orleando

ik neem vandaag geen asperiene tegen die hoofdpijn. Zal de blunder van gisteren heel de dag voelen, misschien helpt dat...

ook van deze kant iedereen happy Valentine!! Manlief moet heel de dag en avond werken, dus die zie ik hellas niet. Maar toch een doosje chocolaatjes voor hem gekocht.Die pak ik straks mooi in en leg dat op de tafel, zodat dat het eerste is wat hij vanavond ziet als hij thuiskomt. Gisteren een uitgesproken pesthumeur en de kinderen waren niet eens vervelend! Lag aan het weer, denk ik. An vroeg me of ik een plan had na de zwemles en helaas...die had ik niet...en ben verdorie weer van het goede pad afgestruikeld...oen die ik ben! Ik zit hier nu dus met barstende koppijn en een paar blauwe plekken op mijn bil. Ja, ik ben weer helamaal de mist ingegaan en kan me niks meer herinneren...Ik lag wel in bed dit keer, maar hoe ik er gekomen ben...Oh, ik schaam me dood, het ging net zo goed...Ik heb nog steeds alcohol in huis, maar dat mieter ik zometeen weg. Boodschappen heb ik al gedaan, dus hoef niet meer naar de supermarkt. Ik heb nog steeds een slecht humeur, dus de verleiding is er wel...Maar vandaag mag ik niet toegeven...Ik ben alleen en wil de kinderen vanavond fatsoendelijk op bed krijgen en het me ook nog kunnen herinneren. Dus ga jullie vandaag plagen Vanmiddag zitten ze alledrie op school en dat gaat die rommel de gootsteen in (hoeven ze niet te zien).En vanavond vroeg op bed. Ik moet sterk zijn vandaag...maar ik voel me niet sterk

ik lees weer bij en tref de verhalen over kinderen, opvoeden, school enz. aan. Onze oudste is 6, maar wij hebben daar op school ook al aardig wat mee te stellen. Niet wat ondeugd of zo, maar ze hoort niet goed en daar wil de school (lees juf) dan weer niet aan. 1x per 14 dagen heeft ze een andere juf en die benadert haar heel anders en dat geeft mij een beter gevoel dan die juf die ze alle andere dagen heeft. Ik ben geen alleenstaande moeder, maar zelfs ik heb veel te vaak het gevoel te falen. Maar ik denk ook wel eens, dat ouders op en rond het schoolplein mooi weer spelen en thuis de boeman zijn. Ik zie het wel eens aan de reactie van kinderen naar hun vader en/of moeder, die ze naar school brengt. Ik schrik er soms van, hoe ouders zo erg tegen hun kinderen kunnen uitvallen (verbaal) en wat gebeurd er thuis dan??? Okee, die van mij kan ik ook regelmatig achter het behang plakken, maar ik heb toch om hun gevraagd, zij niet om mij... Nu ook, ze spelen weer eens buiten, maar elke 10 minuten gaat hier weer de bel voor het een of ander. Ik kan daardoor niet fatsoendelijk de strijk wegwerken. Maar kunnen zij daar wat aan doen? Nee, ze willen lekker buitenspelen, maar lusten ook wel drinken, moeten plassen of weet ik veel. Nu heb ik steeds onze buurvrouw ( die van die fles wijn van gisteren ja) om onze kids heenhangen. Ga toch weg!! Die van mij luisteren wel en ik kan ze notabene zien. En zij maar klagen, dat ze niet aan het huishouden toekomt...ga dan naar binnen, mens!! oh, sorry, liet me weer gaan...maar ik was al niet vrolijk vandaag... Het begint hier weer te kriebelen, lhet loopt tegen 4 uur en dan krijg ik trek...en mijn humeur helpt me zo ook niet verder... Ik hou mijzelf voor, dat ik over anderhalf uur in de auto moet zitten op weg naar zwemles en ik heb nog nooit met een drup op achter het stuur gezeten...en nu dus ook niet...

ik zag ook nog een paar berichtjes over stoppen met drinken enroken, is dat niet wel errrug moeilijk? Want dat zijn twee dingen en ik vind er 1 al moeilijk genoeg. Nu rook ik zelf niet, maar nu ik probeer te stoppen met drinken eet ik meer en word zwaarder...en dat is niet echt handig als je denkt, dat je veel te dik bent. Weer zo'n "tussen de oren"geval, ja...

de berichtjes bijgelezen voordat ik me hier zou melden en het scheelt wel een stuk; ik ben geloof ik vandaag niet de enige met een slecht humeur...niet normaal, ben echt niet te genieten... Vraagje: wat zijn gremlins? Ik ken die film wel, maar dat bedoelen jullie vast niet En over die nachtmerries, die heb ik dus ook. Alleen droom ikdan niet, dat ik moord of zo, maar gewoon heel akelige dingen over onze jongste. Ik zweet toch al sinds ik wil stoppen met drinken, maar dan word ik helemaal badend in zweet wakker. gisteravond knallende ruzie met mijn man, resultaat: ik lag eerder in bed dan onze kinderen. Maar natuurlijk geen oog dichtgedaan...Vanmorgen was hij vrij en deed leuk, lief en aardig, maar ik was niet vrolijk te krijgen. Nu nog niet en als ik naar buiten kijk helpt me dat ook niks...grijs en troosteloos. De pilsjes van het weekend weg staan nog in de koelkast en worden voor mij met de minuut aantrekkelijker...maar ik zal niet toegeven vandaag. Bovendien heeft onze oudste vandaag zwemles en moet ik dan autorijden, dus dan zowieso geen drup!! Enne...wat betreft de heavy onderwerpen van gisteren...ik wilde er niemand mee kwetsen, choqueren enz...

en ineens heb ik het: ik zorg al jaren voor mijzelf...zelfs toen nog thuiswoonde...ik ben niet een van de hollandse kost (maar mijn man wel en wil aardappels, vlees, groenten ook op onze kinderen overbrengen)...ik kan niet tegen controle ( ik ben erg ver van mijn ouders en zus af gaan wonen, toen voelde ik me vrij) en nu woont mijn schoonfamilie letterlijk binnen gehoorafstand en bemoeid zich overal mee... Ga ik hier weg, dan verlies ik alles.... Dus ben ik er voor onze kinderen....alleen al om ze niet die kl...jeugd te geven die ik heb gehad en de kinderen van mijn schoonfamilie.. Ik ben ADB...maar ook is dit MG (mijn gezin) Jongens, ons eten is bijna klaar, tot morgenmiddag dan maar? Orleando+ELDB (Eigen leven de baas)!!! Ik ben moe, maar het voelt goed. Ik zorg voor mijn kinderen, voor mijn gezin,...voor mijn alles!!Als het straks bedtijd is voor onze kinderen, dan ben ik op, maar dan komt mijn man thuis. En wat treft hij aan? Slapende, maar blije kinderen. Zometeen eten, daarna nieuwe boekjes lezen, even lekker rotzooien met elkaar en daarna naar boven. Dan is het ook na 7 uur... Dus ...Orleando checkt uit...en zorgt voor haar kinderen en straks haar man...en is ADB!!! Als onze jeugd op bed ligt, kijken we House e.d Tot morgen!!

Staat ineens die buurvrouw weer voor de deur...met diezefde fles wijn. "JIj ziet er zo moe uit, jij kunt dit harder gebruiken dan ik"", zegt ze. Dus heb ik haar maar uitgelegd, dat ik al jaren aan chronische vermoeidheid lijd en ik er wel moe uitzie, maar wijn mij echt niet beter maakt. Ïk ga op bed wanneer het mogelijk is en wanneer ik wakker word, loop ik een blok rond, met of zonder onze hond", leg ik haar uit. En echt, ik slaap al jaren slecht, maar dat heeft met meerdere factoren te maken en toen kende ik het woord bier niet eens..., maar liep wel buiten onder de sterrenhemel als ik niet slapen kon. Later kwam daar mijn hond bij en nu dus onze eigen hond. Mijn man weet dat ook..die heeft genoeg aan pakweg 4 uurtjes slaap, maar ik dus niet. Ik zwerf rond in ons huis of (met hond) even daarbuiten. Ik merk die onrust in mij nu ook weer...maar ik sla me erdoorheen!!

yes, ik heb ze weer alle 3 thuis...dwz...even een kleine crisis, maar dat kwam ook omdat onze meiden moe zijn en onze jongste zich heel de dag heeft verheugd op buitenspelen met zijn zussen. Maar goed, met een paar buurmeisjes en met z'n allen op skeelers...het hele spul is nu dus echt buiten. Allemaal voorzien van wat lekkers van mij (met goedkeuring van ouders, want soms gaat helaas dat ook mis...). Ik heb vandaag voor onze oudste een echt horloge gekocht, met net zo'n wijzerplaatje als ik heb (alleen heeft zij 'm straks dan met lieveheersbeestjes erop). Ze kan klokkijken, dus als ze straks in het voorjaar buitenspelen, kan ik haar zeggen wanneer ze naar binnen moeten en dan snapt ze het ook. Zoooo trots op haar!!! Ik lees net ook het bericht van Tapas, maar bij mij blijven de emoties juist veel te lang hangen, nu ik niet meer drink. Maar vandaar ook mijn kleine rijnmelarij...Ik wil mijn gevoelens niet meer verdrinken, ik wil ze juist een plek geven...Enne..ik wilde ook niet dronken worden (want dan word ik heeeeeel erg gezellig en lief naar mijn man), maar ik verzoop me dus om maar niks te voelen en gelijk op bed te kunnen (maar vaak haalde ik mijn bed niet eens...)

Tina, Floortje, ik heb het hier al eens eerder geschreven; we zijn bondgenoten, geen lotgenoten! Dankjewel voor jullie begrip en steun!! Zit verdorie weer met een brok in de keel... Ik ben ook een oester wat betreft mijn gevoelens en gedachten, zeker wat betreft deze verslaving...Haast geen kip weet het en dat wil ik maar wat graag zo houden. Maar mijn man weet alles van me en die heeft me wel eens aangetroffen...nou ja, laat maar... Waarom heb ik ook geen dropverslaving??? Okee, ik zal wel vaker hier komen, maar het lukt niet altijd. Onze oudste kan ook lezen (de rest gelukkig nog niet), maar die wil ik al helemaal niet dit forum laten lezen; ze is 6!!! Ik ga jullie nu echt verlaten. Even snel de boel opruimen en dan de overblijvertjes ophalen uit school. Op de fiets, dat verzet mijn gedachten. Ïk sluit mijn ogen en voel de zon voel het zonlicht op mijn huid verdring de pijn in mijn verleden en sluit mijn armen om jou heen en voel alleen het heden samen staan we niet alleen deze was van Orleando!!

buurvrouw van een paar huizen verderop stond net aan de deur...met een fles wijn...om te bedanken dat ik haar en haar dochter zo goed heb opgevangen vorige week. ik neem haar dochter dan mee naar school, zodat zij voor haar zieke schoonmoeder kan zorgen. Dus ik heb haar gezegd, dat ze altijd bij mij kan aanbellen in dit soort situaties, maar ik geen wijn lust. "Ik waardeer het gebaar, maar het hoeft echt niet, hoor", zei ik tegen haar. Dus heeft ze de fles weer mee naar huis genomen. ik blij (want anders zou ik geheid vandaag die fles leeg hebben gemaakt), zij blij, want ze weet, dat ik er voor haar ben in moeilijke tijden. Die fles zag er heeeeeeel aantrekkelijk uit, maar ik wil weer proberen mijn pijn onder ogen te zien en het te verwerken, niet meer te verdrinken. Doen jullie mee??

mijn manlief belde net, die is morgenochtend vrij! Ik ga straks onze twee overblijvers halen van school en dan misschien daarna nog achter de pc. Ik zit er 's avonds nooit achter, want hij staat hier in de woonkamer en mijn man kan dan meelezen. Van mij mag hij, maar dat wil hij niet. Dus meestal zit ik hier overdag tot een uur of 5. Hoe doen jullie dat, mag jullie gezin/ partner alles lezen en willen ze dat ook?

Tina, dankje voor je vertrouwen in mij. enne...het helpt wel om hier alles van me af te schrijven, maar wil jullie ook niet opzadelen met mijn ellende. Die hebben jullie zelf wel genoeg, denk ik... Ik ben altijd zo'n grote mond type geweest, kon alles zelf wel..Nou ja, dat blijkt nu wel...Soms vind ik het nog een wonder, dat ik zo goed ben terechtgekomen...altijd gewerkt, diploma's gehaald, getrouwd, kinderen en nu fulltime huisvrouw, omdat ik er voor die kleintje wil zijn. Nu gaat de jongste volgend jaar ook naar de basisschool en dan wil ik ook weer gaan werken...financieel zitten we er dan ook wat beter voor. Maar goed, dat stoppen met drinken...dat zal ik zelf moeten doen. Met hulp, maar toch vooral zelf. De wil is er, nu de wilskracht om vol te houden nog. Maar dagen als deze maken het wel moeilijker...

Blacky, de dood van mijn moeder heb ik inmiddels een plek kunnen geven. Heeft veel moeite gekost (ook door de omstandigheden, maar dat vertel ik misschien nog wel ), maar ik kan er nu mee omgaan en ermee verderleven. Tuurlijk, ik mis haar, maar dat is logisch. Maar ik zie haar ook terug in mijn kinderen en ook in sommige dingen die ik zeg of doe, dus ze is altijd bij ons. Zij dronk ook en veel.Maar ze reageerde heel anders op ons dan ik op mijn kinderen. Ik geef ze geen alcohol, waarom zou ik? Ze zijn veel te klein. Maar ik kreeg van mijn ouders al bier enz. voor mijn 3e...

Vie, ik zal haar nooit laten vallen!!! Misschien dat het zo overkwam ( al weet ik niet waar), maar sjee, het is mijn eerstgeborene en o zo dierbaar!! Ik baal juist van de houding van haar juf en dat heb ik die vrouw ook gezegd. Dus dat onze dochter niet traag van begrip is, maar het niet hoort en daarom eerst de klas rondkijkt wat de rest van de groep doet en het daarna zelf pas doet. En thuis, ja dan herhaal ik maar wat vaker hetgeen ik zei. Ze is alleen al best verlegen van zichzelf en komt niet goed voor haarzelf op. En op school ben ik er niet bij, he? We proberen haar overal mee te helpen en te steunen en gelukkig heeft ze bij ons in de straat een paar vriendinnetjes, die ook in haar klas zitten. En het is mooi weer, dus het hele spul treft elkaar na schooltijd bij ons op de oprit en dan gaan ze fietsen, skeeleren of weet ik veel. Om een paar uurtjes later bij ons in de vriezer te eindigen...op zoek naar ijsjes! Over een uurtje mag ik ze weer ophalen en ik ben altijd blij ze weer thuis te hebben. Verhaaltjes aanhoren over hoe het op school was, koppie thee erbij. Weet je, ik ben nu toch zo loslippig, dan ga ik ook maar even door...voor haar heb ik twee miskramen gehad en de 2e was een tweeling...En nu heb ik 3 kinderen hier rondrennen...snap je 'm? Ik ben er 3 kwijt en kreeg er 3 terug...dus die zijn me echt geschonken en dat laat ik me niet afpakken...die kleintjes koester ik!!

Verd...ik zit hier nu dus te janken als een klein kind en onze jongste kijkt me met grote oogjes aan."Mama huilt...", zegt hij heel stilletjes...Dus hem maar eens stevig geknuffeld en hij geeft me een kus op mijn natte wangen...OH man dat had ik wel even nodig..

Nee, mijn moeder wist van niks!! Heb ook lang getwijfeld om het tegen mijn man te zeggen. Maar toen we net met elkaar gingen en ik bleef logeren zeg maar, dan..nou ja...dan schrok ik wel eens van zijn goedbedoelde aanraking. Schrok...ik verstijfde. Nou ja, laat maar. Mijn vader woont gelukkig helemaal niet bij mij in de buurt (ruim 2 uur met de auto), maar hij heeft de touwtjes wel in handen ja. Maar ik ben, zowel naar hem als mijn zus een jaknikker. En dat hield mijn moeder wel tegen. Ik had recht op mijn eigen leven en daar zorgde zij wel voor. Mijn vader en zus dreigen nu steeds met mijn kids. Dat ik ze dit niet mag aandoen, ze er te klein voor zijn enz. Maar ik doe ze dus niks!!! Ik zorg voor ze, vertroetel ze, voed ze op en ben ook best boos, maar dat hoort erbij. Maar ik knuffel, maar ga nooit verder dan dat (ik ben mijn vader niet!!!) en ik word boos, maar sla ze niet. En ze weten, dat ze met alles bij me mogen komen. Nou valt het nog mee, want de oudste is pas 6, maar ze kennen wel klasgenootjes die pesten of situaties waarin ze bang zijn. En dan ben ik er voor ze. Ik voer ze geen alcohol (ik kreeg dat spul dus al voor ik 3 was) en reageer mijn problemen ook niet op hun af. En Dory, ook ik denk dat alles leuker is met drank, maar uiteindelijk is dat dus niet zo. Ik drink dan gelijk te veel en word er letterlijk ziek van. Het is alleen de laatste jaren zooooogemakkelijk de pijn weg te drinken en dan niet meer hoeven nadenken aan de ellende van heden en verleden. Maar dan drink ik mezlef straks nog de afgrond in en dat kan ik mijn gezin echt niet aandoen. Dus ik zal moeten leren mijn pijn te verdragen, ermee om te leren gaan en weer te genieten. Want anders doe ik anderen pijn, mijn gezin voorop. En ze zijn me duizend maal dierbaarder dan een biertje...

oh, smoor...weg het sterke bitchgevoel... De huisarts belde net. Onze oudste heeft middenoorontsteking 9 zie een paar dagen geleden alhier de berichtjes daarover van mij), maar ze moet toch weer terug naar de KNO. Dat wordt dus de 3e keer in pakweg 6 maanden. Haar gehoor is rechts zo goed als nihil. Dat resulteert in slechte schoolprestaties en het meiske moet dit jaar waarschijnlijk overdoen. Dat wil ze niet en huilt dan, dat ze echt wel goed haar best doet enz. Ja, dan smelt ik, want we weten, dat ze goed haar best doet. Maar ze is al zo verlegen en nou speelt haar gehoor haar ook nog parten. Ik ben al zo iemand, die overal problemen in ziet en zich altijd zorgen maakt. Voor haar blijf ik vechten en doe ik me sterk voor, maar ik zit soms met de handen in het haar. Ze heeft ook al een niet al te aardige juf, veel te gestressed naar mijn idee. Maar goed, ik maak wel weer een afspraak bij KNO en dan gaan we er wel heen. De post zonet vrolijkte me ook al niet op. Weer zo'n zeurbrief van mijn zus. Wil me zogenaamd helpen, maar zit alleen op smeuige details van mij te wachten omtrend alcohol. Mijn goede moed is effe weg...

bij wie las ik nou vader vandaag 5 jaar dood en bij wie incenst, dat weet ik nu al niet meer, omdat ik bij beide berichtjes dichtklap...Mijn moeder is dit jaar 10 jaar overleden en incest...ja...daar had ik mijn vader voor...Dus kort gezegd, mijn moeder heb ik (zeker met 3 kleine kids) heel hard nodig en mijn vader, daar heb ik nooit al een goede band mee gehad en die gebruikt mijn dronken buien zeer gretig tegen mij. Dan gaat hij allerlei leugens in het wilde weg rondstrooien en kan ik met het schaamrood op de kaken weer alles rechtbreien. Maar niet alleen drank, hij heeft alles wat ik hem ooit in vertrouwen vertelde tegen mij gebruikt. Mijn man weet alles van mij, dus ook dat hij zijn handen niet thuis kon houden. Maar ook, dat mijn moeder stevig dronk. Hij heeft haar helaas nooit gekend en mijn kids dus ook niet. Maar ze had hem zeker gemogen. Mijn man is goed voor mij; ik was allang bij mezelf weggegaan. Maar hij kan niet met mijn drankprobleem omgaan. Hij sluit zich ervoor af, wil of kan er niet over praten. Laatst zei hij ineens zoveel, ik schrok ervan. Maar het heeft mijn ogen wel geopend. En sex...zeker, die was goed. Ik vond het niet normaal, wat en hoe vaak we het deden (ahumm...), maar nu moet ik van de drank af en de sexlust is ook vaak te zoeken. Maar zo onteemt me de drank wel meerdere dingen, waar ik eerder wel plezier in had. Is dit trouwens normaal en ervaren jullie dat ook? Ik bedoel niet alleen sex, maar dingen die je eerst leuk vond om te doen of waar je van kon genieten. Ik ben het soms helemaal kwijt en wil dan niks meer. Wegkruipen, vergeten en ja, dan ging het in het verleden mis. Goed mis. Maar dat wil ik niet meer. Ik wil weer sterk zijn. En vindt mij daar een bitch om, dan maar! Oh, wat een relaas...sorry, ik liet me even gaan...

pippi, sorry dat ik je nu pas antwoord geef, maar was even naar de peuterzaal, de jongste ophalen. Die zit nu aan een broodje en een beker melk, dus hier ben ik weer. Nee, ik word niet blij van de ballenbak, want die hebben ze hier niet. Wij rijden (bijna) altijd door de MC Drive en eten de boel thuis op. Met z'n allen aan tafel, want bij Mac in het restaurant is het vergeven van de tv's en dan eten ze niet meer. Maar ik werd gewoon blij, dat we met z'n allen naar zwemles zijn gegaan en de trek ineens foetsie was. Ik wilde nog wel eens smokkelen en als de oudste lag te plonsen in het water, rende ik de slijterij van de supermarkt naar binnen. Die ligt mooi op loopafstand van het zwembad, dus vandaar. En mijn man was gisteren mee (misschien ter controle, maar wat zou het), dus ik kon er niet tussenuit. Maar ineens wilde ik dat ook niet meer. En dat had ik niet verwacht, dat ik geen trek meer zou krijgen en die ook echt kon verdwijnen. Ik heb weer een gewoonte doorbroken, geen drank ophalen meer tijdens de zwemles. Ik ga even de rest bijlezen, maar blijf dus bij het forum. De twee oudsten wilden overblijven, dus ik hoef vanmiddag pas weer weg. Wel nog genoeg te doen hier, maar alles op z'n tijd.

yep, de pc wil vandaag ook weer meewerken, dus typ ik razendsnel, voordat het ding zich weer bedenkt. Het weekend goed doorgekomen! Lekker aan de bakjes thee en warme melk voor het slapengaan. Ik slaap er voor geen meter op en ben elk uur wel wakker, maar het gaat op het idee, niet? Slapen komt later wel, als mijn lichaam gewensd is echt niks anders meer te krijgen. Gisteravond even moeilijk gehad, maar we zijnmet z'n allen naar de zwemles van onze oudste gegaan (mijn man dus ook) en daar na naar MC Donald's. Kinderen blij en ik ook wel, want de zin om te drinken was ineens weg. Heel raar, ineens hup weg! Toen onze kinderen in bed lagen werd ik moe en we zijn saampjes om een uur of half 10 in bed gekropen. Daar nog even de tv aangezet, maar we hebben er niet veel van gezien, hihihi (bloos)! Dus zo kan het ook. Zo kon het altijd al, maar ik moet weer helemaal omschakelen. Het gaat met kleine stapjes en soms val ik, maar ik loop steeds beter de goede richting op!

ze zitten lekker te smullen; de was die niet droog wilde worden...verwarming doet wonderen...Ik ben (gelukkig0 een stuk rustiger. Dus breng straks mijn kinderen op bedje, ga dan lekker in een welverdiend schuimbad en dan meld ik me hier weer. Laat de pc aanstaan, kan ik jullie berichtjes lezen. Ik heb de 1e laten staan!! Ben trots op mezelf! Nu alleen mijn man nog overtuigen. Ben wel moe, maar zoals ik eerder al schreef, dit voelt goed, want ik heb veel gedaan. Huis is echt spik en span en heb niks in huis gehaald. Mijn man gaat morgenavond met zijn vrienden stappen..have fun!! Heb ik geen problemen mee. Ik mis hem wel, maar hij werkt zo hard...heeft ook een verzetje nodig. En hij gaat pas weg als ik op bed lig, dus geen alcohol voor mij dan. Dit voelt goed, maar ook weird..Ben ik niet gewend... Orleando =ADB!!!!! enzooooooooo trots op mezelf!!!!!

Vie, ik zie net jouw berichtje.. Schoonloopkleden is een vakterm (altijd in de verkoop gewerkt, dus vandaar). Het zijn de kleden die je bij de voor- achterdeur enz hebt. Die halen direkt bij binnenkomst het ergste vuil van je schoenen, maar je moet ze dus wel wassen! Tot later!!

nog steeds de 1e laten staan, maar jeugd spookt weer, hond luisterd niet en mijn was is ook al niet helemaal droog...Ik baal enorm, maar ploeter voort! Ik zal verdorie die 1e laten staan!!! Ik zal eerst mijn kinderen voorzien van eten en het verrassingstoetje. Daarna pyjama's aan, voorlezen en ze rustig (vooral voor mij dus...rustig) op bed brengen) Ik voel me knap K....maar ik doe mijn best. Zij hebben hier niet om gevraagd en ik wil ook niet meer...Orleando is ADB!!!!! Tot na 19.30 uur, dan liggen ze lekker te slapen.

Spaghetti staat te pruttelen, saus maak ik zometeen. Jeugd is binnen, evenals de was. Ik zal even de hond uitlaten. Daarna eten, kids op bed verzorgen ( vanavond) en dan meld ik me hier weer. Ik voel me nog steeds goed, er kriebelt nog niks..maar misschien komt het ook door het weer. Veel gedaan vandaag en gelukkig veel goede dingen.. Ik laat de pc aanstaan (en hopelijk is de pc het daarmee eens...) Tot nu toe de 1e laten staan!!! liefs van mij, Orleando

Cacao, kun je onze hond ook even meenemen? Grapje! Die ligt heel de dag al in de tuin. Slaapt wat, eet was, speelt wat, drinkt wat en toch maar weer slapen dan. Hoezo hondenleven? Kon ik soms maar ruilen! Ik slik elke dag zo'n multivitaminepil, dus krijg alles wel binnen. Eigenlijk word ik al verkouden of grieperig sinds na de 1e bevalling. Daarvoor bijna nooit ziek gewesst. Maar ja, drie kids later bijna altijd verkouden, maar dat vind ik niet erg.Er zijn ergere dingen in het leven, nietwaar? Ik zal zo toch even naar buiten moeten, was ophalen. Strakjes avondeten maken (spaghetti a la Orleando) en dan wat rondprutsen met de kinderen, voorlezen enz. Heb ze bijna heel de dag niet gezien. Die genieten van het buitenspelen en komen alleen aan de deur als ze naar de wc moeten of zin hebben in een ijsje of iets anders lekkers. Ach, ze hebben hun brood en fruit allang op, dus ze mogen best een lekkernijtje van mij. Voor na een toetje gekocht, als verrassing. Ben soms toch wel een lieve, goede moeder!