze een ijsje uitzoeken. Drie stralende gezichtjes en dan zegt onze jongste dochter (net als gisteren): IK vind jou lief, mama en geeft me weer een knuffel. Ik ben weer helemaal blij!

oh, oh...ik krijg kriebels...voorjaarskriebels wel te verstaan! Ben al druk beziggeweest, maar nu gaan de schoonloopkleden de wasmachine in, straks dweilen en misschien sop ik de keukenkastjes ook wel schoon. Ik ga als een trein! Komt door het weer, ik krijg echt het grote voorjaarssxchoonmaakgevoel.

de rest van de berichtjes niet meer gelezen, maar even weer wat van me laten horen. Had net alle dekbedden buiten uit de ramen hangen, de voorjaarslucht lekker welkom heten in ons huis, gaat de bel. De glazenwasser. Of ik de dekbedden naar binnen wil halen en de ramen wil sluiten, want zo kon meneer zijn werk niet doen. Ook goedemorgen en wat een fijn weer vandaag, meneer de glazenwasser... Maar goed, hij heeft z'n werk wel goed gedaan. Nu zijn mijn ramen en het beddengoed schoon. Gisteren was ik niet zo goed bezig, dus mezelf vandaag straf (nou ja, straf...) gegeven en de badkamer uitgesopt, de slaapkamers schoongemaakt en een wasmachine weggedraaid. De was hangt nu buiten in het zonnetje en mijn huis is spik en span. Goed gevoel! Ben nu moe, maar dit is lekker moe. En - wat heb ik veel gedaan- moe. Voelt goed, moet ik vasthouden dit gevoel!

hallo...ben ik weer...ging wel mis gisteren, maar nu niks in huis (alles de gootsteen door). Slecht geslapen, schuldgevoel. Maar de zon schijnt weer, ik ben de bedden aan het verschonen en vanmiddag is de jeugd vrij. Ik ga veel knuffels uitdelen aan ze alle drie. Manlief moet ook vanavond werken; die komt pas thuis als ik al slaap. Vandaag oprecht genieten van alles wat ik wel heb: mooi weer, 3 lieve ( engeltjes, mijn gezondheid en thee, cola, melk of weet ik veel.Ik ben het echt van plan vandaag, ik laat de 1e staan! En begint het toch te kriebelen, dan meld ik me hier wel.

Spud, nee helaas. bedtijd voor onze kinderen is thuiskomst voor mijn man..Ik doe dus mijn best, maar vaak gaat het kis. Nu dus ook...ik moet vaker dan mij lief is als een soort politieagent optreden. Nu dus ook...Dus jongens en meiden..tot morgen..Orleando checkt uit..maar dan zonder drank...wel moe...maar vergif door de gootsteen...

heel erg verkeerd, maar ik haak zo af....mijn man geloofd eindelijk een beetje in mij (zie mijn berichtje van afgelopen weekend|) Hij lacht nu tenminste weer..Of ik kom hier vanavond nog en anders is er morgen weer een dag. Liefs van Orleando..die de mist in ging...en de rest weggooide...

Iedreen claimt mij..en ik heb het gevoel mijn enige hulp door de gootsteen te hebben gespoelt. Maar dat was mijn hulp niet...niet waar??? Heb nu niks in huis en mijn kinderen spoken...wil je niet weten...Ik zal proberen ze op een gewone manier op bed te verzorgen...pyjama;s aan, boekje voorlezen... Ik voel me vies, slecht, maar ik ben en blijf hun moeder...en moeders horen er voor hun kinderen te wezen.. Ze zijn nog klein, dus hun gaan voor... Tot straks...of anders tot morgen... Orleando is moe....maar heeft niks meer in huis...ik ben er niet meer voor mezelf,maar voor mijn kinderen en straks voor mijn man...Ik leefde nooit voor mezelf maar altijd vor ieder ander...

Tina: gelukt!!lees mijn berichtje. Mijn kinderen zijn sterker dan het rotspul!! Ik ben er weer!!

drie kids aan het avondeten gekregen..en wat doet mijn jongste dochter? Geeft me een dikke knuffel en zegt: "Mama ik vind jou lief!!""En wat doet mama; restbier in de gootsteen...a=nietdebaas. Ik hou meer van mijn kinderen dan van bier.God, wat had ik dit nodig en het meiske is zich (gelukkig) van geen kwaad bewust. Maar het kwaad sijpelt nu mooi door de afvoer en mama is er weer!!

het spijt me....niet gelukt...ik zal proberen ...oh wat baal ik enorm van mezelf...Iedereen in mijn omgeving claimt me( auto stuk en of ik hun kids mee naar school kan nemen; een kleine boodschap halen voor een zieke buuf. enz enz. en ik zeg op alles ja). Ik heb het avondeten gelukkig wel klaar, maar ik hoef zelf niks..Ben moe...zooooooooooooooomoe...Waarom trap ik steeds weer in deze val????Waar is mijn oersterk gevoel van afgelopen weekend? ik ben niet ADB...absoluut niet...A=DB over mij...

plicht roept; ik ga weer op mijn fietsje de kids van school halen. Misschien tot later en anders ben ik er morgen weer! Ik zal proberen de 1e te laten staan...afleiding heb ik wel ( goed boek, kids enz), nu alleen de verleiding weerstaan..

anytime, Username. We zijn hier geen lotgenoten, maar bondgenoten

Spud, mooie zin : Ïk kom steeds verder omdat ik dichter bij mezelf kom" Maar op de een of andere manier vind ik het eng om dichter bij mezelf te komen. Dan ga ik nl nadenken en dat gaat gauw op in gepieker en we weten allemaal waar dat toe kan leiden...

Username; ik weet ook niet hoe ze het doen of hoe het mij soms wel en dan weer niet lukt...Ik heb het soms helemaal gehad; met mezelf met anderen en eigenlijk met alles. Dan word het me te veel en wil ik weg. Echt weg, verdwijnen. Dan bekijken ze het zich allemaal maar. Iedereen weet het allemaal zo goed, maar konden ze maar 1 dag in mijn schoenen staan, dan piepten ze wel anders! Maar als ik nu naar buiten kijk, zonnetje, een knotsgekke hond (onze hond wel te verstaan) die blij is met haar botje, gezonde kids, mooi huisje en een lieve man die ook knokt met notabene mijn alcoholprobleem...tja...wie ben ik dan om te klagen? Okee, het weer kan ik niet regelen en bepaalde ziekten kun je nu eenmaal niet buiten de deur houden. Maar de alcohol wel. Dat mag mij niet meer onder controle hebben. Ik moet leren de alcohol de baas te zijn..en te blijven. Dat klinkt heel flink allemaal en zo hier getypt ziet het er ook goed uit, maar dat in praktijk te brengen is helaas ook voor mij een hele opgave. Ben vanmiddag naar de supermarkt gegaan en heb een bosje winterpeen voor de cavia gekocht. Maar toch lang bij de bierafdeling lopen dreutelen...en er vervolgens heel snel bij weggelopen. Ik dronk nooit, alleen op feestjes en bij de bbq af en toe. En nu drink ik af en toe niet. En dat is niet goed. Ik heb helaas geen hulp, kan met niemand praten (maar ben ook niet echt een prater), ik heb alleen ADB en dit forum. Maar dan nog; ik zal er zelf mee moeten stoppen. Dit wil ik zelf, dit moet ik zelf en dat zal me ook zelf lukken. En zo niet vandaag..morgen is er weer een dag. Oh, dit wordt best wel heavy...Staat donderdag soms garant voor depridag?

Daar ben ik weer, al is het dan maar voor even. De jeugd is thuis en zit aan een koppie soep en een broodje. Vanmiddag weer naar school, behalve de oudste, die heeft oorontsteking. En ze kan lezen, dus die zet ik met een verfwerkje even ergens anders, want ze hoeft echt niet te lezen wat ik typ! De rest kan nog niet lezen, hahaha. Cacao, jij zegt het precies goed; het is inderdaad het auto-piloot gevoel, als je in de supermarkt de mist ingaat. Je wil het niet kopen, maar het verdwijnt wel je mandje in en thuis drink je alles op, ookal heb je geen zin. Soms denk ik wel eens om dan maar gewoon te minderen ipv stoppen, want dat lukt niet helemaal. Maar sinds ik hier ben drink ik al minder. Geen wijn meer (zowieso bijna elke dag een fles en nu niks dus) en bier met verhoogd alcoholgehalte haal ik ook niet meer. Gewoon supermarkt eigen mer, maar helaas wel nog de halveliterblikjes...Maar goed, ik drink dus minder, minder sterk en dagen zelfs niks. Dus ik ben op weg, nu doorlopen! Bijkomend voordeel van drinken, is dat ik niets meer eet dan en ik ben niet dik, maar ook dat zit tussen de oren. Drink ik niet, dan eet ik en word zwaarder en dan voel ik mezelf vies, lelijk, dik en dan ga ik weer drinken. Schiet niet op nee. Ik breng de twee jongsten naar school. Tot straks!

Ben bezig aan een inhaalslag om de berichtjes van afgelopen weekend te lezen; niet te doen dus. Moet zo naar school om onze middelste op te halen. Kwam wel het bericht van Flower tegen, waarin ze zichzelf voorstelt en haar verhaal komt angstig overeen met dat van mij. Ik drink nog niet zo lang te veel, maar wel te veel. Ik wist de volgende ochtend ook vaak niet meer hoe de avond ervoor was verlopen. Moest ik 's morgens op weg naar school aan mijn kinderen vragen...erg.Minderen kan ik ook niet, ik moet van mezelf stoppen. En soms lukt het me ook om dit streven vol te houden. Maar dan ga ik weer de fout in en baal ik enorm van mezelf. Tasseke, je hebt gelijk door te schrijven, dat ik juist naar de positieve dingen moet kijken. Dat zeggen ze bij ADB ook al. Ik heb mezlef hier aangemeld, ik volg de behandeling en sta er helemaal achter. Want anders drink ik mezelf nog kapot.Mijn man weet het uiteraard, maar mijn zus, vader en schoonfamilie helaas ook. Maar niemand praat erover, dus die steun mis ik. Mijn man wil mij wel helpen, maar heeft heel veel moeite zich te uiten. Laatst zei hij ineens wat hem allemaal dwarszit en hoeveel zorgen hij zich maakt. Dat heeft mijn ogen wel geopend! We hebben een goed huisarts en daar mag ik altijd tegenaankletsen, zoals hij dat noemt. En dat doe ik dus ook en dat voelt goed. Ik heb ook veel aan dit forum, iets wat ik eigenlijk niet had verwacht. Maar we zitten uiteindelijk allemaal in hetzelfde schuitje, dus als ik hier wat kwijt wil, dan weten de lezers wel hoe het voelt. Nou, ik zal even naar school fietsen en dan meld ik me vanmiddag wel weer.

hoi allemaal, Orleando is terug van weggeweest! Letterlijk, want mijn man had ons een weekendje weggeboekt. Kids heel de dag zwemmen of spelen in de ballenbak; ik geniet als zij ook plezier hebben. Goed boek mee, 's avonds openhaardje aan en genieten van elkaar...HHHMMM..! Mijn man heeft zelfs een paar biertjes gedronken en ik vond het niet erg! Hij wilde eerst niks kopen, want dat was niet leuk voor mij. Maar ik heb hem gezegd, dat ik het niet erg vond. En dat was ook zo. Goh, wat voelde dat goed. Ik voelde me sterk. Ik heb niks gedronken en ik wilde het ook niet eens. Heerlijk weekend dus, voor ons allemaal. Maandag waren we weer thuis en binnen een uur weer een woordewisseling om niks. Weg vrolijk sfeertje. Maar...ik greep niet naar de fles!Wat was ik trots op mezelf. Gisteren even naar de supermakrt om een paar dingetjes te halen en ik ben weer door de mand gevallen. Bier gekocht en dat moest thuis natuurlijk direkt op. Sukkel, mislukkeling en weet ik veel...Ik had niet eens zin in het spul. Waarom koop je het dan, vraag je je af. Dat weet ik dus niet. Gelijk een mailtje naar de begeleider gestuurd en een bemoedigend antwoord gekregen. Dat deed wel goed. Ik heb mezlef het doel gesteld te stoppen en dat wil ik nog steeds. Leg ik de lat te hoog voor mezelf? Maar ik moet wel stoppen, anders gaat mijn gezondheid nog verder achteruit. En straks pakken ze me mijn kinderen af of laten me opnemen of weet ik veel. En dat wil ik niet. Ik wil gewoon mezelf weer zijn. Niet afhankelijk van die troep. En dat er iemand naast me zit, die wel drinkt, dat maakt me echt niet uit. Dat zet mij niet aan tot drinken. Maar waarom gaat het dan steeds mis? Ik wil niet eens drinken, maar doe het toch...verdorie...

jongens en meiden ik log uit. Twee van onze 3 kinderen waren al ziek en ligt nummer 3 ook op de bank met vuurrode wangetjes...Dit gaat weer een lange dag en nacht worden....Ik hou jullie berichten in mijn achterhoofd...ik kon het, jullie kunnen het...dan kan ik toch ook weer het vergif laten staan??? Tot morgen...

wacht even, ik ben er nog en lees over de idolen. Mijn zus kijkt trouw samen met haar zoontje naar Piet Piraat, omdat ze (zoals ze het zelf zegt) wel eens met PP een beschuitje zou willen eten. Ik had zelf eigenlijk niet zoveel mannen boven mijn bed hangen. posters van Madonna eerder. Maar ik ben wel vaak met mijn zus naar Spanje op vakantie geweest en de heren daar zijn lang niet slecht!!

mijn kids komen net om het hoekje kijken; Mama er is post! Ik dus helemaal blij, want ik ben toch maar weer aan het solliciteren gegaan. Maar helaas, er zat niks tussen. Ik ga zo toch maar even een frisse neus halen (voor zover dat kan dan, als je snipverkouden bent...) en even een briefje op de bus doen. Ik ben er straks weer en anders morgen.

laat maar, hij is weer geel...zat zeker te veel tijd tussen.